ตอนที่ 2 ดวงตา
“เจสันเล่าเรื่องพงศาวดารให้เราฟังหลังจากยุคมืดเริ่มต้นขึ้น!”
”
เสียงที่ลึกล้ำ แต่แฝงไปด้วยความเป็นนักวิชาการดังก้องอยู่ในห้องเรียนขนาดเล็ก
เด็กชายอายุ 13 ปีลุกขึ้นจากเก้าอี้โดยและเดินตรงไปด้านหน้าโดยไม่ได้มองไปที่ใดเป็นพิเศษ ขณะที่เขาเริ่มเล่าเหตุการณ์เมื่อ 300 ปีก่อน
เมื่อ 300 ปีก่อนเมื่อการรุกรานของเผ่าพันธุ์ต่างชาติและสัตว์ป่าเริ่มขึ้น เพราะการระบาดที่เกิดขึ้นในช่วงเวลานี้การระบาดได้สร้างความแตกแยกให้กับเครื่องบินลำอื่นที่เชื่อมโยงพวกมันกับ อาร์กอส
ด้วยเหตุผลบางประการที่เราไม่รู้ในช่วงแรกมนุษยชาติไม่ทราบถึงการรุกรานของเผ่าพันธุ์ต่างชาติพวกเขายังคงตกตะลึงกับการระเบิดของพลังงานลึกลับและการสร้างรอยแตกสีแดงเลือดต่อมามีข่าวลื่อ
เกี่ยวกับรูปร่างหน้าตาของเผ่าพันธุ์ที่สูงใหญ่เทอะทะและคล้ายมนุษย์ที่มีปีกขนาดใหญ่หัวเหมือนนกกาและมีอาวุธที่ดูคล้ายยุคกลาง การระเบิดของลูกบอลสีฟ้าที่บีบอัดมากเกินไปพร้อมกับการบุกรุกของพลังงานที่ไม่รู้จักซึ่งเราเรียกว่า มานา
ภายในทุกสิ่งมีชีวิตสู่แก่นแท้รวมทั้งโลกน่าเสียดายที่มนุษยชาติไม่ได้เตรียมพร้อมที่จะต่อสู้กับการรุกรานของสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวและได้รับความสูญเสียครั้งใหญ่เผ่าพันธุ์ คอร์วิ ไม่ใช่เผ่าพันธุ์ที่รุกรานเพียงเผ่าพันธุ์เดียว แต่มีเผ่าพันธุ์ที่ชาญฉลาดจำนวนมากได้เข้ามาใน อาร์กอส ทำให้โลกนี้กลายเป็นสนามรบระหว่างพวกมัน
มนุษยชาติพยายามที่จะต่อสู้กลับ แต่อาวุธของพวกเขาก็ไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิงกับเผ่าพันธุ์ต่างชาติเหล่านี้เนื่องจากพวกมันปกป้องตัวเองด้วยเยื่อแห่งมานา
เยื่อมานานี้หักเหกระสุนหรือแม้กระทั่งการทิ้งระเบิดก็ไร้ประโยชน์กับพวกมัน
มนุษยชาติได้รับความเดือดร้อนและต้องถอนตัวไปยังทวีปที่เล็กที่สุดใน อาร์กอส หรือที่เรียกว่า คาร์เนีย โดยมีหมู่เกาะรอบ ๆ เกาะเล็ก ๆ ราว 40 เกาะ
คาร์เนีย ซึ่งมนุษย์ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในขณะนี้ยังมีรอยแยกแต่มีจำนวนน้อยเมื่อเทียบกับหลายๆ พื้นที่
รอยแยกเป็นเพียงสิ่งเดียวที่ทำให้มีสัตว์ร้ายเข้ามารุกราน อาร์กอส ค่อนข้างบ่อยเนื่องจากสัญชาตญาณและความปรารถนาที่จะสังหารหมู่มนุษย์
