Dual Cultivation บทที่ 692 การฟื้นตัวของจักรพรรดินี (ฟรี)
Dual Cultivation บทที่ 692 การฟื้นตัวของจักรพรรดินี
“เอ้อ ซูหยาง...เจ้ามีภรรยาหรือยัง หรือคู่ร่วมฝึกที่เจ้าทุ่มเทให้” ทันใดนั้นเฟิงชิงเต๋าก็ถามเขาขณะที่เขาแต่งตัว
"ใช่ข้ามี-ที่จริงแล้ว ก็หลายคน" เขาตอบโดยไม่ลังเล "ทำไมเจ้าจึงถาม"
"ข้ามีลูกสาวคนหนึ่งที่สวยพอๆกับข้า หรือไม่ก็สวยไปกว่าข้า และข้าก็สงสัยว่าเจ้าจะเต็มใจรับเธอเป็นคู่ชีวิตของเจ้าหรือไม่ แม้ว่าบางครั้งเธอจะดูยุ่งยาก แต่เธอก็มิใช่ผู้หญิงเลว และข้าก็มั่นใจว่าเธอจะเป็นส่วนเสริมที่ดีสำหรับตระกูลของเจ้า" เฟิงชิงเต๋าพูดพร้อมกับเสนอลูกสาวของตัวเองให้เขาอย่างน่าแปลกใจ
"โอ ข้ายินดีที่จะฟังเหตุผลของเจ้าตอนนี้" ซูหยางกล่าวพร้อมกับรอยยิ้มลึกลับบนใบหน้า
"แม้ว่าข้าต้องการจะเป็นผู้หญิงของเจ้า แต่ข้าก็ได้แต่งงานแล้วกับสามีที่ซื่อสัตย์ และแม้ว่าเขาจะละเลยข้ามาระยะหนึ่ง ข้าก็รู้ว่าเขายังคงห่วงใยข้าอยู่ลึกๆ ไม่เช่นนั้นเขาก็จะยอมแพ้ไปนานแล้ว และหาผู้หญิงอื่นที่จะแต่งงานด้วย"
"อย่างไรก็ตามลูกสาวของข้า เหลียนลี่... เธอยังคงเป็นหญิงสาวที่บริสุทธิ์ เท่าที่ข้ารู้ และข้าก็แค่พยายามทำงานในฐานะแม่ให้สำเร็จโดยการหาคู่ที่เหมาะสมให้กับเธอ" เฟิงชิงเต๋าอธิบายให้เขาฟัง
เมื่อได้ยินคำพูดเธอซูหยางก็เดินเข้ามาหาเธอ และลูบไล้ใบหน้าเธอพร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงยั่วยวน "แล้วที่เจ้าพูด ... เจ้ามิต้องการเป็นผู้หญิงของข้ารึ ถ้าเจ้ากลายเป็นผู้หญิงของข้า ข้าก็ทำให้ความปรารถนาของเจ้าพอใจได้ทุกวัน แถมยังได้สัมผัสกับสิ่งที่ดีกว่าที่เกิดขึ้นในวันนี้อีกด้วย"
"..."
เฟิงชิงเต๋ามองไปที่เขาด้วยใบหน้าประหลาดใจ ดูเหมือนว่าจะตกใจจนพูดไม่ออกกับการเข้ามาอย่างกะทันหันของเขา
"ถ-ถ้าเจ้าพูดอะไรเช่นนี้จริง ข้ายินดีจริงๆทีจะ ..."
อย่างไรก็ตามก่อนที่เฟิงชิงเต๋าจะพูดจบประโยค ซูหยางก็มอบจูบอันอ่อนโยนเปี่ยมเสน่หาที่ริมฝีปากให้เธอชั่วขณะก่อนจะแยกตัวออกไป
จากนั้นซูหยางก็พูดกับเธอด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นว่า "นั่นคือจูบอำลา ถ้าเมื่อสองสามพันปีก่อน ตอนที่ข้ายังคงยั่วยวนผู้หญิงทุกคนที่สายตาของข้าจับจ้องโดยไม่สนใจโลก ข้าคงพาเจ้าไปเพื่อตัวข้าเอง อย่างไรก็ตามเจ้ายังมีสามีที่เอาใจใส่ และข้าก็จะกลายเป็นพรากผู้หญิงจากคนที่ไม่สมควรจะได้รับผลเช่นนั้นเท่านั้น"
"ส่วนลูกสาวของเจ้าเหลียนลี่...ข้าจะคิดอีกครั้ง"
"สองสามพันปีมาแล้วงั้นรึ ..."
อ่านตอนล่าสุดที่ my-novel.co หรือ www.thai-novel.com
เฟิงชิงเต๋าจ้องมองเขาด้วยดวงตาเบิกกว้าง เต็มไปด้วยความประหลาดใจและเธอก็แอบครุ่นคิดอยู่ในใจ ‘เพียงแต่ว่า เจ้าเป็นใครกัน ซูหยาง...'
