ตอนที่ 51 แทงจนตาย

แม่ทัพอูหวนกำลังคาดเดาสถานะของเย่เฉินอยู่ในใจ เขาต้องการยืนยันตัวตนที่แท้จริงของเย่เฉิน

ขุนพลของหยูโจวหรือแม่ทัพที่จักรวรรดิฮั่นส่งมาอย่างลับๆ?

เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับอนาคตของเผ่าอูหวน

ท้ายที่สุดแล้วตัวตนของเย่เฉินในตอนนี้ไม่ว่าจะมาจากที่ไหน เขาก็ต้องจัดการโดยเร็วที่สุด

เขาต้องการส่งข่าวกลับไปบอกผู้นำของเขา ยี่ดัน และ ชิวลี่ชวี

“หยุดพล่ามไร้สาระ แล้วมาสู้กันซักที!” เย่เฉินยกหอกแหลมขึ้นด้วยมือขวาและชี้ไปยังแม่ทัพอูหวน

"ข้าคือแม่ทัพแห่งเผ่าอูหวน ... " แม่ทัพอูหวนถูกยั่วยุโดยเย่เฉิน เขาตะโกนด้วยความเกรี้ยวกราด

“ข้าไม่สนใจจะจำชื่อคนตาย!” เย่เฉินหัวเราะเยาะแล้วพูดออกไป

แม่ทัพอูหวนมองไปยังเย่เฉินด้วยใบหน้าเขียวคล้ำ นอกจากนี้เขายังต้องการถ่วงเวลาและลอบถาม "ตัวตนที่แท้จริง" ของเย่เฉิน

อย่างไรก็ตามเมื่อเขาเห็นดวงตาของเย่เฉินที่เต็มไปด้วยความดูถูก เขาก็ไม่สามารถอดกลั้นความโกรธได้อีกต่อไป

สายตาของเย่เฉินเหมือนมองไปที่มดตัวหนึ่ง แม่ทัพอูหวนเป็นผู้บัญชาการทหารระดับราชาของเผ่าอูหวน เขาไม่เคยถูกดูหมิ่นขนาดนี้มาก่อน

"ฆ่า!" แม่ทัพอูหวนยกกระบองในมือของเขาและพุ่งเข้าหาเย่เฉินด้วยความบ้าคลั่งทันที

สามในห้าส่วนของป่าหลุนฮุยเต็มไปด้วยต้นไม้ มันจึงเป็นไปไม่ได้เลยที่จะต่อสู้บนหลังม้าป่า

ดังนั้นเขาจึงรีบพุ่งเข้าหาเย่เฉิน

เขาต้องการให้บทเรียนแก่เย่เฉิน จากนั้นก็จับตัวเย่เฉินไว้

ตราบใดที่เย่เฉินถูกจับ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องตัวตนของเย่เฉินหรือความปลอดภัยของตัวเองและคนของเขา ปัญหาทั้งหมดจะได้รับการแก้ไข

เขาเป็นนักรบอูหวนที่ต่อสู้มานับครั้งไม่ถ้วนและเขาคิดว่าเขาต้องจัดการเจ้าหนูที่พึ่งหย่านมตรงหน้าได้อย่างแน่นอน

"โฮ โฮ โฮ"

ทหารม้าอูหวนเมื่อเห็นแม่ทัพของพวกเขากำลังเข้าต่อสู้ พวกเขาลืมความตายก่อนหน้านี้ไปหมด

เหล่าทหารม้าต่างส่งเสียงโห่ร้อง ให้แม่ทัพอูหวนซึ่งเป็นนักรบที่ทรงพลังและไม่มีใครเทียบได้ เป็นวีรบุรุษที่พวกเขาฝากชีวิตไว้

"สู้!" ดวงตาของเย่เฉินหดลง ทันใดนั้นจิตสังหารก็ปะทุออกมา เท้าขวาของเขากระแทกลงกับพื้นจากนั้นก็พุ่งไปยังแม่ทัพอูหวน

"ฆ่า! ฆ่า! ฆ่า!"

