ตอนที่ 77 เผชิญหน้า

กองทหารหลุนฮุยติดตามเย่เฉินไปอย่างช้าๆและมุ่งหน้าไปที่ประตูเมือง

เมื่อเย่เฉินนำกองทัพหลุนฮุยเข้าสู่เขตการปกครองของเมืองปักเป๋ง ผู้เล่นหลายคนได้สังเกตเห็นเย่เฉิน

อย่างไรก็ตามเมื่อประตูเมืองปิดไม่มีใครได้รับอนุญาตให้เข้าใกล้กำแพงเมือง จึงไม่มีผู้เล่นคนใดได้ยินสิ่งที่นายร้อยพูดบนกำแพงเมือง

“นี่คือ NPC คนใหม่หรือ?”

“จะมาแทนที่กองซุนจ้านเหรอ”

“มารดาเถอะ ถ้ากองซุนจ้านไม่อยู่ที่นี่ แล้วข้าจะทำให้เขาสวามิภักดิ์ได้อย่างไร”

"พูดบ้าอะไรนี้กลางวันแสกๆเอาแต่พูดเรื่องเพ้อฝัน"

"บ้าเอ้ย เจ้าไม่เชื่อเหรอข้าสามารถจับกองซุนจ้านไว้ในมือของข้าได้อย่างแน่นอน!"

"เชื่อกับผีนะสี เจ้าไม่มีอะไรดี กองซุนจ้านเป็นบุคคลในประวัติศาสตร์ เจ้าคิดว่าเขาจะมองเจ้าหรือไม่?"

"ข้ารู้ว่าผู้ชายคนนี้พูดมั่วๆ เขาอยากจะปราบกองซุนจ้าน มันเป็นเรื่องงี่เง่ามาก ถ้าเจ้าเอากองซุนจ้ามาได้ เจ้าไม่ได้ครองอิวจิ๋วเลยหรอ"

"ฮ่าฮ่าฮ่า เยาะเย้ยข้าหรอ หากเตียวจูล่งต้องการติดตามข้า เจ้าอย่าออกไปนอกเมืองเเล้วกัน ข้าจะฆ่าเจ้าอย่าแน่นอน!"

"ฆ่าไอ้คนงี่เง่านี้ ฆ่าเขาให้ถึงเลเวลศูนย์เลย"

เสียงของการสนทนาและคำสาปแช่งจากผู้เล่นดังไปถึงหูของเย่เฉิน

เย่เฉินที่ไม่ได้แสดงอะไรออกมาเขาทำเพียงแค่ขมวดคิ้ว

กองซุนจ้าน...

นับเวลาการก้าวหน้าของกองซุนจ้านเพิ่งเกิดขึ้นเพียงไม่กี่ปี ...

เวลายังไม่ต้องรีบร้อน รอก่อนเถอะแคว้นอิวจิ๋วต้องของข้าเท่านั้น ...

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้เย่เฉินก็หรี่ตาลงและกลับมาเป็นปกติ

เย่เฉินไม่ได้คิดเกี่ยวมากกับเตียวจูล่งเพราะเขาไม่จำเป็นต้องสนใจเรื่องนี้เลย

เตียวจูล่งเป็นพี่เขยของเย่เฉินและนี่เป็นเรื่องที่คาดการณ์ไว้ก่อนหน้านี้แล้ว

หลังจากที่จูล่งเรียนจบแล้วเขาจะต้องกลับไปหาเตียวหยูน้องสาวของเขาซึ่งได้ออกจากเมืองเสียงสานไปแล้ว

และผลลัพธ์นี้มีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้นคือ เตียวจูล่งจะต้องมาที่เมืองหลุนฮุยแน่นอน

เมื่อเตียวจู่ล่งมาถึงเมืองหลุนฮุย เย่เฉินไม่มีทางจะปล่อยให้จูล่งจากไป ยิ่งไปกว่านั้นเย่เฉียนยังรู้เกี่ยวกับนิสัยของจูล่ง และสิ่งที่เย่เฉินทำก่อนหน้านี้ไม่เพียงแต่จะเป็นประโยชน์ต่อเมืองหลุนฮุยเท่านั้น แต่ยังช่วยในการพิชิตจูล่งเช่นกัน

ดังนั้นเย่เฉินไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับจูล่งเลย

ณ ศูนย์กลางของเมืองปักเป๋ง

เมื่อเย่เฉินมาที่นี่พร้อมกับกองทหารหลุนฮุย การก่อตัวขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นในสายตาของเย่เฉิน

นี่คือข่ายอาคมเทเลพอร์ตโดยคุณสามารถไปที่เมืองใดก็ได้ด้วยข่ายอาคมเทเลพอร์ตนี้

เพียงแค่ว่าหากคุณต้องการเทเลพอร์ตไปยังลกเอี๋ยง คุณจะไม่สามารถเข้าสู่ลกเอี๋ยงได้โดยตรง

คุณสามารถเคลื่อนย้ายไปยังชานเมืองลกเอี๋ยงเท่านั้น

เนื่องจากลกเอี๋ยงเป็นเมืองใหญ่หากสามารถส่งผู้คนไปที่นั่นได้ตามต้องการ จักรพรรดิแห่งต้าฮั่นคงจะไม่สามารถนอนหลับได้อย่างมีความสุข

ค่าใช้จ่ายในการใช้อาคมเทเลพอร์ตแต่ละครั้งมีตั้งแต่หนึ่งทองไปจนถึงหนึ่งร้อยทอง ถ้าเป็นม้าศึกราคาจะเพิ่มขึ้นสามเท่า

เย่เฉินมองไปที่อาคมเทเลพอร์ตด้านหน้า เขาโบกมือขวาแล้วตะโกน: "เคลื่อนย้ายปลายทางคือลกเอี๋ยง!"