อย่างไรก็ตามก่อนที่เธอจะทันได้ถามคำถามนั้นกับเขา ซูหยางก็ได้เปิดประตูออกไปแล้ว
"ข้าจะแจ้งให้พวกเขาทราบว่าเจ้าหายดีแล้ว เจ้าสามารถออกมาได้ทุกเวลาที่เจ้าพร้อม" ซูหยางพูดกับเธอก่อนที่จะออกจากห้องและปิดประตู
เมื่อซูหยางทิ้งเธอไว้คนเดียว เฟิงชิงเต๋าก็นอนลงบนเตียงพลางจ้องมองเพดานด้วยสายตางุนงง
'ถ้าข้าได้พบเจ้าก่อนหน้านี้ ... ' เธอแอบถอนหายใจ
ในขณะเดียวกันที่ยืนอยู่นอกห้องของเฟิงชิงเต๋าก็คือจักรพรรดิเหลียนและผู้ฝึกวิชาเขตอัมพรวิญญาณ มีเพิ่มมาเป็นพิเศษ คนที่ไม่คุ้นหน้าที่ซูหยางได้เห็นเป็นครั้งแรก
"ซูหยาง ภรรยาของข้าเป็นยังไงบ้าง" จักรพรรดิเหลียนรีบถาม หลังจากเห็นซูหยางออกจากห้อง หัวใจของเขาเต้นแรงจนถือได้ว่ามีอาการวิตกกังวล
"ใจเย็นๆภรรยาของท่านสบายดีและเธอก็หายจากอาการนั้นแล้ว" ซูหยางกล่าวด้วยสีหน้าเยือกเย็น
"จ-จริงรึ ข-ขอบคุณสวรรค์" จักรพรรดิเหลียนรู้สึกว่าเรี่ยวแรงที่ขาของเขาหายไป จนทำให้เขาล้มลงไปบนพื้นพร้อมกับน้ำตาคลอเบ้า
"สวรรค์ ข้าได้ยินถูกต้องใช่ไหม องค์ราชินีฟื้นขึ้นมาได้จริงหรือหลังจากที่ได้ให้เขารักษา" คนใบหน้าที่ไม่คุ้นเคยอุทานด้วยเสียงตกใจ
"พวกเจ้าเป็นใครกัน" ซูหยางถามพวกเขาพร้อมกับเลิกคิ้ว
"พ-พวกเราเป็นหมอที่พยายามรักษาองค์ราชินี แต่ก็ไม่เป็นผล โปรดบอกเราได้ไหมว่า เจ้ารักษาอาการเธออย่างไร" แพทย์ถามเขา
"โอ้เจ้าเป็นพวกคนที่ไร้ประโยชน์ ที่ไม่แม้จะสามารถรักษาผู้หญิงคนเดียวได้งั้นรึ ถ้าเจ้าต้องการรู้ว่าข้าปฏิบัติกับเธออย่างไรเจ้าควรถามเธอเอง" ซูหยางส่ายหน้า
"พ-พวกคนไร้ประโยชน์ ..." หมอที่นั่นพูดไม่ออก ในเมื่อนี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาถูกคนที่ไม่ใช่จักรพรรดิเหลียนด่า พวกเขาล้วนเป็นแพทย์ที่มีชื่อเสียงซึ่งเป็นที่เคารพนับถือของคนส่วนใหญ่ในทวีปศักดิ์สิทธิ์กลางเช่นกัน
"ข้าจะไปพบภรรยาของข้า" จักรพรรดิเหลียนกล่าวขณะที่เขาเดินเข้าไปในห้อง
อย่างไรก็ตามเขาถูกหยุดทันทีโดยซูหยางซึ่งขวางเส้นทางของเขาด้วยแขนข้างหนึ่ง
"น-นี่หมายความว่าอย่างไร ถ้าเธอหายเป็นปกติแล้วทำไมข้าจึงไปหาเธอไม่ได้" จักรพรรดิเหลียนถามเขาด้วยความงุนงง
"ไม่จำเป็นต้องใจร้อนขนาดนั้น เธอจะออกมาเมื่อเธอพร้อม อย่างไรก็ตามถ้าท่านยืนยันที่จะเข้าไปตอนนี้ ข้าจะไม่รับผิดชอบต่อสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนั้น" ซูหยางส่ายหน้า
"ป-เป็นเช่นนั้นเอง ..." จักรพรรดิเหลียนมองเขาด้วยใบหน้างุนงง ไม่แน่ใจว่าตัวเขาเองควรรู้สึกอย่างไรกับเรื่องนี้
"ทำไมท่านไม่ให้รากสี่ธาตุแก่ข้าในระหว่างนี้ ท่านสามารถส่งมอบให้ข้าหลังจากที่พบภรรยาของท่านหลังจากนั้นก็ได้ หากท่านยังคงสงสัย" ซูหยางกล่าวกับจักรพรรดิเหลียนและเขาก็พูดต่อในอีกชั่วขณะว่า "อย่างไรก็ตาม คนอื่นอยู่ไหนกัน"
"พวกเขาน่าจะพักผ่อนอยู่ในห้องพักแขกกับลูกสาวของข้า" จักรพรรดิเหลียนกล่าว
"ใครก็ได้พาเขาไปที่ห้องพักแขก และพวกเจ้าสักคนก็ช่วยเตรียมรากสี่ธาตุไว้ด้วย" จักรพรรดิเหลียนกล่าวกับผู้ฝึกวิชาเขตอัมพรวิญญาณ
"ขอรับองค์ราชัน"
แม้ว่าซูหยางจะจากไปแล้ว จักรพรรดิเหลียนก็ยังคงรออยู่ที่หน้าประตูห้องของเฟิงชิงเต๋า
หลายนาทีต่อมาประตูก็เปิดออก และหญิงสาวสวยที่สวมชุดคลุมสง่างามก็เดินออกจากห้อง พร้อมกับกระแสพลังอันกดดันรอบตัวเธอสมกับเป็นจักรพรรดินี
"ภ-ภรรยาของข้า จ-เจ้าฟื้นแล้วจริงๆ" เมื่อเห็นร่างสวยของเธอ จักรพรรดิเหลียนก็เดินเข้าไปหาเธอในทันที แต่เขาไม่กล้าแตะต้องเธอเพราะกลัวว่าร่างกายเธอยังอ่อนแอ
"ข้าขอโทษที่ทำให้เจ้าต้องกังวล ที่รักของข้า..." เฟิงชิงเต๋าพูดกับเขาด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยนบนใบหน้า