การให้บริการของมิดไนท์โฮลเตลนั้นมีหลากหลาย ผู้เชียวชาญด้านอาวุธมีหน้าที่ขายหรือปรับแต่งรูปลักษณ์อาวุธตลอดจนมีแพทย์ผู้ชำนาญการหรือแม้แต่การพบกับผู้คนจากสาขาพิเศษและอื่นๆ.

ซอดขึ้นลิฟต์ไปยังชั้นใต้ดินชั้น 3.

หลังจากประตูลิฟต์เปิดออก อาวุธปืนมากมายก็เข้ามาในสายตาของเขา ไม่ว่าจะเป็นปืนพก,ปืนขนาดเล็ก(ปืนจิ๋ว)และแม้แต่ปืนไรเฟิล รวมถึง ปืนลูกซอง.

หลายคนในชุดสูทยืนอยู่ข้างๆผู้เชียวชาญด้านอาวุธ โดยมีสัญลักษณ์โรงแรมอยู่ที่หน้าอก ผู้เชียวชาญเหล่านี้ส่วนใหญ่เป็นคนที่เกษียณอายุจากโรงงานทหารหลายแห่งหรือเป็นคนระดับบิ๊กที่อยู่เบื้องหลังยุทธการทหาร.

"มิสเตอร์ ฮีท ซอด เชิญมาตรงนี้."

ผู้เชียวชาญด้านอาวุธได้รับแจ้งจากแผนกต้อนรับตั้งแต่เขาเข้ามาแล้ว.

"ผู้เชียวชาญด้านอาวุธของเขาเป็นผู้หญิงที่สวยมาก."

ซอดชมเธอ.

"คายยา ชื่อฉัน."

อีกฝ่ายยิ้มอย่างพอใจจากนั้นก็ยื่มมือออกมาขณะพูด เมื่อเทียบกับคนส่วนใหญ่แล้ว ซอดนั้นก็หล่อเหลาและดูดีไม่อย่างนั้นคายยาจะไม่มีการแสดงออกแบบนี้เมื่อพูดกับคนอื่น.

"ยินดีที่ได้พบ."

ซอดจับมือของอีกฝ่าน จากนั้นด้วยการที่เป็นสุภาพบุรุษเขาจึงละมือออกอย่างรวดเร็ว แต่คายยากลับจับมือเขาไว้แน่นและไม่อาจปล่อยมือของเขาจากมือของเธอได้.

แรงจับของเธอนั้นมีพลังมากขนาดนี้เลย?

ซอดรู้ได้อย่างชัดเจนและไม่ได้รังเกียจกับท่าทีของอีกฝ่าย.

คายยาพาเขาไปที่หน้าตู้เก็บอาวุธและหยิบกระเป๋าเดินทางแบบยาวสีเงินออกมาก่อนที่จะเปิดมัน.

"เดสเสิรท์ อีกเกิ้ล .50 อิสราเอล พูดตามตรงนั้นฉันไม่แนะนำให้คุณใช้ปืนตัวนี้ ตัวปืนมันหนักมากและจะส่งผลต่อความแม่นยำ หากเป้าหมายของคุณไม่ได้สวมหมวกกันกระสุน คุณก็ไม่จำเป็นต้องใช้ปืนใหญ่ๆแบบนี้ในเมื่อคุณเป็นนักแม่นปืน."

คายยารู้จักลูกค้าของเธอดี "ไวท์เดวิล"ที่ยิงปืนเข้าหัวทุกนัดและเขาควรจะใช้ปืนพกที่ยิงได้จากระยะไกลและใส่กระสุนได้มากมายมากกว่า.

กระสุนที่ใช้ของอีเกิ้ลตัวนี้คือ .50 มันเป็น 0.50 นิ้ว ซึ่งเท่ากับ 12.7 มม..

ปกติแล้วแค่ 9 มม. ก็เพียงพอที่จะจัดการปัญหาส่วนใหญ่แล้ว ส่วน 12.7 มม.มันใหญ่และเทอะทะเกินไป.

ซอดมองไปที่อีเกิ้ลทั้งสองกระบอกในกระเป๋า มันเป็นสีเงินที่แวววาว ก่อนที่เขาจะพยักหน้าอย่างพอใจ.