แม้ว่าพวกมันจะมีทุกสิ่งที่ต้องการในฝั่งของตัวเอง แต่สัตว์ร้ายที่ทรงพลังเหล่านี้ก็ยังคงโจมตีต่อไปโดยไม่สนใจความสูญเสียของมนุษยชาติและแม้แต่พวกมันเองก็ต้องทนทุกข์ทรมานเป็นครั้งคราว
ในขณะเดียวกันทที่หมู่เกาะ อาร์คิเพลาโกส มีรอยแยกเพิ่มอีกสองสามจุดและปัเกิดญหาใหญ่เกี่ยวกับสัตว์ร้ายที่มีมากเกินไป
พวกเขาไม่ได้รับการสนับสนุนมากนัก จากทวีปหลักเนื่องจากไม่มีใครสามารถต่อสู้กับสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ได้
มนุษยชาติต้องสูญเสียมากกว่า 90% ของประชากรที่ เพราะไม่มีวิธีต่อสู้อย่างมีประสิทธิภาพ ยกเว้นเพียงวิธีเดียวคือใช้ไฟกับไฟ
พวกเขาใช้เวลานาน แต่หลังจากทดลองมาหลายปีและความโชคดีมหาศาล มนุษยชาติก็สามารถจัดการกับมานาได้ง่ายขึ้น
แต่พวกเขาไม่สามารถควบคุมองค์ประกอบได้อย่างเผ่าพันธุ์อื่นที่ใช้มานาเป็นอาวุธหลัก
แต่บางคนสามารถควบคุมพื้นดินได้ และบางคนก็สามารถควบคุมน้ำได้ราวกับว่ามันเป็นส่วนขยายของแขน
บางทีมันอาจจะเป็นโชค หรือโชคชะตาในขณะที่เด็กวัยรุ่นที่ยังเด็กมากที่ไม่รู้ว่าพูดว่า กล้าหาญหรือไร้เดียงสาที่ไปช่วยชีวิตลูกของสัตว์ร้าย
หลังจากที่ลูกสัตว์ร้ายที่ได้รับการช่วยเหลือจากเด็ก ๆ ก็เกือบถูกมนุษย์คนอื่นเอาตัวไปฆ่าเพราะถูกมองว่าเป็นภัยคุกคาม
ลูกสัตว์ร้ายตัวนี้ต้องการปกป้องผู้ช่วยชีวิตของมัน มันจึงกัดเข้าไปในนิ้วของเด็กเพื่อเป้นการสร้างสิ่งที่เรียกว่าสัญญาผูกมัดทางวิญญาณระหว่างกัน
เจสันหยุดชั่ววินาทีและหายใจเข้าลึก ๆ สองสามครั้งก่อนที่เขาจะบรรยายต่อ
"กระบวนการทั้งหมดเกี่ยวกับ พันธะทางวิญญาณ อธิบายเอาไว้ในโหล แต่ฉันจะข้ามมันไป"
”
เจสันกล่าว และเริ่มเล่าเรื่องต่อ
แต่คนอื่นๆ ไม่รู้เรื่องราวเหล่านี้ เด็กคนนั้นรู้สึกถึงความเชื่อมโยงระหว่างตัวเขากับลูกสัตว์ร้ายที่ก่อตัวขึ้นอย่างช้าๆและที่สำคัญยิ่งไปกว่านั้นเขารู้สึกเชื่อมโยงกับองค์ประกอบบางอย่าง
เมื่อใช้มานาเขา เจาสามารถสัมผัสได้ถึงความสัมพันธ์ของเขากับความสัมพันธ์ของลูกสัตว์ร้ายและเขาก็สามารถใช้มันได้ในระดับหนึ่ง
นอกจากนี้หลังจากสร้างสัญญาแล้วเด็กคนนั้น พบว่าร่างกายของเขาเติบโตขึ้นในระดับหนึ่งและยังคงเติบโตขึ้นเรื่อยๆ
ผ่านจิตวิญญาณตามร่างกายของผู้รับพันธะจะได้รับการขยาย ซึ่งมีอิทธิพลต่อทุกสิ่งรอบตัวผู้รับ นั่นคือวิธีที่มนุษย์ค้นพบเกี่ยวกับการพันธะผูกมัดทางวิญญาณ
