ตอนที่ 25 (ฟรี 21/05/64)

ผู้ที่ถูกลิขิต A ก็ตระหนักได้ทันทีภายใต้คำเตือนของผู้ที่ถูกลิขิต B

　　ได้!

　　ก่อนที่จะรับรู้ความจริงนี้ มีเพียงความโลภที่หลงเหลืออยู่ในความคิดของเขา

　　มันเป็นเพียงหินวิญญาณ 3,000 ก้อน

　　ตราบเท่าที่เจ้าสามารถได้รับความโปรดปรานจากปรมาจารย์เซียน

　　ในอนาคตจะสามารถเปิดหาหินวิญญาณได้อีกกี่ก้อน?

　　เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ ผู้ถูกลิขิต A ก็รีบเบียดตัวเข้าหา เซิ่นเทียน

　　ในเวลานี้แร่วิญญาณอันที่สองและสามก็ถูกเปิดออกเช่นกัน

　　ราคาของแร่วิญญาณชิ้นที่สองคือ 108 ชิ้นและมีผลึกวิญญาณหนึ่งชิ้นถูกดึงออกมาจากด้านในซึ่งคาดว่าจะเป็นหินวิญญาณประมาณ 1,200 ชิ้น

　　ค่ามีมากกว่า 10 เท่าแม้ว่ามันจะไม่ดีเท่าแร่วิญญาณชิ้นแรก แต่ก็ถือว่าเป็นกำไรครั้งใหญ่เช่นกัน

　　หินวิญญาณที่สามไม่น่าดูเท่าไหร่ มันมีสีเทาและหม่น แต่ราคาสูงถึง 66 หินวิญญาณ

　　มันราคาสูงเกินไปจนไม่มีใครสนใจตลอดเวลา

　　แต่เมื่อนักตัดหินเปิดออกมา มันคือชิ้นส่วนของแก่นแท้เหล็กอันล้ำค่าก็นอนนิ่งข้างใน

　　สิ่งสำคัญคือต้องรู้ว่าแก่นแท้ของเหล็กเป็นหนึ่งในวัสดุหลักันยอดเยี่ยมที่ผู้ฝึกตนใช้เพื่อปรับแต่งกระบี่บินของอาวุธวิเศษ

　　แก่นแท้ขนาดเท่าหัวแม่มือของเหล็กล้ำลึกในแร่นั้นเพียงพอที่จะขายในราคาสูงถึง 3,000 หินวิญญาณ

　　หากเจ้าดูอัตราผลตอบแทนจากการลงทุนอัตราผลตอบแทนของแร่ที่สามนี้มากกว่า 40 เท่า

　　สูงกว่าหินวิญญาณก้อนแรกมาก

　　กำไร!

　　...

　　เมื่อเห็นฉากนี้ผู้ถูกลิขิต A ก็ยิ่งหนักแน่นในความเชื่อมั่นของเขามากขึ้นเรื่อย ๆ

　　คนส่วนใหญ่ที่มาเล่นพนันหินในสวนว่านหลิงมีความรู้และรู้ว่าแร่วิญญาณที่นี่เป็นเพียงเศษเหลือจริงๆ

　　สามารถหาแร่วิญญาณ 4 ชิ้น ภานในไม่กีนาทีจากแร่ที่ถูกทิ้งที่เหลือหลังจากการคัดกรองไปแล้ว

　　และอัตราผลตอบแทนของแร่วิญญาณแต่ละชิ้นมีมากกว่า 10 เท่า

　　นี่คืออะไร ความสำเร็จของปรมาจารย์เซียนในการค้นหาผลึกวิญญาณและเปิดออกนั้นน่ากลัวอย่างยิ่ง!

　　ไม่มีอะไรจะพูด!

　　ตราบใดที่เจ้ากอดต้นขาของปรมาจารย์เซียน เจ้าจะยังกลัวว่าจะไม่สามารถหากินในสวนว่านหลิงนี้ในอนาคตได้อีกหรือ?

