AC 149: จุดเริ่มต้นของเหตุการณ์ที่ไร้สาระ ฟรี

AC 149: จุดเริ่มต้นของเหตุการณ์ที่ไร้สาระ

กลุ่มทหารหุ้มเกราะเดินเข้าไปในเทือกเขาเหิงเต้า มีคาราวานเกวียนบรรทุกเสบียงทหารอยู่ข้างหลังทหาร ขบวนรถบรรทุกยาวมากจนมองไม่เห็นจุดสิ้นสุดของเส้นทาง แน่นอนพวกเขาขนส่งเสบียงอย่างระมัดระวัง ทุกครั้งที่กองกำลังส่งกำลังบำรุงเข้าสู่เทือกเขาเหิงเต้า กองทัพจะส่งทหารชั้นยอดหลายพันคนไปคุ้มกัน ประเทศแห่งทหารรับจ้างประสบกับความตึงเครียด โครงสร้างของ ประเทศแห่งทหารรับจ้าง นั้นซับซ้อนมาก ซึ่งทำให้เจ้าหน้าที่เข้าถึงได้ยาก ด้วยความช่วยเหลือของกลุ่มทหารรับจ้าง ทาวู ใน ประเทศแห่งทหารรับจ้าง ทหารไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องการขนส่งทางทหารมากนัก ความเป็นจริงพิสูจน์แล้วว่าพวกเขาถูกต้องเกี่ยวกับเรื่องนี้ ตั้งแต่สงครามสงบการขนส่งเสบียงไม่ได้รับความเสียหายหรือสูญหาย แต่อย่างใด

กองคาราวานของพ่อค้าสองคนเคลื่อนตัวไปด้านข้างเพื่อให้เกวียนบรรทุกผ่านไป ทหารของจักรวรรดิ ซานซา มองไปที่กองคาราวานพ่อค้าอย่างเย็นชา พวกเขาพร้อมสำหรับทุกสิ่งที่อาจเกิดขึ้น พวกเขาเป็นทหารชั้นยอดที่แท้จริง ดังนั้นพวกเขาจะไม่มีวันลดการป้องกันของพวกเขา

ไม่อนุญาตให้กลุ่มคนในรัศมีการลำเลียง เกราะและเสบียงหลายสิบไมล์ในช่วงเวลาที่สงบสุข ตอนนี้พวกเขาไม่สามารถทำได้อย่างน้อยก็ไม่ใช่ใน เทือกเขาเหิงเต้า พ่อค้าไม่ได้มีสถานะทางสังคมสูง แต่ไม่สามารถละเลยอิทธิพลที่พวกเขามีได้ ทุกประเทศมีพ่อค้าที่ทำงานให้กับประเทศหรือธุรกิจส่วนตัว หากทหารคนใดทำสิ่งใดในเทือกเขาเหิงเต้าพ่อค้าในประเทศของตนก็จะได้รับการแก้แค้น ถ้าทหารฆ่าพ่อค้า พ่อค้าของพวกเขาจะถูกฆ่าที่อื่น

ปัญหาคือเทือกเขาเหิงเต้า ไม่ใช่ดินแดนของ จักรวรรดิซานซา พวกเขาไม่มีสิทธิ์ที่จะปิดกั้นถนนใด ๆ สำหรับการใช้งานของพวกเขา มิฉะนั้นจะได้รับการตอบสนองจาก ประเทศแห่งทหารรับจ้าง ก่อนที่พวกเขาจะสามารถพิชิตเมืองแบล็คเนีย ได้พวกเขาจำเป็นต้องรักษากุญแจสำคัญไว้

ในเมือง โมร่ามาช อันห่างไกล อันเฟย์ กำลังอ่านหนังสือเวทย์ โดยแสงเทียน เด็กผู้หญิงสองคนกำลังทำเตียงให้ อันเฟย์ พวกเขายังกระจายพลังหอมบางอย่างไปรอบ ๆ เพื่อปกปิดกลิ่นที่เจ้าของคนก่อนทิ้งไว้ แบล็คอีเลฟเว่นเดินอย่างก้าวกระโดดพร้อมกับความตื่นเต้นบนใบหน้าของเขา

“พวกเจ้าออกไปสักวินาทีได้ไหม” อันเฟย์ ถามด้วยเสียงต่ำ

“ค่ะ นายท่าน” สองสาวตอบอย่างเชื่อฟังและออกจากห้องไป

"มีอะไรใหม่ไหม?" อันเฟย์ปิดหนังสือเวทมนตร์ของเขา

“ใช่พวกเขาจากมาแล้ว ตามความเร็วของพวกเขา พวกเขาน่าจะผ่านเราไปในอีกห้าวัน” แบล็คอีเลฟเว่น รายงาน