ด้วยการค้นพบที่สำคัญนี้การสำรวจรอยแยก ของเครื่องบินลำอื่นที่มีสัตว์ร้ายที่อ่อนแอกว่าจึงเริ่มขึ้นนอกจากนี้ยังพบสิ่งอื่น ๆ อีกมากมาย
ตัวอย่างเช่น ไม่ใช่ว่าสัตว์ร้ายทุกตัวจะเข้ากันได้กับมนุษย์แต่ละคน แต่ถึงอย่างนั้นพวกมันก็พยายามอย่างยิ่งที่จะได้รับความแข็งแกร่ง
หากต้องการทราบว่ามนุษย์จะเข้ากันได้กับองค์ประกอบอื่น ๆ หรือไม่ พวกเขาได้สร้างบางอย่างขึ้นมาพร้อมกับซากโบราณวัตถุจากเผ่าพันธุ์อื่น
ด้วยเหตุนี้มนุษยชาติจึงสามารถปลุกความสามารถของตัวเองได้ ซึ่งจะแสดงให้เห็นว่าสัตว์ร้ายประเภทใดที่สามารถสร้างพันธะทางวิญญาณได้
ทุกคนต้องการทำพันธะกับสัตว์ร้ายที่แข็งแกร่ง แต่เห็นได้ชัดว่าสัตว์ร้ายเหล่านี้ไม่เพียงแค่มองว่าลูกของพวกมันที่ถูกลักพาตัวไป
และสงครามระหว่างสัตว์และมนุษย์เริ่มต้น และสัตว์ร้ายเป็นฝ่ายที่ชนะ
แม้ว่ามนุษยชาติจะสูญเสียไป แต่ลูกสัตว์ร้ายบางตัวก็ยังถูกจับได้และมีมนุษย์จำนวนมากขึ้นเรื่อย ๆ ที่ต้องการใช้พวกมัน
มนุษยชาติประสบความสูญเสียมากมาย แต่พวกเขาไม่ยอมถอยโดยไม่ได้รับผลประโยชน์ใด ๆ
พวกเขาแข็งแกร่งขึ้นทุกวันที่ผ่านไปในขณะที่การขยายขอบเขตความสามารถของพวกเขาทำให้ความสามารถในการต่อสู้โดยรวมของมนุษยชาติเพิ่มขึ้นอย่างมาก
ในขณะที่เหลือมนุษย์เพียงหนึ่งพันล้านคน แต่พวกเขาก็เติบโตขึ้นและแข็งแกร่งขึ้นในแต่ละวันที่พวกเขาดูดซับมานาตามธรรมชาติ อาร์กอสเริ่มสร้างมันขึ้นตั้งแต่การระบาดของมานา
ธรรมชาติและมานาทำงานร่วมกันเพื่อต่อต้านมนุษยชาติ โดยพืชที่ถูกกระตุ้นโดยมานาจะเริ่มเติบโตเร็วกว่าสิบเท่าในขณะที่ความแข็งแรงของสัตว์เพิ่มขึ้นยิ่งพวกมันดูดซับมานาได้มากขึ้น
สิ่งนี้เพิ่มความสามารถในการสืบพันธุ์นอกเหนือจากร่างกายที่ได้รับความแข็งแกร่งที่ได้รับจากมานา
การพัฒนาจินตนาการ ไม่ใช่สิ่งที่เป็นไปไม่ได้อีกต่อไปและเผ่าพันธุ์ใหม่นับล้านที่เกิดจากสัตว์ป่าและพืชที่วิวัฒนาการแล้วบางครั้งก็สามารถรับรู้ถึงความรู้สึกได้ใน
มนุษยชาติถูกบังคับให้รวมตัวกันเพื่อสร้างเมืองที่มีลักษณะคล้ายป้อมปราการสองสามแห่งใกล้กันเพื่อที่จะอยู่รอดโดยไม่ถูกสัตว์ร้ายครอบงำ
ในขณะที่รอยแยกแรก เป็นปัญหาใหญ่ที่สุดในตอนต้นจำนวนของสัตว์ป่าที่พัฒนาแล้วกำลังคุกคามมากขึ้นเรื่อย ๆ บังคับให้มนุษย์ต้องเพิ่มอำนาจทางทหารมากขึ้นเรื่อย ๆ
บนเกาะคาเนียร์มี 12 รอยแยกมีอยู่ในขณะที่บางส่วนคือ ..
