ตอนที่ 31 ส่งกองกำลังเข้าปราบปราม
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้เย่เฉินก็อดไม่ได้ที่จะยิ้ม
มันสุดยอดมากมากที่ความเข้าใจผิดจะทำให้เกิดผลเช่นนี้ เดิมทีเย่เฉินยังคงปวดหัวกับวิธีเพิ่มความชื่นชอบและความภักดี
แต่ทุกอย่างตอนนี้ เพิ่มจนเต็มได้ในครั้งเดียว
เย่เฉินมองไปที่แผ่นหลังของเตียวหยูสักพักแล้วก็ตรงไปที่บ้านของเตียวเหิง
เมื่อเย่เฉินมาถึง เตียวเมิ่งกำลังถูกอบรบโดยเตียวเหิง เตียวเมิ่งไม่เข้าใจความหมายแฝงของคำพูดเหล่านั้น
เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเย่เฉินต้องการทำให้เตียวหยูเลิกกังวล
และเขายังพูดอย่างหน้าตาเฉยว่าเขาสามารถนำทหารออกรบได้แม้ว่าเขาจะป่วยก็ตาม
“ท่านลอร์ด?” เตียวเหิงตกตะลึงเมื่อเห็นเย่เฉินเดินเข้ามา
ไม้กวาดในมือของเตียวเหิงถูกเตียวเมิ่งโยนทิ้งไปทันที เตียวเมิ่งยืนอยู่ด้านข้างด้วยใบหน้าแดงก่ำและก้มหน้าโดยไม่พูดอะไร
น้อยมากที่คนตัวใหญ่อย่างเขา จะหวาดกลัวด้ามไม้กวาด ไม่แปลกใจที่เขาจะหน้าแดงด้วยความเขินอาย
เย่เฉินยิ้มและพยักหน้าจากนั้นมองไปที่เตียวเมิ่งและกล่าวว่า "เตียวเมิ่งรีบฝึกทหารให้เร็วที่สุด ห้าวันต่อจากนี้ พวกเขาจะต้องออกไปกวาดล้างค่ายโจรที่อาจปรากฏขึ้นรอบหมู่บ้านให้เรียบร้อย "
เนื่องจากราชาพยัคฆ์และอสรพิษดำ จึงไม่มีสัตว์ร้ายและโจรปรากฏตัวรอบหมู่บ้านหลุนฮุย
แต่ในตอนนี้พวกมันทั้งหมดถูกเย่เฉินสังหารไปแล้ว ทำให้หมู่บ้านหลุนฮุยปลอดภัยเพียงเจ็ดวันเท่านั้น
อีกไม่นานสัตว์ร้ายและกลุ่มโจรก็จะย้อนกลับมา
หากไม่จัดการให้ทันเวลา พวกมันจะเป็นภัยคุกคามต่อชาวบ้านในหมู่บ้านหลุนฮุย ที่ออกไปทำงานเป็นอย่างมาก
เตียวเมิ่งที่กำลังกังวลเกี่ยวกับการหาทางออกไปจากที่นี้ เมื่อได้ยินเช่นนี้เขาก็ตะโกนเสียงดังโดยไม่ลังเล: "นายท่าน หน้าที่นี้ข้าจะทำให้สำเร็จ!"
หลังจากที่เตียวเมิ่งพูดจบเขาก็มองไปที่เตียวเหิงและตะโกนว่า: "ท่านพ่อ ข้ามีภารกิจ ข้าจะกลับไปที่ค่ายทหารก่อน"
หลังจากพูดจบโดยไม่เปิดโอกาสให้เตียวเหิงได้ทันพูดอะไร เขาก็วิ่งหนีไปทันที
"ท่านลอร์ด ... " เตียวเหิงมุมปากกระตุกจากนั้นมองไปที่เย่เฉินอย่างช่วยไม่ได้
"อะแฮ่ม อาวุโสเตียว ช่างตีเหล็กและคนทำเหล้าของหมู่บ้านหลุนฮุย พวกเขามีผลิตภัณฑ์พิเศษหรือไม่ ฉันหมายถึงพวกเขามีทักษะพิเศษหรือไม่?"
