บทที่ 27 ความโกรธของคิงพิน
บทที่ 27 ความโกรธของคิงพิน
เมื่อพระอาทิตย์ตกแสงระเรื่อของดวงอาทิตย์ส่องผ่านพื้นเพดานและหน้าต่างของสำนักงาน ที่ชั้นบนสุดของตึกมีร่างยักษ์นั่งอยู่บนเก้าอี้สำนักงานหรูหราที่ออกแบบมาเป็นพิเศษ
ภายใต้การสะท้อนของแสงสีทองจางๆที่เกิดจากผิวหนังที่สะท้อนกับ 'แสงแดด' ใบหน้าอันสง่างามของร่างนั้นก็ปรากฏออกมา ลืมความโกรธด้วยใบหน้านี้เพียงอย่างเดียวเขาสามารถทำให้เด็กๆหลายคนน้ำตาไหลได้
หัวโล้นและไม่มีขนสวมชุดสูทสีขาวยืนสูงกว่า 2 เมตรและหนักกว่าสองร้อยกิโลกรัม
แต่ดูเหมือนว่าเขาไม่ได้เป็นแค่ผู้ชายอ้วน
ภายใต้ชุดพิเศษสีขาวดูเหมือนว่าจะมีทะเลมัดกล้ามที่น่าทึ่งซุ่มซ่อนราวกับมังกรตัวยาวที่ขดตัวอยู่รอบๆตัวบ่งบอกถึงพลังอันทรงพลังและไร้ที่เปรียบนี้ชื่อของเขา วิลสัน แกรนท์ ฟิกส์จักรพรรดิแห่งนิวยอร์ก และผู้ครอบครองอเมริกาเหนือทั้งหมด!
อาคารฟิสก์เป็นที่ซ่อนของคิงพินซึ่งตั้งอยู่ที่ชายแดนของเฮลส์คิดเช่นซึ่งมีพรมแดนติดกับบรูคลิน แม้แต่คิงพินเองก็ไม่ชอบที่บ้านของเขาตั้งอยู่ท่ามกลางความสับสนวุ่นวายของเฮลส์คิทเช่นเขานั่งอยู่บนเก้าอี้หรูของเขามองลงไปที่ภาพที่กำลังเล่นอยู่บนคอมพิวเตอร์ตรงหน้าเขา
เนื้อหาของภาพเป็นชายหนุ่มผมบลอนด์ที่กำลังทุบตีคนร้ายเยาวชนคนนี้มีผมยาวปานกลางสีบลอนด์ร่างกายปกคลุมด้วยเสื้อคลุมสีขาวกระพือขณะที่เขาเคลื่อนไหวถืออาวุธแปลกๆที่เรียกว่าคุไน
พวกอันธพาลที่ถูกทุบตีอย่างรุนแรงนั้นยังห่างไกลจากการเป็นคู่ต่อสู้ของเด็กหนุ่มผมบลอนด์ แต่พวกเขาหยิ่งผยองมากและในขณะที่ถูกทุบตีพวกเขาก็ตะโกนว่า
"สารเลวพวกเราเป็นคนของคิงพินอย่าหยิ่งเกินไป!"
อย่างไรก็ตามเด็กหนุ่มผมบลอนด์ไม่สนใจมันและไม่แม้แต่สนใจพวกเขา
โดยไม่ต้องพูดเขาก็เปลี่ยนเป็นแสงสีทองทันทีทันใดนั้นเองก็ทำให้คนร้ายล้มลงโดยที่พวกเขาหมดสติไป
ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากหวู่เฉินที่รับบทเป็นมินาโตะ!
วิดีโอนี้ถ่ายเมื่อสองวันก่อนตอนที่ หวู่เฉินยังคงพยายามเพิ่มความคืบหน้าในการรับบทเป็นมินาโตะซึ่งเขารับหน้าที่จาก S.H.I.E.L.D. และพยายามอย่างหนัก
ตอนนั้นเขาเพิ่งเสร็จสิ้นภารกิจและแยกทางกับนาตาชาเมื่อเขาพบกับวายร้ายเหล่านี้
หวู่เฉินไม่ได้ยั่วยุพวกเขาเพียงแค่เดินผ่านคนเหล่านั้นและต้องการซื้อของ
แต่คาดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายมองนามิคาเสะ มินาโตะด้วยความไม่พอใจและสาปแช่งเขา ดังนั้นหวู่เฉินจึงไม่ฟังเรื่องไร้สาระของพวกเขาและทุบตีพวกเขาอย่างรุนแรง แม้ว่าพวกเขาจะรายงานชื่อของคิงพินแต่เขาก็ไม่ได้มีความตั้งใจที่จะหยุด
ท้ายที่สุดหวู่เฉินก็เตรียมพร้อมที่จะทำความสะอาดเฮลส์คิดเช่นทั้งหมดตั้งแต่แรก สิ่งสำคัญและกองกำลังของเขาอยู่ในขอบเขตของการเก็บกวาด
อย่างไรก็ตามคนอื่นๆที่ไม่รู้เรื่องนี้กลับไม่คิดเช่นนั้น
ภายในสำนักงานชั้นบนสุดของอาคารฟิสก์มีคนอื่นๆอีกหลายคน แต่ไม่มีข้อยกเว้นไม่มีใครกล้าพูดรบกวนคิงพินในขณะนี้
ความเงียบที่ยาวนานไม่ได้ทำให้อะไรสบายใจ แต่ราวกับว่าความมืดที่ลึกกว่าได้กัดเซาะแสงแดดและห่อหุ้มผู้คนในห้องทำงาน
"ฉันสงสัยว่าฉันจำศีลในความมืดมานานจนคนลืมไปแล้วว่าชื่อ 'คิงพิน’ หมายถึงอะไร?”
