ตอนที่ 1 : การทดสอบ
"มาเถอะเกรย์การทดสอบจะเริ่มแล้วนะลูก"
เสียงของมาร์ธาดังขึ้นจากชั้นล่าง
"ผมกำลังไปครับแม่"
เสียงของเด็กชายที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นดังมาจากชั้นบน
ไม่นานมาร์ธาก็ได้ยินเสียงวิ่งลงบันได
"ค่อยๆเดินลูก ระวังจะตกบันได"
มาร์ธาพูดด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลเมื่อเธอได้ยินเสียงฝีเท้าที่เร่งรีบ
เด็กหนุ่มอายุประมาณ 12 ปีวิ่งไปตามขั้นบันไดด้วยหน้าตาที่แดงก่ำ
“ผมพร้อมแล้วแม่ เรารีบไปกันก่อนที่มันจะเริ่มเถอะ ผมอยากได้ลำดับแรกๆของการทดสอบ” เกรย์พูดด้วยความกระตือรือร้น
มาร์ธามองเขาด้วยรอยยิ้ม และช่วยจัดทรงผมของเขาก่อนที่พวกเขาจะออกไปที่สนามกีฬาที่จะมีการทดสอบ มาร์ธาเป็นผู้หญิงในวัยสามสิบต้นๆ เธอมีผิวขาวและดวงตาสีน้ำตาลสวย เธอมีใบหน้ารูปไข่และผมสีบลอนด์ยาวประบ่า (เรียกสั้นๆว่าเธอเป็นผู้หญิงที่สวยจนแทบหยุดหายใจ…)
วันนี้เป็นวันที่ผู้แทนของสถาบันจะมาทำการทดสอบเพื่อให้เยาวชนในเมืองนี้ทราบถึงความสัมพันธ์กับธาตุของพวกเขา
นี่คือโลกของผู้ควบคุมธาตุ ทุกคนจะมีธาตุที่สอดคล้องกัน และสถาบันการศึกษาจะช่วยตรวจสอบให้ผู้คนว่าพวกเขามีความสัมพันธ์กับธาตุใดบ้าง
ผู้ควบคุมธาตุถูกปลูกฝังให้ดูดซับอณูธาตุจากโลก และการดูดซับอณูธาตุจากโลกก็ทำให้พวกเขามีอายุขัยที่เพิ่มขึ้นด้วย ทุกคนต้องการมีชีวิตที่ยืนยาว ดังนั้นพวกเขาจึงทุ่มเทอย่างหนักในการฝึกฝน
มีไม่กี่คนที่ไม่มีความสัมพันธ์กับธาตุใดๆ มันเป็นเรื่องยากมากที่คนๆหนึ่งจะไม่เอนเอียงไปที่ธาตุใดๆเลย และคนเหล่านี้มักจะถูกขับไล่ไม่ว่าพวกเขาจะไปอยู่ที่ไหนก็ตาม พวกเขาแทบจะเอาชีวิตไม่รอดเนื่องจากพวกเขามีชีวิตอยู่ได้ไม่นานเท่ากับผู้ควบคุมธาตุ นั่นเป็นเหตุผลที่พวกเขาไม่ค่อยมีความสัมพันธ์กับผู้คนอื่นๆยกเว้นครอบครัวของพวกเขาเอง
คุณสามารถตรวจสอบได้ว่ามีธาตุใดที่เข้ากันกับคุณได้หลังจากอายุครบ 12 ปีแล้ว เนื่องจากในช่วงอายุเท่านั้นร่างกายจะอยู่ในสถานะที่ดีที่สุดที่จะเริ่มฝึกฝน แต่บางคนก็ทำการทดสอบช้ากว่าคนอื่น
หลังจากรู้ว่าคุณมีความเข้ากันได้กับธาตุใด คุณจะได้รับเทคนิคการฝึกฝนหลังจากที่คุณเข้าเรียนในสถาบันการศึกษาต่างๆ หรือถ้าคุณมาจากครอบครัวใหญ่ๆการฝึกฝนจะไม่ใช่เรื่องยากสำหรับคุณเลย
