176 ผู้สูงสุดลงมือ
176 ผู้สูงสุดลงมือ
ผู้อาวุโสคนนี้มีสีหน้าเป็นมิตร น้ำเสียงของเขาสงบนิ่งแนะนำให้ทำการช่วยเหลือฮวงโดยไม่สามารถละทิ้งเขาในเทือกเขายาศักดิ์สิทธิ์ได้
คนที่เพิ่งป้ายโคลนใส่ฮวงโดยบอกว่าเขาทำความลับรั่วไหลขายข้อมูลออกไปนั้นรู้สึกมึนงงเพราะพวกเขาจำผู้อาวุโสคนนี้ได้ว่ามาจากเผ่าพันธุ์สวรรค์ ก่อนหน้านี้พวกเขาได้ยินมาก่อนว่าตระกูลนี้มีความไม่พอใจกับฮวงอยู่?
“เด็กคนนั้นเป็นตัวแทนของพลังและความหวัง ฮวงเป็นคนที่มีศักยภาพมากเราไม่ควรปล่อยเขาตายแบบนี้ มิฉะนั้นจะเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่”
ผู้เฒ่าเผ่าพันธุ์สวรรค์ถอนหายใจยิ่งกว่านั้นเขาระบุตรงๆว่าในอดีตเผ่าพันธุ์สวรรค์มีความขัดแย้งบางอย่างกับฮวง อย่างไรก็ตามตอนนี้เขาตกอยู่ในความคับแค้นพวกเขาจึงต้องให้ความช่วยเหลือ
สิ่งนี้ทำให้คนจำนวนไม่น้อยมีสีหน้าแปลกๆ ชายชราคนนี้พูดออกมาด้วยความจริงใจหรือว่าเขามีเจตนาแอบแฝง?
“ฮวงประเมินตัวเองสูงเกินไปและเข้าสู่เทือกเขายาศักดิ์สิทธิ์โดยไม่รู้ว่าเมื่อใดควรถอยออกมา ตอนนี้เขาตกอยู่ในสภาพแบบนี้จะโทษใครได้?!”
มีผู้เชี่ยวชาญบางคนที่ติดตามตระกูลหวังก้าวออกมาข้างหน้ายังคงพยายามทำให้เหมือนฮวงมีความผิดที่ไม่น่าอภัย
“นี่เป็นความผิดพลาดของเขาเองทำไมชนชั้นสูงของเมืองจักรพรรดิ์ของเราต้องช่วยเขา? นี่ไม่ยุติธรรมสำหรับคนอื่นๆ เป็นไปได้ไหมที่ชีวิตของคนอื่นไม่มีค่า” สิ่งมีชีวิตตัวหนึ่งพูดด้วยท่าทีหยิ่งผยอง
ในวังทองแดงบนอาสนะสวดมนต์ดวงตาของชายวัยกลางคนที่มีผมหงอกคนนั้นเปล่งประกายแวววาวปากและจมูกปล่อยริ้วพลังแห่งความโกลาหล เขากวาดสายตามองทุกคนที่ออกมาโจมตีฮวงอย่างเย็นชา
นี่เป็นหนึ่งในเก้ามังกรของตระกูลหวังความแข็งแกร่งของเขาลึกล้ำเกินจะหยั่งถึง มีเพียงไม่กี่คนในเมืองจักรพรรดิ์เช่นผู้อาวุโสใหญ่ที่สามารถปราบปรามเขาได้!
“พวกเจ้าทุกคนหุบปากให้หมด! ก่อนที่สถานการณ์จะเลยเถิดไปกว่านี้พวกเจ้าสมควรถูกลงโทษ!” นี่คือสิ่งที่มังกรตัวที่ห้าของ ตระกูลหวังพูดออกมาโดยตรง
รูปร่างของเขาสูงใหญ่แม้ว่าเขาจะนั่งอยู่ แต่เขาก็ยังสูงกว่าคนอื่นๆ ร่างของเขาแข็งแกร่งปราณโลหิตพุ่งพล่านเหมือนมังกรป่าเถื่อนในร่างมนุษย์
คนที่พูดออกมาในตอนแรกก็กระอักเลือดออกมาทันทีพร้อมกับเซไปข้างหลัง