　　เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ ผู้ถูกลิขิต A ก็กัดฟันของเขาและหยิบหินวิญญาณทั้งหมด 3,000 ก้อนออกมา

　　เขาทิ้งกระเป๋าสองใบไว้ให้ตัวเองและอีก 28 ถุงที่เหลือวางอยู่ตรงหน้า เซิ่นเทียน

　　“นี่เป็นเพียงคำขอบคุณเล็กๆน้อยๆจากข้าโปรดไว้เถอะขอรับ!”

　　หลังจากพูดจบผู้ถูกลิขิต A ก็โค้งคำนับต่อ เซิ่นเทียน

ราวกับเป็นผู้ศรัทธาที่เคร่งในศาสนามากๆ

　　...

　　เซิ่นเทียน ตกตะลึงเมื่อเขามองไปที่ชายผู้ซึ่งโค้งคำนับ

เจ้าโค้งคำนับให้ข้าและมอบหินวิญญาณ

นี่เป็นเรื่องคำขอบคุณเล็กๆน้อยๆ?

　　เจ้ากำลังทิ้งโชคของเจ้าไป!

　　ลองคำนวณดูเจ้าซื้อหินวิญญาณ 188 ชิ้นสำหรับแร่วิญญาณ

　　หลังจากเปิดและก็ขายให้ศาลานภา 3000

　　ตอนนี้เจ้าวาง 2,800 หินวิญญาณ ต่อหน้าข้าและเจ้าต้องการให้ข้า?

　　ถ้าคำนวณดูแล้ว เจ้าจะได้ไปเพียง 12 หินวิญญาณ?

　　?

　　เจ้ายังสติดีอยู่ใช่ไหม!

　　...

　　เมื่อมองไปที่ถุงหินวิญญาณบนพื้น เซิ่นเทียน ถ้ากล่าวอย่างตรงไปตรงมาว่าหัวใจของเขากำลังสั่นไหว

　　นั่นคือหินวิญญาณทั้งหมด 2,800 ก้อนซึ่งเป็นเงิน 2.8 ล้านเหรียญ (ในเรื่องจะใช้เป็นเงินเหลี่ยง(两)สกุลเงินจีนสมัยก่อน )

　　ถ้าเจ้าไม่พูดถึงมัน โชคของเจ้าไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับข้าอยู่ดี และข้าก็จะไม่ติดใจอะไรด้วย

　　ด้วยเหตุนี้ทำไมเจ้าไม่ทำตามปกติ ทำไมเจ้าถึงต้องการมอบหินวิญญาณจำนวนมากให้กับข้า

　　เจ้าอยากให้ข้าทำอะไร.

　　ปฏิเสธ?

ฝ่าบาทคนนี้ต้องการปฏิเสธอยู่หรอก แต่เจ้าให้มากเกินไป

　　ข้าจะยอมปฏิเสธได้ยังไง!

　　แต่ก็ไม่ดีที่จะไม่ปฏิเสธ

　　ท้ายที่สุด เซิ่นเทียน รู้ดีว่าชื่อเสียงในปัจจุบันของเขาในสวนว่านหลิงยังไม่มั่นคง

　　หากมันกระจายออกไปเขาว่าเขาได้รับหินวิญญาณ 2800 ก้อน

　　เป็นผลให้นายจ้างได้รับเพียง 12 และเขากลืนส่วนที่เหลือไปทั้งหมด 2,800 ชิ้น

　　ใครจะกล้าตามหา เซิ่นเทียน เพื่อค้นหาแร่วิญญาณในอนาคต?

　　หากไม่มีใครตามหา เซิ่นเทียน เพื่อค้นหาวิแร่ญญาณและผ่าออก แผนการที่จะปรับปรุงโชคของเขาก็จะต้องล่าช้าออกไปอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

　　ผลลัพธ์คงจะน่ากลัว

　　...

