EP 309 เหตุการณ์บานปลาย!

EP 309 เหตุการณ์บานปลาย!

By loop

ดงซูบินออกจากวอร์ดของ หยูเหมยเซียวเพื่อลงไปชั้นล่างเพื่อเยี่ยมนักเรียนต่างชาติเหล่านั้น ซุนจื่อซึ่งอยู่ในอาการโคม่าตื่นขึ้นมาเมื่อเย็นที่ผ่านมา หลังจากการรักษาฉุกเฉินหลายครั้งชีวิตของเขาก็ไม่ตกอยู่ในอันตรายอีกต่อไป ดงซูบินรู้สึกโล่งใจที่ได้ยินเช่นนั้น แม้ว่าจะไม่มีผู้เสียชีวิต แต่โรงเรียนเทควันโดเทียนหม่า ก็ยังไม่ได้ส่งใครไปโรงพยาบาล นักเรียนเกาหลีเหล่านั้นยังไม่ชำระค่ารักษาพยาบาล

ตามทางเดิน ดงซูบินได้ยินเสียงตะโกนและดุ

ดงซูบินมองไปและเห็นว่าความวุ่นวายมาจากวอร์ดนักเรียนต่างชาติ

“ คุณบอกว่าสิ่งนี้ไม่เกี่ยวข้องกับคุณทั้งหมด?! คุณยังมีความเป็นมนุษย์อยู่หรือเปล่าเนี่ย!

“ซุนจื่อถูกนักเรียนของคุณทำร้ายจนเกือบตายและคุณบอกว่าสิ่งนี้ไม่เกี่ยวข้องกับพวกคุณทั้งหมด?!”

เสียงของชายวัยกลางคนตอบกลับและ ดงซูบินรู้สึกว่าเขาฟังดูคุ้นเคย “ฉันได้พูดในสิ่งที่ฉันต้องพูด รายงานการสอบสวนของตำรวจระบุว่าทั้งสองฝ่ายต้องรับผิดชอบ ที่นี่! ฉันจะฝากเงินค่าเรียนที่เหลือไว้ที่นี่ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปพวกคุณจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับโรงเรียนเทควันโดเทียนหม่าอีก!”

“ใครให้สิทธิ์คุณทำสิ่งนี้!” หลี่อันตะโกน

“แล้วเงินค่ารักษาพยาบาลที่คนของคุณทำร้ายคนของเราล่ะ!?”

ชายวัยกลางคนตอบ “เหตุการณ์นี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับโรงเรียน คุณทุกคนเป็นคนเริ่มเหตุการณ์นี้และคุณทุกคนควรรับผิดชอบต่อการกระทำของคุณเอง”

“ไอเวรนิ!” “คุณปัดความรับผิดชอบแบบนี้ได้ยังไง!”

หนึ่งวินาทีต่อมาประตูเปิดออกและชายวัยกลางคนก็เดินออกไป ดงซูบินหรี่ตาลงเมื่อเห็นใบหน้าของชายคนนั้น เขาเป็นหนึ่งในผู้ชายที่จ้องมองใบหน้าของ หยูเหมยเซียวในเที่ยวบิน ดงซูบินจำผู้ชายคนนี้ได้ว่าเป็นเข็มขัดสีแดง เขาสามารถเป็นผู้รับผิดชอบโรงเรียนเทียนมะเทควันโดได้หรือไม่? ฮานชังหยูยังเห็น ดงซูบินก่อนที่เขาจะจากไป

การโต้เถียงเป็นภาษาเกาหลีและ ดงซูบินไม่เข้าใจคำใดคำหนึ่ง

หลังจากเข้าไปในวอร์ด ดงซูบินมองไปที่นักเรียนที่โกรธพวกนั้นและถาม “ผู้ชายคนนั้นคือใคร”

“พี่ซูบิน!” หลี่อันกัดฟันและพูด “ผมเพิ่งรู้ว่าคนเกาหลีที่เราเจอบนเครื่องบินมาจากโรงเรียนเทควันโดเทียนหม่า ชายคนนี้มีชื่อว่าฮานชานหยูเขาเป็นผู้สอนที่โรงเรียน ชายอีกคนที่มีใบหน้ากลมชื่อว่าปาร์คอึนจี เขาเป็นหัวหน้าโรงเรียนและนักเรียนของพวกเขาคือคนที่เอาชนะ ดาฮุยและคนอื่น ๆ !”