(เอาล่ะกลับเข้าเรื่อง)
************
ทั้งเมืองเต็มไปด้วยความคึกคัก คุณสามารถมองเห็นผู้คนออกมาจากเกือบทุกบ้าน โดยพวกเขาจะมุ่งหน้าไปยังสนามกีฬาทางตะวันออกของเมือง
การทดสอบจะถูกจัดขึ้นทุกปีเนื่องจากจะมีเด็กจำนวนมากที่มีอายุครบ 12 ปีในทุกปี มีสถานที่ต่างๆที่สามารถทำการทดสอบได้ เมืองใหญ่ๆจะมีศูนย์สำหรับการทดสอบหลายแห่งเนื่องจากเมืองนั้นมีคนจำนวนมาก แม้ว่าเมืองนี้จะไม่ใหญ่มากนักแต่เมืองนี้ก็มีผู้เข้าร่วมการทดสอบ 20 คนในแต่ละปี
ในเวทีนั้นเต็มไปด้วยผู้คนเต็มไปหมด และการทดสอบได้เริ่มขึ้นแล้ว
"แม่ดูสิพวกเขาเริ่มกันแล้ว ตอนนี้ผมคงจะอยู่ในกลุ่มสุดท้ายที่จะได้รับการทดสอบ"
เกรย์บ่นเมื่อเห็นว่าการทดสอบได้เริ่มขึ้นแล้ว
มาร์ธามองไปที่ลูกชายของเธอและเธอพูดไม่ออกกับคำพูดของลูกชายของเธอ
'ลูกต้องรู้ว่าตัวลูกเองแต่งตัวนานแค่ไหน แต่เมื่อเรามาสายแม่กลับเป็นฝ่ายผิดซะงั้น’ เธอขี้เกียจเกินกว่าจะตอบกลับคำพูดของลูกชายของเธอเอง เธอจึงมองไปรอบๆเพื่อหาจุดลงทะเบียน
"มาเถอะ ไปลงทะเบียนกันก่อน"
มาร์ธาพูดขณะที่เธอเดินไปยังสถานที่สำหรับการลงทะเบียน มีการจัดโต๊ะและเก้าอี้ไว้ที่นั่น และที่โต๊ะนั้นสามารถเห็นชายคนหนึ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้เพื่อจดชื่อผู้ที่มาลงทะเบียน
"สวัสดีค่ะ ฉันมาที่นี่เพื่อลงทะเบียนให้กับลูกชายของฉันสำหรับการทดสอบ"
มาร์ธาพูดกับชายที่นั่งอยู่บนเก้าอี้
"โอเคครับ เขาชื่ออะไร? และอายุเท่าไหร่ครับ?"
ชายคนนั้นพูดอย่างสุภาพ
"เขาชื่อเกรย์อายุ 12 ปี 2 เดือนค่ะ"
มาร์ธาตอบ
“โอเค เขาจะเป็นคนที่ 16 ที่ถูกเรียกขึ้นไปทดสอบ”
ชายคนนั้นพูดหลังจากจดรายละเอียดของเกรย์
"โอเคค่ะ"
มาร์ธาหันหลังกลับและกำลังจะจากไปพร้อมกับเกรย์
"ตอนนี้มีคนขึ้นไปทดสอบแล้ว 3 คน เตรียมตัวให้พร้อม ถ้าชื่อของลูกคุณถูกเรียกและเขาไม่ขึ้นเวทีภายใน 1 นาทีสิทธิ์ของเขาจะถูกข้ามไป และเขาจะต้องรอถึงปีหน้าเขาจึงจะได้รับการทดสอบอีกครั้ง"
"โอเค ขอบคุณมากค่ะ"
มาร์ธาขอบคุณเขาอย่างจริงใจก่อนจะพาเกรย์ไปด้วย ขณะที่พวกเขามองหาที่นั่ง
"ตอนนี้นั่งลงแล้วทำตัวดีๆรอให้ถึงเวลาของลูก และอย่าประหม่า โอเคมั้ย?"
