ตอนที่ 513 เห็นด้วยไหมล่ะ
“ประธานเหมา นี่ครับเสื้อผ้าที่สั่ง” เว่ยเจิ้งก้มหน้าต่ำ หวังว่าเขาจะได้สติคืนกลับมาในทันที
“อืม” เหมาเยซื่อกำลังเคาะโต๊ะ “วางไว้ตรงนั้นแหละ ออกไปได้แล้ว”
“ครับ”
เว่ยเจิ้งรีบวางถุงไว้ที่โซฟาและพร้อมที่จะออกไป
เขาไม่ได้หันมามองเหมาเยซื่ออีกเลย
ที่ประตู
“เดี๋ยว”
เขาตัวแข็ง หันกลับไปอย่างช้า ๆ “ประธานเหมาต้องอะไรอีกหรือไม่ครับ”
“เลื่อนนัดช่วงบ่ายวันนี้ไปเวลาอื่น จากนั้นจองร้านอหารตะวันตกให้ฉันที”
“ครับ ประธานเหมา”
เขาไม่จำเป็นต้องพูดแบบนี้ด้วยซ้ำ เว่ยเจิ้งรู้อยู่แล้วว่าวันนี้เขาจะไม่ไปพบลูกค้า
ตั้งแต่คุณผู้หญิงอยู่ที่นี่ ประธานเหมาคงใช้เวลาอยู่กับเธอเป็นแน่นอน
เธอมีความสำคัญมากกว่าลูกค้าทุกคนเสียอีก
“อีกเรื่อง” เหมาเยซื่อหรี่ตาของเขา
“กรรมสิทธิ์วิลล่าตระกูลเฉียวโอนเรียบร้อยรึยัง? เอาโฉนดมาให้ฉัน”
“ประธานเหมา ทางตระกูลเฉียว..” ท่าทีของเว่ยเจิ้งเปลี่ยนไปเล็กน้อย
“อะไร?” เหมาเยซื่อส่งเสียงขู่เล็กน้อย
“หลายวันแล้ว ยังไม่ได้เรื่องอีกเหรอ? ประสิทธิภาพในการทำงานของคุณลดลงตั้งแต่เมื่อไหร่”
“ไม่ใช่ครับประธานเหมา..”
เหมาเยซื่อพูดอย่างสบาย ๆ ทว่าเว่ยเจิ้งรู้สึกว่าถูกคุกคาม
เจ้านายพูดว่าเขาไม่มีประสิทธิภาพในการทำงานเหรอ? หมายความว่ายังไง? น่ากลัวเสียจริง
เขารีบอธิบายโดยเร็ว
“เฉียวหลุ่ยเดิมทีตกลงที่จะโอนให้เราแล้ว แต่เมื่อเช้า ผมไปหาเขาเพราะจัดการเอกสาร เขากลับคำพูดของตนเอง โดยบอกว่าหาเงินได้แล้ว ขอเวลาอีกเพียงสองวัน”
“แล้วคุณก็ตกลงอย่างงั้นเหรอ?”
หัวใจของเว่ยเจิ้งเต้นแรง เปลี่ยนจาก 70ครั้งต่อวินาทีเป็น 120ครั้งต่อวินาที คงได้กระมั้ง
“เขาปฏิเสธที่จะเซ็นเอกสาร เราก็ทำอะไรไม่ได้เลยครับ” อีกอย่างเขาเป็นพ่อของคุณผู้หญิง ก็คือพ่อตาของเจ้านาย
“เราทำอะไรเขาไม่ได้จริง ๆ”
เว่ยเจิ้งจะไม่กังวลเช่นนี้หากนี่เป็นเพียงคนแปลกหน้า
พวกเขาสามารถทำทุกอย่างที่พวกเขาต้องการ สำหรับคนที่ต่อต้านพวกเขา
ทว่าเฉียวหลุ่ยไม่ใช่แค่ใครบางคน
แม้ว่าความสัมพันธ์ของคุณผู้หญิงกับเขาจะไม่ดี แต่เขาก็คงเป็นพ่อผู้ให้กำเนิดของเธออยู่ดี
หากพวกเขาจัดการกับเฉียวหลุ่ยด้วยวิธีที่พวกเขาจัดการกับคนอื่น ๆ เป็นไปไม่ได้ที่คุณผู้หญิงจะไม่รังเกียจเรื่องนี้เลย
และถ้าสิ่งนี้ส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์ของคุณผู้หญิงและประธานเหมาก็คงจะแย่ลงมาก
ประธานเหมาต้องการให้วิลล่าแห่งนี้เพื่อเซอไพรส์สำหรับคุณผู้หญิง
เหมาเยซื่อเงียบไปพักหนึ่งก่อนจะพูดว่า
“ไม่ว่ายังไง เราต้องได้กรรมสิทธิ์ของวิลล่าแห่งนั้นและย้ายให้เป็นกรรมสิทธิ์ของเมียนเมียน ในเมื่อเขาไม่ต้องการขายก็ให้เพิ่มแรงจูงใจกับเขามากขึ้นไปอีก บริษัทของตระกูลเฉียวไม่ได้มีอะไรมากไปกว่าตัวแทนจำหน่ายในตอนนี้ เขาไม่มีเงินลงทุน หากเขาต้องการเงินทุน อย่างเร่งด่วน เขาก็ต้องหันไปหาลูกสาวอีกคนของเขากับตระกูลซู แต่พวกเขาคงไม่เต็มใจที่จะมอบเงินให้กับเขขา”
“เพียงแค่ทำให้เขาสิ้นหวังที่สุด สุดท้ายเขาก็จะยอมขายให้เราเอง”
“ครับประธานเหมา ผมรู้ว่าต้องจัดการอย่างไร”
“เอ่อ ประธานเหมาครับ...”
จู่ ๆ เว่ยเจิ้งก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ แต่ดูเหมือนว่าเขาแทบจะเจ็บปวดที่ต้องพูดถึงเรื่องนี้
“ว่ามา” เหมาเยซื่อรู้สึกรำคาญเล็กน้อย “ถ้าไม่มีอะไร ก็ลืมมันไปซะ”