　　ดังนั้นแม้จะมีความโลภ แต่ เซิ่นเทียน ก็สามารถพูดได้อย่างตรงไปตรงมาและไม่แยแส

　　“ผู้น่าสงสารบอกว่าผู้ที่ถูกลิขิตไว้แล้วจะไม่เอาเงิน ท่านหมายความว่าอย่างไร?”

　　ผู้ถูกลิต Av หัวเราะและพูดว่า: "ปรมาจารย์เซียนเป็นผู้ค้นพบหินวิญญาณก้อนนี้ ข้าจึงอยากจะขอบคุณ"

　　“ในเมื่อนักพรตผู้น่าสงสารพูดเอง มันคงไม่ดีที่จะรับไว้!”

　ชายคนนั้นรีบกล่าวว่า: มันไม่มีความหมายอื่นอย่างแน่นอนปรมาจารย์เซียนอย่าเข้าใจข้าผิด ... "

　　“เนื่องจากไม่มีความหมายอื่น ท่านนำหินวิญญาณกลับไปเถอะ!”

　 เซิ่นเทียนก็ขยับสายตาออกห่างจากหินวิญญาณ 28 ถุงอย่างไม่แยแส

　　ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สนใจหินวิญญาณ 2,800 ชิ้นโดยสิ้นเชิง

　　แต่ที่จริงแล้วเขากลัวว่าตัวเองจะทนไม่ได้ตั้งหาก!

　　ท้ายที่สุดนั่นคือหินวิญญาณทั้งหมด 2,800 ก้อน

　　องค์ชายอย่างเขาไม่เคยเห็นเงินมากขนาดนี้เลยตั้งแต่ยังเด็ก!

　　หากเขายอมรับ เขาสามารถกำจัดความยากจนและร่ำรวยได้ทันที!

　　วู้ว ~

　　...

　　เมื่อเห็น เซิ่นเทียน แน่วแน่และผู้ถูกลิขิต A ก็ทำอะไรไม่ถูก

　　อย่างไรก็ตามในขณะนี้มีเสียงอีกสองเสียงดังขึ้นใกล้ ๆ

　　!

　　"ความคิดเห็นของพี่ชายท่านนี้ ข้าก็คิดเช่นกันว่าปรมาจารย์เซียนกำลังใช้พลังจนเหนื่อยในการค้นหาจิตแร่วิญญาณและทำลายหิน ท่านไม่ได้รับเงินใด ๆ ซึ่งเป็นเรื่องที่ไม่สมควรจริงๆ"

　　"ใช่ ถ้าปรมาจารย์เซียนไม่เต็มใจที่จะยอมรับความเมตตาของข้า ก็อย่าให้โอกาสเช่นนี้กับข้าเลย!"

　　ผู้ถูกลิขิต A แสดงความยินดีบนใบหน้าของเขาโดยมองหาต้นเสียง

　　และคนที่พูดคือเจ้าของแร่วิญญาณอันที่สองและสาม

　　แม้ว่าสองคนนี้จะมีความเจ็บปวดอยู่บ้าง แต่เมื่อพวกเขาพูดแบบนื้ น้ำเสียงของพวกเขาก็หนักแน่นมาก

　　ไม่มีวี่แววของความลังเลเลย

　　ทันใดนั้น ผู้ถูกลิขิตA ก็แอบละอายใจ

　　ก่อนที่เจ้าจะรู้จักกับเขา เขาไม่เคยคิดว่าจะได้รับประโยชน์จากเซิ่นเทียน

　　เพื่อที่จะสามารถผูกพันกับ เซิ่นเทียน ต่อไปในอนาคตเขาจึงเต็มใจที่จะตัดเนื้อด้วยความเจ็บปวด

　　ในทางตรงกันข้ามจิตสำนคกของอีกสองคนที่กล่าวนั้นสูงกว่าเขาอย่างเห็นได้ชัด

　　แน่นอนว่าผู้ที่ถูกลิขิตซึ่งสามารถเป็นที่ชื่นชอบของปรมาจารย์ผู้เป็นเซียนล้วนมีศีลธรรมอันดี

　　ในฐานะผู้ที่ถูกลิขิตของปรมาจารย์นางฟ้าข้าล้มเหลวมากเกินไปจริงๆ

　　จริงๆข้าควรจะเป็นมิตรและกระตือรือร้นที่จะเรียนรู้จากสหายเต๋าทั้งสอง?