กองทัพหลุนฮุยตะโกนออกมาพร้อมกันและเจตนาสังหารระเบิดขึ้นไปในอากาศพุ่งสูงขึ้นไปบนท้องฟ้า

ผ่านไปสองลมหายใจ เย่เฉินและแม่ทัพอูหวนก็เข้าปะทะกัน

ในขณะที่เขากำลังจะปะทะ หอกสังหารที่แหลมคมก็ถูกแทงออกไปยังแม่ทัพอูหวนอย่างรวดเร็วและรุนแรง

เรียบง่ายดุดันตรงไปตรงมา

แม่ทัพอูหวนผู้กล้าหาญตกตะลึงและรีบล้มเลิกความคิดที่จะทุบเย่เฉินด้วยกระบอกของเขา จากนั้นก็ฟาดกระบองเข้าป้องกันหอกที่พุ่งเข้ามา

แม่ทัพอูหวนรู้สึกว่าถ้าเขาไม่มีประสบการณ์ต่อสู้มานับครั้งไม่ถ้วนและตอบสนองอย่างรวดเร็วแล้วละก็ เขาอาจจะกลายเป็นศพไปแล้ว

เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าเย่เฉินจะกดดันเขาได้ขนาดนี้ ฝีมือหอกของเย่เฉินนั้นดุดันเกินไป

เสียง "ปัง" ดังขึ้นทันที

เมื่ออาวุธปะทะกันใบหน้าของแม่ทัพอูหวนที่กำลังหงุดหงิดก็เปลี่ยนไป

ในตอนนี้ เขากำลังรู้สึกถึงความตายที่ใกล้เข้ามา

ดวงตาของแม่ทพอูหวนหดตัวลงอย่างรวดเร็ว

เขาเห็นหอกสังหารที่โหดเหี้ยมพุ่งเข้ามา เขาไม่อาจจะยกกระบอกป้องกันได้เลย

"ฉึก"

หอกถูกแทงอย่างรุนแรงทะลุหัวใจของแม่ทัพอูหวนและปลายหอกก็เผยออกมาจากหลังของเขา

"นายท่านไร้เทียมทาน! นายท่านไร้เทียมทาน! นายท่านไร้เทียมทาน!"

เสียงโห่ร้องตะโกนดังลั่นออกมาจากปากของทหารกองทัพหลุนฮุย

ทหารม้าอูหวนอ้าปากค้างอย่างตกตะลึง ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

แม่ทัพของพวกเขาพ่ายแพ้โดยไม่ทันได้ทำอะไร ถูกสังหารอย่างง่ายดาย

"เจ้า ... อะไร ... ทักษะหอกนี่มันอะไรกัน ... " แม่ทัพอูหวนมองลงไปที่หอกสังหารที่แทงทะลุอกของเขาและกล่าวถามออกมาอย่างไม่เต็มใจ

"ทักษะหอกเบื้องต้น" เย่เฉินกล่าวอย่างแผ่วเบา และกระชากหอกอันแหลมคมกลับมาในทันที

“อึก”

เลือดพุ่งออกมาจากหน้าอกของแม่ทัพอูหวน

"เจ้า!" แม่ทัพอูหวนจ้องมองเย่เฉิน จากนั้นก็ล้มลงกับพื้นด้วยความขุ่นเคืองเป็นอย่างมาก

เขาคิดว่าเย่เฉินต้องการเหยียดหยามเขาจนตาย

แต่ความจริงแล้วสิ่งที่เย่เฉินใช้นั้นเป็นทักษะหอกขั้นพื้นฐานจริงๆ แต่เป็นทักษะระดับพระเจ้า

หากเขายังรู้ว่าเย่เฉินได้รับฉายา "เทพหอก" เขาจะเข้าใจได้ทันทีว่าทำไมเขาถึงพ่ายแพ้แบบนี้

เทพหอก : ใช้อาวุธหอกพลังโจมตี X2 ความแม่นยำ X2 และความเข้าใจ +100

น่าเสียดายที่เขาไม่มีโอกาสอีกแล้ว

ในขณะนั้นเองเสียงประกาศโลกก็ดังขึ้น

"ติ้ง ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่น เย่เฉิน สำหรับการสังหาร ผู้บัญชาการทหารอูหวนระดับราชา ได้รับรางวัลค่าบุญบารมี 1,000,000"

