ตอนที่ 11 แมงมุมเหล็ก 20 ขา

ตอนที่ 11

แมงมุมเหล็ก 20 ขา

เงาบางอย่างเคลือบคลานเข้ามาภายในความมืดดวงตาสีแดงเพลิงหลายดวงปรากฏแสงสว่างขึ้นมาท่ามกลางป่าอันมืดมิด เมื่อมันเข้าใกล้ระยะแสงสว่างจากดวงแก้วเปลวเพลิงก็เผยให้เห็นร่างกายใหญ่โตของมัน

ร่างกายที่ใหญ่โตกว่ามนุษย์ทั่วไปนับ 10 เท่าผิวหนังเป็นโลหะที่แข็งขณะที่กระบี่ธรรมดาไม่สามารถทำอันใดได้ ขาใหญ่ยักษ์แหลมคมที่เมื่อนับแล้วทั่วทั้งตัวของมันมี 20 ขา ร่างของสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่ปรากฏอยู่ตรงหน้าของลู่หาน

“แมงมุมเหล็ก 20 ขา!!!!” ลู่หานอุทานออกมาด้วยความตระหนก

สิ่งมีชีวิตที่อยู่ตรงหน้าของเขามันคือสิ่งที่เขานั้นไม่อยากพบเจอมากที่สุดภายในป่าราตรีมรณะแห่งนี้ แมงมุมเหล็ก 20 ขาที่เป็นอสูรวิญญาณที่ปกครองป่าแถบนี้

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้พบเจอกับอสูรวิญญาณ ร่างของลู่หานกำลังสั่นกลัว ฉากนิยายภายในเรื่องจ้าวกระบี่สวรรค์สยบฟ้ามันมีฉากที่บรรยายถึงการต่อสู้ของเจ้าอสูรตัวนี้กับเยี่ยหวนอยู่

ในการเป็นผู้อ่านก็เพียงแค่รู้สึกว่ามันน่าจะเป็นอสูรวิญญาณที่แข็งแกร่ง แต่เมื่อมาเผชิญหน้ากับมันตรงๆเช่นนี้มันอยู่ในระดับที่เกินเรียกว่าแข็งแกร่งไปแล้ว

ดวงตาสีแดงเพลิงที่สว่างสุกสกาวอยู่ภายในความมืดกำลังจับจ้องมาที่ร่างของบุรุษที่สวมใส่อาภรณ์สีน้ำเงินเข้มที่กำลังสั่นกลัว

ร่างของแมงมุมเหล็ก 20 ขามันนิ่งอยู่เบื้องหน้าของเขา ลู่หานรู้ว่ามันกำลังจะพยายามรอเขาขยับเหมือนกับที่รอเหยื่อเคลื่อนไหว

สติแทบจะหลุดลอยออกไปถูกดึงกลับมาอย่างรวดเร็ว ลู่หานตะหนักได้อย่างหนึ่งว่าเมื่อเผชิญหน้ากับมันแล้วถ้าเขาเอาแต่หวาดกลัวอยู่เช่นนี้คงไม่มีทางจะรอดจากตรงนี้ไปได้

ลู่หานสงบใจครุ่นคิดพลางกับประเมินสิ่งที่ตนเองสามารถทำได้ในตอนนี้ ร่างกายที่มีเพียงทักษะบ่มเพาะรากฐานระดับกำเนิดพลังสีครามไม่มีทางที่จะทำอันตรายต่อร่างกายของอสูรระดับสูงตัวนี้ได้อย่างแน่นอน เพราะฉะนั้นมีสิ่งเดียวที่เขาสามารถเอาไปเผชิญหน้ากับมันได้ก็คือดวงแก้วเปลวเพลิงที่อยู่ภายในมือขวาและอีกอย่างก็คือสิ่งที่อยู่ภายในตัวของเขา

“นี่เจ้าอินทรีเพลิงฟ้า จะหาเรื่องมาให้ฉันแบบนี้แกต้องรับผิดชอบนะ” ลู่หานเอ่ยกลับเจ้าอินทรีเพลิงฟ้าที่สิงอยู่ภายในร่างกายของเขา

จริงอยู่ที่อินทรีเพลิงฟ้าเป็นสัตว์วิญญาณระดับราชันย์อสูร แต่ความสามารถของมันในด้านต่อสู้ไม่สามารถเทียบเท่ากับเจ้าแมงมุมเหล็ก 20 ขาที่เป็นอสูรระดับสูงได้

