ตอนที่ 10 พื้นที่มือใหม่
จูล่ง เป็นบุคคลระดับสูงในประวัติศาสตร์ ถ้าเย่เฉินสามารถรับจูล่งมาเป็นพวกได้ มันจะยิ่งทำให้เย่เฉินมีพลังมากขึ้น
ตอนนี้ครอบครัวของเตียวจูล่ง กลายเป็นชาวบ้านในหมู่บ้านหลุนฮุยแล้ว
โอกาสของเย่เฉินในการได้รับความภักดีจากเตียวจูล่งก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก
เป็นธรรมดาที่เย่เฉินจะมีความสุข
ในอนาคต, ลอร์ดที่มีบุคคลสำคัญทางประวัติศาสตร์กับลอร์ดที่ไม่มีบุคคลสำคัญทางประวัติศาสตร์นั้นแตกต่างกันมาก
ด้วยการมีขุนพลที่มีชื่อเสียงในประวัติศาสตร์ การทำสิ่งต่างๆจะง่ายกว่ามากไม่ว่าจะเป็นการส่งทหารไปรบหรือใช้กองกำลังเพื่อยึดครอง ความสามารถของพวกเขาจะส่งผลกับอาณาจักรเป็นอย่างมาก
ท้ายที่สุดเป้าหมายของเย่เฉินคือการครอบครองทรัพยากรทั้งหมด
ในช่วงแรกของเกมก่อนประวัติศาสตร์ แต่ละประเทศได้รับการกำหนดพื้นเพของเกมที่แตกต่างกันโดย ผ่านกู่
เอา ตงฟาง เป็นตัวอย่าง ความก้าวหน้าของเกมที่นี่คือสามก๊ก
นี่คือสนามฝึกซ้อมก่อนเผชิญกับดินแดนที่แท้จริง
อาจกล่าวได้ว่าสถานที่ที่ทุกสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่ในขณะนี้คือพื้นที่สำหรับผู้เล่นใหม่!
เนื่องจากโลกก่อนประวัติศาสตร์ที่แท้จริงคุณต้องมีความเข้าใจในดินแดนแห่งนี้ก่อนจึงจะสามารถเข้าสู่ดินแดนนั้นได้
และเมื่อคุณเข้าไปคุณจะมีเพียงสิบชีวิต
หลังจากตายสิบครั้งคุณจะตายอย่างสมบูรณ์ไม่ว่าจะเป็นในเกมหรือโลกความเป็นจริง
เว้นแต่ความแข็งแกร่งของคุณจะเพิ่มขึ้น มันจะช่วยเพิ่มขีด จำกัด สูงสุดของจำนวนชีวิตให้คุณ
โลกก่อนประวัติศาสตร์ที่แท้จริงนั้นอันตรายมาก และมีสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังมากมาย
แม้ว่าโลกของเกมในขณะนี้จะเป็นพื้นที่มือใหม่ แต่ก็เป็นสถานที่สำหรับปูพื้นฐานเช่นกัน
ยิ่งรากฐานแข็งแกร่ง จะทำให้แข็งเกร่งได้เร็วขึ้นเมื่อเข้าสู่โลกยุคก่อนประวัติศาสตร์
แม้ว่าจะเป็นพื้นที่สำหรับมือใหม่ แต่ก็มีสิ่งดีๆมากมายที่นี่เช่นเย่เฉินได้หอกสังหารของเย่เฉินที่เป็นสมบัติต้นกำเนิด ที่นี่ยังมียาอายุวัฒนะมากมาย
แต่น้ำยาเหล่านั้นไม่ได้พบเจอง่ายนัก มันได้รับการปกป้องจากสัตว์ผู้พิทักษ์ที่โหดเหี้ยมหลายชนิด และยังง่ายต่อการตกเป็นเป้าหมายของกองกำลังต่างๆ
ตัวอย่างเช่นผลไม้สีแดงบนยอดเขาที่เย่เฉินสังหารราชาพยัคฆ์และอสรพิษดำ นั่นคือยาอายุวัฒนะ
ราชาพยัคฆ์และอสรพิษดำต่างต้องการสิ่งนี้ จุดประสงค์ของพวกมันคือการได้กลืนมันเพื่อยกระดับความก้าวหน้า
น่าเสียดายที่เงื่อนไขในเวลานั้นไม่อนุญาตให้เย่เฉินนำผลไม้นั้นมาเป็นของตัวเอง เขาจึงทำได้เพียงโยนมันออกไปเพื่อใช้เป็นเหยื่อล่อ
หากเย่เฉินต่อสู้เพียงลำพังในเขตมือใหม่ ไม่ว่าเขาจะแข็งแกร่งแค่ไหน เป็นไปไม่ได้ที่จะก้าวข้ามขอบเขตดินแดนนี้ไปได้
สามารถฆ่าคนได้เป็นร้อย ฆ่าคนเป็นพัน ฆ่าหมื่นคน แต่ถ้าเป็นแสนเป็นล้านล่ะ?