มาร์ธาแนะนำลูกชายของเธออย่างใจเย็น เธอรู้ว่าเขาซุกซนแค่ไหน แม้ว่าเขาจะสร้างปัญหามากมาย แต่เธอก็รู้ว่าเขาเป็นเด็กที่มีสติสัมปชัญญะที่ดี
ในขณะที่คู่แม่ลูกยังคุยกันอยู่พวกเขาก็ได้ยินเสียงดังจากบนเวที
"โจนัส ธาตุไฟ ระดับสีม่วง"
ผู้อาวุโสที่ทำการทดสอบประกาศผลการทดสอบเสียงดัง
ทุกคนตกอยู่ในความโกลาหลทันทีเมื่อผลการทดสอบถูกประกาศออกมา
“เขาบอกว่าเด็กคนนั้นอยู่ระดับสีม่วงเหรอ?”
"โอ้พระเจ้า มีระดับสีม่วงปรากฏขึ้นงั้นหรอ"
"ครั้งสุดท้ายที่ระดับสีม่วงปรากฏขึ้น บรรดาสถาบันการศึกษาใหญ่ๆต่างก็ต่อสู้กันว่าใครจะได้รับเขาเข้าสถาบันของพวกเขา"
ความสามารถจะถูกให้คะแนนด้วยสี และมี 4 สีที่ชาวอาณาจักรฉีหลินรู้จัก นั่นคือสี ชมพู ส้ม ม่วงและน้ำเงิน โดยสีน้ำเงินจะเป็นระดับที่สูงที่สุด และสีชมพูคือระดับที่ต่ำที่สุด ความสามารถระดับสีชมพู และสีส้มนั้นถือเป็นความสามารถปกติของประชากรส่วนใหญ่ ในขณะที่ความสามารถระดับสีม่วงและสีน้ำเงินนั้นถือได้ว่าเป็นผู้ที่มีความสามารถพิเศษ
มีกรณีที่เกิดขึ้นได้ยากนั่นคือมีผู้ที่มีธาตุหลาย กล่าวกันว่าจักรพรรดิ์แห่งจักรวรรดิ์สามารถควบคุมธาตุได้ถึงสองธาตุ และยังมีระดับสีน้ำเงินและสีม่วงตามลำดับในแต่ละธาตุ จักรพรรดิ์เป็นผู้ควบคุมธาตุที่แข็งแกร่งที่สุดที่สาธารณชนรู้จัก
ตัวแทนของแต่ละสถาบันได้โต้เถียงกันอย่างดุเดือดว่าใครจะได้รับโจนัสไปเป็นนักเรียน โดยปกติหลังจากประกาศผลการทดสอบแล้ว ตัวแทนจะพูดคุยกันเองก่อนที่สถาบันแห่งใดแห่งหนึ่งจะรับตัวเด็กไป
แต่ในกรณีนี้ไม่มีสถาบันใดอยากพลาดบุคคลที่มีความสามารถเช่นนี้ แม้ว่าสถาบันจะมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน แต่พวกเขาก็ยังแข่งขันกันเอง
"ทำไมคุณไม่ยอมให้เขาเลือกว่าเขาอยากจะเข้าสถาบันไหนในฐานะนักเรียน"
ผู้อาวุโสที่ประกาศผลไม่สามารถปล่อยให้สถาบันเสียหน้าต่อหน้าผู้คนได้ เขาจึงดึงดูดความสนใจของผู้แทนก่อนที่จะให้ข้อเสนอแนะไป
ผู้แทนสงบสติอารมณ์ได้อย่างรวดเร็ว และมองไปที่โจนัสด้วยความกระตือรือร้น
โจนัสรู้สึกภาคภูมิใจที่ได้รับความสนใจจากผู้แทนของสถาบัน
"ผู้อาวุโสครับ ผมขอไปคุยกับพ่อแม่ก่อนตัดสินใจได้ไหมว่าผมควรจะเข้าร่วมกับสถาบันไหน"