พวกเขาตื่นตระหนกเล็กน้อยไม่คิดว่าตนเองจะพูดในสิ่งที่ไม่ถูกต้องซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนทำให้มังกรตัวที่ห้าไม่พอใจ พวกเขาไม่เคยคิดว่าตระกูลหวังจะเข้าข้างฮวงในครั้งนี้
คนเหล่านี้มีความขัดแย้งภายในรู้สึกเหมือนว่า ตระกูลหวังกำลังเล่นละครเท่านั้นไม่จำเป็นต้องช่วยฮวงจริงๆสักหน่อย อย่างไรก็ตามพวกเขายังคงไม่กล้าแสดงความคิดเห็นอย่างบุ่มบ่ามอีกต่อไป
“เรามาคุยกันหน่อยว่าความช่วยเหลือประเภทใดที่จะมีประสิทธิภาพมากที่สุด จะเป็นการดีที่สุดถ้าเราจะไม่สูญเสียสมาชิกชั้นยอดของเมืองจักรพรรดิ์ไปด้วย” หญิงชราจากตระกูลจินพูดขึ้น
“ในความคิดของข้าเราควรขอให้ผู้อาวุโสที่อยู่ในแท่นบูชาบรรพบุรุษลงมือด้วยตนเอง พวกเขาสามารถช่วยเหลือฮวงได้อย่างรวดเร็ว!” มีคนพูดแบบนี้
ในเวลานี้นอกวังทองแดงหลายคนลุกขึ้นทำความเคารพ
เป็นเพราะมีริ้วแสงสีทองที่ยื่นออกมาจากแท่นบูชาบรรพบุรุษ ผู้อาวุโสคนหนึ่งลงมาที่นี่โดยตรง ย่อมเป็นเมิ่งเทียนเจิ้งอย่างแน่นอน
“คารวะผู้อาวุโสใหญ่!” ทุกคนลุกขึ้นไม่มีใครกล้าทำกิริยาหยาบคายที่นี่
ผู้อาวุโสใหญ่เมิ่งเทียนเจิ้งได้ดึงรัศมีพลังทั้งหมดของเขากลับมากลายเป็นเหมือนผู้อาวุโสทั่วไป เขาก้าวออกจากเส้นทางสีทองอันยิ่งใหญ่และเข้าสู่วังทองแดงทันที
“ผู้อาวุโสเรากำลังคุยกันว่าจะช่วยฮวงได้อย่างไร” หญิงชราของตระกูลจินลุกขึ้นอธิบาย
แม้ว่ามังกรทั้งห้าของตระกูลหวังพวกเขาจะรู้สึกเป็นศัตรูกับผู้อาวุโสใหญ่ แต่ตอนนี้พวกเขาก็ยังคงยืนขึ้นด้วยความเคารพไม่ทำตัวหยาบคายเกินไป
“ไม่ต้องมากพิธี!” ผู้อาวุโสใหญ่นั่งลงให้พวกเขาสนทนาต่อไป
จากนั้นเขาก็ขมวดคิ้วสีหน้าของเขาดูเคร่งเครียดไม่พูดอะไรสักคำ
เป็นเพราะหลังจากข่าวเหตุการณ์ของเทือกเขายาศักดิ์สิทธิ์ผ่านไปเมิ่งเทียนเจิ้งก็เริ่มกังวลกับสือฮ่าวอย่างแท้จริง
เบาะแสของสือฮ่าวรั่วไหลออกไปจนผู้เชี่ยวชาญจากต่างมิติพากันตามล่าเขา นี่มันแย่มาก
“ผู้อาวุโสข้ารู้สึกว่าเราควรจะช่วยเหลือฮวงทันทีท่านคิดเห็นอย่างไร?” มีคนถามออกมา
ผู้อาวุโสใหญ่ถอนหายใจ ทันใดนั้นดวงตาของเขาก็เปิดขึ้นจ้องมองอย่างเฉียบคม เขากวาดสายตามองทุกคนพยักหน้าและพูดว่า“ข้าจะออกเดินทางเป็นการส่วนตัว!”
“ใครสาดโคลนสกปรกใส่พี่น้องของข้า พวกเจ้าทุกคนกล้าบอกว่าสือฮ่าวทรยศหักหลังเมืองจักรพรรดิ์พวกเจ้าคงถูกเท้าสุนัขของมังกรตระกูลหวังเตะสมองเข้าให้แล้ว!”