"ติ้ง ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่น เย่เฉิน สำหรับการสังหาร ผู้บัญชาการทหารอูหวนระดับราชา ได้รับรางวัลค่าบุญบารมี 1,000,000"

"ติ้ง ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่น เย่เฉิน สำหรับการสังหาร ผู้บัญชาการทหารอูหวนระดับราชา ได้รับรางวัลค่าบุญบารมี 1,000,000"

การประกาศติดต่อกันสามครั้งทำให้ช่องโลกวุ่นวายขึ้นทันที

"บ้าเอ้ย! เย่เฉิน เย่เฉินอีกแล้ว มารดามันเถอะ นี้เขาเป็นญาติกับระบบหรือเปล่า"

"ตอนนี้ฉันยังไม่สามารถเอาชนะพวกโจรได้เลย แต่มีคนสามารถฆ่าแม่ทัพระดับราชาได้แล้ว เลเวลของเขาเท่าไหร่กัน?"

"ฆ่าแม่ทัพระดับราชาได้รางวัลบุญบารมี 1000000 นี้เป็นอะไรที่มีประโยชน์มาก"

“แต้มบุญผายลมนี้กินได้ไหม”

"ไอ้โง่ ค่าบุญบารมีมีความสำคัญอย่างมากสำหรับผู้เล่นอาชีพลอร์ด หากไม่มีมันก็ไม่สามารถเพิ่มระดับดินแดนของคุณได้"

"ตั้งรับพิกัดดินแดนของเย่เฉิน ให้ราคาสูง! ผู้ที่สนใจโปรดติดต่อกุหลาบสีเลือด!"

“ใครสามารถบอกพิกัดดินแดนของเย่เฉินฉันจะจ่ายเท่าที่คุณต้องการ! ติดต่อที่บาเช่วูซวง!”

"ซื้อพิกัดดินแดนของเย่เฉินในราคาสูง! ... "

“ฉันรู้ว่าเย่เฉินอยู่ที่ไหน! หยูโจว! มันต้องอยู่ในหยูโจวแน่ๆ!”

ช่องโลกครึกครื้นเป็นอย่างมาก แต่เย่เฉินไม่ได้เห็นการพูดคุยเหล่านี้และแม้ว่าเขาจะเห็นมัน เขาก็เลือกที่จะไม่สนใจ

เพราะหลังจากที่มีการประกาศทั่วโลก พิกัดของหมู่บ้าน หลุนฮุย จึงถูกคาดเดาได้

อย่างไรก็ตามมันเป็นเรื่องยากที่จะระบุพิกัดที่แน่นอน

ตึก

สิ่งของสามชิ้นปรากฏขึ้นข้างๆร่างของแม่ทัพอูหวน

วัตถุทรงกลมที่ส่องสว่าง กระบอง และหนังสือ

หลังจากที่เย่เฉินเก็บสิ่งของทั้งสามชิ้นเรียบร้อย เขาก็มองไปยังทหารม้าอูหวนที่ยังเหลืออยู่

"ฆ่า!" เสียงเย็นดังขึ้นทันที

“หวดหวด”

ลูกศรจำนวนนับไม่ถ้วนพุ่งไปยังทหารม้าอูหวนที่ยังรอดชีวิต

เย่เฉินไม่ได้ต้องการเก็บทหารม้าอูหวนเหล่านี้ไว้ อย่างน้อยที่สุดจนกว่าหมู่บ้านหลุนฮุยและกองทัพหลุนฮุยมีอำนาจมากพอ

เนื่องจากการรวมคนเหล่านี้เป็นเรื่องยาก การบังคับให้เข้าเข้าร่วมกับหมู่บ้านจึงมีอันตรายซ่อนอยู่มากมายและเย่เฉินไม่ต้องการให้เกิดสถานการณ์เช่นนั้นในดินแดนของเขาเอง

ยิ่งไปกว่านั้นคนเหล่านี้ไม่สามารถปล่อยให้มีชีวิตกลับไปได้

เหตุผลนั้นง่ายมาก เย่เฉินยังต้องการให้กองทหารม้าอูหวนบุกมาอีก! เขาจะปล้นม้าศึกของพวกมัน!