ดงซูบินถาม “ผู้ชายคนนั้นพูดอะไร”

เฉินดาฮุย ตอบอย่างโกรธ ๆ “เขากล่าวว่าเหตุการณ์นี้ไม่เกี่ยวข้องกับโรงเรียนเทควันโดเทียนหม่า พวกเขาพยายามปัดความรับผิดชอบและคืนเงินค่าเล่าเรียนให้เราแล้ว พวกเขาอ้างว่านี่เป็นความรับผิดชอบของเราเองและพวกเขามีสิทธิ์ที่จะบอกเลิกเราจากโรงเรียน นั่นหมายความว่าโรงเรียนจะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใด ๆ กับเราและเราจะไม่ได้รับการชดเชยทางการแพทย์ใด ๆ จากพวกเขา! พวกเขากลัวว่าเหตุการณ์นี้จะส่งผลกระทบต่อธุรกิจของโรงเรียน!”

"ใช่. เราได้ยินมาหมดแล้ว” นักเรียนคนหนึ่งที่มีอาการกระดูกหักตอบ และลงจากเตียง

“ไอ้พวกนี้!” ใบหน้าของ ดงซูบินเปลี่ยนไป “ตำรวจพูดว่าอย่างไร”

หลี่อันระงับความโกรธของเขาและกล่าวว่า “ตำรวจบอกว่าทั้งสองฝ่ายต้องรับผิดชอบต่อเหตุการณ์นี้และนักเรียนของเทียนหม่า ยืนยันว่าการบาดเจ็บนั้นมาจากการฝึกซ้อมและไม่ได้มีเจตนาฮานชานหยู ผู้ฝึกสอนของโรงเรียนเทควันโดเทียนหม่า บอกว่านี่ไม่ใช่การต่อสู้ เมื่อตำรวจขอภาพจากกล้องวงจรปิดพวกเขาอ้างว่าได้รับความเสียหายและการบันทึกของสัปดาห์ที่ผ่านมาก็หายไป ต้องเป็นอาจารย์และนักเรียนที่ลบออก! พวกเขาอยู่ในกลุ่มผู้ต่อต้านเรา!”

ดงซูบินมองไปที่หลี่อัน “แล้วค่ารักษาพยาบาลล่ะ”

“เรายังไม่รู้ว่าใครจะเป็นคนจ่ายค่ารักษาพยาบาล!” หลี่อันตอบ

เฉินดาฮุยกล่าว “ตำรวจบอกว่านักเรียนเกาหลีเหล่านั้นควรจ่ายค่ารักษาพยาบาลของเรา แต่พวกเขาไม่ได้บังคับ ตำรวจได้นำพวกเขากลับมาเพื่อสอบสวนเท่านั้นและปล่อยตัวพวกเขาในวันรุ่งขึ้น เราพยายามติดต่อนักเรียนเกาหลีเหล่านั้น แต่พวกเขาปฏิเสธที่จะรับสายของเราและไม่กลับไปที่โรงเรียนเทควันโดเทียนหม่า เราจะได้ค่าตอบแทนอย่างไร! เห็นได้ชัดว่าตำรวจเข้าข้างชาวเกาหลี! โรงเรียนเทควันโดเทียนหม่าหรือสมาคมเทควันโดต้องพูดอะไรกับตำรวจ!”

นักเรียนที่นั่งรถเข็นถาม “นั่นหมายความว่าจะไม่มีใครติดตามเรื่องนี้ถูกต้องไหม?”