"ตกลง. พวกเขาขนส่งหมูป่าที่ตายแล้วหรือยังมีชีวิตอยู่?” อันเฟย์ ถาม

“ ตาย. เลือดสามารถทำให้กริฟฟินตื่นเต้นได้ ดังนั้นผู้ขับขี่กริฟฟินมักจะไม่ให้อาหารพวกมันด้วยสัตว์ที่มีชีวิตเว้นแต่มันจะเป็นทางเลือกสุดท้าย

อันเฟย์เงียบลงและหลับตาลงเล็กน้อย

“ทหารชั้นยอดมากกว่าสามพันคนปกป้องชุดเกราะและเสบียงของพวกเขา? นั่นคือคนจำนวนมากเกินไป” แบล็คอีเลฟเว่น ยิ้มอย่างขมขื่น “ถ้า คริสเตียน และ ริสกะ เป็นนักเวทย์ทั้งคู่เราสามารถสร้างข่ายเวทย์แห่งความโกลาหลอีกสองสามชุดด้วยคริสตัลได้ ไม่ว่าจะเป็นอย่างไรเราต้องคิดในรูปแบบต่างๆมิฉะนั้นเราจะไม่สามารถคุกคามพวกเขาได้” อันเฟย์ กล่าว

“เจ้าไม่ได้บอกว่าข้ากำลังเสียคริสตัลเวทย์มนตร์ใช่ไหม” อันเฟย์ ยิ้ม เมื่อ อันเฟย์ ขอให้ คริสเตียน ตั้งค่าข่ายเวทย์แห่งความโกลาหลเป็นครั้งแรก แบล็คอีเลฟเว่น ไม่รู้ว่า อันเฟย์ พยายามทำอะไรและต่อต้านเขา เขาตระหนักในภายหลังว่าข่ายเวทย์ที่ไร้ค่าเหล่านั้นยังคงสามารถใช้งานได้ดีตราบเท่าที่ใช้อย่างถูกต้อง

“เจ้าจะสร้างข่ายเวทย์แห่งความโกลาหลจริงๆหรือ?” แบล็คอีเลฟเว่น ถาม

“ไม่ เราแค่ทำสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่จำเป็นต้องทำให้เป็นเรื่องใหญ่” อันเฟย์ กล่าว

"อยากทำอะไรล่ะ?" แบล็คอีเลฟเว่น ถาม

“เจ้ามีกี่คน? ข้าหมายถึงคนที่ปลอมตัวเป็นทหารในกองกำลังขนส่ง” อันเฟย์ ถาม

"สาม. ข้อมูลที่ข้าให้เจ้ามาจากพวกเขา” แบล็คอีเลฟเว่น กล่าว

“ส่งของของข้าไปให้พวกเขา บอกให้ทิ้งไว้ในร่างของหมูป่า ข้าไม่สนใจว่าพวกเขาทำมันอย่างไร ข้าแค่ต้องรู้ว่าพวกเขาใส่ของไว้ในร่างของหมูป่า พวกเขาไม่สามารถสังเกตเห็น โดยจักรวรรดิซานซา ได้”

“เจ้ากำลังขอให้พวกเขาทำหรือ” แบล็คอีเลฟเว่น เบิกตากว้าง

“ทำไม่ได้?” อันเฟย์ ถาม

“เสี่ยงเกินไป อันเฟย์” แบล็คอีเลฟเว่น กล่าว

“กล่าวตามตรงข้าไม่ต้องการโจมตีหน่วยกริฟฟิน เจ้าขอให้ข้าไป ถ้าเราต้องรับความเสี่ยง ทำไมพวกเขาถึงรับความเสี่ยงไม่ได้” อันเฟย์ กล่าว

“ข้าไม่ได้หมายความอย่างนั้น อันเฟย์, จักรวรรดิซานซา ขนส่งหมูป่ามากกว่าสี่ร้อยตัวในครั้งนี้ คงต้องใช้เวลานานสำหรับพวกเขาสามคนในการทำ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าพวกเขาถูกค้นพบ” แบล็คอีเลฟเว่น กล่าว

อันเฟย์ จมอยู่ในความคิดชั่วขณะ “กริฟฟินกินเนื้อเน่าไหม”

“พวกมันกิน แต่เนื้อสด พวกมันชอบที่จะฉีกสัตว์ที่มีชีวิตและกินเนื้อด้วยเลือดของพวกมัน สำหรับเนื้อเน่าพวกเขาอาจกินมันเมื่อพวกเขาหิวโหย” แบล็คอีเลฟเว่นกล่าว

