บาปรักอนันตกาล ... ตอนที่ 5. ผู้มาเยือนในห้องกำยาน (Part 1)
Infinity Sin : บาปรักอนันตกาล
ตอนที่ 5. ผู้มาเยือนในห้องกำยาน (Part 1)
หลังจากพิธีศพของบุตรสาวผ่านไป มากยังทำใจไม่ได้กับความสูญเสียที่แสนจะโหดร้ายและป่าเถื่อน เป็นสาเหตุให้เขาต้องมาเสพของมึนเมาในห้องกำยานอย่างสม่ำเสมอ มันเป็นห้องลับที่สร้างขึ้นเพื่อเสพใบยาโดยเฉพาะ ห้องนี้สามารถเข้าได้ง่าย แต่ทางออกจะถูกปกปิดซ่อนเร้นด้วยกลไกลับที่จ้างพวกฝรั่งในราคาแพงเท่ากับสร้างเมืองนี้ทั้งเมืองเสียด้วยซ้ำ เนื่องจากการเป็นพ่อเมือง ความปลอดภัยเป็นสิ่งจำเป็น แต่เพื่อปกปิดซ่อนเร้นเรื่องนี้เสียมากกว่า เขาจึงยอมเสียเบี้ยจำนวนมิน้อยเพื่อสร้างมันขึ้นมา
แกร็ก!
เสียงกลไกดังแผ่วเบา คนหูดีและคุ้นชินอย่างเขาเท่านั้นถึงจะสัมผัสได้ แม้ใบยากระตุ้นโสตประสาทให้ตื่นตัวอย่างที่สุดด้วยกลิ่นกำยานในห้องอบอวนปะปนไปทั่วน่าเวียนหัว แต่กลับกระตุ้นชายแก่อย่างเหลือเชื่อ มากหลบฉากไปยังฉากซ่อน ดับไฟในห้องกำยานดับจนเหลือแค่ดวงเดียวส่องสว่างพอให้เห็นผู้บุกรุก เสียงเดินนั่นเงียบเชียบทำให้คาดเดาว่าค่อนข้างมีฝีมือไม่น้อย มากดับไฟที่เหลือ ย่างกรายในความมืดไร้เสียงราวแมวเซา เงาตะคุ่มดุ่มสุ่มเยื้องในความมืดหมายลอบทำการบางอย่าง แต่มิได้ชำนาญสถานที่เช่นเขา มากก้มต่ำหวังลดระดับเงาวูบวาบของตัวเองเบื้องหลังใครคนนั้นก่อนที่จะใช้เชือกรัดร่างสูงใหญ่นั้นไว้อย่างแผ่วเบาและสวยงาม ผู้บุกรุกสะดุ้งเฮือกเมื่อถูกจับได้อย่างง่ายดาย แรงปะทะในความมืดมิอาจสู้แรงชายวัยสี่สิบไปได้ เมื่อร่างสูงโปร่งกำยำนั้นถูกจับมือและเท้ามัดรวมกันแขวนไว้ให้หลังติดกับผนังห้องกำยาน สายเชือกถูกรั้งยกสูง คบเพลิงพลันสว่างอีกครา
“หึหึหึ นึกว่าใคร ที่แท้ก็ไอ้เสื้อหมื่น ลูกชายหน้าสวยของไอ้เสือมืดนี่เอง”
เสือหมื่นดิ้นพล่าน การถูกจับมือและเท้ามัดรวมกันราวกับมัดห่อหมกช่างน่าอดสูเสียนี่กระไร มันคิดว่าตนมมีฝีมือมากแล้วที่ย่องเงียบเข้ามาในนี้ได้ แต่กลับถูกจับอย่างง่ายดายโดยตาแก่คราวพ่อ “ปล่อยกู” มันออกคำสั่งเสียงแข็ง กลิ่นกำยานอบอวลไปทั่วชวนคลื่นเหียน มากพินิจเรือนร่างและใบหน้าสละสวยได้รูปที่สวยกว่าสาวงามในบ้านเมืองเขาเสียอีก ยิ่งพินิจก็ยิ่งน่าใคร่ครวญหาจนความกำหนัดพุ่งถึงขีดสุด กำยานเสน่หาส่งกลิ่นลอยวน มากใช้เจ้าสิ่งนี้ก่อนจะสมสู่กับเมียเก่าที่ตายจากไป หรือไม่ก็หญิงสาวมากหน้าหลายตาที่มาปรนเปรอเขาไม่เว้นแต่ละวัน
ครานี้ กลับเป็นบุรุษหนุ่มร่างสูงราวสามศอกครึ่ง มากเป็นคนสูงใหญ่กว่าคนในเมืองนี้ จึงมิใช่ปัญหาใหญ่ เมื่อความอยากแล่นถึงขีดสุด มากจัดท่าเสือหมื่นเสียใหม่ให้คว่ำหน้า แขนและขาสองข้างห้อยระโรงระยางด้วยเชือกเหนียวรัดแน่น ผู้ถูกกระทำดิ้นรั้น หากแต่เชือกนั้นผูกแน่นหนาจนยากจะหลุดรอด ลำตัวห้อยโหนคว่ำหน้า สองแขนขาถูกแยกจากกันบนอากาศ เจ้าของเรือนดึงผ้าเตี่ยวชายที่ถูกมัดห้อย ก่อนใช้มีดกรีดให้มันขาดร่วง เผยให้เห็นก้นขาวเนียนยิ่งกว่าหญิงสาวคนใดที่เขาเคยเจอ