กระนั้นถ้าความสามารถของเจ้าอินทรีเพลิงฟ้าผนวกเข้ากับตัวแก้วเปลวเพลิงเขาก็อาจจะสังหารเจ้าแมงมุมเหล็ก 20 ขาตัวนี้ได้ ดวงแก้วเปลวเพลิงเป็นศาสตราวิญญาณระดับเทวะมันมีความแข็งแกร่งเป็นอย่างมากแต่นั้นมันตอนที่อยู่ในมือของผู้ฝึกยุทธ์ระดับสูง ตอนนี้พลังบ่มเพาะของลู่หานน้อยนิดเกินกว่าจะดึงความสามารถของมันออกมาได้เต็มที่

ลู่หานสงบใจเขาพยายามจ้องดวงตาของมันยังไม่กระพริบ และแล้วการโจมตีแรกก็เปิดฉากแมงมุมเหล็ก 20 ขาที่อยู่เบื้องหน้าได้พ่นใยแมงมุมขนาดใหญ่ขึ้นฟ้าเพื่อหวังจะให้มันตกลงมาเพื่อจับกุมเหยื่อของมัน

ลู่หานที่เห็นมันเริ่มเปิดการโจมตีก่อนเขายกดวงแก้วเปลวเพลิงขึ้นเหนือหัวทันที พลังบ่มเพาะถูกส่งผ่านเข้าไปภายในดวงแก้วเปลวเพลิงในมือแล้วเกิดเป็นเปลวเพลิงพุ่งออกจากดวงแก้วมุ่งขึ้นฟ้าแผดเผาใยแมงมุมด้านบนที่กำลังตกลงมา

บุรุษที่สวมใส่อาภรณ์สีน้ำเงินเข้มอันสง่างามออกวิ่งไปทางด้านหลังทันที ลู่หานคิดถึงวิธีกำจัดมันมาสักพักแล้ว แมงมุมเหล็ก 20 ขาตัวนี้มันสามารถเคลื่อนไหวภายในป่าที่ซับซ้อนได้รวดเร็ว เขาต้องหาที่บริเวณพื้นที่โล่งที่มันไม่สามารถเคลื่อนไหวได้รวดเร็วขนาดนี้

ขาที่แหลมคมดุจกระบี่เคลื่อนไหวผ่านต้นไม้น้อยใหญ่อย่างรวดเร็วมุ่งตรงเข้าหาเหยื่อของมันที่กำลังวิ่งหนี ทั้งความมืดและความซับซ้อนของป่าไม่มีผลกับการเคลื่อนไหวของมันเลยสักนิด

ลู่หานที่กำลังวิ่งไปด้านหน้าอย่างไม่คิดชีวิตเขาปรายตามองไปด้านหลังเมื่อได้ยินเสียงมันเคลื่อนไหวมาใกล้แล้ว

เขาคิดไม่ผิดตอนนี้ร่างขนาดใหญ่ของแมงมุมเหล็ก 20 ขาได้เข้ามาประชิดด้านหลังของเขาแล้ว มันใช้หนึ่งในขาอันมากมายของมันพุ่งตรงเข้าใส่แผ่นหลังของลู่หานราวกับกระบี่

ฟิ้ว!!! ขวับ!!! การโจมตีของมันพลาดเป้าไป ร่างของลู่หานกระโดดหลบไปด้านข้างแล้ววิ่งต่ออย่างรวดเร็ว

แสงจากดวงแก้วเปลวเพลิงที่อยู่ในมือสว่างไสวมุ่งตรงไปทางด้านหน้า บริเวณแถบนี้มีแต่ต้นไม้ขนาดใหญ่กว่าบริเวณก่อนหน้า ลู่หานใช้การวิ่งสลับไปมาระหว่างต้นไม้โดยใช้ต้นไม้ขนาดใหญ่เป็นที่บดบังด้านหลังของตนเอง

แมงมุมเหล็ก 20 ขาวิ่งผ่านความมืดอย่างรวดเร็วขาทั้ง 20 ของมันเคลือบคลานไปด้านหน้าดวงตาสีแดงเพลิงของมันสามารถมองเห็นพลังบ่มเพาะจำนวนมากที่แผ่ออกมาจากดวงแก้วเปลวเพลิงภายในมือของลู่หานอย่างชัดเจนทำให้มันไล่ตามลู่หานได้อย่างรวดเร็ว

หนึ่งบุรุษที่สวมใส่สีน้ำเงินเข้มวิ่งผ่านความมืดไปอย่างรวดเร็วผ่านไปสักพัก แมงมุมเหล็ก 20 ขาได้เพิ่มความเร็วในการเคลื่อนที่ของมันขึ้นมากกว่าเดิม

ดวงตาสีแดงเพลิงมองเห็นคลื่นพลังบ่มเพาะเบื้องหน้าที่หยุดลง มันถือโอกาสนี้พุ่งกระโจนเข้าไปหาเหยื่อของมันที่หลบซ่อนอยู่หลังต้นไม้ทันที