"ถูกต้อง. เพื่อนของเราถูกทำร้ายจนเกือบตายแต่เราไม่สามารถเอาผิดอะไรเขาได้เลย!” นักเรียนอีกคนพูดเสริมขึ้นมา

เฉินดาฮุยชกกำแพงด้วยความโกรธ “พวกเขาเป็นคนเริ่มหาเรื่องก่อน! พวกเขาอ้างว่าอาการบาดเจ็บของเรามาจากการฝึกเทควันโดได้อย่างไร?! ตำรวจเชื่อถือในคำพูดของพวกเขาและไม่ได้กักขังพวกเขา! เวรนิ!”

ทุกคนต่างโกรธเกรี้ยว ในเกาหลีนักเรียนต่างชาติเป็นชนกลุ่มน้อยที่อ่อนแอกว่าและต้องเผชิญกับการปฏิบัติที่ไม่เป็นธรรม แต่เหตุการณ์นี้มันมากเกินไป พวกเขาถูกทุบตีและไม่มีใครยืนหยัดเพื่อพวกเขา นี่คือการเลือกปฏิบัติที่ชัดเจน!

ดงซูบินฟังพวกเขาและตอบกลับอย่างเย็นชา “ทำรายงานตำรวจต่อไป!”

"ถูกต้อง! เราต้องรับผิดชอบพวกเขาและจะไม่ปล่อยให้เรื่องนี้สงบ!” นักเรียนตอบ

“ฉันจะโทรหาตำรวจเดี๋ยวนี้! เวรเอ๋ย!” เฉินดาฮุยเดินออกจากวอร์ด

ดงซูบินพูดต่อ “ไม่ว่าตำรวจจะพูดอย่างไรโรงเรียนเทควันโดต้องรับผิดชอบ คุณทั้งหมดเป็นนักเรียนของพวกเขาและได้รับบาดเจ็บที่โรงเรียน ถ้าไม่จ่ายค่ารักษาพยาบาลใครจะจ่าย?! นอกจากนี้นักเรียนเกาหลีเหล่านั้นคิดว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับพวกเขาหลังจากที่พวกเขาไปซ่อนตัวแล้ว?! เนื่องจากหาไม่เจอเราจะไปที่โรงเรียนเทียนหม่าเทควันโด! แจ้งสื่อจีนของเราเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้! ฉันอยากดูว่าพวกเขาจะยังกล้าปัดความรับผิดชอบไหม!”

“ติดต่อสื่อ?!” หลี่อันตาสว่างขึ้น! "ถูกต้อง!"

นักเรียนเริ่มขยับ หลังจากรายงานของตำรวจและติดต่อสื่อหลี่อันแล้วเฉินดาฮุยได้นำนักเรียนบางคนไปที่โรงเรียนเทควันโดเทียนหม่าเพื่อเรียกร้องค่าชดเชย แต่โรงเรียนเทควันโดเทียนหม่าปฏิเสธที่จะให้ความบันเทิงกับพวกเขา ดังนั้นหลี่อันและนักเรียนคนอื่น ๆ จึงไม่ยอมออกไปและตั้งแคมป์นอกโรงเรียน

วันหนึ่ง…

สองวัน…

สามวัน…

หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป

ดงซูบินรู้สึกประหลาดใจที่รู้ว่าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นภายในสัปดาห์ที่ผ่านมา!

ในวันที่สามหลังจากเหตุการณ์ดังกล่าวหนังสือพิมพ์ในสามจังหวัดรายงานเกี่ยวกับการปฏิบัติที่ไม่เป็นธรรมของนักเรียนจีนที่โรงเรียนเทควันโดของเกาหลี แน่นอนว่ามันเป็นเพียงบทความสั้น ๆ ในเอกสารเนื่องจากหัวข้อที่ละเอียดอ่อนเช่นนี้จะไม่ถูกรายงานในข่าว หลังจากนั้นมณฑลและเมืองในจังหวัดต่างๆก็เริ่มติดตามบทความนี้และข่าวของเหตุการณ์นี้ก็แพร่กระจายไปทั่วประเทศ

การสนทนาเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้เป็นไปอย่างดุเดือดบนอินเทอร์เน็ต

บทความในหนังสือพิมพ์ได้ควบคุมผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นจากเหตุการณ์นี้ แต่ไม่มีข้อ จำกัด บนอินเทอร์เน็ต ภาพของนักเรียนชาวจีนในการร่ายมนตร์และผ้าพันแผลในหอผู้ป่วยในโรงพยาบาลสร้างความโกรธแค้นให้กับทุกคน การอภิปรายเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้ในฟอรัมยอดนิยมของจีนมีผู้เข้าชมมากกว่าสองสามล้านครั้งภายในหนึ่งวัน

นักเรียนจีนโพ้นทะเล 9 คนถูกทุบตี!?

