WS บทที่ 81 การต่อสู้ PART 1

*ตูม!!*

คูกได้กระทืบเท้าอย่างรุนแรง จากนั้นเขาได้พุ่งไปหาเมอแรงค์ ในขณะเดียวกันเขาได้ง้างดาบขึ้น เมื่อเขามาถึงระยะ เขาได้ฟาดดาบไปด้านหน้าอย่างรุนแรง

*หวู่ม!!*

จู่ ๆ ก็มีลูกบอลแสงปรากฏขึ้นมาด้านของคูก แสงของมันได้สว่างวาบไปทั่วบริเวณ ทำให้เกล็ดหิมะที่กำลังตกลงมาได้แข็งค้างกลางอากาศ

“ฟิ้ว ฟิ้ว”

ทันใดนั้นดาบของคูกได้ขยายใหญ่ขึ้นและมีเกล็ดน้ำแข็งหนาอยู่โดยรอบตัวดาบ จากนั้นผลึกน้ำแข็งได้ระเบิดขึ้น เศษน้ำแข็งจำนวนมากได้บินไปหาเมอแรงค์ราวกับห่าฝน

คูกเป็นนักดาบน้ำแข็ง ตัวเขาได้แสดงให้เห็นความสามารถของนักดาบธาตุระดับห้าได้อย่างสมบูรณ์แบบ เขาสามารถให้พลังงานธาตุน้ำแข็งโจมตีระยะไกลได้

ด้วยเหตุนี้จึงทำให้นักดาบธาตุระดับกลางสามารถต่อกรกับนักเวทย์ได้

คูกยังคงระดมโจมตีด้วยน้ำแข็งอย่างต่อเนื่อง หากเมอแรงค์โดนการโจมตีของเขาแม้แต่นิดเดียว ด้วยร่างกายที่ไม่ต่างจากคนธรรมดาของพ่อมด แค่นี้ก็ทำให้เขาบาดเจ็บหนักได้

แต่อย่างไรก็ตามเมอแรงค์สามารถหลบฝนน้ำแข็งได้อย่างรวดเร็ว เขาถอยไปตั้งหลักด้านหลัง จากนั้นเขาได้ชูมือทั้งสองข้างมาด้านหน้า

“หวู่ม หวู่ม หวู่ม”

สายลมที่กรรโชกอย่างรุนแรงและเปลวไฟที่โหมกระหน่ำได้ก่อตัวเป็นทะเลเพลิงขนาดใหญ่ พวกมันได้ปิดกั้นด้านหน้าของเมอแรงค์ พวกเศษน้ำแข็งไม่สามารถข้ามผ่านทะเลเพลิงได้

แต่คูกยังไม่หยุดเพียงเท่านี้ เขาพุ่งไปด้านหน้าอย่างรวดเร็ว เพียงแค่ชั่วพริบตาเขาก็อยู่ห่างจากเมอแรงค์เพียงไม่กี่เมตร

“ผนึกน้ำแข็ง!!”

ออร่าที่เยือกเย็นได้สะสมอยู่ในร่างกายของคูกเป็นเวลา 20ปี มันได้ระเบิดออกมาอย่างน่ากลัว ได้ทำให้บริเวณโดยรอบถูกแช่แข็ง

คูกเคยใช้ท่านี้เพื่อหยุดการเคลื่อนไหวของหมาป่าน้ำแข็งและจัดการฆ่ามันในท้ายที่สุด

*หวู่ม!!*

ร่างของเมอแรงค์ได้หายไปและโผล่มาที่ด้านหลังของคูกในพริบตา มันทำให้เขาโจมตีพลาดและเกือบจะทำให้เขาเสียหลัก

“บ้าเอ๊ย!! มันเร็วเกินไป”

ด้วยความเร็วที่น่ากลัวของเมอแรงค์ มันทำให้คูกอกไม่ได้ที่จะสบถออกมา หมาป่าน้ำแข็งที่เขาเคยสังหารเมื่อก่อนหน้านี้ยังไม่เร็วเท่าเมอแรงค์เลย

ทางด้านเมอแรงค์ที่โผล่มาด้านหลังของคูก เขาสร้างลูกบอลไฟขึ้นมาทันที ด้วยความร้อนที่รุนแรงมันทำให้คูกตกใจ เขาจึงฟันดาบสวนกับไปโดยสัญชาตญาณ

เมื่อความเย็นกับความร้อนได้ปะทะกัน มันทำให้เกิดระเบิดขึ้นมา

*ตูม!!!*

“นี่แค่เริ่มต้นเท่านั้น ฮ่า ๆ”

เมอแรงค์หัวเราะออกมาอย่างน่ากลัว จากนั้นร่างของเขาค่อย ๆ หายไปด้วยคาถาธาตุลมของเขา

ในระหว่างที่คูกกับเมอแรงค์ต่อสู้กัน เมอร์ลินได้จับตาทุกอย่างอย่างใกล้ชิดและได้รู้ว่าคาถาทั้งสองที่เมอแรงค์ใช้เป็นเพียงแค่คาถาระดับศูนย์

“เมอแรงค์ยังเป็นนักเวทย์ระดับเริ่มต้นงั้นเหรอ?”