“เนื้อเน่าจะส่งผลต่อกริฟฟินหรือไม่” อันเฟย์ ถาม

“มันจะส่งผลกระทบต่อกริฟฟินในแบบที่มันทำกับมนุษย์หรืออาจจะแย่กว่านั้นด้วยซ้ำ อย่างน้อยเราก็ปรุงเนื้อเน่าได้ กริฟฟินไม่กินเนื้อสุก” แบล็คอีเลฟเว่นกล่าว

“เราคิดอีกแง่หนึ่งได้ มอบสิ่งนี้ให้คนของเจ้า” อันเฟย์กล่าวพร้อมกับหยิบขวดของเหลวสีเขียวออกมาจากเสื้อของเขา

"นี่คืออะไร?" แบล็คอีเลฟเว่น ถาม

“ฮาแกนทำสารเคมีที่เน่าเปื่อย สิ่งนี้สามารถเร่งกระบวนการเน่าเปื่อยของเนื้อสัตว์ มันสามารถแพร่กระจายได้เช่นกัน หยดลงบนเกวียนแต่ละคันจะช่วยได้”

“ถ้ามันง่ายขนาดนี้พวกเขาก็น่าจะไม่มีปัญหา” แบล็คอีเลฟเว่น หยิบขวดขึ้นมา "แล้วไงต่อ?"

“เจ้าต้องซื้อหมูป่าห้าร้อยตัวในห้าวันและนำส่งที่นี่” อันเฟย์ กล่าว

"อะไร?" แบล็คอีเลฟเว่น ตกใจกับคำขอของ อันเฟย์ เมือง โมร่ามาช ตั้งอยู่ตรงกลางไม่มีที่ไหนเลย ชาวพื้นเมืองใน โมร่ามาช เลี้ยงหมูป่าทั้งหมดเพียงสี่ตัว คงเป็นเรื่องยากมากที่จะซื้อหมูป่าจำนวนมากในช่วงเวลาสั้น ๆ เช่นนี้

“ไม่จำเป็นต้องถึงห้าร้อย ยิ่งมากยิ่งดี เจ้าแค่พยายามอย่างเต็มที่” อันเฟย์ กล่าว

“เราใส่สารเคมีนั้นในร่างกายของหมูป่าแล้วขายให้กับทหารจักรวรรดิ ซานซา หรือไม่” แบล็คอีเลฟเว่น ยิ้มอย่างขมขื่น

“ใช่ แต่เราต้องคุยรายละเอียดเพิ่มเติม” อันเฟย์กล่าวต่ออย่างช้าๆ“เจ้าไม่ได้บอกว่าหมูป่าที่พวกมันขนมานั้นตายแล้ว มันใช้เวลาเจ็ดหรือแปดวันในการไปถึงจุดหมายไม่ใช่หรือ? พวกเขาจะรักษาเนื้อไม่ให้เน่าเสียได้อย่างไร” อันเฟย์ ถาม

“เกวียนสำหรับขนส่งชุดเกราะและเสบียงถูกสร้างขึ้นพิเศษ จักรวรรดิมาโฮของเราทำสิ่งเดียวกัน มีข่ายเวทย์ถาวรในแต่ละเกวียน ตราบใดที่คริสตัลเวทมนตร์สามารถให้พลังงานได้ข่ายเวทย์ถาวรจะรักษาอุณหภูมิในเกวียนให้ต่ำ ถ้าไม่ใช่การเดินทางไกลสินค้าในเกวียนจะไม่เสียไป” แบล็คอีเลฟเว่นกล่าว

"ข้าเข้าใจ ฮาแกน บอกข้าก่อนหน้านี้ว่าสารเคมีนี้จะใช้ได้ผลถ้าอุณหภูมิไม่สูงหรือต่ำเกินไป“อันเฟย์ กล่าว” ยังมีปัญหาอื่น ๆ ที่ทำให้ข้าปวดหัว หากเราจัดหาสัตว์เลี้ยงให้พวกมันหลังจากที่พวกมันเพิ่งสูญเสียหมูป่าไปจำนวนมากข้ากลัวว่ามันจะขึ้นธงสีแดง” อันเฟย์ กล่าว

“เราไม่สามารถให้หมูป่าทั้งหมดพร้อมกันได้อย่างแน่นอน เราสามารถขายหมูป่าได้หลายสิบตัวก่อนและเราสามารถบอกใบ้ให้พวกเขารู้ว่าเรามีในคลังมากขึ้น แต่สิ่งเหล่านี้จะช่วยตัวเองได้ เราสามารถต่อรองกับพวกเขาได้ในตอนท้าย บางทีเราอาจทำเงินได้ดีด้วยซ้ำ” แบล็คอีเลฟเว่น กล่าว