นักเรียนคนหนึ่งเกือบเสียชีวิตส่วนที่เหลือต้องทนทุกข์ทรมานจากกระดูกหักหลายจุด!

โรงเรียนเทียนมาเทควันโดงดชดเชยค่ารักษาพยาบาล!?

นักเรียนเกาหลีที่ทุบตีนักเรียนจีนไม่ถูกลงโทษ!?

เหตุการณ์นี้จุดชนวนความเดือดดาลของชาวจีนทุกคน ประกอบกับเหตุการณ์เมื่อ 2 ปีก่อนทุกคนโดยเฉพาะเยาวชนอายุต่ำกว่า 30 ปีระเบิด!

ดุ!

ผู้คนเริ่มด่าว่าชาวเกาหลีในฟอรัมอินเทอร์เน็ต!

“ฉันไม่ชอบคนเกาหลีมานานแล้ว! พวกชอบสร้างปัญหา! พวกมันจะเงียบได้เมื่อไหร่กัน!”

“แมร่ง! ฉันจะฆ่าด้วยมือของฉันเอง!”

“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปถ้าฉันใช้ผลิตภัณฑ์เกาหลีฉันจะตัดมือของฉันทิ้งส่ะ!”

“พวกมันทำมากเกิดนไป! เทควันโด?! ฉันจะเลิกเรียนเทควันโด! ไปลงนรกส่ะ!” นักเรียนเทควันโดเหล่านั้นสบถออกมา

คนข้างล่างตอบกลับ "ถูกต้อง! เราควรเปลี่ยนจากการฝึกเทควันโดเป็นวูซูแทน!”

ในตอนแรกชาวเน็ตเหล่านี้ค่อนข้างหลากหลายและพวกเขากำลังด่าว่าอะไรก็ตามที่เกี่ยวข้องกับเกาหลีในฟอรัม แต่ในเวลาต่อมามีคนเริ่มระดมชาวเน็ตให้ไปสนใจเรื่องของพวกเขาที่โรงเรียนเทควันโดในโซลและสมาคมเทควันโดของเกาหลี ในไม่ช้าก็มีคำสาปแช่งและคำด่ามากมายผุดขึ้นมาและอารมณ์โกรธของชาวเน็ตก็ทวีความรุนแรงขึ้นสู่โลกแห่งความเป็นจริง

ในวันที่ห้าหลังเกิดเหตุหน้าต่างของโรงเรียนเทควันโด 4 แห่งซึ่งเป็นของชาวเกาหลีในประเทศจีนถูกทุบทิ้งกลางดึก

เช้าวันรุ่งขึ้นนักศึกษาจีนจำนวนมากปะทะกับนักศึกษาเกาหลีโพ้นทะเลในมหาวิทยาลัยทั่วประเทศจีนและมีผู้ได้รับบาดเจ็บหลายคน

ต่อมาในวันนั้นมีนักศึกษาบางส่วนจากมหาวิทยาลัยชื่อดังของจีนเริ่มประท้วงการปฏิบัติต่อนักศึกษาชาวจีนโพ้นทะเลในเกาหลีอย่างไม่เป็นธรรม นักเรียนแขวนป้ายในโรงเรียนและบางคนก็แขวนไว้ที่หน้าต่างของหอพัก ความขัดแย้งนี้เพิ่มขึ้นไปอีกระดับ

ในวันที่หกองค์กรแฮกเกอร์เริ่มโจมตีเกาหลี

กลุ่มแฮกเกอร์ทุกกลุ่มถูกระดมและมีเยาวชนที่โกรธแค้นหลายคนเข้าร่วม

“การโจมตีเริ่มตั้งแต่เวลา 20.00 น.! เข้าสู่ระบบ YY เดี๋ยวนี้!”

