ตอนที่ 25: ความผิดพลาดที่สามารถเปลี่ยนชีวิตของใครบางคนได้

ตอนที่ 25: ความผิดพลาดที่สามารถเปลี่ยนชีวิตของใครบางคนได้

"ทุกอย่างเรียบร้อยหรือเปล่า" ลูเอนถามขณะที่เขานั่งตรงข้ามเธอและรอให้เธอพูด

"ฉัน ... " คริสตินาถอนหายใจและยอมรับ "ฉันขอโทษฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับฉัน แต่ ... ฉันปวดท้องมากและมันจบลงที่ ... ฉันปล่อยออกมามาก และมันเลอะไปข้างนอกบริเวณนั้นและฉันก็มีเสื้อผ้าของฉันที่ฉันสวมใส่ตอนเหงื่อออกพวกมันก็กลายเป็นสีดำและเหนอะหนะ ฉันเลยอาบน้ำและล้างทุกอย่าง แต่ฉันก็ยังอายมากและฉันคิดว่าฉันต้องขอโทษสำหรับเรื่องทั้งหมดนี้ "

"อ๋อ เรื่องนี้เองหรอ" ลูเอนเลิกคิ้วและสีหน้าของเขาก็อ่อนลง เมื่อเขาพูดต่ออีกว่า "เป็นความผิดพลาดของฉันเองที่ไม่เตือนคุณว่ามันอาจเกิดขึ้นได้ ฉันไม่ได้คาดหวังว่าคุณจะสามารถทำลายขีดจำกัดของร่างกายของคุณได้ในวันแรก คุณไม่จำเป็นต้องเสียใจ ฉันเองที่เป็นหนี้คุณ ขอโทษ "

"ไม่ ..ไม่อาจารย์ไม่ต้องขอโทษ" คริสตินาจับมือของเธออย่างเร่งรีบเพราะเธอไม่ต้องการตำหนิอาจารย์  ผู้ที่ช่วยให้เธอรอดมา

ลูเอนยิ้มเล็กน้อยกับปฏิกิริยาของเธอและอธิบายว่า "ช่วงเวลาที่คุณทำลายขีดจำกัด ของร่างกาย  ร่างกายของคุณจะได้รับการทำความสะอาดตามธรรมชาติและขจัดสิ่งสกปรกออกไปและเมื่อใช้เทคนิคพวกนั้น ร่างกายจะเกิดเอฟเฟกต์ซึ่งมันแสดงว่ามันมีประสิทธิภาพมากขึ้น ดังนั้นจึงถูกกำจัดออกผ่าน อุจจาระและยังขับสิ่งสกปรกออกจากรูขุมขนของคุณอีกด้วย  แต่โดยปกติแล้ว มันก็ไม่ได้มากเพียงแค่ในช่วงแรกจะมีสิ่งปนเปื้อนในร่างกายอยู่มากเท่านั้น "

"เข้าใจแล้ว ขอบคุณที่อธิบายค่ะ อาจารย์" คริสตินารู้สึกโล่งใจที่ได้ยินคำอธิบายของลูเอนและเธอก็ยิ้ม แม้ว่าเธอจะยังคงเขินอาย แต่ก็ไม่เหมือนก่อนหน้านี้อีกต่อไป

"โอเค อย่าคิดมากและคุณไม่จำเป็นต้องรู้สึกอาย นี่เป็นเรื่องปกติ ในขณะที่ปรับปรุงร่างกายของคุณเพราะมันจะล้างมลทินต่างๆออก" ลูเอนกล่าวเสริมต่อว่า "เดี๋ยวก่อน ฉันจะสั่งอาหารให้พวกเราอีกไม่นาน อิงกริดก็จะฝึกเสร็จแล้วเช่นกัน"

กลิ่นหอมอบอวลไปทั่วลูเอน เมื่อเขาเข้ามาในห้องของเขา ตาของเขาสว่างขึ้นเมื่อเขามองอีกครั้ง

เมื่อลูเอนเข้ามาในห้องเขาเห็นอิงกริดที่สวยงามและมีเสน่ห์สวมชุดราตรีสีเบจในเวลานั้น  เธอถือไดร์เป่าผมที่เธอใช้เป่าผมเปียกโดยหันหลังให้ลูเอนขณะที่เธอก็กำลังก้มลงเล็กน้อย

"ฉันยืมเครื่องอบผ้ามาจากห้องคุณ คุณโอเคมั้ย?" อิงกริดหันไปหาเขาและยิ้มขณะที่เธอถาม

"ได้ ทำเหมือนอยู่ที่บ้านเลย" ลูเอนออกมาจากอาการมึนงงและพยักหน้า  จากนั้นเขาก็ไปที่ชั้นวางโทรทัศน์ที่มีโทรศัพท์มือถือของเขาอยู่และหยิบมันออกมา

