บทที่ 352

ชายฉกรรจ์รูปร่างสูงใหญ่มีมัดกล้ามผมสั้นสีดอกเลามีผ้าสีดำปกปิดใบหน้าสวมชุดสีดำยืนอยู่บนเนินเขาจ้องมองการปะทะระหว่างพรรคอัคคีและชาวยุทธ์สามคนด้านล่าง เขาหรี่ตาชายหนุ่มผู้มาใหม่ด้วยความสนใจ เขากำมือขวาแน่นสั่นสะท้านไปทั้งตัว ไม่ถึงสามลมหายใจเขาก็ต่อยหมัดขวาออกไป ปราณหมัดสีแดงพุ่งทะยานลงไปด้านล่าง เนี่ยฟงถีบเท้าขวาพุ่งหลบปราณหมัดที่พุ่งเข้ามา ตูม พื้นดินแตกเป็นหลุมลึกเขาหันไปมองพบเห็นชายฉกรรจ์ผมสีดอกเลาพุ่งทะยานลงมา เขาหันไปมองเทียนซินหยางที่ประคองหลิวเสี่ยวหลิน และเทียนซินซานที่ยืนอยู่

“พวกท่านรีบกลับไปที่ผู้อาวุโสหลิวหยูฟางนางรออยู่ยังจุดปะทะเมื่อครู่ แม่นางหลิวเสี่ยวหลินคงยังจดจำได้”

“ข้าพอจดจำได้อยู่คุณชายเนี่ยฟง”

“เช่นนั้นพวกท่านรีบไปก่อน ข้าจะสกัดชายผู้นี้เอง”

สิ้นเสียงกล่าวเนี่ยฟงสะบัดมือขวา มีดที่เหลืออยู่พุ่งทะยานไปด้านหน้าเปิดทางให้แก่ทั้งสาม หลังจากนั้นเขาหันกลับมาสะบัดมือขวาซัดมีดสั้นอีกสิบเล่มโจมตีชายฉกรรจ์ผมสีดอกเลา ปราณหมัดสีแดงพุ่งเข้ามาปะทะมีดสั้น เปรี้ยง ตูม มีดสั้นกระเด็นร่วงลงพื้นทั้งสองพุ่งเข้าปะทะ

เนี่ยฟงโยกหลบปราณหมัดสีแดงผ่านใบหน้าหมุนตัวเตะเท้าขวาไปที่ปลายคาง ชายฉกรรจ์ผมสีดอกเลาโยกตัวหลบไปด้านหลัง ผ้าสีดำปกปิดใบหน้าร่วงลงพื้น เนี่ยฟงหันไปมองถึงกับตื่นตกใจเพราะชายฉกรรจ์ผมสีดอกเลาด้านหน้าคือข่งเซียงเทียน ครั้งหนึ่งเกือบถูกเนี่ยฟงสังหารเมื่อครั้งไปเยือนตระกูลหลิว ทั้งสองจ้องมองกันอย่างไม่วางตาแต่เป็นข่งเซียงเทียนที่ห้ามใจตนเองไม่ไหวพุ่งเข้าหาชายหนุ่มด้านหน้าอย่างรวดเร็ว

มือขวาที่ขาดหายไปถูกทดแทนด้วยแขนขวาของเผ่าอสูร เกราะสีแดงถูกสวมใส่ทั่วทั้งแขนขวา เนี่ยฟงใช้ความเร็วโยกตัวหลบซ้ายขวาหมุนวนรอบกายทำให้ข่งเซียงเทียนหัวหมุนไม่น้อย ปราณธาตุไฟถูกแผ่ออกจากร่างหวังกดดันชายหนุ่มด้านหน้า นานนับหนึ่งเค่อชายหนุ่มก็หาได้หวาดกลัวแต่ความร้อนที่พวยพุ่งออกมาพร้อมลมปราณ พื้นดินโดยรอบถูกทำลายจากความร้อนจนแตกเป็นใยแมงมุม มีบางครั้งชายหนุ่มด้านหน้าต่อยหมัดซ้ายเข้าปะทะหมัดขวาของตน ไม่นานคนจากพรรคอัคคีก็ติดตามมาสมทบอีกนับสิบคน แน่นอนว่าเนี่ยฟงรับอยู่แล้วเช่นกันเขาใช้จังหวะหมุนตัวบดบังคนจากพรรคอัคคีโยกตัวหลบปราณหมัดสีแดงให้ปะทะกันเองด้านหลัง มีหลายคนหลบไม่พ้นตกตายไปไม่น้อย