ฟิ้ว!!! ตึง!!! ขาจำนวนมากของมันทิ่มแทงไปบริเวณนั้นโดยไม่ทันได้สังเกตเลยว่าจุดนั้นไม่มีร่างของมนุษย์ที่มันกำลังไล่ล่าอยู่แล้ว

บริเวณนั้นมีเหลืออยู่แต่เพียงดวงแก้วเปลวเพลิงที่ล่องลอยอยู่ภายในอากาศเท่านั้น เปลวเพลิงสว่างไสวลู่หานใช้โอกาสนี้นำดวงแก้วเปลวเพลิงเป็นตัวล่อ

บุรุษชุดสีน้ำเงินเข้มที่ซ่อนเร้นกายอยู่ภายในเงามืดยกมือทั้งสองขึ้นมาประสานกันเบื้องหน้า

ดวงแก้วเปลวเพลิงตอบสนองพลังบ่มเพาะที่แผ่ซ่านออกมาจากร่างกายของลู่หาน เปลวเพลิงขนาดใหญ่ลุกท่วมออกมาจากศาสตราวิญญาณระดับเทวะ ก่อนที่มันจะยิงคลื่นเปลวเพลิงใส่ร่างของอสูรวิญญาณเบื้องหน้าตามคำสั่งของลู่หาน

ตูม!!!!

เปลวเพลิงที่ถูกสร้างขึ้นจากพลังบ่มเพาะระดับสูงแผดเผาร่างของแมงมุมเหล็ก 20 ขาจนมันต้องส่งเสียงกรีดร้องแห่งความเจ็บปวด

ลู่หานที่เร้นกายอยู่ภายในเงาต้นไม้บัดนี้เขาได้พาร่างของตนเองเดินออกมา ดวงตาทั้งสองข้างมองร่างของอสูรวิญญาณที่กำลังโดนเปลวเพลิงแผดเผาจากด้านหลังของมัน

เปลวเพลิงที่ถูกปล่อยออกมาจากดวงแก้วเปลวเพลิงมันคือเปลวเพลิงที่ถือกำเนิดมาจากแก่นพลังวิญญาณของเผ่ามังกรเพลิงที่เป็นส่วนประกอบนึงของดวงแก้วเปลวเพลิง

มันคือเปลวเพลิงพลังบ่มเพาะที่สามารถแผดเผาได้แม้กระทั่งสัตว์อสูรที่มีระดับสูงกว่าเจ้าแมงมุม 20 ขาตัวนี้

ดวงตาทั้งสองข้างของลู่หานพับปิดลงเขาเริ่มเรียกเร้นพลังบ่มเพาะภายในร่างกายอีกครั้ง แต่ในครั้งนี้สิ่งที่ลู่หานกระทำมันคือการที่เขานั้นใช้วิธีการเดียวกับการขับไอเย็นออกจากกาย

สมาธิทั้งหมดพยายามหาเจ้าอสูรวิญญาณที่กำลังซ่อนเร้นอยู่ภายในร่างกายของเขา

“เจอแล้ว!!!” ลู่หานเอ่ยพร้อมกับดวงตาทั้งสองที่เปิดขึ้นมาอย่างทันควัน พลังบ่มเพาะทั้งร่างกายถูกเรียกเร้นผลักดันร่างของอินทรีเพลิงฟ้าที่อยู่ภายในร่างกายออกมา

ตึง!!! อินทรีเพลิงฟ้าพุ่งออกมาจากอกของลู่หานก่อนที่มันจะพุ่งตรงไปหาร่างของแมงมุมเหล็ก 20 ขาอย่างรวดเร็ว

อินทรีที่ทั่วทั้งร่างกายถูกห่อหุ้มไปด้วยเปลวเพลิงสีฟ้างดงามพุ่งตรงใส่ร่างของแมงมุมเหล็ก 20 ขาที่กำลังโดนเปลวเพลิงแผดเผา ตึง!!!

มันแทรกซึมเข้าไปภายในร่างของแมงมุมเหล็กโดยเมื่อเห็นเช่นนั้นลู่หานก็ยกยิ้มที่มุมปาก แผนการทั้งหมดของเขาสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี

“เอาละเจ้าอินทรีดูดพลังบ่มเพาะของมันเลย!!!!” ลู่หานเปล่งเสียงเข้ม

อินทรีเพลิงฟ้าที่อยู่ภายในร่างกายของแมงมุมเหล็ก 20 ขาก็เริ่มทำการดูดพลังบ่มเพาะภายในร่างของเจ้าแมงมุมตัวนั้นอย่างรวดเร็ว

ภายนอกถูกเพลิงอันแข็งแกร่งแผดเผาร่างกายภายในโดนดูดพลังบ่มเพาะไปเป็นจำนวนมาก ผ่านไปไม่นานนักร่างขนาดใหญ่ได้ล้มตึงลงกับพื้น ตึง!!!!

ลู่หานที่ยืนชมเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่ใกล้ๆก็ย่างกายเข้าไปหาร่างของแมงมุม 20 ขาที่ตอนนี้มันแน่นิ่งไปแล้ว

เปลวเพลิงที่กำลังแผดเผาเปลือกนอกของมันก็เริ่มจางหายไป ลู่หานที่เห็นเช่นนั้นก็เดินไปหยิบดวงแก้วเปลวเพลิงที่เขาใช้เป็นตัวล่อมันขึ้นมาจากพื้น

“เฮ้อ!!!! เกือบไปแล้วไง” ลู่หานถอนหายใจเฮือกใหญ่พร้อมกับพึมพำออกมาด้วยความเหนื่อยล้า มือข้างซ้ายยกขึ้นมาปาดเหงื่อที่กำลังไหลซึมออกมาจนเต็มใบหน้า

ลู่หานหันกลับไปมองศพของแมงมุมเหล็ก 20 ขาที่นอนตายอยู่ เขาเองก็ไม่คิดเหมือนกันว่าเขาจะสามารถสังหารมันได้ แต่ตอนที่ใช้ศาสตราวิญญาณระดับเทวะอย่างดวงแก้วเปลวเพลิงโจมตีไปสองครั้งลู่หานก็ไม่คิดเหมือนกันว่าศาสตราวิญญาณระดับสูงจะกินพลังบ่มเพาะมากเพียงนี้

ตอนนี้เพียงแค่ใช้ไป 2 ครั้งร่างกายของเขาก็เหนื่อยล้าลงมากขนาดนี้แล้วเห็นทีคงจะใช้มันได้ไม่เกินอีก 3 ครั้งอย่างแน่นอน

กระนั้นเมื่ออสูรวิญญาณที่เป็นผู้ปกครองป่าแถบนี้ถูกสังหารไปแล้วเขาจะต้องเกรงกลัวอันใดอีก ลู่หานเตรียมพร้อมเดินสำรวจป่าราตรีมรณะแห่งนี้ต่อ

ทว่า...เมื่อสองเท้านั้นจะเดินไปด้านหน้าลู่หานก็สัมผัสได้ถึงบางอย่าง อันใดสักอย่างที่มาสัมผัสลงที่หัวไหล่ข้างขวาของเขา เมื่อปรายตามองไปก็เห็นร่างของอินทรีย์ขนาดยักษ์ที่ทั่วร่างกายมีเปลวเพลิงสีฟ้าห่อหุ้มเกาะอยู่ที่บนหัวไหล่ข้างขวา

“เอ๊ะ!!! เจ้านก!!!” ลู่หานตกใจจนร่างกายนั้นเซไปมา เมื่อตั้งสติได้ก็หันไปมองมันอีกครั้ง ทันใดนั้นเองลู่หานก็รู้สึกได้ถึงบางอย่างพลังบ่มเพาะภายในร่างกายของเขาที่สูญเสียไปจากการที่ใช้ดวงแก้วเปลวเพลิงโจมตีมันเริ่มฟื้นกลับมาอีกครั้งอย่างรวดเร็ว

ครั้งนี้ใบหน้าของลู่หานเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก ก่อนที่จะหันมองไปที่อินทรีย์เพลิงฟ้าที่กำลังเกาะอยู่ที่หัวไหล่ของตนเอง

“แกให้พลังวิญญาณฉันงั้นเหรอ!!! ”

อินทรีย์เพลิงฟ้ามันกำลังส่งมอบพลังวิญญาณที่มันดูดมาได้มอบให้กับร่างกายของเขาที่สูญเสียพลังบ่มเพาะเป็นจำนวนมากไป

“นี่แกอยากบอกนะว่าจะตามฉันไปงั้นเหรอ” ลู่หานเอ่ยถามออกไป

เจ้าอินทรีย์ที่เกาะอยู่บนหัวไหล่ของเขามันพยักหน้าขึ้นลงเพื่อตอบรับกลับลู่หาน

“หื้ม...เอาอย่างงั้นรึ” เขาถามออกไปอีกครั้ง ลู่หานไม่ค่อยอยากจะเชื่อสักเท่าไหร่ว่าตนเองจะได้สัตว์อสูรระดับ ราชันย์อสูร มาเป็นสัตว์เลี้ยงง่ายดายเช่นนี้

เจ้านกแสนรู้ที่เกาะอยู่บนหัวไหล่ก็พยักหน้าตอบรับกลับไปอีกครั้งหนึ่ง

“ก็ตามใจเจ้าแล้วกัน...” ลู่หานเอ่ยออกมาพร้อมกับสองเท้าของเขาที่เริ่มย่างกายมุ่งตรงไปด้านหน้าอีกครั้งเพื่อสำรวจป่าแห่งนี้ต่อ

จบตอน