ตอนที่ 45 ไปเล่นเกมกันเถอะ
“เปลี่ยนรองเท้าไหม” เสียงเขาไม่ได้ฟังดูล้อเล่น ทำให้ฉีโย่วดึงเท้าของเธอกลับทันที “ไม่ต้องหรอก ฉันโอเค คิดถึงธุระของคุณเองดีกว่า” ฉีโย่วยิ้มและกระตุ้นเหยาซื่อ “ไปกันเถอะ.” เหยาซื่อถอนหายใจ พยุงเธอเข้าไป จงอี้ร้องทักเสียงดัง เมื่อประตูถูกผลักให้เปิดอย่างเบามือ ฉีโย่วพลันปิดประตูเมื่อเธอพบกับแสงไฟอันน่...