เย่เฉินกระแอม และเปลี่ยนหัวข้อสนทนาในทันที
เตียวเหิงได้ยินคำถามของเย่เฉินเขาก็รีบตอบว่า: "นายท่าน ชายชราได้ถามทั้งสองคนแล้ว ช่างตีเหล็กเคยเป็นเด็กฝึกงานในจักรวรรดิ แต่เขาก็ไม่มีทักษะพิเศษใด ๆ และคนทำเหล้าก็เช่นกัน "
เย่เฉินขมวดคิ้วโดยไม่ตั้งใจเมื่อได้ยินสิ่งนี้
แต่นี่ก็ไม่เกินความคาดหมายของเย่เฉิน ท้ายที่สุดเกมจะไม่มอบบุคคลที่มีทักษะพิเศษเกี่ยวกับการผลิตมาให้โดยตรง
ข้าไม่สามารถเร่งรีบได้ข้าทำได้เพียงรอซื้อมันจากตลาด
ต้องรีบหาเงิน หากมีเงินมากขึ้น ข้าก็สามารถพัฒนาดินแดนได้เร็วขึ้นไม่ว่าจะเป็นเกมหรือความเป็นจริง
นี่คือสาเหตุที่เย่เฉินถามเตียวเหิง
"ข้าเข้าใจแล้ว แต่ว่าการพัฒนาหมู่บ้านหลุนฮุยไม่ควรหยุด นอกจากนี้ให้คอยดูตลาดอยู่เสมอ หากเจ้าพบของมีค่าซื้อมันมาได้เลย ตราบใดที่มันเป็นประโยชน์ต่อหมู่บ้านหลุนฮุย" เย่เฉินถอนหายใจ จากนั้นเขาก็พูด
“ครับท่าน” เตียวเหิงโค้งคำนับเพื่อตอบรับ
เย่เฉินพยักหน้าจากนั้นกลับไปที่คฤหาสน์ของหัวหน้าหมู่บ้าน
เย่เฉิน : บารอน ขั้นสาม
เลเวล : LV 50
ชื่อเสียง : 150,000 (เพื่อเพิ่มความน่าสนใจของบุคคลสำคัญในประวัติศาสตร์)
คุณูปการ : 150,000 (มาตรฐานในการเลื่อนตำแหน่งบารอนชั้นสามต้องการค่าความดีความชอบ 100,000 แต้ม)
พละกำลัง: 80
รากฐานกระดูก: 80
พลังวิญญาณ: 100
โชคชะตา : ซ่อนอยู่
เทคนิค: คัมภีร์ 9โคจรศักดิ์สิทธิ์ , ทักษะเทพสายฟ้าสวรรค์
อุปกรณ์: ไม่มี
เงิน: 11,000 ทอง
บุญบารมี: 150,000
เกมนี้ไม่ใช่แค่เกม เย่เฉินเข้าใจอย่างชัดเจน ดังนั้นทักษะการต่อสู้จึงไม่สามารถปล่อยไว้เฉยๆได้
อย่างไรก็ตามเมื่อเย่เฉินเริ่มฝึกฝน ใบหน้าของเขาก็มืดลงทันที ทักษะเทพสายฟ้าสวรรค์ไม่ใช่สิ่งที่เย่เฉินสามารถฝึกฝนได้ในตอนนี้ หากคุณต้องการฝึกฝน อย่างน้อยคุณต้องเข้าสู่ขอบเขตรู้แจ้ง
แต่ในไม่ช้าเย่เฉินก็ยิ้มออกมาอย่างอิ่มอกอิ่มใจ
ตอนนี้เขาสามารถฝึกฝนคัมภีร์ 9โคจรศักดิ์สิทธิ์ได้แล้ว และตราบใดที่มีสมุนไพรจิตวิญญาณและพลังวิญญาณเพียงพอ
เย่เฉินก็สามารถทะลวงสู่ขอบเขตต้นกำเนิดได้อย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็ทะลวงไปสู่ขอบเขตรู้แจ้งและเข้าสู่ดินแดนก่อนประวัติศาสตร์ที่แท้จริงได้