“ฟังดูน่าจะทำได้” อันเฟย์ ยิ้ม “ข้ามีอีกคำถามหนึ่ง ข้าไม่คิดว่าทหารของ จักรวรรดิซานซา จะเลี้ยงหมูป่าของเราให้กับกริฟฟินของพวกเขา พวกเขาอาจเลือกกินเองก่อน คงเป็นเรื่องยากหากเป็นเช่นนี้ เราจะทำอย่างไรหากพบสิ่งผิดปกติ”

แบล็คอีเลฟเว่นเงียบไปชั่วขณะและกล่าวช้าๆว่า“เราไม่จำเป็นต้องวางยาพิษหมูป่าหลายสิบตัวแรก ด้วยวิธีนี้พวกเขาจะไม่พบสิ่งผิดปกติ”

“แต่ถ้าผู้บังคับบัญชาของพวกเขาเป็นคนระมัดระวัง เขาก็จะไม่ตรวจสอบเพียงครั้งเดียว” อันเฟย์ส่ายหัว “เขาจะรู้ว่าเรากำลังทำอะไรกับหมูป่า”

“แล้วเราจะทำอะไรได้บ้าง” แบล็คอีเลฟเว่น ถอนหายใจยาว เขาไม่เต็มใจที่จะยอมแพ้ พวกเขาไปไกลแล้วเมื่อปัญหานี้เกิดขึ้น อย่างไรก็ตามเขาต้องยอมรับว่าข้อกังวลของ อันเฟย์ นั้นสมเหตุสมผล การคิดหาวิธีแก้ปัญหาตอนนี้จะดีกว่าการขายตัวเองออกไปโดยละเลยในภายหลัง

มันเงียบขึ้นในห้อง หลังจากเงียบไปนาน อันเฟย์ กล่าวว่า“บางทีข้าควรจะทำการทดลอง”

“การทดลองอะไร” แบล็คอีเลฟเว่น ถาม

“เจ้าคิดว่าเนื้อหมูป่าที่กริฟฟินกับมนุษย์กินแตกต่างกันอย่างไร” อันเฟย์ ยิ้ม

ดวงตาของ แบล็คอีเลฟเว่น สว่างขึ้น เขาทำให้ อันเฟย์ ดูน่าชื่นชม “อย่างหนึ่งสุกอีกอันคือเนื้อดิบ”

“เป็นไปได้ที่สารเคมี ฮาแกน จะสูญเสียประสิทธิภาพหลังการปรุงอาหาร หากวิธีนี้ไม่ได้ผลเรายังสามารถหาวิธีอื่นในการแก้ปัญหา 'สุก' และ 'ดิบ' ได้” อันเฟย์ ยิ้ม “เราสามารถทำให้มันเกิดขึ้นได้ ไม่ต้องกังวล”

“อันเฟย์ ถ้าเราสามารถกำจัด หน่วยกริฟฟินอากาศ ได้ จักรวรรดิมาโฮ จะไม่มีวันลืมเจ้า” แบล็คอีเลฟเว่น กล่าว

“คำกล่าวของเจ้าทำให้ข้าขนลุก” อันเฟย์ อดไม่ได้ที่จะยิ้ม “ข้าจะเชื่อเจ้า ถ้าเจ้าบอกว่าเจ้าจะไม่ลืมข้า เจ้าต้องโกหกข้า ถ้าเจ้าบอกว่าจักรวรรดิมาโฮจะไม่ลืมข้า”

“ข้า…” แบล็คอีเลฟเว่น หน้าแดงเล็กน้อย

“เรากำลังทำสิ่งเล็กน้อยเช่นนี้สำหรับสงครามทั้งหมด” อันเฟย์ กล่าว

“จักรพรรดิเคยตรัสไว้ก่อนหน้านี้ว่าบางครั้งสิ่งเล็กน้อยก็เพียงพอที่จะสร้างความแตกต่างครั้งใหญ่หรือแม้กระทั่งตัดสินว่าฝ่ายใดชนะและแพ้ในการต่อสู้” แบล็คอีเลฟเว่นกล่าว

"ตกลง. ตอนนี้เราจะหยุดกล่าวถึงเรื่องนี้ เจ้ารีบส่งสารเคมีที่เน่าเปื่อยไปให้คนของเจ้าได้ไหม บอกให้ทำในวันที่สามหรือสี่ นับวันนี้เป็นหนึ่งในนั้น วิธีนี้จักรวรรดิ ซานซา จะต้องซื้อหมูป่าจากเราแน่นอน” อันเฟย์ กล่าว

"ข้าเข้าใจ. อันเฟย์มีอะไรอีกไหม” แบล็คอีเลฟเว่น ถาม

“ให้ข้านั่งดูรายละเอียดและปัญหาเล็ก ๆ น้อย ๆ” อันเฟย์กล่าวช้าๆ