180 ดินแดนหลุมฝังศพศักดิ์สิทธิ์
180 ดินแดนหลุมฝังศพศักดิ์สิทธิ์
สิ่งที่สือฮ่าวพูดคือความจริง ตอนนี้เขาไม่ได้ตกอยู่ในอันตรายไม่จำเป็นต้องมาช่วยเหลือ
“อ๊ะ?”
สือฮ่าวตกใจ มีกลุ่มคนจำนวนมากที่เข้ามาในเทือกเขา ในหมู่พวกเขามีผู้อาวุโสสองสามคนและชายวัยกลางอีกหนึ่งคนที่เข้าสู่เทือกเขาได้สำเร็จ
“เจ้าจะเข้าไปในพื้นที่หลุมฝังศพหรือฆ่าพวกมันต่อไป? คนเหล่านี้จัดการได้ไม่ยากเพราะพวกเขามาพร้อมกับสมบัติล้ำค่า!” อัศวินแห่งความตายกล่าว
สือฮ่าวตกใจเขาเห็นบันไดเล็กๆในมือของแต่ละคน มีความยาวไม่ถึงจ้างขาวราวกับหิมะและเป็นประกายเหมือนหยก แต่จริงๆแล้วทำจากกระดูก
นี่คือบันไดภัยพิบัติร้อยภัยพิบัติหรือไม่? สือฮ่าวกล่าวขึ้นด้วยความประหลาดใจ
ด้วยสิ่งประดิษฐ์ล้ำค่าที่ทรงพลังประเภทนี้สามารถหลีกเลี่ยงอันตรายจากภูเขาจำนวนมากได้ทำให้พวกเขามาถึงสถานที่แห่งนี้
“ตอนนี้เราจะปล่อยให้พวกมันโผล่ออกไปสู่ความพินาศด้วยตัวเอง” สือฮ่าวไม่ต้องการปะทะกับพวกเขาโดยตรง คราวนี้มีผู้แข็งแกร่งมากมายเกินไปอีกทั้งยังมีสมบัติสูงสุดที่พวกเขาถือไว้นั้นน่าประหลาดใจมาก
ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็มีเถาวัลย์โลหิต วัวทองคำและสิ่งมีชีวิตที่ชั่วร้ายอื่นๆต่างก็อยู่ที่นี่ หากคนเหล่านี้เข้าไปในสถานที่เหล่านั้นโดยบังเอิญพวกเขาจะต้องจ่ายราคาด้วยเลือดอย่างแน่นอน
"ไปกันเถอะ!" สือฮ่าวกล่าว
“เทือกเขายาศักดิ์สิทธิ์นั้นกว้างใหญ่เกินไปถ้าเราจะไปแบบนี้จริงๆเดินไปที่นั่นมันช้าเกินไป ไปทางใต้ดินกันเถอะ” อัศวินแห่งความตายเสนอออกมา
จากนั้นสือฮ่าวก็เดินตามหลังนางด้วยความประหลาดใจ
เขาเดินเข้าไปในทางใต้ดินพร้อมกับอัศวินแห่งความตาย เห็นเส้นเลือดดำใต้ดินขนาดใหญ่ มีรถศึกผุพังอยู่ที่นี่หลังจากที่พวกเขาก้าวเข้ามาแล้วรถศึกที่ขาดรุ่งริ่งก็หายไปจากสถานที่แห่งนี้โดยตรงและพาพวกเขาไปด้วย
การขนส่งเชิงพื้นที่ประเภทนี้ข้ามระยะทางหลายหมื่นลี้ไปในพริบตา!
