Chapter 285-286
Chapter 285
หมัดยังคงค้างอยู่ในสายตาของเธอ.
ในเวลานี้ หัวใจของหวู่ซวงเจี้ยนจีรู้สึกอับอายและสิ้นหวัง ใบหน้าของเธอซีดเซียว.
ถ้าเธอโดนหมัดนี้ เธอจะแพ้ทันที แม้ว่าเธอไม่ตายแต่เธอก็จะสูญเสียความสามารถในการต่อสู้ทั้งหมดและจะต้องตายในเวลาต่อมาแน่นอน!
แต่ในตอนนี้ มีคนปรากฏอยู่ข้างๆม่านหนิว.
เขายื่นมือออกมาคว้าหมัดของม่านหนิว!
และการชกของกระทิงก็หยุดค้างโดยที่กำปั้นของมันไม่อาจขยับไปด้านหน้าได้อีกแม้เพียง 1 นิ้ว
มองไปที่คนด้านหน้าของเธอ หวู่ชวงเจี้ยนจีก็ใจหายเล็กน้อย.
เพราะหลินเฟยยินอยู่ด้านหน้าของเธอ!
ไอ้มือใหม่นั่น.
แต่ตอนนี้เมื่อชีวิตของเธออยู่ระหว่างความเป็นความตาย มือใหม่คนนี้ก็มาคว้าหมัดม่านหนิวได้และช่วยชีวิตเธอเอาไว้!
เขาป้องกันหมัดของม่านหนิวได้อย่างไร?
ตอนที่เธอถูกชก ซี่โครงของเธอยังหักและกระเด็นออกไปอย่างแรง มันต้องมีกำลังมากแค่ไหนถึงป้องกันหมัดของกระทิงได้?
หวู่ชวงเจี้ยนจีคิดไม่ออกเลย.
ในเวลานี้ หลินเฟยก้มมองมาที่เธอและถาม"เธอเป็นไรไหม?"
หวู่ซวงเจี้ยนจีส่ายหัวอย่างไม่รู้ตัว.
"งั้นก็ไม่เป็นไร"หลินเฟยพูด"ถ้ามีคน 4 คนออกมาพร้อมกันและกลับไปเพียง 2 คนมันจะเป็นเรื่องยากลำบากสำหรับฉัน."
จากนั้นเขาก็ผลักม่านหนิวให้ถอยหลังไปด้วยพลังที่เหนือกว่า.
กระทิงเถื่อนคำรามอย่างรุนแรงและฟาดมืออีกข้างไปที่หลินเฟย.
ตูม!
หลินเฟยไม่แม้แต่จะหลบหลีกหมัดดังกล่าว เขาปล่อยให้มันพุ่งเข้ามาที่ใบหน้าของเขา แต่ร่างกายของเขาก็ไม่สั่นไหวแม้แต่น้อย.
มีความคิดหนึ่งอยู่ในใจ.
ตูม!
ทันใดนั้นไฟก็พุ่งออกมาจากมือของหลินเฟยและทำให้กระทิงไหม้เป็นเถ้าถ่านทันทีและมันก็ปลิวหายไปตามสายลม.
หวู่ชวงเจี้ยนจีมองฉากนี้ด้วยสายตาที่ว่างเปล่า.
เธออ้าปากกว้างอย่างไม่รู้ตัว.
ฉันกำลังลบหลู่เทพงั้นหรอ?
เธอไม่อยากจะเชื่อว่าฉากที่เธอได้เห็นในตอนนี้มีคนใช้หน้ารับหมัดของกระทิงไปหนึ่งหมัด.
เขาไม่กลัวที่จะถูกกระทิงหักคอ?
แต่เมื่อมองใกล้ๆเธอก็ตกใจเมื่อพบว่าใบหน้าของหลินเฟยไม่มีรอยช้ำใดๆ.
มันเป็นไปได้ไง?
"ยังเหลืออีกตัว"หลินเฟยมองไปที่กระทิงตัวสุดท้ายและเห็นว่ากระทิงตัวนั้นกำลังเดินลุยเข้าไปในซากอาคาร.
ตูม.
และในเวลานี้ ลอร์ดเพลิงก็เพิ่งจะลุกออกมาจากซากอาคาร.
เมื่อเขาเห็นกระทิงเดินเข้ามาด้านหน้าของเขา เขาก็กัดฟันและพูดว่า"ฉันจะฆ่าแกซ้าาา!"
เมื่อเขาคำรามไฟบนร่างกายของเขาก็ลุกไหม้อีกครั้งและวิลล่าที่เขาอยู่ก็สว่างขึ้นทันที.