คายยาไม่เข้าใจ นี่มันอาจจะเป็นความชอบของมนุษย์ ไม่ต้องพูดถึงความสามารถและความตั้งใจของซอด.

"จากคำขอของคุณ ฉันได้เพิ่มความยาวลำกล้องและซองกระสุนมากกว่ารุ่นธรรมดา อย่างไรก็ตามแรงถีบจะมากขึ้น นอกจากนี้ยังส่งผลต่อเข็มชนวน."

คายยาเพียงแค่แนะนำตามงานของเธอ จากนั้นเธอก็หยิบกระเป๋าเดินทางที่มีสัญลักษณ์ว่าเป็นปืนดัดแปลงของเธอ.

สิ่งที่เธอไม่เข้าใจคือความต้องการให้ปืนนั้นแรงกว่าเดิมและหวังผลโดยการยิงทีเดียวตายของซอด เขายังคงใช้ปืนคู่ เขาจะใช้มันได้และแม่นยำหรือไม่?

เพื่อให้เข้ากับปืนที่ดัดแปลงนี้ กระสุนของอีเกิ้ล .50 นี้ก็ได้รับการดัดแปลงจากคายยา ซึ่งโดยปกติแล้วกระสุนธรรมดาไม่อาจใช้กับปืนอันนี้ได้.

นอกจากนี้ยังมีแมกกาซีนที่เพิ่มความจุกระสุน แต่เดิมมันใส่ได้เพียง 7 นัด แต่แมกกาซีนพิเศษนี้ใส่ได้ถึง 9 นัด.

เดิมทีคายยาต้องการทำเป็นแมกกาซีนสองแถว อย่างไรก็ตาม .50 ตัวนี้ก็หนักถึง 1.99 กก. หลังจากที่ถูกดัดแปลงโดยเธอ ปืนเปล่าๆก็หนักถึง 2.5 กก.เพิ่มน้ำหนักจากกระสุนทั้งสองแมกฯ มันก็หนักขึ้นไปอีก เพื่อป้องกันไม่ให้มันหนักเกินไปจนส่งผลต่อความแม่นยำ คายยาก็ทำได้เพียงขยายขนาดของแมกกาซีนได้เพียงเท่านั้น.

ซอดสั่งกระสุน 500 นัดและเขาจำเป็นต้องกลับมาสั่งเพิ่มอีกไม่นาน.

"ขอบคุณ."

ซอดจ่ายเป็นเหรียญทอง.

บริการทั้งหมดของมิดไนท์โฮลเตลจำเป็นต้องใช้เหรียญทองแทนเงินสด.

"คุณไม่อยากเอาของหวานด้วยหรอ?"

คายยาเปิดตู้เผยให้เห็น กริซและมีดสั้นอยู่ข้างใน.

"ไม่ มันไม่มีใครเข้าใกล้ผมได้."

ซอดพูดอย่างสบายๆ.

นั้นก็เพราะเขามีชุดเกราะของเขาอยู่.

ซอดปรับให้มันเป็นเสื้อโค๊ทสีดำที่ไม่สะท้อนแสงและพร้อมกับป้องกันแรงผลักจากกระสุดและยังป้องกันของมีคม.

เขาก็กลับไปในที่ของเขา เท็กซัสและเขาก็เหลือเพียงกระสุนและกิจวัตรประจำวันของเขา.

เขายิงปืนออกมาด้วยความสุข ขณะที่เติมกระสุน.

มันเพราะการเติมกระสุนเป็นเรื่องลำบากมากและซอดก็ไม่อาจให้จูดลีย์และคนงานเม็กซิกันช่วยใส่กระสุนได้.

เขาไม่เชื่อใครและในทางกลับกันของอีกด้าน จูดลีย์รู้สึกว่าบอสใหม่ของเขาคงจะไม่ง่ายอย่างที่เห็น.

"จูดลีย์ หาคนมาสร้างบ้านหน่อย."

ซอดเดินไปหาจูดลีย์ บ้านของจูดลีย์ในตอนนี้เป็นมรดกตกทอดของพ่อแม่เขาที่สร้างไว้ตั้งแต่เมื่อ 80 ปีก่อน ถึงแม้ว่ามันจะแข็งแรง แต่มันก็ไม่สะดวกสบายสำหรับการอยู่อาศัยในเมื่อซอดเป็นคนรวบแล้ว แต่เขาก็ยังต้องการให้ที่อยู่ของเขานั้นสะดวกสบาย.