ติ่ง ต่องงง ****
"พอแล้วเจสัน วันนี่พรีเซ็นงานของคุณไปได้ด้วยดี"
”
เสียงระฆังของโรงเรียนดังขึ้นและครูก็ออกจากห้องเรียนไป
เจสันยังคงยืนอยู่ที่นั่นด้วยร่างกายที่อ่อนแอ เขาอดทนรอให้ทุกคนจากไป
เขามีผมสีดำสั้นและใบหน้าสวย ถ้าผมของเขายาวขึ้น คนหลายคนคงคิดว่าเขาเป็นผู้หญิง ด้วยวัยเพียง 13 ปีเขายังคงมีนิสัยแบบเด็ก ๆ อยู่บ้าง
อย่างไรก็ตามดวงตาของเขาเป็นลักษณะพิเศษที่สุดของเจสัน เนื่องจากพวกเขาดูเหมือนปลาที่ตายแล้วโดยไม่มีร่องรอยของชีวิตแม้แต่น้อย
หมอดูทำนายว่าดวงตาของเขาเป็นสิ่งพิเศษที่สุดนอกเหนือจากดวงวิญญาณที่สวยงามของเขาเมื่อเขาเกิดอย่างไรก็ตามนั่นเป็นเพียงความฝันของเจสัน
เจสันคิดว่ามันเป็นเรื่องตลกร้ายเพราะเขาเกิดมาพร้อมกับเส้นประสาทตาที่ทำงานผิดปกติ
แม่ของเขาบอกว่ามีดวงตาที่พิเศษ แต่เขาไม่เคยเห็นเธออย่างชัดเจน
เธอทำงานให้กับครอบครัวที่ใหญ่โตและยังเป็นที่เคารพนับถือ เพราะเธอปฏิบัติต่อคนงานคนอื่นๆ อย่างดี
อย่างไรก็ตามวันหนึ่งเมื่อสองสามปีก่อนตอนที่แม่ของเขาควรจะกลับบ้าน แต่แล้วพ่อบ้านคนหนึ่งมาที่อพาร์ตเมนต์ของพวกเขาและมีน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยน้ำตาและมีบางอย่างที่หนักอึ้งในมือของเขาคือกระเป๋าและเอกสาร
พ่อบ้านบอกเขาว่าแม่ของเขาเสียชีวิตระหว่างการทะเลาะวิวาทระหว่างผู้ปกครองของตระกูลกับทายาทของตระกูลใหญ่อีกคน
เห็นได้ชัดว่ามีข้อพิพาทบางอย่างระหว่างงานเลี้ยงที่มีบุคคลสำคัญหลายประการของตระกูลใหญ่ที่เกี่ยวข้องซึ่งส่งผลให้ทายาทชาวต่างชาติได้รับความอับอายขายหน้าและได้รับความอับอาย
ทายาทชาวต่างชาติได้รับรู้ถึงความผูกพันที่ใกล้ชิดระหว่างคนรับใช้และครอบครัวเซอร์อัส
ด้วยเหตุนี้เขาจึงอาละวาดและมีการกล่าวว่าคนรับใช้มากกว่าสิบคนเสียชีวิตก่อนที่เขาจะหยุดอาละวาด
มันเป็นหายนะและงานเลี้ยงทั้งหมดก็ถูกยกเลิกทันทีและครอบครัวเซอร์อัสก็ใจหาย และโกรธมากเพราะพนักงานที่เสียชีวิต
การมีเงินและอำนาจในการปราบครอบครัวเล็ก ๆ อย่างตระกูลเซอร์อัส ทายาทฝั่งตรงข้ามเลือกเงินเพื่อปิดปากครอบครัวที่สูญเสียคนที่รักไป
ไม่เว้นแม้แต่สื่ที่ไม่กล้าออกทำข่าวใดๆ ออกไป
ครอบครัวที่จ้างแม่ของเจสัน รู้เกี่ยวกับสถานการณ์ของเจสันในตอนนี้และพวกเขาก็ให้ความช่วยเหลือ แต่เจสันไม่สามารถเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นได้ ในขณะที่เขายังเป็นเด็กโดยไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับความตาย
พ่อบ้านกล่าวแสดงความเสียใจกับเจสันและวางกระเป๋าเอกสารไว้ข้างๆเจสัน ก่อนที่เขาจะตัดสินใจทิ้งเด็กชายตาบอดไว้ตามลำพังในอพาร์ทเมนต์ที่อ้างว้าง
เขาไม่รู้ชื่อฆาตกรของแม่ด้วยซ้ำเพราะไม่มีใครตอบคำถามของเขาเกี่ยวกับที่อยู่ของฆาตกรและมีเพียงชื่อสกุลของนายจ้างแม่ของเขาเท่านั้นที่ตราตรึงอยู่ในใจของเขา
เซอร์อัส...
