ตอนที่ 43 ดุดันดั่งเพลิงผลาญ หนักแน่นดั่งขุนเขา
"ติ้ง ขอแสดงความยินดีกับ กองทัพหลุนฮุย สำหรับการสามารถเรียนรู้ทักษะของ กองทัพ"
"ติ้ง ขอแสดงความยินดีกับ กองทัพหลุนฮุย สำหรับการสามารถเรียนรู้ทักษะของ กองทัพ ดุดันดั่งเพลิงผลาญ"
กองกำลังหลุนฮุย(เท่านั้น): กองกำลังพิเศษ
ระดับ: F
จำนวนคน: 10,000
ทักษะกองทัพ: ดุดันดั่งเพลิงผลาญ หนักแน่นดั่งขุนเขา
ดุดันดั่งเพลิงผลาญ เมื่อโจมตีศัตรูเป็นเหมือนดั่งไฟป่าลามทุ่งไม่สามารถดับได้ทัน!
หนักแน่นดั่งขุนเขา: เมื่อกองทหารประจำการเปรียบได้กับภูเขาที่ไม่สั่นคลอน!
ทันทีที่เสียงเตือนของระบบสิ้นสุดลง เย่เฉินก็ตกใจเล็กน้อย จากนั้นมุมปากของเขาก็ยกขึ้น
"คาดไม่ถึงว่า ... กองพัพหลุนฮุยถูกก่อตั้งขึ้นและยังได้รับทักษะกองทัพถึงสองทักษะ ต่อจากนี้พวกเขาจะเป็นกองทัพชั้นยอด!"
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เย่เฉินมองไปยังทหารของกองทพหลุนฮุยด้วยความคาดหวัง
ในขณะนั้นเองเสียงประกาศระดับโลกของระบบก็ดังขึ้นทันที
"ติ้ง ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่น เย่เฉิน ที่เป็นคนแรกที่ก่อตั้งกองทัพพิเศษ กองทัพหลุนฮุยได้รับรางวัลพิเศษชื่อเสียง 1 ล้าน"
ด้วยการประกาศของระบบ ทำให้ช่องโลกวุ่นวายอีกครั้ง
" มหาเทพเย่เฉินเจ้ายอดเยี่ยมมากเพียงไม่นานก็ทำให้เกิดประกาศให้โลกรู้อีกครั้ง!"
“พี่เย่เฉินตระกูลหลุนต้องการต้อนรับท่านอย่างอบอุ่น!”
"เย่เฉินเพื่อประโยชน์ของมนุษยชาติบอกความลับที่คุณรู้มาทั้งหมด"
ทันทีที่ข้อความนี้ปรากฏขึ้น ช่องแชทโลกก็เงียบลงทันทีและหลังจากนั้นสามวินาทีข้อความนับไม่ถ้วนก็ปรากฏขึ้น
"ใช่เย่เฉินบอกทุกสิ่งที่คุณรู้มา มีสัตว์ร้ายมากมายอยู่ที่นี้ พวกมันกัดเข่นฆ่าผู้คนและพวกเขาต้องได้รับการช่วยเหลือ"
“เย่เฉินหากแกยังเป็นมนุษย์อยู่ จงบอกความลับทั้งหมดที่แกรู้มา!”
“เย่เฉิน! แกไม่สามารถเห็นแก่ตัวต่อไปได้อีก แกทนดูผู้คนนับไม่ถ้วนตายอย่างอนาถได้หรือ?”
"ใช่ สัตว์เหล่านั้นกำลังดุร้ายขึ้นเรื่อย ๆ มีพลังมากขึ้นเรื่อย ๆ และหากแกฉลาดก็จงบอกความลับมาซะ!"
"เย่เฉิน, กองทัพเฟิงหยาน ขอเชิญคุณอย่างจริงจัง ตราบใดที่คุณเต็มใจ บอกเงื่อนไขของคุณมา หากคุณต้องการเงินเราก็ให้คุณได้แม้แต่ผู้หญิงเราก็ให้คุณได้!"
"เย่เฉิน ในนามของ นครมนตรา ฉันจะมอบตำแหน่งที่ปรึกษากิตติมศักดิ์ให้กับคุณ และขอเชิญคุณเข้าร่วมการประชุมลับกับเรา!"
"ฉันเป็นตัวแทนของปักกิ่ง ... "
ช่องโลกโกลาหลอย่างมาก หลายคนใช้ความชอบธรรมหรือแม้แต่ขู่ให้เย่เฉินบอกความลับของเกม
บางคนถึงกับเชิญเย่เฉินเข้าร่วมกองกำลัง
อย่างไรก็ตามไม่ว่าพวกเขาจะพูดยังไง จะตะโกนขู่อย่างไร จะอ้างศีลธรรมและจริยธรรม เย่เฉินไม่ได้ตอบโต้อะไรสักคำ!
เพราะเย่เฉินไม่ไดเสนใจช่องแชทโลกแม้แต่น้อยและยังปิดฟังก์ชั่นเพื่อนอีกด้วย
ลั่วหยาง.