ร่างใหญ่ของคิงพินพ่นคำพูดเหล่านี้ด้วยเสียงต่ำ
"ไม่! ชื่อของคุณถูกส่งต่อไปในความมืดมาโดยตลอดและทุกคนก็ยอมแพ้ต่อเงาของคุณ!" ชายในชุดรัดรูปสีดำรีบพูดตอบโต้
“แล้วทำไมมีเพื่อนแบบนี้ที่เพิกเฉยและยั่วยุฉัน!” เสียงของคิงพินเริ่มดุดัน
แม้ว่าวิดีโอของมินาโตะทุบตีฮัลค์จะได้รับการอัปโหลดไปยัง Youtube แต่ภายใต้การแทรกแซงของ S.H.I.E.L.D. วิดีโอประเภทนี้ถูกบล็อกไม่ให้ขยายบางส่วน
ในเวลานั้นหวู่เฉินรู้สถานการณ์นี้ แต่หลังจาก S.H.I.E.L.D. อธิบายเขาไม่ได้อยู่กับมันต่อไป
แถมยัง S.H.I.E.L.D. ให้เงินเขามากเกินไป
เรื่องเล็กน้อยเช่นนี้ไม่ส่งผลกระทบต่อหวู่เฉินและ S.H.I.E.L.D. ขอโทษขณะให้เช็ค 500,000 ดอลลาร์บอกได้เลยว่าเป็นเงินที่ใจกว้าง!
อย่างไรก็ตามสามารถใช้เช็คได้หลังจากแลกเป็นเงินเท่านั้นดังนั้นจึงไม่ได้รับการยอมรับจากระบบห้างสรรพสินค้า
เหตุผลที่ S.H.I.E.L.D. นี่ไม่ใช่เพราะพวกเขาไม่อยากเห็นมินาโตะโด่งดัง แต่รู้สึกว่านี่เป็นการประชาสัมพันธ์มากเกินไป การใช้มินาโตะเป็นการลอบโจมตีจะมีประสิทธิภาพมากขึ้น
และพวกเขายังปล่อยให้บริษัทท สเปเชียลเอฟเฟกต์ออกมาบอกว่าภาพที่เผยแพร่เป็นเอฟเฟกต์พิเศษของภาพยนตร์ ตอนนี้ครอบครัวส่วนใหญ่รอคอยที่จะเปิดตัวภาพยนตร์เอฟเฟกต์พิเศษ “นินจาปะทะฮัลค์” ที่เป็นไปได้ในปีหน้า ดังนั้นจึงมีคนไม่รู้หลายคนเชื่อคำอธิบายนี้เจ้าหน้าที่จึงออกมาให้ปากคำ
เช่นเดียวกับคิงพินกลุ่มอันธพาล แม้ว่าเขากำลังจะกลายเป็นนายกเทศมนตรี แต่เขาก็ยังไม่สามารถเข้าถึงความลับที่แท้จริงได้
ในขณะที่เขาพูดคิงพินก็ลุกขึ้นยืนร่างกายที่ใหญ่โตของเขาเหมือนเงาขนาดใหญ่ที่ทอดลงมา ขนาดที่ใหญ่โตเกินคนปกติและเส้นกล้ามที่แตกต่างกันภายใต้ชุดสูทสีขาวทำให้เขาดูทั้งมืดมนและการทำลายล้าง
คนที่เพิ่งคุยกับคิงพินรีบลุกขึ้นทันทีพร้อมกับพูดว่า
“แม้ว่าฉันจะไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นเดินไปรอบๆได้ยังไง แต่ฉันคิดว่าเขาเป็นแค่พวกปลายแถวที่ไม่มีนัยสำคัญ”