“ไอ้แก่ ปล่อยกู มึงจักทำอะไรกู” เสือหมื่นครางอย่างอดสู เมื่อถูกกำยานป้ายที่จมูกอย่างจัง กลิ่นยั่วยวนของมันทำให้จิตใจล่องลอย สองขาถูกแยกจากกันอย่างง่ายดาย
“หึหึหึ ร่องเล็กสีชมพูเสียด้วย” มากตระหวัดลิ้น เสือหมื่นครางอย่างสุขสมตลอดชีวิตที่ผ่านมา เขามิเคยถูกชายใดแตะต้องเช่นนี้มาก่อน มีเพียงรสรักของอิสตรีเท่านั้นคอยเติมเต็มความต้องการในแต่ละครั้ง ลิ้นหนากระหวัดเกี่ยวช้อนเข้าภายใน ชายหนุ่มผู้ถูกมัดตรึงคร่ำครวญอย่างเสียวกระสันต์ ก้นของเสือหมื่นงอนใหญ่ยิ่งกว่าใครที่เคยพบเจอ มีกล้ามเนื้อเบียดแน่นกลมกลึง ท่อนกายใหญ่โตไม่เป็นรองใครชูชันอย่างสง่าผ่าเผย แต่เสือหมื่นต้องอายเมื่อเห็นอาวุธคู่กายของชายแก่ที่ผงาดค้ำ หัวแหลมทู่แต่ลำอวบใหญ่โตเล็กกว่าท่อนแขนเขาแค่เสี้ยวเดียวเท่านั้น เสื้อหมื่นกลืนน้ำลายอึกใหญ่ก่อนส่งเสียงร้องขอความเมตตาจากชายผู้นี้
มากไม่สนใจว่าบุรุษหนุ่มจะหน้าตาดีเพียงใด มิได้สนใจว่ารูเล็กนี้กำลังจะถูกแท่งทองของเขาทะลวงเป็นคนแรก มิได้สนใจว่าความเจ็บปวดที่เสือหมื่นได้รับนั้นจะมหาศาลปานไหน มิสนใจด้วยว่ามันจะยังรอดหลังจากนี้หรือเปล่า แต่มากก็ยังปราณี เขาหยิบน้ำเมือกใสๆชะโลมทาจนชุ่ม เมือกส่วนเกินไหลย้อยลงกับพื้น ยิ่งถูกมัดยิ่งเผยให้เห็นก้นที่กลมเต่งตึง
“อย่า ข้าขอร้อง อย่าทำข้าเลย” มากไม่สนใจ เขาแหกช่องเล็กออก ดันกายไปอย่างเชื่องช้าและใจเย็น เสียงกรีดร้องของเสือหมื่นดังขึ้นอย่างน่าเวทนา เสี้ยววินาทีที่ดันแก่นกายใหญ่โตเข้าไปช้าๆ ร่างของเสือหมื่นกระตุกอย่างน่าหวาดกลัว รูเล็กฉีกขาดเพราะถูกจาบจ้วงอย่างกระทันหัน เลือดไหลอาบหยดตกลงพื้นส่งกลิ่นคาวคลุ้ง ของเสียเล็ดลอดออกมาเหม็นสาบ แต่มากกลับไม่หยุด
“เจ็บ ข้าเจ็บ” เสือหมืนโอดครวญ มากยิ้มเยาะ
“พ่อของมึง ทำร้ายลูกสาวกูเจ็บกว่านี้อีกเยอะ”
“เอาออกไป ข้าเจ็บ โอ๊ย” เสือหมื่นร้องไห้ น้ำตาไหลรินราวกับเด็กน้อย ใบหน้าบิดเบี้ยวเหยเก
“พ่อของมึง” มากดันตัวเข้า
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”
“ผ่าท้องลูกกู” เขาดันตัวเข้าไปอีกครั้ง “และถลกหนังลูกสาวกูทั้งเป็น”
สวบบบบบบบบบบบบ
เสียงกระแทกยาวจากส่วนที่อวบบานที่สุดดันเข้าลึกสุดลำกล้อง
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก” เสือหมื่นร้องโหยหวนน่าเวทนายิ่งนัก รูเล็กฉีกขาดราวกับแผ่นกระดาษ มากขยับตัวกระแทกอย่างป่าเถื่อน ร่างที่ถูกมัดครางครวญด้วยความเจ็บชา เลือดและของเสียไหลทะลัก แรงกระแทกมิได้ลดน้อยลงไปแม้แต่น้อย เสือหมื่นหวังให้เรื่องวิปริตนี้บสิ้นเสียที แต่เขาถูกตบใบหน้าอย่างแรงก่อนจะหมดสติ แรงกระแทกตึงตังสอดเสียดสาดโครมทะลวงภายในจนบอบช้ำ ท่อนกายแข็งใหญ่หดเล็กราวกับหวาดกลัว น้ำมูกน้ำตาไหลรินราวกับสิ้นสติ รูเล็กที่โดนทำลายชาจนไร้ความรู้สึก และสุดท้ายมากก็ปล่อยให้เสือหมื่นสลบไสลไป
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