　　...

　　เมื่อผู้ถูกลิขิต A แอบรู้สึกผิดก็มีร่างๆหนึ่งปรากฏอยู่ข้างหลังเขา

　　ไม่ใช่คนอื่น แต่เป็นผู้ถูกลิขิต B ที่แนะนำให้เขาแบ่งปันผลประโยชน์ให้กับ เซิ่นเทียน

　　เขาส่งเสียงอย่างลับๆและพูดอย่างภาคภูมิใจว่า: "ข้าบอกพวกเขาเหมือนเจ้า เห็นไหมทุกคนก็คิดเหมือนกันกับเจ้า!"

　　ผู้ถูกลิขิต A "... "

　　ทั้งสองคนนี้ที่กำลังเรียกร้องนี้ เจ้าก็เป็นคนเป่าหูพวกเขาด้วยหรือ?

　　ผู้ที่ถูกลิขิต B ไม่รู้ในเวลานี้ผู้ลิขิต A กำลังบ่นในใจ

　　เขามองไปที่ เซิ่นเทียน ด้วยความชื่นชม

　　"ปรมาจารย์เซียนมีการคำนวณที่มหัศจรรย์หากเขามีความรู้ความเข้าใจในความลับ เจขาจะสามารถเข้าใจได้อย่างแน่นอนว่าข้าทำอะไรให้เขาบ้าง"

　　“ในตอนนั้นข้าจะกลายเป็นผู้ที่มีโชคชะตาใกล้เคียงกับปรมาจารย์เซียนอย่างแน่นอน”

　　"และเจ้าก็เป็นคนแรกที่ให้ความเคารพต่อปรมาจารย์เซียน ข้าสันนิษฐานว่าปรมาจารย์เซียนก็ชื่นชมเจ้ามากเช่นกัน"

　　“จากนี้ไปพวกเราจะเกาะต้นขาของปรมาจารย์เซียนไว้ให้แน่นเมื่อถึงเวลาเราจะบินสูงยิ่งขึ้นเรื่อยๆ!”

　　ผู้ถูกลิขิต A ตกตะลึงและดีใจด้วย: "ใช่แล้ว!"

　　เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ ผู้ถูกลิขิตA ก็กัดฟันและคุกเข่าลงเขาตะโกน:

"ปรมาจารย์เซียนท่านช่วยช้า โปรดรับเงินนี้ไว้ด้วยเถอะ!"

　　"โปรดยกโทษให้สาวกที่หยาบคาย ข้าไม่เห็นด้วยกับปรมาจารย์เซียนที่ทำเช่นนี้!"

　　“วันนี้หากปรมาจารย์เป็นเซียนที่จะยอมรับความเมตตาของสาวกจะคุกเข่าลงตลอดกาล!”

　　หลังจากพูดไม่กี่คำการแสดงออกของเขาก็มั่นคงมาก

　　ทันทีที่เขาพูดจบผู้ถูกลิขิตอีกสองคนก็ตกตะลึง

พี่ชายท่านทำงานหนักมาก!

　　เพื่อที่จะได้รับโอกาสจากปรมาจารย์เซียน ท่านไม่คิดเหลือหน้าไว้เลยหรือ?

　　ข้าคงจริงใจก็ไม่ได้เท่าผู้ชายคนนี้

　　แล้วข้าจะทำอย่างไรในอนาคต?

　　ข้าจะให้เขานำหน้าไปไม่ได้!

　　เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ผู้ถูกลิขิตอีกสองคนก็คุกเข่าด้วย

　　"ถ้าปรามจารย์เซียนปฏิเสธที่จะยอมรับความเมตตา สาวกจะไม่มีวันเห็นด้วยและจะคุกเข่าตลอดไป!"

　　"เหมือนกับฉัน!"