“เย่เฉินยังไม่รับเพื่อนอีกเหรอ?”
"เจ้าหมอนี้มันปิดฟังก์ชันเพื่อน ฉันจะเพิ่มได้อย่างไร"
ผู้คนนับไม่ถ้วนไม่ยอมแพ้ที่จะพยายามติดต่อเย่เฉิน แต่ผลลัพธ์ก็ทำให้พวกเขาหดหู่และโกรธมาก
เย่เฉินปิดช่องแชทโลก เพื่อตัดความรำคาญ เขารู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าจะมีผู้คนมากมายที่จะติดต่อเขา
เย่เฉินรู้ซึ้งกว่าคนอื่น ๆ ว่าไม่ว่าคนเหล่านี้จะใช้ข้อแก้ตัวหรือข้ออ้างอะไร พวกเขาก็ทำเพื่อตัวเอง!
โลกมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมาก ผู้คนได้ค้นพบความลับว่าเกมสามารถพัฒนาความแข็งแกร่งของพวกเขาได้ ไม่ว่าใครก็ตามพวกเขาก็ต้องอยากได้ข้อมูลต่างๆมากขึ้น
บางคนต้องการควบคุมเย่เฉินไว้ในกำมือ ไม่ว่าจะเป็นอำนาจส่วนตัวหรือหน่วยงานขนาดใหญ่
แผนล่อลวงของพวกเขานั้นน่าสนใจมาก แต่น่าเสียดายที่เย่เฉินเคยผ่านทุกอย่างมานานแล้ว!
ป่าหลุนฮุย หมู่บ้านชิงหลาง
เมื่อออร่าของกองทัพหลุนฮุยพุ่งจนไปถึงจุดสูงสุด เย่เฉินโบกมือขวาของเขาแล้วตะโกน: "ไปทำลายพวกโจรให้หมดไป!"
"ฆ่า! ฆ่า! ฆ่า!"
ผู้คนหลายพันคนติดตามเย่เฉินออกไปจากหมู่บ้านชิงหลาง
ในขณะนี้กองทัพหลุนฮุยก้าวขึ้นสู่เวทีโลกอย่างเป็นทางการ เขี้ยวที่น่ากลัวก็จะค่อยๆปรากฏขึ้นบนโลกนับจากนี้ไป!
หลังจากมองเย่เฉินนำกองทัพหลุนฮุยจากไป เตียวเมิ่งก็ถอนหายใจด้วยสีหน้ายุ่งเหยิง เขาอยากจะติดตามเย่เฉินไปด้วย แต่น่าเสียดายที่เขาไม่สามารถไปที่นั่นได้
"ท่านแม่ทัพเราจะตั้งค่ายที่นี่หรือ" ผู้บัญชาการที่เพิ่งได้รับการเลื่อนตำแหน่งถามขึ้นในขณะนี้
"ให้คนพันคนประจำการเฝ้าระวังอยู่ในแต่ละทิศ ส่วนที่เหลืออยู่กลางหมู่บ้าน หากมีโจรปรากฏตัวก็สังหารพวกมันซะ!" เตียวเมิ่งฟื้นคืนสติทันทีเมื่อได้ยินคำถามจากผู้ใต้บังคับบัญชาจากนั้นเขาก็ตะโกนออกไป
"ครับท่านแม่ทัพ!" ผู้บัญชาการตอบเสียงดัง
เตียวเมิ่งพยักหน้าและเหมือนจะจำอะไรบางอย่างได้ทันที เขาตบหน้าผากและรีบสั่ง:
"ยังไงก็ตามขอให้ใครสักคนช่วยขนอาวุธและสิ่งของที่ยึดได้กลับไปที่หมู่บ้านหลุนฮุย และให้รองหัวหน้าหลุนฮุยนำพวกมันไปขายที่ตลาดและตั้งราคาให้ต่ำกว่าคนอื่นหนึ่งเหรียญ!"
"ครับท่านแม่ทัพ!" ขุนพลรับคำสั่งจากนั้นก็รีบวิ่งไปจัดกำลังคนเพื่อขนย้ายอาวุธและสิ่งของที่ได้จากการปราบปรามกลุ่มโจรไปยังหมู่บ้านหลุนฮุย
ระดับอาวุธพวกนี้ไม่สูงนัก แต่สำหรับตลาดในขณะนี้มันก็ยังเป็นที่ต้องการของทุกคน
ตราบใดที่อาวุธเหล่านี้ถูกขายไป หมู่บ้านหลุนฮุยก็จะได้กำไรมากมายอีกครั้งอย่างแน่นอน
เย่เฉินไม่ได้อยู่ที่นี่ หากเขาอยู่ที่นี่เตียวเมิ่งจะได้รับการยกย่องอย่างแน่นอน
เพราะเย่เฉินไม่ทันได้คิดถึงเรื่องนี้และลืมเรื่องการขายอาวุธขยะพวกนี้ไปเลย