โจนัสถามด้วยความเคารพ
“ได้แน่นอน นอกจากนี้การทดสอบจะยังคงดำเนินต่อไป”
ตัวแทนกล่าวด้วยรอยยิ้ม โดยปกติแล้วพวกเขาไม่ได้มีมารยาทกับคนที่มาจากเมืองเล็กๆเช่นนี้ แต่กรณีของโจนัสนั้นแตกต่างออกไป โจนัสเป็นคนที่จะเติบโตไปเป็นผู้มีอำนาจในอนาคตจากพรสวรรค์ของเขา ดังนั้นการมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเขาจึงเป็นเรื่องที่ดี แม้ว่าเขาจะเข้าร่วมได้เพียงแค่หนึ่งสถาบันการศึกษาก็ตาม
ทุกคนมองไปที่โจนัสด้วยความอิจฉา ปัจจุบันเขาได้กลายเป็นจุดศูนย์กลางของความสนใจในสนามกีฬานี้ไปแล้ว
สถานะปัจจุบันของเขาได้ขึ้นไปสู่จุดสูงสุดใหม่แล้ว แม้ว่าเขาจะอยู่ในสถาบัน เขาก็จะเป็นคนที่สถาบันให้ความสนใจเป็นอย่างมาก
"ว้าว ระดับสีม่วง"
เกรย์พูดด้วยความอิจฉาขณะมองไปที่โจนัสที่กำลังเดินไปหาพ่อแม่ของเขาพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า
มาร์ธามองไปที่โจนัสด้วยความประหลาดใจ เธอประหลาดใจที่มีคนที่ได้ระดับสีม่วงปรากฏตัวขึ้นในเมืองเล็กๆแห่งนี้
"เอาล่ะตอนนี้เรามาทำการทดสอบต่อ"
ผู้อาวุโสตะโกน ขณะที่เขาพยายามที่จะเรียกคืนความสงบกลับมา
ผู้คนในที่นั้นลดเสียงลงอย่างรวดเร็ว ผู้อาวุโสยังคงเรียกชื่อเด็กๆในรายชื่อต่อไป หลังจากผ่านชื่อที่ 10 ผู้อาวุโสก็บอกให้หยุดพัก เขาใช้โอกาสนี้ในการนำรายชื่อใหม่ขึ้นมา การทดสอบทำแบบนี้เนื่องจากบางคนมาสายพวกเขาจึงตัดสินใจที่จะจัดการทดสอบในลักษณะนี้
หลังจากหยุดพัก 10 นาที การทดสอบก็ยังคงดำเนินต่อไปอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นไม่นานรายชื่อที่ถูกเรียกก็มาถึงรายชื่อที่ 15
เกรย์เริ่มรู้กังวลเพราะอีกไม่นานก็จะถึงตาของเขาแล้ว ฝ่ามือของเขาชุ่มไปด้วยเหงื่ออย่างเห็นได้ชัด นั่นแสดงให้เห็นถึงความกังวลใจของเขา
“ใจเย็นๆลูกรัก ไม่เป็นไรนะลูก”
มาร์ธาจับมือที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อของเกรย์ทันทีเพื่อช่วยคลายความเครียดที่เขากำลังเผชิญอยู่
"ต่อไป เกรย์"
ผู้อาวุโสตะโกนชื่อถัดไปในรายชื่อ ทุกคนในเวทีมองด้วยความสนใจ พวกเขารอเด็กที่ถูกเรียกชื่อขึ้นมารับการทดสอบ