“เอ่อ…ฉันไม่ใช่แฮ็กเกอร์ ฉันสามารถเข้าร่วมได้หรือไม่”

“ฉันไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับการแฮ็ก ทุกคนช่วยให้ซอฟต์แวร์เราช่วยได้ไหม”

“มันก็ดีถ้าพวกคุณไม่รู้อะไรเลย ฉันจะส่งคำแนะนำในภายหลังและทุกคนก็ต้องทำตามขั้นตอน เรามีผู้คนมากมายและแค่การโจมตีระบบดอต (DDOS)  ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้พวกเขาปวดหัว!”

“ได้เลย!”

“คนเข้าอินเทอร์เน็ตมีจำนวนมหาศาลมาก!”

เวลา 20.00 น. เว็บไซต์ของโรงเรียนเทควันโดในโซลบางแห่งเว็บไซต์สมาคมเทควันโดเกาหลีและฟอรัมถูกโจมตีอย่างไร้ความปราณี ภายในยี่สิบนาทีเว็บไซต์ทั้งหมดจะล่มหรือถูกแฮ็ก แฮกเกอร์โพสต์ภาพธงชาติจีนและบางเว็บไซต์เล่นเพลงชาติจีน เว็บไซต์บางแห่งมีการใช้คำสบถภาษาจีนและภาษาเกาหลี

เพื่อนของเฟิงหยูบางคนเคยเข้าร่วมในการโจมตีครั้งนี้

ตัวอย่างเช่นลูกชายของจียง, เสี่ยวฮวงและลูกพี่ลูกน้องคนเล็กของเสี่ยวหลาน, เสี่ยวหาว

เสี่ยวฮาว นั้นเล่นคอมพิวเตอร์ไม่เก่งมากนักแต่เขาเองเป็นพวกนักสร้างปัญหาอยู่ เขาดาวน์โหลดซอฟต์แวร์แฮ็คหลายตัวและส่งไปยังเว็บไซต์ที่มีที่อยู่ IP ของเกาหลีกับเพื่อนร่วมชั้นของเขา ทักษะการแฮ็คของเสี่ยวฮัวดีขึ้น เขาสามารถแฮ็กเข้าสู่เว็บไซต์ของโรงเรียนเทควันโดผ่านช่องโหว่ในเซิร์ฟเวอร์ของพวกเขาและเปลี่ยนหน้าแรกเป็นรูปธงชาติจีน นอกจากนี้เขายังฝังเพลงที่เรียกว่าบนเว็บไซต์

สงครามแฮ็กเกอร์ระหว่างจีนและเกาหลีเริ่มต้นขึ้น ไม่มีใครทราบจำนวนที่แน่นอนของจีนที่เข้าร่วมสงครามครั้งนี้ ค่าประมาณเป็นภาษาจีนไม่กี่แสน

ในที่สุดเงินวอนของจีนและเว็บไซต์ของเกาหลีหลายแห่งก็ถูกลบไป

ในขณะที่เว็บไซต์ของเกาหลีได้รับการซ่อมแซมพวกเขาก็ได้รับการโจมตีอย่างไม่หยุดยั้งอีกครั้ง

การต่อสู้ทวีความรุนแรงขึ้น

ชาวจีนเรียกร้องให้ชาวเกาหลีชดเชยค่ารักษาพยาบาลและคำขอโทษจากโรงเรียนเทียนมะเทควันโดและสมาคมเทควันโดเกาหลี ถ้าไม่เช่นนั้นกิจกรรมการแฮ็กจะไม่หยุดลง

ชาวเกาหลี:“โทษตัวเองสิ ว่าประเทศของแกมันอ่อนแอมาก! หุบปากไปเลย!”

ชาวเกาหลี:“เราแค่อยากเอาชนะพวกแกให้ได้! ขอโทษ?! ฝันไปเถอะ!!”