ทันใดนั้นสือฮ่าวก็สั่นสะท้าน เขาปรากฏตัวขึ้นในเส้นเลือดใต้ดินของดินแดนอื่น เขากำลังยืนอยู่ท่ามกลางโลงศพหินมากมาย จากนั้นภายใต้การนำของอัศวินแห่งความตายพวกเขาก็ออกจากโลกใต้ดินอย่างรวดเร็ว
สือฮ่าวตกตะลึงอย่างไม่น่าเชื่อเขาหันกลับมาเป็นครั้งคราว รูปแบบการขนส่งของอัศวินแห่งความตายคนนี้แปลกประหลาดเกินไป
“เรามาถึงสถานที่แบบไหนกัน…” เมื่อเขามาถึงบนพื้นผิวสือฮ่าวก็รู้สึกเหมือนมีบางอย่างไม่ถูกต้องทันที
ร่างกายชาไปทั้งตัวปากและลิ้นแห้งกรังไม่สามารถขยับได้ จากนั้นเขาก็พบว่าร่างกายของเขาปล่อยแสงจำนวนมากออกมา
สภาพแวดล้อมเงียบมาก มีพืชพันธุ์ที่เขียวชอุ่มอยู่มากมายรวมทั้งพื้นที่แห้งแล้งที่แม้แต่หญ้าก็ไม่สามารถเติบโตได้ซึ่งอยู่ติดกัน ทำเขาให้รู้สึกหายใจไม่ออกอย่างไม่น่าเชื่อ
“เนื้อหนังของข้าอยู่ที่ไหน”สือฮ่าวอดไม่ได้ที่จะกรีดร้องออกมา
เป็นเพราะเขาค้นพบว่าเลือดเนื้อของเขากลายเป็นแสงสว่างหายไปอย่างไร้ร่องรอย ตอนนี้เขาเป็นกลายโครงกระดูกอย่างสมบูรณ์
ในขณะเดียวกันเขาก็ค้นพบว่าอัศวินแห่งความตายที่อยู่อีกด้านก็แตกต่างกันเช่นกัน หมอกสีดำหายไปกลายเป็นหมอกสีขาวบริสุทธิ์ยิ่งกว่านั้นเผยให้เห็นร่างที่แท้จริงของมัน
นี่คือหญิงสาวคนหนึ่งที่งดงามอย่างน่าสยดสยองยากที่เขาจะหาข้อบกพร่องไม่เจอแม้แต่ข้อเดียว ผิวของนางละเอียดอ่อนนุ่มนวลและเป็นประกาย ผมยาวสลวยกระจัดกระจายเป็นมันเงา
ในขณะเดียวกันข้างหลังนางมีสีขาวบริสุทธิ์เต็มไปด้วยปราณเซียน มันศักดิ์สิทธิ์สูงส่งอย่างไม่น่าเชื่อเหมือนเทพธิดาจากสวรรค์เดินทางลงมายังโลกมนุษย์
“เป็นไปไม่ได้!” ใบหน้าของของสือฮ่าวเปลี่ยนไป แม้ว่าเขาจะไม่เคยเห็นรูปลักษณ์ที่แท้จริงของอัศวินแห่งความตาย แต่เขาก็รู้ว่าปีกที่อยู่เบื้องหลังนางมีพลังกัดกร่อน
ทำไมทุกอย่างถึงเปลี่ยนไปในตอนนี้?
แน่นอนว่าสิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือการเปลี่ยนแปลงของเขาเอง ทำไมเขาถึงกลายเป็นโครงกระดูก?
“ไม่จำเป็นต้องเป็นห่วง” เสียงอันไพเราะดังขึ้นข้างหูของเขา มันมาจากหญิงสาวที่สมบูรณ์แบบศักดิ์สิทธิ์และงดงามอย่างหาที่เปรียบมิได้
“สิ่งที่เจ้าเห็นไม่จำเป็นต้องเป็นความจริง แน่นอนว่ามันอาจจะเป็นเรื่องจริงก็ได้เช่นกัน ไม่มีอะไรเลวร้ายเกิดขึ้นกับเจ้าในตอนนี้” นางปลอบใจเขาเบาๆ
สถานที่แห่งนี้แปลกจริงๆ อาการสั่นสะท้านลามไปทั่วร่างกายเขาอย่างไม่สามารถควบคุมได้ การเปลี่ยนแปลงที่นึกไม่ถึงนี้เกิดขึ้นจริงหลังจากที่เขาเข้ามาในสถานที่แห่งนี้!
“นี่คือรูปลักษณ์ของเจ้าเมื่อยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า” หลังจากที่ สือฮ่าวสงบลงเล็กน้อยเขาก็ถามเช่นนี้
“ข้ามีชีวิตอยู่เสมอเจ้าพูดอย่างนี้หมายความว่าอย่างไร” หญิงสาวเผยรอยยิ้มจางๆงดงามและมีเสน่ห์แตกต่างจากเมื่อก่อนอย่างสิ้นเชิง
“ถ้าเจ้ายังมีชีวิตอยู่แล้วข้าเป็นตัวอะไร”สือฮ่าวจ้องไปที่นาง
นี่มันแปลกเกินไป อัศวินแห่งความตายซึ่งมีปีกเน่าเปื่อยบัดนี้กลายเป็นหญิงสาวที่งดงามและสูงสง่าเต็มไปด้วยความงามและความอ่อนเยาว์ทำให้รูปลักษณ์ของนางเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
ในขณะเดียวกันมีเพียงกระดูกที่เหลืออยู่บนตัวเขาเอง แม้ว่ากระดูกของเขาจะเป็นสีขาวเป็นประกายไม่ได้ดูน่ากลัวอะไรเลย แต่เนื้อและเลือดของเขาก็หายไปอย่างสมบูรณ์ไม่ดูเหมือนคนมีชีวิตอีกต่อไป
“ถ้าข้ายังมีชีวิตอยู่เจ้าจะรู้สึกยังไง” หญิงสาวถามอย่างใจเย็นและถอนยิ้ม มีปีกสีขาวบริสุทธิ์คู่หนึ่งอยู่บนหลังของนาง ร่างที่สง่างามมาพร้อมกับหมอกเซียนอันศักดิ์สิทธิ์ที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้
“นี่คือภาพลวงตา!” สือฮ่าวร้องออกมา
หญิงสาวเดินไปข้างหน้าไม่พูดอะไรเพียง แต่เคาะแขนเขาเบาๆ กระดูกสีขาวที่นั่นปล่อยเสียงที่ชัดเจนและทนทานมาก
สือฮ่าวตะลึงเขาเอื้อมมือไปสัมผัสตัวเอง ไม่มีความรู้สึกถึงเนื้อและเลือดจริงๆ! หากนี่เป็นภาพลวงตาที่ทำให้ตาของเขาพร่ามัวก็เป็นไปได้ไหมว่าแม้แต่ความรู้สึกสัมผัสของเขาก็ดับลงเช่นกัน?