หลังจากที่สังเกตมานาน เมอร์ลินก็รู้ถึงขอบเขตพลังของเมอแรงค์ แม้เขาจะยังไม่ถึงระดับหนึ่งแต่เขาก็มีประสบการณ์มากมายในการร่ายเวทย์ ด้วยเหตุนี้จึงทำให้เขาได้เปรียบมาก

ในหว่างที่คูกกำลังกวาดสายตามองรอบ ๆ พอมองหาเมอแรงค์ ทันใดนั้นเอง เขาได้หันหลังและคว้าอะไรบางอย่างไว้

“ในที่สุดฉันก็จับแกได้ ตายซะ!!”

คูกรู้ตัวว่าตอนนี้เขาอยู่สถานการณ์ที่เสียเปรียบ เนื่องจากความเร็วที่มากเกินไปของเมอแรงค์จึงทำให้เขาไม่สามารถทำอะไรได้เลย

ดังนั้นเมื่อคูกรู้ว่าเมอแรงค์โผล่มาข้างหลังเขา เขาจึงเอามือไปคว้าเมอแรงค์โดยไม่สนใจความร้อนของคาถาไฟของเมอแรงค์

แม้คูกจะเอาพลังธาตุน้ำแข็งปกคลุมแขนของเขาไว้แต่แขนของเขาก็ถูกเผาไหม้อยู่ดี ตอนนี้ผิวขาวของเขาได้เปลี่ยนเป็นสีดำ

ตอนนี้เขาสามารถจับตัวเมอแรงค์ได้แล้วแม้จะต้องแลกด้วยความเจ็บปวดก็ตาม

จากนั้นคูกได้แผ่ออร่าธาตุน้ำแข็งปกคลุมร่างของเขาทันที

“ยิงหน้าไม้เร็วเข้า!!” คูกตะโกนออกมาด้วยพลังทั้งหมที่มี

จากนั้นหน้าไม้นับไม่ถ้วนได้ปรากฏออกมาและยิงตรงไปที่เมอแรงค์ หากพวกพ่อมดที่ไม่มีอุปกรณ์เวทมนต์หรือคาถาเคลื่อนย้าย พวกเขาจะถูกสังหารอย่างง่ายดายด้วยพลังหน้าไม้ที่มีพลังทะลุทะลวง

*ฟิ้ว ฟิ้ว*

ลูกศรสีดำนับไม่ถ้วนยิงตรงไปที่เมอแรงค์ ภายใต้ท้องฟ้าอันมืดมิด

จากนั้นคูกก็ได้กระโดดถอยหนีการโจมตีของลูกศร เขาประคองมือขวาของเขาที่ถูกไหม้ที่ตอนนี้ยังคงสั่นสะท้าน

คูกหันไปมองทางที่เมอแรงค์อยู่ ด้วยลูกศรจำนวนมากนี้ต่อให้เร็วแค่ไหนก็ไม่มีทางหลบได้ เมื่อได้รู้แบบนี้ทำให้เขาได้เผยรอยยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว

*ครึ่กครึ่กครึ่ก!!!*

เสียงของลูกศรได้ดังขึ้น เสียงของมันจะกระทบกับอะไรบางอย่าง นั่นทำให้รอยยิ้มบนใบหน้าของคูกได้ค่อย ๆ จางหายไป

“เขายังไม่ตาย?” คูกพึมพำขึ้นมาเบา ๆ

เขามองเบื้องหน้าอย่างไม่เข้าใจ แม้แต่เขาเองก็ไม่รู้ว่าจะหลบลูกศรที่ยิงลงมาได้ยังไง

*หวู่ม*

สายลมรุนแรงได้พัดออกมา มีร่างหนึ่งค่อย ๆ ลุกขึ้นมายืนทั่วบริเวณโดยรอบของเขาเต็มไปด้วยลูกศรที่ถูกยิงลงมา

เมอแรงค์ยังไม่ตาย หนำซ้ำเขายังมีกำแพงหินปรากฏตัวขึ้น โดยกำแพงหินนี้เองที่ช่วยเขารอดจากลูกศรได้

“นี่มัน คาถาธาตุดิน!! เมอแรงค์มีโครงสร้างเวทมนต์สามอย่าง ตอนนี้เขามีเงียบไขที่จำเป็นในการเป็นนักเวทย์ระดับหนึ่งแล้ว...”

เมอร์ลินกล่าวออกมาอย่างประหลาดใจ ตอนนี้เขารู้แล้วว่าเมอแรงค์มีคถาสามแบบ เขาสามารถกลายเป็นนักเวทย์ระดับหนึ่งได้ แต่อย่างไรก็ตามด้วยเหตุผลบางอย่าง ทำให้เขายังคงอยู่ในระดับเริ่มต้น

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ ทำให้เขาเหลือบไปมองชายชราชุดดำที่อยู่ข้างโดยไม่รู้ตัว เขาสังเกตเห็นว่าพ่อมดฮิลล์ดูไม่แปลกใจในเรื่องนี้เลย