เมื่อลูเอนออกไป รอยยิ้มก็เกิดขึ้นบนใบหน้าของอิงกริดเพราะปฏิกิริยาของลูเอนถูกสังเกตได้โดยเธอ จากนั้นเธอก็ออกจากห้องของเขาและไปสวมชุดสบาย ๆแทน

เมื่อลูเอนกลับไปที่ห้องนั่งเล่นและเรียกแผนกต้อนรับเพื่อสั่งอาหาร  เขาก็ยังส่งข้อความถึงแม่ของเขาด้วยว่าอิงกริดจะไปหาเธอที่จูเรเร่เพื่อเป็นเลขาของเธอ

*

วันก่อนหน้าหลังจากออกจากสนามบินใกล้กับโรงแรมมาเจสติก พาเลซ วากเนอร์ฮามิโบในรถแลมโบกินี่ของเขาก็พูดว่า "หยุด! “

“ครับอาจารย์หนุ่ม” คนขับจอดไหล่ทางแล้วหยุดรถ

ในมือของวากเนอร์ ฮามิโบ คือรูปถ่ายของอิงกริด อันโจส และเขากำลังมองไปที่เด็กผู้หญิงที่เหมือนกัน ถ้าไม่ใช่ตัวเธอเองกำลังเดินอยู่คนเดียวบนถนนฟลอเรียโนโปลิสและความคิดชั่วร้ายก็เริ่มเข้ามาครอบงำจิตใจของวากเนอร์

"เฮ้สาวสวยผมบลอนด์" วากเนอร์ตะโกน

"ฉัน?" หญิงสาวหันกลับมาและชี้มาที่ตัวเอง

เมื่อวากเนอร์เห็นเธอเขาก็ยิ่งแน่ใจว่าเป็นเธอ  เขายิ้มอย่างสง่างามและโน้มตัวไปที่รถลัมโบร์กีนีสีเหลืองและพูดว่า

"ฉันสังเกตเห็นคุณและฉันรู้สึกว่าฉันตกหลุมรักตั้งแต่แรกเห็น คุณต้องการเดินเล่นกับฉันและไปที่ ที่เรารู้จักกันดีกว่าไหม”

หญิงสาวรู้สึกประหลาดใจกับข้อเสนอนี้และเมื่อเธอมองไปที่รถเธอก็แทบจะน้ำลายไหล และเมื่อเห็นเสื้อผ้าราคาแพงของชายหนุ่มเธอก็แสร้งทำเป็นลังเล“ไม่รู้ ... มันดึกมากแล้ว”

"เอาเถอะสนุกดีฉันจะพาคุณกลับบ้านทีหลัง" วากเนอร์พยายามโน้มน้าวเธอ ด้วยคำสัญญาเหล่านี้ขณะที่เขากล่าวด้วยรอยยิ้มกว้าง

“โอเค แต่แปปเดียวนะ ได้ยินมั้ย?” เธอแสร้งทำเป็นแค่อยากเจอเพื่อนใหม่และไม่ดูเห็นแก่ตัว

"ได้ๆ" วากเนอร์ยิ้มอีกครั้งและเปิดประตูให้เธอเข้าไป "เข้ามา"

เช้าวันรุ่งขึ้นโมนิกา อันโจส ซึ่งถูกเข้าใจผิดว่าเป็นน้องสาวของเธอ และกำลังแดกดัน เมื่อชายคนนั้นถามชื่อของเธอ เธอก็ลงเอยด้วยการบอกว่าเป็นอิงกริดและจบลงด้วยการมีเซ็กส์กับนายน้อย ยิ่งไปกว่านั้นเขาไม่ต้องการใช้ถุงยางอนามัยและพวกเขามีเพศสัมพันธ์มากกว่า 4 ครั้งโดยไม่ได้ป้องกัน  เธอถ่ายภาพขณะที่เขานอนหลับและเก็บไว้อย่างดีเพื่อใช้เป็นหลักฐานในภายหลัง

โมนิกาไม่ใช่คนโง่ เธอรู้ว่านายน้อยคนนี้แค่ต้องการมีเซ็กส์กับเธอแล้วจึงส่งเธอไป  ดังนั้นก่อนที่วากเนอร์จะตื่นเธอจึงออกจากห้องชุดของโรงแรมมาเจสติกพาเลซ  เธอจะกลับมาติดต่อกับเขาเมื่อ 15 วันผ่านไป ... เธอจะไม่ปล่อยให้เขาบังคับให้เธอใช้ยายามเช้าแน่นอน ...  เธอแค่หวังว่าสวรรค์จะอยู่เคียงข้างเธอ

*

วากเนอร์ซึ่งเหนื่อยง่าย ก็ตื่นขึ้นมาประมาณเที่ยงและไม่เห็น "อิงกริด" ที่ไหนเลยเขาจึงตะโกนว่า "เธออยู่ไหน!?"

เขาถามเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของเขาและพวกเขาตอบว่าเธอบอกว่าวากเนอร์ ฮามิโบบอกให้เธอออกไป พวกเขาเชื่อว่ามันเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบ่อยครั้ง  อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่คิดว่าสิ่งนี้จะทำให้วากเนอร์โกรธมากขนาดนี้

"ตามหาเธอ! ฉันต้องการเธอที่นี่และเดี๋ยวนี้!" เขาเรียกร้อง เขาตั้งใจจะถ่ายภาพและถูที่ใบหน้าของลูเอน เพราะเขาจับได้ว่าหญิงสาวที่ลูเอนชอบมากิ๊กกับเขา  แต่เขาไม่คาดคิดว่าหญิงสาวจะจากไปในเช้าวันรุ่งขึ้นทันที

'ฉันไม่ได้ใช้ถุงยางอนามัย จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเธอท้อง? นี่เป็นหนึ่งในความกลัวที่เขามี แต่มันไม่ได้เป็นเรื่องที่น่ากังวลสำหรับเขามากนัก เนื่องจากสำหรับผู้หญิงทุกคนที่เกิดเหตุการณ์นี้เขาบังคับให้พวกเธอทำแท้ง และเมื่อเด็กหญิงเหล่านี้ร้องไห้และบอกว่าพวกเขาจะเลี้ยงลูกด้วยตัวเองถึงอย่างนั้นเขาก็ให้พวกเธาทำแท้งทันที

*

- 14:00 น. ในห้องสวีท 916 ที่ โรงแรมดัลลัส -

"ลูเอน คืนนี้ฉันขอนอนที่นี่ได้ไหม" อิงกริดถามด้วยรอยยิ้มแปลก ๆ

"ได้ ไม่เป็นไร แต่คุณโอเคที่จะแชร์ห้องกับคริสตินาไหม เพราะห้องสวีทนี้มีเพียง 2 ห้องเท่านั้น" ลูเอนมองไปที่เธอและถาม

"ฉันไม่มีปัญหานะ" อิงกริดพูดและมองไปที่คริสตินา  "จะเป็นไรไหม ถ้าเราทั้งสองคนใช้ห้องร่วมกัน"

"ได้สิคะ ฉันชอบ" คริสตินายิ้มตื่นเต้นเล็กน้อยกับสิ่งที่เกิดขึ้น เธอไม่เคยนอนห้องเดียวกับคนอื่นมาก่อนและการได้ยินอิงกริดขอแชร์ห้องทำให้เธอรู้สึกดี

"ฉันจะไปแล้ว คุณอยากไปด้วยไหม" ลูเอนที่ตั้งใจจะไปสวนซาฟารี ซึ่งขายพืชและผลไม้หายาก เขาจึงถาม

"คุณจะไปไหนคะ ลูเอน" อิงกริดถามกลับ

“ฉันตั้งใจจะไปซื้อพืชและผลไม้หายาก” ลูเอนตอบ

“ถ้าทำได้ ฉันก็อยากไปด้วย” คริสตินากลัวที่จะอยู่คนเดียว หากคนของตระกูลซิงมาตามเธอ

"โอเคฉันจะไปด้วย" อิงกริดตัดสินใจ

"โอเค ฉันโทรไปที่แผนกต้อนรับแล้ว เซบาสเตียนรอเราอยู่แล้ว" ลูเอนกล่าว  "นอกจากนี้เราสามารถแวะที่ร้านขายเสื้อผ้าได้ เมื่อวานฉันซื้อเสื้อผ้าให้เธอ แต่มันก็ยังไม่เพียงพอสำหรับคริสตินา"

ในโรงรถของโรงแรมดัลลัส ลูเอน อิงกริดและคริสตินาเข้าไปในรถ แฟนธอม โรล รอยส์ สีดำและ เซบาสเตียนก็เริ่มขับออกไป

ร้านที่พวกเขากำลังจะไปนั้นอยู่ห่างออกไปเกือบ 40 กิโลเมตร ด้วยเหตุนี้จึงใช้เวลากว่า 40 นาทีในการเดินทางมาถึง

เมื่อมาถึงร้านมีขนาดใหญ่มากเกือบเท่าห้างสรรพสินค้าและด้านหน้าล้อมรอบด้วยหน้าต่างร้านค้า และผนังทาสีด้วยสีน้ำตาลเข้มและสีเขียว

—————————————————————————————————-

สามารถติดตามเรื่องอื่นๆจากผู้แปลได้เพิ่มเติมตามด้านล่างนี้เลยค่ะ

Supremacy Games เกมแห่งโชคชะตา! – ThaiNovel (thai-novel.com)

The Bloodline System ศึกแห่งสายเลือด – ThaiNovel (thai-novel.com)