ชาวเกาหลีมีความแน่วแน่ที่จะไม่ขอโทษและชดใช้ค่ารักษาพยาบาล พวกเขารู้สึกถูกต้องแล้วที่เอาชนะนักเรียนจีนเหล่านั้น!

ฝ่ายจีนโกรธและมีคนเข้าร่วมสงครามออนไลน์กับชาวเกาหลีมากขึ้น พวกเขาทั้งหมดต้องการแก้แค้นให้กับนักเรียนจีนโพ้นทะเล!

สงครามนี้กำลังบานปลายไปอีกขั้น

……

ดงซูบินซึ่งยังอยู่ในโซลได้รับโทรศัพท์

มันคือเบอร์ของเสี่ยวหยาง “ซูบินนายยังอยู่ที่โซลหรือเปล่า”

"ใช่. เพื่อนของผมยังอยู่ระหว่างการรักษา” เสี่ยวหยางได้ช่วย ดงซูบินขอหนังสือเดินทางของเขาเนื่องจากไม่ใช่เรื่องง่ายที่อดีตเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของรัฐจะได้รับการอนุมัติเสี่ยวหยางเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่รู้ว่า ดงซูบินอยู่ในโซล

เสี่ยวหยางถาม "เพื่อนของนายเป็นอย่างไรบ้าง? การผ่าตัดสำเร็จหรือป่าว”

ดงซูบินหัวเราะ “ขอบคุณสำหรับความห่วงใยครับ การดำเนินการประสบความสำเร็จเป็นอย่างดี”

หลังจากสนทนากันสักพัก ดงซูบินก็ถาม “หัวหน้าหยางครับ ผมได้ยินเหตุการณ์ที่กรุงโซลเกิดขึ้นในประเทศจีน จริงหรือเปล่า?”

“ฮ่าฮ่า…นายเพิ่งเคยได้ยินเรื่องนี้เหรอ?” เสี่ยวหยางหัวเราะ “ลูกชายของฉันมาอยู่กับฉันเมื่อวันจันทร์และฉันได้ยินเขาพูดคุยกับชาวเกาหลีที่หน้าทีวี ฉันสงสัยว่าเขาไปเรียนรู้คำสบถมาจากไหนและฉันก็โกรธมากจนตีเขาไปหนึ่งที”

ดงซูบินหยุดชั่ววินาทีและพูด “มันร้ายแรงขนาดนั้นเลยเหรอ”

เสี่ยวหยางตอบ “ที่ฉันโทรหานายคือการเตือนนายว่าตอนนี้โซลค่อนข้างอันตราย นายต้องระวังตัวด้วย”

“เฮ้อ…มันไม่ใช่ธุระอะไรของผมเลย”

“มันไม่ใช่อีกต่อไปแล้วว่าจะเป็นธุระของนายหรือไม่ ฉันได้รับข่าวว่านักเรียนและอาจารย์ของโรงเรียนเทควันโดของเกาหลีบางคนตั้งเป้าไปที่ชาวจีน นักเรียนและนักท่องเที่ยวในต่างแดนของเราบางคนถูกพวกเขาทำร้าย คุณต้องระวังพวกเขา”

ดวงตาของ ดงซูบินเบิกกว้าง “พวกเขาทำอย่างนั้นจริงๆเหรอ”

"ใช่. ชาวเกาหลีเหล่านี้เป็นพวกหัวรุนแรง”

หลังจากวางสาย ดงซูบินโทรหาหลี่อันและตรวจสอบสิ่งที่เสี่ยวหยานบอกเขา ไม่เพียง แต่นักเรียนและนักท่องเที่ยวชาวจีนเท่านั้นที่ถูกทุบตี ร้านอาหารจีน 2 แห่งถูกทุบและมีนักศึกษาและคนงานชาวจีนจำนวนนับไม่ถ้วนถูกดุด่าและดูถูก ทั้งหมดนี้ทำโดยผู้คนจากโรงเรียนโซลเทควันโด พวกเขาระบายความโกรธที่มีต่อชาวจีนทั้งหมด!

ไอ้!

ดงซูบินโกรธ!