เสียงรบกวนดังออกมาจากวังทองแดง เจ้าอ้วนเฉารีบพุ่งออกมา นอกจากนี้ยังมีกระต่ายหยกจันทราฉางกงเหยียนและคนอื่นๆ
โดยปกติแล้วเด็กๆไม่มีสิทธิ์เข้าไปในวังทองแดงแห่งนี้ แต่วันนี้มีข้อยกเว้นพวกเขาได้รับอนุญาตให้เข้ามาข้างในได้
เป็นเพราะก่อนหน้านี้มีคนสาดโคลนใส่สือฮ่าว โดยบอกว่าเขาอาจทำอะไรบางอย่างที่เลวร้ายมากจำเป็นต้องสอบสวนเพื่อนของเขาตอนนี้ทุกคนจึงถูกนำตัวมาที่นี่เพื่อสอบปากคำ
หลายคนเผยสีหน้าแปลกๆ เจ้าอ้วนนี่กล้าจริงๆ! วลีที่สมองถูกเตะโดยลาจบลงด้วยสมองถูกเตะโดยเท้าสุนัขของมังกรตระกูลหวัง มันค่อนข้างเป็นการลบหลู่ซึ่งๆหน้า
“จะไม่มีใครช่วยสือฮ่าวได้หรือ? ข้าจะไปถามอาจารย์ของข้าให้บางทีเขาอาจจะออกจากเมืองด้วยตัวเองก็ได้ ข้าไม่เชื่ออย่างเด็ดขาดว่าสือฮ่าวจะหมดทางช่วยเหลือจริงๆ!” เจ้าอ้วนเฉาปลุกปั่นให้เกิดความวุ่นวาย
อาจารย์ของเขาลึกลับมากนอกเหนือจากคนไม่กี่คนแล้วไม่มีใครรู้เกี่ยวกับเขา
อย่างไรก็ตามบรรดาผู้ที่รู้เรื่องเล็กน้อยต่างก็รู้สึกหวาดกลัวอย่างมากเพราะสัตว์ประหลาดเฒ่าตัวนั้นน่ากลัวเกินไปสามารถล่วงรู้ความลับมากมายได้
ตัวอย่างเช่นเจ้าอ้วนเฉาเคยกล่าวไว้ก่อนหน้านี้ว่าเขาจะถูกฝังไว้และจะปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งในโลกนี้หลังจากเวลาผ่านไปนับไม่ถ้วน นอกจากนี้เขาจะบรรลุความเป็นอมตะอีกด้วย นี่คือสิ่งที่อาจารย์ของเขามองเห็น
“เจ้าเด็กโง่เขลาใครให้เจ้ามาสร้างความวุ่นวายที่นี่ไสหัวไปเดี๋ยวนี้!” มังกรตัวที่ห้าของตระกูลหวังพูดบนอาสนะสวดมนต์เสียงของเขาดังผ่านวังทองแดงเหมือนฟ้าร้อง
ความแข็งแกร่งของเขาลึกล้ำและเกินจะวัดได้เพียงแค่เสียงตะโกนสั้นๆก็พอที่จะทำให้ร่างของเฉาอวี่เซิ่งระเบิดที่นี่
ในตอนนี้แม้ว่ามังกรตัวที่ห้าจะไม่ได้ใช้การโจมตีที่รุนแรง แต่ก็ยังเพียงพอที่จะทำให้เจ้าอ้วนเฉามีเลือดไหลออกมาจากทวารทั้งเจ็ด
อย่างไรก็ตามในเวลานี้ลูกสาวของจินไท่จุนหญิงชราคนนั้นก็ยื่นมือออกมา แขนเสื้อของนางขยับตัดคลื่นเสียงของมังกรตัวที่ห้าปกป้องเฉาอวี่เซิ่งเอาไว้
ผู้อาวุโสใหญ่เมิ่งเทียนเจิ้งมองไปที่มังกรตัวที่ห้าอย่างเย็นชาสายตาของเขาเต็มไปด้วยพลังที่เย็นยะเยือกทำให้หนังศีรษะของมังกรตัวที่ห้ามึนงงทันที
แม้ว่าเขาจะเย่อหยิ่ง แต่เมื่อเผชิญหน้ากับผู้อาวุโสใหญ่เขาก็ยังขาดความมั่นใจร่างกายของเขาสั่นเทายังไม่อาจควบคุม
“ส่งความนับถือไปยังอาจารย์ของเจ้าแทนข้าด้วย” ผู้อาวุโสใหญ่หันกลับมาพูดกับเจ้าอ้วนเฉาอย่างเป็นมิตร
เพียงแค่ประโยคนี้ทำให้ใบหน้าของทุกคนเปลี่ยนไป ไม่มีใครกล้าที่จะพูดจาไม่ดีต่อเฉาอวี่เซิ่งอีก แม้แต่มังกรตัวที่ห้าก็ยังตกใจอยู่ภายใน
ผู้อาวุโสใหญ่มีสถานะแบบไหน? เขาถึงกับทำตัวสุภาพกับเด็กน้อยคนหนึ่งเพียงเพราะอาจารย์ของเขา
ทุกคนรู้ทันทีว่าต้นกำเนิดของอาจารย์เจ้าอ้วนเฉานั้นยอดเยี่ยมมาก!
“ผู้อาวุโสรีบไปช่วยสือฮ่าว! ข้ากลัวว่าจะมีอะไรเลวร้ายเกิดขึ้นกับเขา!” กระต่ายหยกจันทราเร่งเร้า เป็นเพราะในความคิดเห็นของนาง หากพวกเขายิ่งไปช้าสถานการณ์ของสือฮ่าวจะแย่ลงหลายเท่า
ในระดับที่มีบางคนที่สงสัยว่าสือฮ่าวน่าจะเสียชีวิตไปแล้ว
“ผู้อาวุโสเราควรไปที่แท่นบูชาบรรพบุรุษและเชิญผู้สูงสุดอีกสองสามคนจะดีกว่าไหม?” ลูกสาวของจินไท่จุนถาม
มังกรตัวที่ห้าของตระกูลหวังไม่คิดเริ่มที่จะคุยกับผู้อาวุโสใหญ่อยู่แล้ว เขาถูกส่งมายังชายแดนรกร้างก็เพราะผู้อาวุโสใหญ่ ความเป็นศัตรูของพวกเขาไม่มีทางลบเลือนได้
“ไม่จำเป็นข้าจะไปคนเดียว!” ผู้อาวุโสใหญ่กล่าว