เขาไม่สามารถแม้แต่จะร้องไห้ได้ในขณะที่ความโกรธความขุ่นมัวความเจ็บปวดรวดร้าวและความเศร้าโศกอยู่ลึก ๆ ในตัวเขาเอง
แต่เจสัน จะเกลียดครอบครัว เซอร์อัส ได้อย่างไรในขณะที่พวกเขาปฏิบัติต่อแม่ของเขาอย่างดี ก่อนที่จะเกิดอุบัติเหตุขึ้น
พ่อของเขาได้รับการกล่าวขานว่าเป็นประธาน บริษัท ขนาดใหญ่ที่อยู่ภายใต้การปกครองของสหพันธ์ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากครอบครัวและหน่วยงานอื่น ๆ
เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้กลัวอะไรเลย แต่นั่นเป็นความผิดพลาด
ความบาดหมางกับครอบครัวบางครอบครัวที่เขามีส่วนเกี่ยวข้องทำให้เกิดการทำลายล้างครอบครัวและ บริษัท ของเขา เหลือเพียงเขาและภรรยาเท่านั้น
สถานการณ์ทางจิตใจของเขาแย่ลงเมื่อเขากลายเป็นคนติดเหล้าและนักพนันที่สูญเสียเครดิตไปสองสามร้อยล้านรวมหนี้จำนวนมหาศาล
แม่ของเขาบอกกับเจสันว่าเธอทิ้งพ่อของเขาก่อนที่จะมีอะไรเกิดขึ้นเมื่อเธอสังเกตเห็นว่าเธอท้องกับเขา
เรื่องราวชัดเจน แต่เจสันไม่เชื่อเรื่องราวของเธอเลย
ครอบครัว เซอร์อัส พาทั้งสองคนเข้าไป แต่เจสัน ก็สงสัยเพราะเขาไม่เคยได้ยินเรื่องอื่นเกี่ยวกับพ่อของเขามาก่อนในขณะที่แม่ของเขาเท่านั้นที่รู้ว่าพอของเขาเป็นใคร
แต่แม่ของเขาไม่ได้เล่าเรื่องราวของพ่อเขาให้เจสันได้ฟัง แต่เจสันไม่ได้ทนทุกข์เพราะเนื่องจากเขาไม่ได้ต้องการพ่อ
แม่คือทุกสิ่งที่เขาต้องการ….
เธอรู้สึกขอบคุณครอบครัว เซอร์อัส และตัดสินใจที่จะทำงานเพื่อพวกเขาด้วยสายตาพิเศษของเธอ
ใครจะคิดว่าการตัดสินใจของเธอจะฆ่าเธอสักวัน?
เจสันไม่รู้ว่าดวงตาของเธอทำอะไรได้ แต่เห็นได้ชัดว่ามันพิเศษพอที่จะเลี้ยงลูกและตัวเธอเอง
ครอบครัว เซอร์อัส มอบเงินสงเคราะห์ให้เจสันและโอกาสในการเข้าเรียนในโรงเรียนมัธยมต้นที่ดีแม้ว่าแม่ของเขาจะเสียชีวิตไปแล้วก็ตาม
อย่างไรก็ตามสำหรับ เจสัน เงินจำนวนนี้ไม่ได้ใกล้เคียงกับการทดแทนแม่ของเขาที่เลี้ยงดูเขามาเพียงลำพังด้วยความรักที่มากแม้จะมีปัญหาด้านสายตาก็ตาม
เขาไม่มีใครอยู่เคียงข้างเขาและเขาก็โดดเดี่ยวในโลกที่อันตรายเช่นนี้