"บอส ค่าแรงมันแพงมาก คุณอาจมีเงินไม่พอ."

หลังจากได้ยินคำพูดของซอด เขาต้องการสร้างบ้านหลังใหญ่ จูดลีย์ก็ได้แต่พ่นลมหายใจยาวๆและห้ามปรามเขาอย่างรวดเร็ว.

"ไม่ เรามีเงินเป็นล้าน มันไม่ใช่เมืองใหญ่อีกด้วย"

ซอดถามอย่างสงสัย.

อย่าไปต่อว่าเขาเลยในเมื่อเขาเป็นลูกคนใหญ่คนโต หากเป็นเรื่องเกี่ยวกับการใช้เงินของเขาในฐานะพลเมืองชาวคริปโตเนียน พ่อของเขาเป็นหนึ่งใน สส.อาวุโส แม่ของเขาก็เป็นนักวิทยาศาตร์ที่ยิ่งใหญ่ เพราะอย่างงั้นเรื่องเงินสำหรับเขามันไม่ใช่เรื่องใหญ่ใดๆ.

"ในอเมริกา แรงงานนั้นมีค่าจ้างที่แพงมาก มีคนรวยหลายคนที่เลือกบ้านที่ยิ่งใหญ่ในอดีตเท่านั้นเพื่อแสดงสถานะและความมั่งคั่งของตน."

จูดลีย์พูด.

ในอเมริกา แรงงานนั้นแพงมากไม่ว่าจะเป็นการผสมคอนกรีตหรือเหล็กเส้นสำเร็จรูป มันต้องใช้คนงานเป็นจำนวนมาก.

ไม่ต้องพูดถึงการสร้างบ้านหลังใหญ่ด้วยคอนกรีต แค่เสริมเหล็กก็ต้องจ่ายหนักอย่างมากแล้ว.

และเมื่อมีการเรียกเก็บภาษีอสังหาฯ ภาษีดังกล่าวไม่เพียงเกี่ยวข้องกับค่าใช้จ่ายของบ้านเท่านั้นแต่ยังรวมไปถึงค่าใช้จ่ายในการรื้อถอนอีกด้วย.

บ้านคอนกรีตเสริมเหล็กยากต่อการรื้อถอนและการสร้างก็มีราคาแพง มันสามารถสร้างโดยผู้มีอิทธิพลของท้องถิ่นเท่านั้น.

"มันไม่เป็นไร เรื่องเงินไม่ใช่ปัญหา หาคนมาสร้างมันให้ได้ก่อน."

ซอดคิดถึงความเร็วในการทำเงินของเขา มันไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้.

เหตุผลที่ซุปเปอร์แมนน่าสงสารก็เพราะว่าเขาเป็นคนใจดีและเป็นคนที่ทำตามกฏหมาย แต่ซอดเป็นชาวคริปตอนที่อายุเพียง 20 ปี ทำให้มุมองการใช้ชีวิตของเขาเปลี่ยนไป นอกจากนี้เขายังเคยอยู่ในสนามรบและสู้กับเอเลี่ยนมากมาย มันคือความจริงของจักรวาล คนอ่อนแอถูกกลืนกินโดยคนแข็งแรงและทุกๆอย่างที่เกิดขึ้นได้ตามที่คุณเคยคิด

หลังจากใส่กระสุนหมดแล้ว ซอดก็รู้สึกว่าครั้งต่อไปเขาสามารถให้คายยาใส่กระสุนทั้งหมดให้เขาได้.

ดูไปที่โทรศัพท์สีดำ งานทั้งหมดจะปรากฏขึ้น.

ซอดมีสายตาที่สูงมากและภารกิจที่มีเงินให้เพียงหลักหมื่นหรือหลักแสนไม่ได้อยู่ในสายตาของเขาเลย.

งานของเขาต้องเป็นหลักล้าน มันเป็นเรื่องยากมากสำหรับนักฆ่าส่วนใหญ่ พวกเขาต้องหาคนช่วยหรือแม้แต่ต้องทำเป็นทีม แต่ซอดสามารถทำมันเสร็จได้ด้วยตัวเองเพียงคนเดียว ดังนั้นการหาเงินก็มาได้อย่างรวดเร็ว.

0 0 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด