ตอนที่ 26 พบเธอ

วันต่อมา เขาก็ได้ที่โรงเรียนมัธยมต้นแห่งหนึ่งเพื่อไปพบพี่สาวของผีพวกนั้น เขาได้ไปที่โรงเรียนแห่งนั้นในช่วงที่ทุกคนกำลังออกมาจากโรงเรียน เขารู้สึกดีใจที่เขาได้บอกเรื่องเวทมนตร์ของเขากับโซระ เพราะมันไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกตื่นตกใจมากนัก

โซระไม่ได้สนใจในเรื่องเวทมนตร์มากเท่าไหร่และเธอก็แค่อยากจะดูตอนที่เขาฝึกใช้เวทย์เท่านั้นเอง แม้ว่าเขาจะยังไม่ได้พูดถึงเรื่องกลุ่มแชท เขาคิดว่าจะค่อยบอกเธอทีหลังเนื่องจากตอนนี้ขามีบางสิ่งบางอย่างที่ต้องทำ

เขาก็ได้เดินมาหยุดอยู่หน้านักเรียนหญิงคนหนึ่งแล้วถามขึ้น “หวัดดี ฉันขอถามอะไรเธอหน่อยได้ใหม?”

“ดะ-ได้ค่ะ!! ถามมาได้เลย!”นักเรียนหญิงคนัน้นก็รู้สึกมีความสุขเมื่อจู่ๆมีชายหนุ่มเข้ามาถามเธอ

ฮารุก็หัวเราะแล้วถามออกมาว่า “เธอรู้จักผู้หญิงที่ชื่อ นากามูระ ยูริใหม?”เขาหวังว่าเธอจะรู้จักผู้หญิงคนนั้น

นักเรียนหญิงคนนั้นก็รู้สึกสับสนเล็กน้อยเมื่อเธอเห็ฯเขาหัวเราะแล้วจึงพยักหน้าตอบเขา “ใช่ ฉันรู้จักเธอ คุณต้องการอะไรจากเธอหรือเปล่า?”เธอถามอย่างสงสัย

ฮารุก็พยักหน้า “เธอช่วยฉันบอกให้เด็กคนนั้นมาพบฉันได้ใหม?”

นักเรียนหญิงคนนั้นก็พยักหน้า “ได้ค่ะ คุณรู้จักเธองั้นหรอ?”

ฮารุก็พยักหน้า “ใช่ เธอเป็นคนรู้จักของเพื่อนฉันหน่ะ เพื่อนฉันได้ฝากข้อความไว้ให้ฉันมาบอกเธอ”เขาไม่ได้โกหกเนื่องในสองสามวันที่แล้ว เด็กพวกนั้นก็ได้กลายมาเป็นเพื่อนของเขา เขาชอบเด็กพวกนั้นมากแต่เขารู้ว่าเขาไม่สามารถปล่อยให้เด็กพวกนั้นอยู่ในบ้านได้ เขาอยากจะทำให้เด็กพวกนั้นไม่เหลือความรู้สึกอาลัยอาวรณ์ในโลกนี้ เขาอยากจะส่งเด็กพวกนั้นไปสวรรค์เนื่องเขารู้สึกเจ็บปวดที่เห็นเด็กพวกนั้นร้องเรียกพี่สาวของพวกเขาทุกๆวัน

นักเรียนหญิงคนนี้ก็พยักหน้าให้เขา “ได้สิ ขอฉันไปเรียกเธอสักครู่ รอสักครู่นะค่ะ”

“ขอบคุณ”ฮารุก็พูดกับเธอ

นักเรียนหญิงคนนั้นก็ได้วิ่งไปเรียกนากามูระ ยูริ มา

ฮารุยืนพิงกำแพงรอสักพัก เขารู้ว่าเขาได้กลายแหล่งดึงดูดความสนใจเนื่องจากเขาไม่ได้สวมชุดนักเรียน เขานั้นไม่ได้สนใจในผู้ชายเลยสักนิด แต่บางครั้งบางคราวเขาก็จะส่งยิ้มให้นักเรียนหญิงคนอื่นๆ  ในไม่ช้า เขาก็มองเห็นเด็กสาวในชุดเคนโด้กำลังเดินมาหาเขา เขาจึงได้ยืนตัวตรงและพูดแนะนำตัวเอง “หวัดดี ฉันชื่อ คาสุกาโนะ ฮารุกะ” จากนั้นเขาก็มองเด็กสาวคนนี้และยอมรับว่าเธอนั้นค่อนข้างจะสวยทีเดียว

เด็กสาวคนนี้มีผมสีม่วงแดงและดวงตาสีเขียวฟ้า

ยูรินั้นรู้สึกค่อนข้างสนใจเนื่องจากมีนักเรียนหญิงคนนึงได้มาหาเธอและบอกว่ามีคนต้องการพบเธอ เธอก็รู้สึกกังวลเล็กน้อยเนื่องจากเธอเห็นว่าเขาค่อนข้างจะหล่อและเป็นแบบที่เธอชอบด้วย

“หวัดดี เธอคือนากามูระ ยูริใช่ใหม?”ฮารุถาม

ยูริก็พยักหน้า “ใช่ ฉันเอง  คุณต้องการอะไรจากฉันงั้นหรอ? แล้วคุณเป็นใครกัน?”เธอคิดว่าหมอนี้พยายามจะจีบเธอเนื่องจากเธอเป็นคนสวย

“ฉันชื่อคาสุกาโนะ ฮารุกะ หลังจากนี้เธอพอจะมีเวลาใหม?”ฮารุก็ถามไปตรงๆ

ยุริก็ครุ่นคิดเล็กน้อยแล้วพูดออกมาว่า “คุณช่วยรอสักครู่ได้ใหม? ฉันต้องทำกิจกรรมชมรมให้เสร็จก่อน”

ฮารุก็พยักหน้า “ได้สิฉันจะรอเธออยู่ในร้านกาแฟร้านั้นแล้วกัน เธอไม่ว่าอะไรใช่ใหม?”เขารู้สึกดีใจที่เธอยอมรับคำเชิญของเขา

ยูริก็ส่ายหัว “อืม งั้นรอฉันที่นั่นแล้วกัน”

ทั้งสองคนก็คุยกันอยู่สักพักแล้วแยกย้ายกันไป

ฮารุก็เดินไปที่ร้านกาแฟเพื่อรอคอยเธอ

ยูริรู้สึกเขินและคิดว่าผู้ชายคนนี้ต้องการจะจีบเธอจริงๆ ซึ่งเธอนั้นอยู่ในอายุที่สนใจในเรื่องความรักแล้ว จากนั้นเธอก็ได้ไปที่โรงฝึกเพื่อทำเรื่องของเธอให้เสร็จเร็วที่สุด

---

ฮารุก็รอคอยอยู่ในร้านกาแฟในขณะที่คิดอยู่ว่ากาแฟทีเดียวเขากำลังกินอยู่นี่มันแย่ทีเดียว เขาได้ยินว่าในเมืองนี้มีโรงเรียนพิเศษสำหรับทำอาหารโดยเฉพาะ เขาไม่ได้สนใจจะเป็นพ่อครัวมากเท่าไหร่แต่เขาก็สนใจในการทำอาหารเนื่องจากในอนาคตเขานั้นจะเปิดร้านคาเฟ่

ฮารุก็รออยู่สักพักจากนั้นเขาก็มองเห็นยูริกำลังเข้ามาในคาเฟ่ เขาจึงได้โบกมือให้เธอ “คุณนากามูระ!”

ยูริก็หันหน้ามาเห็นเขา เธอก็พยักหน้าแล้วเดินตรงมาหาเขา

“ต้องการสั่งอะไรหน่อยใหม?”ฮารุถาม

ยูริก็พยักหน้า “อืม งั้นฉันเอามอคคาชิโน่”

ฮารุก็พยักหน้าแล้วบอกกับพนักงานหญิงให้เอามอคคาชิโน่มาให้เธอ เขาสงสัยจึงได้ถามออกไปว่า “ก่อนหน้านี้คุณมีกิจกรรมชมรมหรอ?”

ยูริก็พยักหน้า “ฉันเล่นเคนโด้หน่ะ”

“จริงหรอ? ฉันก็สนใจเคนโด้เหมือนกัน”ฮารุไม่ได้โกหกเนื่องจากเขาได้รับประสบการณ์การฝึกมาจากกินโทกิ เขารู้สึกดีใจที่ได้เขาได้เรียน ซึ่งเขาสามาถใช้มันเป็นส่วนหนึ่งในเรื่องพูดคุยได้

ยูริก็รู้สึกประหลาดใจที่เขาสนใจในเคนโด้ด้วย

ทั้งสองคนก็คุยกันอยู่สักพักและรู้สึกพวกเขานั้นสนิทกันมากขึ้น เขาจึงได้ตัดสินใจพูดกับเธออย่างตรงๆ

“เธอช่วยมากับฉันได้ใหม?”ฮารุถาม

“ที่ใหนหรอ?”ยูริถาม

ฮารุไม่รู้ว่าจะอธิบายยังไงให้เธอเข้าใจว่าเขาต้องการให้เธอมาไปบ้านหลังที่พี่น้องของเธอถูกฆ่าอย่างไรดี เขารู้ว่ามันโหดร้ายมากที่ทำให้เธอนึกถึงเรื่องที่เธอไม่อยากจะจำแต่เขารู้ว่าเขาจะต้องทำแบบนั้นเอเธอและพี่น้องของเธอ

“มีคนที่ต้องการจะพบเธอ เธอจะช่วยมากับฉันได้หรือเปล่า?”ฮารุก็พูด

“ใครกัน?”ยูริก็ถามอย่างสงสัย

“พวกเขาเป็นคนสำคัญสำหรับเธอ”ฮารุพูด

“คนที่สำคัญสำหรับฉัน?”ยูริก็สับสนขึ้นมา

“ฉันรู้ว่ามันค่อนข้างจัสบสนแต่ได้โปรดเชื่อฉันเถอะ”ฮารุก็พูด

ยูริรู้สึกแปลกแต่เธอตัดสินใจจะตามเขาไป เธอนั้นประทับใจในตัวเขาแถมเธอก็พบดาบไม้มากับเธอด้วย เธอคิดอยู่สักพักแล้วพูดไปว่า “ดี แต่ฉันคงอยู่ได้ไม่นานนะ”

ฮารุก็พยักหน้า “ได้สิ”เขารู้สึดีใจที่เขาสามารถพาเธอไปได้

ยูริก็เดินไปพร้อมกับเขาในขณะที่พูดคุยไปด้วย ในความคิดเธอ เธอคิดว่ามันดีมากที่ได้คุยกับเขา เขาสามารถทำให้เธอหัวเราะได้แถมพวกเขาก็ยังมีงานอดิเรกคล้ายๆ เธอสงสัยว่าเขาจะพาเธอไปที่ใหนจนกระทั่งเธอมองเห็นถนนอันคุ้นเคย ทำให้สีหน้าของเธอกลายเป็นน่าเกลียดแต่เธอไม่หยุดเดินและเดินตามเขาไปต่อ ซึ่งเธอก็ไม่ได้คุยกับเขาต่อด้วย

“เรามาถึงแล้ว”ฮารุก็พูด

ยูริก็มองเขาอย่างโมโห “ทำไมนายถึงพาฉันมาที่นี่!!”

#กลุ่มลับล่าสุดตอนที่ 55 แล้ววันนี้อีกสองตอน ดราม่ามันจัดดด