ในขณะเดียวกันก็สัมผัสได้ถึงความนุ่มนวลของมือหญิงสาว นั่นคือร่างกายและเลือดเนื้อที่แท้จริง!
“อย่ายั่วโมโหข้า! รีบเอาภาพลวงตานี้ออกไป!”สือฮ่าวกล่าว
“เฮ้อ! ความจริงอยู่ตรงหน้าเจ้าแล้ว แต่เจ้าไม่ยอมเชื่อคนเรามักจะลังเลที่ปล่อยวางสิ่งที่ผ่านไปแล้ว ยังคงวนเวียนอยู่ในใจตลอดเวลา” หญิงสาวที่บริสุทธิ์และงดงามคนนี้กล่าวพร้อมกับถอนหายใจเบาๆ
“เดี๋ยวก่อนเป็นไปได้ไหมที่เจ้าเป็น…” ทันใดนั้นหญิงสาวก็ถอยออกมาเผยให้เห็นใบหน้าของนางดูตื่นตระหนก
เป็นเพราะนางนึกถึงตำนานที่นี่
“โครงกระดูกนั้นที่ใต้ดินแดนศักดิ์สิทธิ์?!” หญิงสาวตกใจนางจ้องไปที่สือฮ่าวสือฮ่าวจากนั้นใบหน้าของนางก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัว
สือฮ่าวรู้สึกตกใจเล็กน้อยที่นางจ้องมองอย่างกะทันหันและสับสนไปหมด
ร่างกายของหญิงสาวสั่นเล็กน้อยหลังจากนั้นไม่นานนางก็สงบลงและหายใจเข้าลึกๆเพื่อฟื้นฟูสภาพจิตใจ
นางดึงกระจกทองแดงที่ส่องประกายแวววาวออกมาจากความว่างเปล่าส่งมอบให้สือฮ่าว นี่เป็นสิ่งประดิษฐ์ล้ำค่าที่ทรงพลัง แต่มันก็เป็นทำหน้าที่พื้นฐานของกระจกด้วย
สือฮ่าวรับมันและมองเข้าไปที่พื้นผิว มีโครงกระดูกสะท้อนอยู่ภายใน เขาอ้าปากค้างจ้องมองกระจกอย่างเงียบๆ ในขณะเดียวกันภายในกะโหลกศีรษะเป็นแสงสีทองทรงกลมที่กระพริบอยู่อย่างต่อเนื่อง
นั่นคือเปลวไฟแห่งวิญญาณ มันไม่เคยออกมาแต่เผาไหม้ต่อไปพร้อมกับความผันผวนของพลังชีวิต
สือฮ่าวโยนกระจกทองแดงออกอย่างรวดเร็วโดยปฏิเสธที่จะเชื่อสถานะปัจจุบันของเขา นี่มันไร้สาระเกินไปเขากลายเป็นโครงกระดูกด้วยเหตุผลบางอย่าง! เขาจะไม่เชื่อเรื่องนี้แม้ว่าโลกจะพังทลายลง!
“เจ้ามีเจตนาอะไรที่จะพาข้ามาที่นี่?!” สือฮ่าวตะคอก
“บางทีข้าควรเปลี่ยนวิธีการพูด สิ่งที่เห็นไม่จำเป็นต้องเป็นความจริงนั่นเป็นเพียงเจตจำนงที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้ แต่สิ่งที่เห็นอาจเป็นสาระสำคัญด้วย” หญิงสาวกล่าวด้วยท่าทางที่ลึกซึ้ง
“อย่าพูดเรื่องไร้สาระกับข้าอธิบายให้มันเข้าใจได้ง่ายๆหน่อย!” สือฮ่าวตะคอกอีกครั้ง
เป็นเพราะเขาค่อนข้างกังวลจริงๆ วิญญาณดั้งเดิมของเขาส่องแสงสะท้อนตัวเองทำให้เขาเห็นทุกอย่างชัดเจนว่าเขาเป็นแค่โครงกระดูก
เนื้อหนังของเขาไม่มีอยู่อีกต่อไปเหลือแต่กระดูก โชคดีเพียงอย่างเดียวคือวิญญาณดั้งเดิมของเขาไม่ได้รับอันตราย
นี่คือสถานที่ที่ถูกสาปเช่นไร ทำไมเรื่องประเภทนี้ถึงเกิดขึ้น?