"รับทราบ!" กองทัพหลุนฮุยตอบสนองอย่างพร้อมเพรียงจากนั้นเดินเข้าไปในข่ายอาคมเทเลพอร์ตทีละคน

แสงของข่ายอาคมส่องสว่างขึ้นท กองทหารหลุนฮุยเริ่มเคลื่อนย้าย

ผู้เล่นในเขตเมืองปักเป๋งที่ยืนอยู่ห่างออกไป ต่างจ้องมองด้วยความตกตะลึง

"มารดาเถอะ, NPC คือ NPC ใช้เงินไปเท่าไหร่กัน?"

"ข้าเพิ่งได้ยินสิ่งที่แม่ทัพหนุ่มคนนั้นพูดดูเหมือนว่าจะเป็นลกเอี๋ยง?"

"บ้าเอ้ย! ค่าใช้จ่ายหนึ่งร้อยทองม้าสามตัวต่อคน ... หนึ่งพันทอง! นี่มันสุดยอดมาก มีทหารเป็นพันคนเลยใช่มั้ย?"

“ต้องมีคนเป็นพันแน่นอน สรุปคือค่าเคลื่อนย้ายในครั้งนี้คือหนึ่งล้านทองใช่หรือไม่?”

"อะไรกัน เพราะพวกเขาเป็น NPC หรือเปล่าพวกเขาจึงไม่ต้องจ่ายเงิน!"

"ไอ้โง่! จะเป็นไปได้ยังไง"

"โอ้มันจะดีมากถ้าข้ามีเงินมากขนาดนั้น ข้าจะออฟไลน์ข้าจะสามารถสั่งงานคนอื่น และทานอาหารอร่อยๆ"

“ถ้าข้ามีเงินมากขนานนั้น ข้าจะไปหาเด็กสาวน้อยคนนั้นสักสามวันสามคืน แต่ตอนนี้ข้าไม่มีเงิน”

ในขณะที่ผู้เล่นกำลังคุยกัน เหล่ากองทหารหลุนฮุยได้ทำการเคลื่อนย้ายเสร็จสิ้น เย่เฉินได้นำเตียนอุยเข้าไปในอาคมเทเลพอร์ต แสงไฟสว่างวาบจากนั้นพวกเขาก็หายไป

ห้าสิบไมล์ทางใต้ของลกเอี๋ยงที่ข่ายอาคมเทเลพอร์ต

หลังจากที่เย่เฉินออกมาจากรูปแบบอาคม เขาก็อดไม่ได้ที่จะผงะและจากนั้นคิ้วของเขาก็ขมวดแน่น

เขาเห็นกองทหารหลุนฮุยกำลังเผชิญหน้ากับทหารม้า 500 นาย

มีเพียงห้าร้อยคนทีทอยู่อีกด้านหนึ่งอุปกรณ์และม้าของพวกเขาก็ไม่ได้ด้อยไปกว่ากองทัพหลุนฮุยแต่ละคนก็จับหอกของพวกเขาชี้มาโดยไม่เกรงกลัว

ทันใดนั้นทหารของกองทัพหลุนฮุยคนหนึ่งรีบมาที่ด้านข้างของเย่เฉินและโค้งคำนับจากนั้นก็กล่าวว่า:

"ท่านลอร์ด! คนเหล่านี้อ้างตัวว่าเป็นกองทัพของโฮจิ๋น ที่กำลังมารับม้าศึก! และ ... "

เย่เฉินหรี่ตาลงเมื่อได้ยินสิ่งนี้แล้วถามออกมาด้วยเสียงทุ้ม "มีอะไรอีก?"

"พวกเขาต้องการชุดเกราะและอาวุธของพวกเราด้วยและบอกว่าถ้าเราไม่ให้เราจะไม่สามารถกลับไปที่อิวจิ๋วได้และท่านลอร์ดจะถูกส่งเข้าคุก" ทหารคนนั้นกัดฟันในขณะที่กล่าวรายงาน

ทันใดนั้นมีเสียงตะโกนดังขึ้นมา

"พวกเจ้ายกรออะไรอยู่อีก หือ? เจ้าเด็กน้อยคนนั้น เจ้าคือเย่เฉิน? รีบสั่งให้ทหารขยะเหล่านี้มอบชุดเกราะและอาวุธให้นายพลคนนี้ เจ้าโชคดีแล้วที่เจอข้าหากเจอคนอื่นมันจะไม่ใจดีแบบนี้ อย่าวางแผนจะทำอะไรโง่ๆ ไม่งั้นพวกเจ้าเตรียมใจรับผลที่ตามมาได้เลย! "