นี่เป็นเพียงมนุษย์ อย่าลืมว่ายังมีพวกเผ่าพันธุ์อื่นอีกสองบเผ่าพันธุ์พวกมันก็ต้องการยาอายุวัฒนะเช่นกัน
ดังนั้นไม่เพียง แต่เย่เฉินต้องการที่จะแข็งแกร่งขึ้น เขาต้องมีขุมพลังเป็นของตัวเองด้วยเพื่อเพียงพอที่จะบดขยี้ขุมกำลังทั้งหมด
ด้วยวิธีนี้เท่านั้นที่จะทำให้เย่เฉินได้รับประโยชน์มากพอ ไม่ว่าจะเป็นโซนมือใหม่หรือโลกก่อนประวัติศาสตร์ที่แท้จริง
ดังนั้นเย่เฉินจึงรู้สึกตื่นเต้นมากหลังจากได้รู้ว่าเตียวหยูเป็นน้องสาวแท้ๆของเตียวจูล่ง
นั่นคือบุคคลที่สำคัญยิ่งในประวัติศาสตร์ ใครกันจะไม่สนใจ
“นายท่านรู้จักพี่ชายของข้าด้วยหรือ?” เตียวหยูอดไม่ได้ที่จะหยุดชงักเมื่อเห็นความตื่นเต้นของเย่เฉินจากนั้นก็กล่าวถามออกไป
"แน่นอน ข้าไม่ได้รู้จักเขา แต่ข้าเคยได้ยินเรื่องของเขาจากคนอื่น ๆ ว่าเตียวจูล่งพี่ชายของเจ้านั้นเป็นคนที่น่าทึ่งมาก" เย่เฉินหยุดคิด
เขาแสยะยิ้มและพูดอย่างจริงจัง
"ติ้ง ระดับความชื่นชอบของ เตียวหยู +10"
เย่เฉินผงะไปครู่หนึ่งจากนั้นเขาก็ยิ้มหันมองไปที่เตียวเมิ่งและกล่าวว่า
"เตียวเมิ่งข้ามีงานให้เจ้าทำ"
"ตามความต้องการของนายท่าน ผู้ใต้บังคับบัญชาจะทำให้มันเสร็จ!" เตียวเมิ่งลุกขึ้นยืนทันทีและตะโกนเสียงดัง
"ดี!" เย่เฉินหัวเราะแล้วพูดต่อ: "เป็นไปได้ไหมที่จะสร้างกระท่อมสองหลังภายในหนึ่งชั่วโมง"
"หืม?" เตียวเมิ่งยืนแข็งค้าง เขาคาดว่างานที่เย่เฉินมอบให้เขาจะเป็นการฆ่าสัตว์ร้ายที่อยู่ใกล้ๆหมู่บ้านหลุนฮุยหรือกวาดล้างกลุ่มโจร
"อุฟ" เตียวหยู หัวเราะโดยไม่ตั้งใจ แต่ในไม่ช้าเธอก็รีบปิดปากของเธอลงและแสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิด
“อ่า!! ใจเย็น ๆ ในช่วงนี้ที่นี้ไม่มีสัตว์ร้ายหรือโจรหรอก” เย่เฉินจ้องมองไปที่เตียวเมิ่งแล้วกล่าว
“ครับนายท่าน” เตียวเมิ่งผงะอีกครั้ง เมื่อได้ยินเช่นนี้ จากนั้นก็ตอบกลับด้วยอารมณ์หดหู่
เมื่อเห็นการแสดงออกของเตียวเมิ่ง เย่เฉินก็ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้และโบกมือขวาเบาๆ
ซากศพที่เหมือนภูเขาของราชาพยัคฆ์ปรากฏขึ้นในพื้นที่โล่งใกล้ ๆทันที
“นี่ ... นี่คือ ...” เตียวเหิงตกใจกลัวและก้าวถอยหลังไปหลายก้าวโดยไม่ได้ตั้งใจในขณะที่ราชาพยัคฆ์ปรากฏขึ้น
เตียวเมิ่งพุ่งไปยืนอยู่ตรงหน้าเย่เฉินในพริบตา แต่วินาทีถัดมาใบหน้าของเตียวเมิ่งก็แข็งค้าง
น่าเสียดายเสือตัวนี้ตายแล้ว
“ถ้าจำไม่ผิดนี่คือราชาพยัคฆ์น้ำแข็ง?” เตียวหยูมองไปที่เย่เฉินด้วยความประหลาดใจแล้วกล่าวถามออกมา
“ใช่มันคือราชาพยัคฆ์น้ำแข็ง” เย่เฉินพยักหน้าและยิ้ม
“นายท่าน ท่านสามารถมอบกระดูกของมันให้ข้าได้หรือไม่?” เตียวหยู ถามด้วยดวงตาที่สดใสหลังจากได้รับคำตอบที่ชัดเจน
"ไม่มีปัญหา ข้าจะให้สิ่งที่เจ้าต้องการตราบเท่าที่ข้ามีมัน" เย่เฉินกล่าวโดยไม่ลังเล
"ขอบคุณท่านลอร์ด, ข้าใกล้จะก้าวสู่ปรมาจารย์ขั้นสูงแล้ว "เตียวหยู กล่าวด้วยความตื่นเต้น
"ติ้ง ระดับความชื่นชอบของ เตียวหยู +10"
***ปักธงแน่นอน