ไม่เพียง แต่คุณทุกคนเท่านั้นที่ไม่ขอโทษหลังจากที่ทำร้ายนักเรียนของเรา แต่ตอนนี้คุณทุกคนยังตั้งเป้าไปที่คนจีนทั้งหมดด้วย! พวกคุณบ้าไปแล้วเหรอ?!

ข้อมูลนี้ถูกส่งกลับไปยังประเทศจีนและกลายเป็นจุดเปลี่ยนของสงครามออนไลน์ ฝ่ายจีนได้ยินว่าชาวจีนถูกทุบตีในเกาหลีและตำรวจเกาหลีไม่ได้ทำอะไรเพื่อหยุดยั้งมัน ต่างก็โกรธเกรี้ยว แฮกเกอร์บางรายใช้รูปแบบการโจมตีที่รุนแรงมากขึ้นและการโจมตีของพวกเขาก็แพร่กระจายไปยังโรงเรียนเทควันโดของเกาหลีทั้งหมด แต่หลายคนเริ่มเรียกร้องให้แฮกเกอร์หยุด ทั้งนี้เพื่อป้องกันไม่ให้จีนเกาหลีพ่ายแพ้

ไม่กี่ชั่วโมงต่อมาฝ่ายจีนหยุดโจมตีเว็บไซต์ของโรงเรียนเทควันโดเกาหลี

ทุกคนยังคงบ้าคลั่ง

แต่ถึงแม้ฝ่ายจีนจะหยุดโจมตี แต่ชาวเกาหลีก็ไม่หยุด นักเรียนเทควันโดเกาหลีบางคนยังคงยังมีปัญหากับชาวจีน พวกเขาไปที่ร้านอาหารจีนเพื่อก่อความวุ่นวายและทำลายร้าน บางคนถึงกับกินแล้วชักดาบโดยไม่ต้องจ่ายเงิน

การโจมตีทั่วไปบางส่วนอยู่ในรูปแบบของการดูถูก เหยียดชนชาติ!

เมื่อนักเรียนของโรงเรียนเทควันโดได้ยินเสียงคนพูดภาษาจีนตามท้องถนนพวกเขาจะพบปัญหาและดูถูกพวกเขา บางคนถึงกับเริ่มพูดภาษาจีน นักร้องเกาหลีที่เคยฝึกเทควันโดในโซลถึงกับดูถูกชาวจีนต่อหน้าสาธารณชนในระหว่างคอนเสิร์ตของเขา!

ภายในไม่กี่วันมีคดีทำร้ายร่างกายหลายสิบคดีในโซล

แต่นี่เป็นเพียงกรณีที่ถูกรายงานเท่านั้น ชาวจีนจำนวนมากไม่สามารถพูดภาษาเกาหลีได้และไม่ได้ทำรายงานใด ๆ

ผู้บาดเจ็บส่วนใหญ่เป็นชาวจีน แต่มีนักท่องเที่ยวชาวญี่ปุ่นจำนวนหนึ่งถูกทำร้ายเนื่องจากเข้าใจผิดว่าเป็นชาวจีน

ตำรวจเกาหลีก้าวเข้ามาควบคุมสถานการณ์และจับกุมนักเรียนเทควันโดหลายคน

แต่สมาคมเทควันโดแห่งโซลมีเส้นสายที่ทรงพลัง เพียงแค่โทรศัพท์ไม่กี่ครั้งนักเรียนเกาหลีเหล่านั้นก็ได้รับการปล่อยตัว สื่อเกาหลีไม่ได้รายงานเกี่ยวกับเหตุการณ์เหล่านี้และตำรวจไม่มีการติดตาม ไม่มีอะไรที่เหยื่อสามารถทำได้เหมือนอยู่ในประเทศอื่น

ในโซล อาจารย์สอนเทควันโดปล่อยให้นักเรียนรังแกจีนและความหยิ่งผยองของนักเรียนเกาหลีนั้นเริ่มมีมากจนเกินพอดีแล้ว!

ในเวลานี้ความโกรธของผู้คนเริ่มสะสมจนถึงจุดเดือดในประเทศจีน!