พูดง่ายๆก็คือคอขวดระหว่างขอบเขตต้นกำเนิดและขอบเขตรู้แจ้งนั้นไม่มีผลกับเย่เฉินผู้ซึ่งฝึกฝนคัมภีร์ 9โคจรศักดิ์สิทธิ์
หากมีอุปสรรคในการทะลวงระดับขั้นที่สูงขึ้น เขาก็จะทำลายมันด้วยพลังนี่คือลักษณะอำนาจกดขี่ของคัมภีร์ 9โคจรศักดิ์สิทธิ์
อย่างไรก็ตามใบหน้าของเย่เฉินกลายเป็นสีดำทันที เมื่อเขาคิดถึงจำนวนสมุนไพรจิตวิญญาณที่มีอยู่น้อยนิดในพื้นที่มือใหม่
ใช่!!ถ้าไม่พอก็แค่ไปฉกฉวยมันมา
เมื่อคิดได้แบบนั้นเย่เฉินก็เริ่มฝึกฝนคัมภีร์ 9โคจรศักดิ์สิทธิ์
เวลาผ่านไปวันแล้ววันเล่า
เย่เฉิน มักจะไปหาเตียวหยูเมื่อเขาฝึกฝนเสร็จ ตอนแรกก็จับมือและคุยเรื่องความรัก
เย่เฉินใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ในขณะที่คนอื่น ๆ ในเกมนั้นตกอยู่ในความยากลำบากและทุกข์ทรมาน
"ติ้ง หมู่บ้านเฟิงหยวน ถูกจับยึดครองโดยโจรป่า และหมู่บ้านเฟิงหยวนถูกลบออกจาก โลกที่รกร้าง"
"ติ้ง หมู่บ้านเฮยหู ถูกจับยึดครองโดยโจรป่า และหมู่บ้านเฮยหูถูกลบออกจาก โลกที่รกร้าง"
การประกาศดังกล่าวดังขึ้นไม่หยุด ตั้งแต่วินาทีแรกที่เริ่มต้น ไม่มีทางไหนเลย หลายคนไม่รู้ว่าจะพัฒนาดินแดนของตนเองได้อย่างไร พวกเขาไม่รู้ว่าพวกโจรจะบุกเข้ามาในหมู่บ้านตั้งแต่เริ่มต้น หากคุณมีเบื้องหลังที่ดีคุณก็อาจจะอยู่รอดต่อไปได้
ห้าวันต่อมาในหุบเขาลึกลับนอกหมู่บ้านหลุนฮุย มีธงรูป "ใบไม้" โบกสะบัดตามสายลม
บนหลังม้าขาวเย่เฉินสวมชุดเกราะหมิงกวง
มือถือหอกปลายแหลม มองไปที่ทหารสี่สิบสองคนของหมู่บ้านหลุนฮุยที่ยืนอยู่ตรงหน้าอย่างเงียบ ๆ
แต่ละคนติดอาวุธที่สร้างด้วยเหล็ก สวมชุดเกราะเกล็ดปลาและแบกธนูเขาสัตว์ไว้บนหลัง
ด้านหน้าของขบวนมีขุนพลยืนสวมหัวเสือและถือมีดปลายโค้งในมือ
"จากนี้ไปข้าต้องการจะกวาดล้างกองกำลังรอบ ๆ หมู่บ้านหลุนฮุยทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นสัตว์ร้ายหรือโจร พวกเจ้าทำได้หรือไม่!" เย่เฉินตะโกนขึ้น
"ทำได้!"
"ทำได้!"
"ทำได้!"
ทหารอาวุธขึ้นพร้อมกันและตะโกนเสียงดังลั่น ถึงจะมีไม่กี่คน แต่การเคลื่อนไหวของพวกเขานั้นแข็งแกร่งมาก กลิ่นอายที่รุณแรงถูกปลดปล่อยออกมาในขณะนี้