ข่งเซียงเทียนแสยะยิ้มจ้วงแทงมือซ้ายจับไปที่แขนขวาชายหนุ่มด้านหน้าระเบิดพลังปราณออกมาอย่างสุดกำลัง ตูม พร้อมกับต่อยหมัดขวาออกไป เนี่ยฟงต่อยหมัดซ้ายเข้าปะทะเช่นกัน รอยสักรอบแขนซ้ายสว่างวาบ เปรี้ยง ข่งเซียงเทียนถึงกับตื่นตกใจเสียงกระดูกแตกดังลั่นเกราะสีแดงถูกทำลายร่วงลงพื้นเลือดสีแดงพุ่งกระฉูดออกมาจากบาดแผล ข่งเซียงเทียนถีบเท้าขวาหวังหลบหนี เนี่ยฟงรีบใช้มือขวาคว้าจับแขนซ้ายกระชากเข้ามาต่อยหมัดซ้ายไปที่หน้าอกเสียงดังสนั่น เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง เสียงกระดูกหน้าอกแตกข่งเซียงเทียนกระอักเลือดออกมา คนจากพรรคอัคคีกำชับอาวุธในมือแน่นพุ่งเข้ามาหวังช่วยเหลือ เกราะสายฟ้าปรากฏออกมาหมุนวนรอบกายนับสิบต้านรับคมดาบ เปรี้ยง เปรี้ยง สายฟ้าพุ่งเข้ารัดตัวประกายสายฟ้าพุ่งโจมตีเสียงร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดดังลั่น เนี่ยฟงยังคงค่อยหมัดซ้ายอย่างต่อเนื่อง รอยสักรอบแขนซ้ายสว่างวาบอีกครั้ง เปรี้ยง ข่งเซียงเทียนกระเด็นออกไปข้างหลังนอนลมหายใจรวยรินอยู่บนพื้น เขารีบก้มลงหยิบดาบเล่มหนึ่งที่ร่วงใกล้ตัวตวัดสังหารคนที่เหลืออยู่ เขาเดินเข้าหาข่งเซียงเทียนพร้อมกับยกยิ้ม

“หวังว่าครั้งหน้าข้าคงจะไม่พบเจอท่านอีก”

สิ้นเสียงกล่าวเนี่ยฟงจ้วงแทงดาบในมือไปที่ลำคอข่งเซียงเทียน เลือดสีแดงไหลซึมออกมาจากบาดแผลร่างกายกระตุกสองสามครั้งหลังจากนั้นก็แน่นิ่งไป เนี่ยฟงหันไปมองรอบด้านไม่นานเขาพุ่งทะยานกลับไปยังที่หลิวหยูฟางอยู่ เขาใช้เวลาไม่นานเมื่อกลับมาถึงก็หาได้พบตัวทั้งสี่แล้ว

“หวังว่าทั้งสี่จะปลอดภัย”

“เจ้าจะทำอย่างไรต่อไอ้หนู ในเมื่อเจ้าได้ครอบครองดาบดับอสูรแล้ว”

“เรื่องนั้นข้ายังไม่ได้คิดขอรับ คงต้องรอท่านอาจารย์จัวกุ๋ยกู่เสียก่อน”

เนี่ยฟงแผ่ลมปราณตรวจสอบโดยรอบอีกครั้งหลังจากนั้นเขาก็พุ่งทะยานกลับไปยังเมืองอีกครั้งเพื่อหาข่าว เมื่อเดินทางมาถึงด้านหน้าของเมืองเขาต้องตื่นตกใจ ทหารและชาวเมืองถูกสังหารเกลื่อนพื้นมีอักษรเลือดขนาดใหญ่เขียนอยู่เต็มกำแพง พรรคสุขาวดีฟ้าดินยิ่งใหญ่ไร้เทียนทาน เนี่ยฟงกำหมัดทั้งสองแน่นจ้องมองเด็กน้อยชายหญิงที่ถูกสังหารรวมอยู่ด้วย

“เห็นทีข้าคงต้องไปเยือนพรรคสุขาวดีฟ้าดินสักครั้งขอรับ”

หลังจากนั้นเขาก็เข้าไปสำรวจในเมือง มีชาวยุทธ์มากมายที่หลบหนีจากเขาอู่ไถถูกสังหารอย่างโหดเหี้ยมรวมไปถึงชาวบ้านและทหาร ทั่วทั้งเมืองมีแต่กลิ่นคาวเลือดฟุ้งกระจาย ทางขวามือมีบางอย่างขยับอยู่เขาจึงพุ่งเข้าไปสำรวจพบชายฉกรรจ์ผู้หนึ่งยังไม่ตายแขนทั้งสองข้างถูกตัดออกจากร่างมีบาดแผลใหญ่บริเวณท้อง เนี่ยฟงรีบจี้สกัดจุดช่วยเหลือพร้อมกับป้อนยาสีดำและสีแดงอย่างละหนึ่งเม็ดรักษาอาการบาดเจ็บ

“เกิดสิ่งใดขึ้นที่นี่พี่ชาย”