เขาตะโกนและพุ่งเข้าหากระทิง.
แต่ยังไม่เข้าไปใกล้พอ.
พรึ่บ--
เปลวไฟสูงสามเมตรพุ่งมาจากอีกด้านและเข้าโจมตีหัวกระทิงตรงๆ.
กระทิงสองเมตรถูกเปลวไฟกลืนเข้าไปทั้งตัว.
ลอร์ดเพลิงหยุดทันทีเขาต้องไปที่เปลวไฟด้านหน้าของเขาอย่างว่างเปล่าด้วยความตกใจ ไฟบนร่างของเขาดับลงทันที.
นี่มันเปลวไฟระดับนิพพานเลยหรอ?
ไฟที่ยาวเหมือนกับรถไฟวิ่งผ่านกระทิงอย่างไร้ความปราณีและทะลุตัวของมันก่อนที่จะทะลวงไปยังวิลล่านับไม่ถ้วน จากนั้นมันก็พุ่งขึ้นฟ้าและหายไป.
กระทิงก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย.
ตูม.
เรี่ยวแรงของลอร์ดเพลิงก็หมดลง เขานั่งลงกับพื้นทันที.
มองไปยังทิศทางที่ไฟพุ่งออกไปเขาก็ผงะทันทีเพราะเขาเห็นหลินเฟย.
เขาที่ไม่แม้แต่จะทำอะไรจนถึงตอนนี้?
ตอนนี้มาช่วยทำไม?
ตอนนี้เขาต้องยิงไฟออกไปไหม?
ลอร์ดเพลิงช็อค.
แต่หวู่ชวงเจี้ยนจีนั้นกลายเป็นโง่ไปเลยเพราะเธอเฝ้าดูหลินเฟยอย่างชัดเจน เมื่อเขายกมือขึ้น เปลวไฟก็ถูกสร้างขึ้นกลายอากาศอย่างลึกลับ!
ไฟนี่มันต้องรุนแรงขนาดไหน?
นี่คือมือใหม่และคนที่ไม่รู้จักกระทิงงั้นหรอ?
"แย่ละ!"
ทันใดนั้นหวู่ชวงเจี้ยนจีก็จำสิ่งที่หลินเฟยพูดก่อนหน้านี้ได้ เขาบอกว่ากระทิงก็ไม่ต่างจากซอมบี้ทั่วๆไป เธอล้อเลียนหลินเฟยในตอนแรก ท้ายที่สุดเธอก็เข้าใจประโยคนี้แล้ว.
ทั้งหมดนี้เป็นการฆ่าที่รวดเร็วมาก.
มันไม่ต่างจากซอมบี้ทั่วๆไปเลยจริงๆ!
Chapter 286
หลินปัดมือ เมื่อเขาเห็นการแสดงออกที่ตกใจและหวาดกลัวของหวู่ชวงเจี้ยนจีกับลอร์ดเพลิง เขาก็ตระหนักได้ว่าเขาต้องพูดอะไรบางอย่าง.
เขาคิดในใจ.
เขาตบหน้าอกด้วยท่าทีที่หวาดกลัวและพูดว่า"โชคดี ฉันคิดว่ากระทิงตัวนี้ยากนิดหน่อย ไม่งั้นคงเกิดอันตรายแล้ว"
ลอร์ดเพลิงและหวู่ชวงเจี้ยนจีพูดไม่ออก.
ฆ่าในทีเดียว มันยากนิดหน่อย?
เมื่อทั้งสองเห็นเหตุการณ์นี้ในวันนี้ พวกเขาก็รู้สึกว่าโลกนี้มันแปลกๆ.
นอกจากนี้ยังมี 'ยากนิดหน่อย'และทั้งสองรู้สึกว่าพวกเขาจำเป็นต้องกำหนดความหมายของคำสามพยางค์นี้ใหม่แล้ว.
"นายเพิ่งจะเลื่อนมาเป็นเลเวล S จริงๆ?"หวู่ชวงเจี้ยนจีพูดอย่างจริงจัง.
"ฉันเพิ่งเลื่อนมาวันนี้"หลินเฟยพยักหน้าและพูด"ฉันไม่ได้เลื่อนมาเป็นเลเวล S แต่สมาคมเลื่อนให้ฉันเป็นเลเวล S เอง"
"สมาคมทำเอง?"หวู่ชวงเจี้ยนจีอึ้ง.
เธอไม่เคยได้ยินเรื่องแบบนี้มาก่อน เมื่อคิดอย่างรอบคอบแล้วมันต้องเป็นเพราะสมาคมรู้ว่าหลินเฟยแข็งแกร่งมาก จึงต้องการความช่วยเหลือจากเขาอย่างเร่งด่วน.
