ตอนที่ 455 เลิกกับผู้หญิงคนนั้นให้เร็วที่สุด
“อาเจ๋อ แกคิดอะไรอยู่ ตอนนี้แกกำลังโทษฉันอยู่นะ การแท้งลูกของอันซินเกี่ยวกับอะไรกับฉัน หะ? ฉันทำให้เธอแท้งลูกงั้นเหรอ?”
“แม่ว่าแกจะอารมณ์ไม่ดี แต่แกจะมาพูดอะไรไร้สาระแบบนี้ได้ยังไง ฉันยอรับนะว่าฉันไม่ชอบเธอ และฉันไม่เห็นด้วยกับการที่แกอยู่กับเธอ แต่ฟังให้ดี การแท้งของเธอไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน”
“อีกอย่างแกคบกับเธอเพราะเด็กในท้องนี่ ตอนนี้ก็ไม่ต้องรับผิดชอบแล้วสิและก็ไม่ต้องแต่งงานกับเธอแล้ว เอาจริง ๆ การแท้งลูกอาจไม่ได้เลวร้ายทั้งหมดก็ได้ แม้ว่าเด็กจะไม่รู้เรื่องอะไรด้วย แต่เธอก็อุ้มท้องได้ไม่ถึงสองเดือน ไม่ต้องให้บอกหรอกนะว่าแกใกล้ชิดกับเด็กสักเพียงใด”
แม่ซูเป็นคนตรงไปตรงมาและเธอไม่ต้องกังวลกับการรักษาหน้าตาของซูเจ๋อด้วย
“แกเป็นลูกของฉัน ฉันรู้จักแกดี ผู้หญิงคนนี้ไม่เหมาะสม ลองคิดย้อนไปตอนที่แกอยู่เมียนเมียนสิ เธอพยายามทุกวิถีทางและหลอกล่อแกมาโดยตลอด เธอแทบไม่สนใจเรื่องความเป็นพี่น้องกับเมียนเมียนเลยแม้แต่น้อย เธอช่างไร้ยางอาย สำหรับการตั้งครรภ์ของเธอ ฉันก็แน่ใจว่านี่เป็นแผนในการแย่งแกมาจากพี่สาวของเธอ แล้วเธอก็ทำสำเร็จเสียด้วย”
“อาเจ๋อ ฟังแม่นะ ผู้หญิงเจ้าเล่ห์คนนี้ไม่เหมาะกับลูกหรอก ลูกใช้โอกาสนี้เลิกกับเธอได้แล้ว ลูกสาวคนที่ของลุงเฉินเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ แม่เคยเห็นเธอครั้งหนึ่ง เธอสวยและมีเสน่ห์ เธอเป็นศิลปิน เธอดีกว่าผู้หญิงที่ลูกอยู่ด้วยเป็นไหน ๆ”
“ลูกควรเลิกกับผู้หญิงคนนั้นโดยเร็ว สัปดาห์นี้กลับบ้านด้วยล่ะ แม่จะเชิญลุงเฉินกับลูกสาวของเขามาทานข้าวที่บ้าน”
ซูเจ๋อโกรธมาก “แม่ ผมไม่มีอารมณ์จะไปนัดบอดกับผู้หญิงคนอื่นหรอกนะ”
“ไม่ใช่การนัดบอดสักหน่อย แค่เพียงทานข้าวด้วยกัน ผู้หญิงคนนั้นสวยจริง ๆ แม้จะไม่โดดเด่นเท่ากับเมียนเมียน แต่เธอก็ดูดี ลูกจะต้องชอบเธออย่างแน่นอน”
สีหน้าของซูเจ๋อเปลี่ยนไปเล็กน้อยเมื่อแม่ซูพูดถึงเฉียวเมียนเมียน
แม่ซูยังคงจู้จี้ “ไม่ว่ายังไงก็ตาม แกต้องกลับบ้านสุดสัปดาห์นี้ พ่อแกกับฉัน...”
ครู่ต่อมา
ซูเจ๋อวางสาย
เขาโทรไปสอบปากคำแม่ซู
เพราะเขารู้สึกว่า เป็นเพราะแม่ของเขาจัดการให้จ้าวไค่ได้ข้อมูลเท็จจากแพทย์
เพียงเพราะแม่ต้องการให้เขาเลิกกับเฉียวอันซิน
ซูเจ๋อรู้สึกโกรธเมื่อเขาทำการคาดเดานั้น
แม้ว่าเขาจะไม่ได้มีความรู้สึกมากมายกับเฉียวอันซิน แต่เด็กที่เธออุ้มท้อง คือเลือดเนื้อเชื้อไขของเขา
เขาจะไม่รู้สึกอะไรเลยหลังจากสูญเสียเด็กไปได้อย่างไร
ทว่าแม่ซูรู้จักเขาเป็นอย่างดี
เฉียวอันซินอุ้มท้องได้ไม่ถึงสองเดือน ในฐานะพ่อ ซูเจ๋อไม่ได้ผูกพันอะไรกับเด็กในครรภ์คนนี้มากนัก
ถ้าเป็นเฉียวเมียนเมียนที่คาดหวังว่าจะมีลูกด้วยกัน เขาคงจะดีใจและตื่นเต้นมากกับการมาถึงของลูกน้อยของเขา
เขาและเฉียวเมียนเมียนทั้งคู่ต่างดูดี ไม่ว่าเด็กคนนั้นจะหน้าตาเหมือนใครก็ต้องออกมาดีแน่นอน
ถ้าเด็กคนนั้นดูเหมือนเฉียวเมียนเมียนน่าจะดีกว่า
ทว่าเป็นเฉียวอันซินที่กำลังตั้งครรภ์
เขาไม่ได้รู้สึกดีใจเลย เพียงแค่ต้องรับผิดชอบเท่านั้น
ตอนนี้ทารกจากไปแล้ว เขาไม่รู้สึกว่าต้องแบกรับภาระกับความรับผิดชอบนี้อีกต่อไป
สิ่งที่เหลือคือความรู้สึกผิดและการตำหนิตัวเอง
ถ้าเขาไม่ผลักเธอ เฉียวอันซินก็จะไม่ล้มลงกับพื้น และเธอไม่ต้องแท้งลูก