ตอนที่ 514 แฟนเก่าของคุณผู้หญิง, ซูเจ๋อ

เว่ยเจิ้งพูดไม่ออก

เขาไม่กล้าปิดบังอะไรต่อเจ้านายใหญ่ หลังจากเห็นว่าเขาโกรธแล้วจะเป็นเช่นไร

เขาพูดโพล่งออกมาทั้งหมดในทันที

“เกี่ยวกับเรื่องที่ท่านให้ผมไปตรวจสอบ เมื่อวานเพิ่งรู้ครับว่าคนที่ส่งดอกไม้ให้กับคุณผู้หญิงคือ...”

เหมาเยซื่อมองไปที่เขาอย่างจริงจังและถามอย่างเย็นชา “มันเป็นใคร?”

เว่ยเจิ้งสบตาเย็นชาของเขาและรู้สึกตัวสั่นไปถึงกระดูกสันหลัง จากนั้นเขารู้สึกหวาดกลัว ตอบว่า “เขาคือแฟนเก่าของคุณผู้หญิง ชื่อซูเจ๋อครับ”

หลังจากที่เขาพูดชื่อ เขารู้สึกราวกับว่าบรรยากาศทั่วห้องเย็นลง

ถึงนี่จะเป็นฤดูร้อน แต่ก็หนาวจริง ๆ

มันหนาวมากจนเว่ยเจิ้งรู้สึกขนลุก

“ใครนะ? พูดอีกทีสิ” เหมาเยซื่อขมวดคิ้วมากขึ้น

เว่ยเจิ้งสั่นอีกครั้งและตอบว่า “ซู-ซู เจ๋อ”

เขารู้ว่าปฏิกิริยาของประธานเหมาจะเป็นเช่นนี้

ถ้าเขารู้ว่าเป็นผู้ชายคนอื่น ประธานเหมาคงไม่อารมณ์เสียขนาดนี้

ทว่าคนที่ส่งดอกไม้นั่นกลับเป็นซูเจ๋อ

เขาเป็นคนรักตั้งแต่วัยแรกแย้มของเธอและเป็นคู่หมั้นของเธอ เขายังเป็นผู้ชายที่เกือบจะได้แต่งงานกับเธอ แต่กลับทรยศและทำร้ายเธอ

อย่างไรก็ตามเขายังคงส่งดอกไม้ให้กับคุณผู้หญิงและมันก็เหมือนกับว่าเขายังคงพยายามตามจีบเธอ

ประธานเหมาจะไม่โกรธไปได้อย่างไร?

นอกจากนี้ เขายังถูกกระตุ้นจากการสืบรู้เองว่าคนนั้นเป็นผู้ใด

ซูเจ๋อเป็นคนไร้ค่า

เขายังกล้าที่จะทำสิ่งเหล่านี้ได้อีกอย่างไร?

เมหาเยซื่อกัดริมฝีปากของเขาและเงียบ

เว่ยเจิ้งรู้สึกได้ถึงความโกรธของเขาที่เพิ่มขึ้นแม้ว่าเขาจะไม่ได้พูดอะไรก็ตาม

โดยปกติแล้วประธานเหมาจะเก็บความรู้สึกเก่ง เมื่อเขาโกระ

ความจริงที่ว่าเขาเงียบมานานตอนนี้แสดงให้เห็นว่าเขาโกรธมากแค่ไหน

ซูเจ๋อ..กำลังจะตกที่นั่งลำบาก

ประธานเหมาไม่ชอบเขาตั้งแต่แรกเจอ ประธานเหมาไม่ได้คิดจะยุ่งเกี่ยวหรือรบกวนซูเจ๋อ เพียงเพราะซูเจ๋อไม่ได้สร้างปัญหาใด ๆ ให้เขาอีกต่อไปแล้ว

แต่ตอนนี้เขากล้าที่จะมายุ่งเกี่ยวกับคุณผู้หญิง นี่เป็นเพียงการวิ่งเข้าหาปัญหาโดยแท้

ทำไมเขาต้องชวนให้ตัวเองเดือดร้อนด้วย?

“เอาล่ะ ฉันเข้าใจแล้ว คุณออกไปได้แล้ว” เหมาเยซื่อพูดอย่างสงบหลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง

เว่ยเจิ้งตะลึง

เขาไม่คาดหวังปฏิกิริยาของประธานเหมา

เขาต้องการให้เขาจากไปเช่นนี้จริง ๆ เหรอ?

ประธานเหมาไม่ถามเขาเพิ่มเติมเกี่ยวกับการดำเนินงานของบริษัทซูแมนเดท และทำให้พวกเขาล้มละลายในอีกไม่กี่วันต่อไปหรือ?

หลังจากนั้นซูเจ๋อจะได้ไม่กล้าติดต่อกับภรรยาของเขาอีก

เขาไม่สามารถปล่อยผ่านไปได้อย่างง่ายดาย

นอกจากนี้การล้มละลายของซูแมนเดทไม่ใช่เรื่องยากอะไรเลย

“คุณไม่ได้ยินหรอกเหรอ” เหมาเยซื่อทำเสียงเย็นชา “ออกไปได้แล้ว”

ความเยือกเย็นในน้ำเสียงของเขาทำให้กระดูกสันหลังของเว่ยเจิ้งสั่นสะท้าน เขาไม่กล้าลังเลอีกต่อไปและออกไปจากห้องทันที

วิธีที่เขาจากไป รู้สึกราวกับว่าเขากำลังถูกไล่ล่า

หลังจากที่เขาออกจากห้อง เว่ยเจิ้งปิดประตูอย่างเบามือ

เมื่อประตูปิดลง เหมาเยซื่อโยนปากกาลงบนโต๊ะ

ปากกาถูกสร้างขึ้นอย่างดีและมีคุณภาพดี กระนั้นก็ถูกเหมาเยซื่อหักครึ่งในทันที ที่เขากำมันแน่นด้วยความโกรธ

“ซูเจ๋อ”

เหมาเยซื่อพูดชื่อของเขาด้วยเสียงต่ำ ขณะที่ดวงตาของเขาเปลี่ยนไปอย่างเย็นชา

...

ที่โรงพยาบาล

เฉียวอันซินหมดสติไปนานพอสมควร

เมื่อเธอตื่นขึ้นมา เธอเห็นหลินฮุ่ยเซินร้องไห้อยู่ข้าง ๆ เธอ