“มีกลุ่มคนห้าคนปรากฏตัวลอยอยู่เหนือเมือง ไม่ถึงสิบลมหายใจคนทั้งห้าก็พุ่งทะยานลงมาสังหารผู้คนในเมือง แสงสีทองสว่างวาบพร้อมกับเสียงร้องโหย”

เนี่ยฟงรีบยกมือขึ้นห้ามเพราะเขาสัมผัสบางอย่างบนท้องฟ้า เมื่อหันไปมองก็พบเห็นชายหนุ่มผู้หนึ่งสวมชุดสีฟ้าจ้องมองมาทางตนอย่างไม่วางตาอยู่เหนือเมือง

“พี่ชายท่านรีบหาที่หลบภัยรักษาตัวเถอะขอรับ”

ชายฉกรรจ์ส่ายศีรษะไปมา

“ข้าขอบคุณคุณชายมากที่ช่วยเหลือ แต่ข้าขอยอมตายดีกว่าเพราะถึงแม้จะหายดีตัวข้าก็เป็นเพียงคนพิการ อีกอย่างครอบครัวข้าคงถูกสังหารหมดแล้ว หวังว่าคุณชายคงจะเข้าใจ”

เนี่ยฟงทำได้แต่เพียงยกยิ้มให้กับชายฉกรรจ์เขาหันไปมองชายหนุ่มสวมชุดสีฟ้า

“ยังมีลิงเหลืองเหลืออีกตัว ดี หวังว่าเจ้าจะทำให้ข้าหายเบื่อได้บ้าง”

เนี่ยฟงจำจดได้ดีว่าคำกล่าวลิงเหลืองหาได้เป็นใครนอกเสียจากพวกเผ่าเทพ เขาก้าวเดินออกมาอย่างช้าๆพร้อมกับเร่งโคจรลมปราณเตรียมพร้อม ทันทีที่ชายหนุ่มสวมชุดสีฟ้าพุ่งทะยานลงมา เขารีบใช้ทักษะจิตแห่งเทพมังกรพุ่งเข้าประชิดซัดฝ่ามือขวาบีบไปที่ใบหน้าของชายหนุ่มซัดลงพื้นดิน ตูม วงอักขระศักดิ์สิทธิ์สีฟ้าปรากฏสายฟ้าสองเส้นพุ่งรัดตัวชายหนุ่ม เนี่ยฟงแสยะยิ้ม

“มาดูกันว่าลิงเหลืองตัวนี้จะจัดการกับเจ้าอย่างไร”

สิ้นเสียงกล่าวเนี่ยฟงกระหน่ำต่อยหมัดซ้ายไปที่ใบหน้าของชายหนุ่ม เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง เกือบสิบลมหายใจชายหนุ่มหาได้เป็นอันตรายเพราะมีม่านพลังสีทองป้องกัน ทันใดนั้นเองรอยสักรอบแขนซ้ายสว่างวาบ ม่านพลังสีทองถูกทำลายหมัดซ้ายต่อยเข้าไปที่ใบหน้าถนัดถนี่ เปรี้ยง จมูกยุบฟันด้านหน้าหลุดกระเด็นพร้อมกับเลือด ความเจ็บปวดแล่นผ่านไปยังสมองชายหนุ่มร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด เขากัดฟันระเบิดพลังปราณหมายหลุดจากการถูกรัด แต่ทว่าสายฟ้าดูดกลืนพลังปราณรัดตัวเขาแน่นยิ่งกว่าเดิม

“บัดซบเจ้าเป็นใครกันไอ้ลูกหมา”

เนี่ยฟงหาได้กล่าวสิ่งใดตอบสะบัดมือขวากำชับมีดสั้นในมือ เขาใช้มือซ้ายฉีกกระชากเสื้อผ้าของชายหนุ่มออกมา

“พวกเจ้าสังหารผู้คนแล้วโยนความผิดให้แก่ผู้อื่น เช่นนั้นข้าจะสังหารเจ้าส่งข้อความบางอย่างก็แล้วกัน”

เนี่ยฟงกรีดมีดสั้นไปที่หน้าอกของชายหนุ่มอย่างช้าๆเป็นตัวอักษร เสียงร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดดังลั่นนานนับสิบลมหายใจ ทันทีที่สลักอักษรเสร็จสิ้นเขาจ้วงแทงมีดสั้นไปยังจุดตันเถียน ชายหนุ่มร่างกายกระตุกอย่างรุนแรงเนี่ยฟงแสยะยิ้ม สะบัดมือขวานำขวดยาออกมาสองขวดเขาเปิดจุกขวดยาเทผงยาไปบนร่างกายของชายหนุ่ม พิษร้ายแทรกซึมอย่างรวดเร็วไม่นานชายหนุ่มเผ่าเทพก็นอนแน่นิ่งเนี่ยฟงปลดแหวนในมือชายหนุ่มออกมาหลังจากนั้นเขาก็พุ่งทะยานออกไปจากเมืองอย่างรวดเร็ว