เขาเลยได้เลื่อนมาเป็นเลเวล S ตรงๆ!
ลอร์ดเพลิงนิ่งอยู่เป็นเวลานานและท้ายที่สุดเขาก็ได้สติ เขามองไปที่หลินเฟยและพูดว่า"ครั้งนี้ฉันแพ้."
"ฉายาลอร์ดเพลิงเป็นของคุณ แต่อย่างเพิ่งดีใจไป ไม่ช้าก็เร็วฉันจะเหนือกว่าคุณและเอาฉายาของฉันคืน."
เมื่อพูดเสร็จแล้วเขาก็จากไป.
หลินเฟยตะโกนตามหลังของเขา"ฉันไม่อยากได้หรอกนะ!"
ใครต้องการฉายาของคนอื่นแบบนี้?
มันไม่ดีเท่ากับชื่อของเขาด้วยซ้ำ.
หวู่ชวงเจี้ยนจีมองไปที่หลินเฟยด้วยการแสดงออกที่ซับซ้อนและพูดว่า"ฉายานี้ มันเป็นสิ่งที่เขารู้สึกว่ามันมีค่ามาก นายไม่ต้องสนใจนักหรอก."
หลินเฟยพูดอย่างเฉยเมย"ถ้านับจุดนี้มันก็เหมือนกับการอยู่ด้วยกันตั้งแต่เกิด อยู่ด้วยกัน ตายด้วยกัน กินด้วยกัน ไม่สนใจได้ไง?"
หวู่ชวงเจี้ยนจีก็เงียบพักหนึ่ง.
และเมื่อเธอเข้าใจ หลินเฟยก็ได้พาเด็กสาวออกไปแล้ว.
ในภารกิจนี้ เขาได้ 50,000 แต้ม.
"ดูสิว่ามีอะไรขายบ้าง"หลินเฟยพูด.
เมื่อเขาเปิดหน้าช็อป ก็มีเพียงผลพลังเท่านั้นที่ดึงดูดความสนใจของเขา แต่นี่เป็นผลพลังก่อนที่จะเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งที่สาม.
หลินเฟยก็เดาได้อย่างง่ายๆ.
"โลกเปลี่ยนไป มนุษย์และซอบบี้ก็แข็งแกร่งขึ้น ผู้มีพลังจะทำอย่างไงต่อไป? มันจะแข็งแกร่งขึ้นด้วยไหม?"
เมื่อหลินเฟยพูดอย่างนั้น สายตาของเด็กสาวก็หรี่ลงเล็กน้อยและพยักหน้าและพูดว่า"เป็นไปได้มาก ตอนนี้ทุกอย่างดูเหมือนจะพัฒนาขึ้นเรื่อยๆทั้ง IQของกระทิงก็ดูเหมือนจะสูงขึ้นมาก"
"ถ้าอย่างนั้นเรามาหาวิธีที่จะได้รับผลพลังกันเถอะ"หลินเฟยพูด.
เมือง E นี้เป็นเมืองที่ใหญ่มาก มันต้องมีผลพลังแน่นอน.
หลินเฟยวางแฟนที่จะถามคน.
หวู่ชวงเจี้ยนจีก็จากไปพร้อมกับลมกรรโชกแรง มันทำให้เธอต้องเกร็งตัวและร่างกายของเธอก็ตึงเครียด.
ศัตรู?
"อย่าตกใจ."
เมื่อได้ยินเสียงคุ้นๆ เธอก็มองไปด้านหน้า จากนั้นก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก มันเป็นเพราะนี่คือหลินเฟย.
"คุณรู้ไหมว่าผลพลังอยู่ที่ไหน?"หลินเฟยถาม.
เมื่อมาคิดดูแล้วการถามผู้มีพลังเลเวล S นั้นน่าเชื่อถือที่สุด.
สมาคมทั้งหมดในโลกนี้ต่างก็เขี้ยวลากดิน การถามพวกเขาไม่ใช้เรื่องที่ดีแน่ ดังนั้นการถามเลเวล S จึงเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด.
"ผลพลัง?"
หวู่ชวงเจี้ยนจีขมวดคิ้วเล็กน้อย"ฉันรู้แค่ว่าที่ชานเมืองไปทางเหนือห่างจากนี่ 40 ไมล์ จะสุกพรุ่งนี้."
"ขอบคุณ"หลินเฟยพูพด"สำหรับความช่วยเหลือในการหาของพวกเรา."
จากนั้นเขาก็ออกไป.