ตอนที่ 463 ตกใจกับเสียงของคุณ

“อย่างไงก็ตาม.” หยางเชาชิงมองไปที่กงเซลีและถามว่า “น้องสี่ ฉันไม่เข้าใจวิธีคิดของนายเลย ทำไมนายต้องจับคู่ ผู้หญิงที่นายชอบกับผู้ชายคนอื่นด้วยล่ะ”

กงเซลีขมวดคิ้วและตะคอกกลับทันที “หยางเชาชิง!”

“ไม่ใช่เหรอ?” หยางเชาชิงตอบพร้อมกับเลิกคิ้ว

“การแต่งงานของอาซื่อ น่าจะเป็นข่าวดีสำหรับนาย เพราะโย่วโย่วจะได้หยุดความรู้สึกของเธอกับเขาเสียที ใครจะรู้ว่าเธอก็อาจจะรู้ก็ได้ว่านายรอเธอมาตลอด เธออาจจะรู้สึกตื้นตันใจจนอยากอยู่กับนาย”

“นายควรจะขอบคุณพี่สะใภ้ด้วยซ้ำ”

“แต่ดูสิ่งที่นายทำสิ นายกลับเสียใจมากกับการแต่งงานของพี่รอง นายหวังว่าพี่รองจะหย่าร้างเพื่อโย่วโย่ว จะได้อยู่ด้วยกันกับเขาอย่างงั้นหรือ?”

กงเซลีขมวดคิ้วมากขึ้น

เขาไม่ได้หวังให้เหมาเยซื่อหย่าเลย

เขาไม่ต้องการให้เฉินโย่วเสียใจมากก็เท่านั้นเอง

“ลองคิดดูสิ ฉันไม่คิดว่าเขาทำอะไรผิด ฉันจะทำเช่นเดียวกัน ถ้าฉันอยู่ในตำแหน่งเดียวกัน ไม่มีใครสามารถดูถูกผู้หญิงที่ฉันรักได้ แม้ว่านายจะไม่ชอบเธอจริง ๆ แต่นายก็ไม่ควรแสดงออกมา นายน่าจะเห็นแก่พี่รองบ้าง”

“นายจะรู้สึกอย่างไร ถ้าโย่วโย่วได้รับการปฏิบัติแบบเดียวกันกับคนอื่น”

กงเซลีเงียบลง ขณะที่เขายังคงกัดริมฝีปากของเขา

ขณะที่หยางเชาชิงกำลังจะจากไป เพื่อให้กงเซลีมีเวลาคิดสิ่งต่าง ๆ

เสียงของนางฟ้าห้องหนึ่งดังขึ้นมา

เป็นเสียงที่ไพเราะมาก

มันอาจเทียบได้กับเสียงร้องของนกที่ร้องเพลงที่เพราะที่สุด

หยางเชาชิงตกใจกับเสียงนั้น

เสียงดังมาจากห้องตรงข้ามกับพวกเขา เสียงที่ชัดเจนนั้นมีความแตกต่างอย่างชัดเจนกับสภาพแวดล้อมที่มีเสียงดัง และมันสงบมากจนช่วยบรรเทาคนที่วิตกกังวลได้มากที่สุด

หยางเชาชิงไม่เคยได้ยินเสียงแบบนี้มาก่อน

เขาชอบเสียงนี้

มันไพเราะและอ่อนโยนมากจนกระตุ้นความสนใจของเขา

“บ้าน่า! น้องสี่ นายได้ยินไหม ฉันล่ะสงสัยว่าเป็นเสียงของเทพธิดาองค์ไหน เสียงของเธอไพเราะมาก” หยางเชาชิงอุทานในขณะที่เขาไม่สามารถต้านทานเสียงดังกล่าวได้

เช่นเดียวกับที่เขาไม่สามารถต้านทานผู้หญิงที่น่ารักและอ่อนหวานได้

กงเซลีสังเกตเสียงที่ได้ยินทันทีที่มันดังขึ้น

มันทั้งไม่เหมือนใครและเป็นที่ชื่นชอบต่อหู

แต่เขาไม่เหมือนหยางเชาชิง

ดังนั้นเขาจึงไม่แสดงปฏิกิริยาใด ๆ มากนัก แม้จะรู้ว่าเสียงนั้นไพเราะก็ตาม

เขาจมอยู่กับสิ่งอื่น ๆ มากจนไม่สามารถสนใจหยางเชาชิงได้ ดังนั้นเขาจึงตอบส่ง ๆ ไปว่า “อืม”

หยางเชาชิงตื่นเต้นมาก ร้องอุทาน “ฉันต้องรู้ให้ได้ว่าเจ้าของเสียงนี้คือใคร ฉันชอบ ถ้าเธอน่ารักเหมือนเสียง ฉันจะตามจีบเธอทันทีไ

กงเซลีอารมณ์ไม่ดี ดังนั้นเขาไม่ต้องการให้หยางเชาชิงมีความสุขมากนัก

เขาเย้ยหยัน “ทุกคนที่มีเสียงไพเราะมักจะหน้าตาน่าเกลียด ไปดูเลย ฉันมั่นใจว่านายจะได้พบกับสาวสอง”

หยาวเชาชิงตอบว่า “หุบปากซะ เธอต้องเป็นผู้หญิงที่อ่อนหวานและน่ารัก สัญชาตญาณของฉันไม่เคยทำให้ฉันล้มเหลวหรอกนะ”

“เฮ้ ทำไมเราไม่พนักกันล่ะ”

“เดิมพันงั้นเหรอ? เราจะเดิมพันกับอะไร”

“ถ้าเจ้าของเสียงหน้าตาน่าเกลียด ฉันอยากได้รถสปอร์ตคันใหม่จากนาย ในทำนองเดียวกัน ถ้าเจ้าของเสียงน่ารักจริง ๆ ล่ะกัน ฉันจะให้รถสปอร์ตคันใหม่กับนาย”