บทที่ 73 หนึ่งในนั้นได้ตายไปแล้ว
ตลอดทริปของการช้อปปิ้งที่เหลือของฉันนั้นอยู่ในความงุนงงขณะที่ความคิดของฉันยังคงวนเวียนอยู่กับตรอกซอกซอยที่เปลี่ยนแปลงไป ฉันแก่แล้วหรือ? “ แม่…คุณน้าทาบิธา…ถนนในไซรัส …เอ่อ…มันเดินได้เองเหรอครับ?” คำพูดนั้นฟังดูบ้าอย่างที่ฉันคิดแม้ว่ามันจะมาจากริมฝีปากของฉันเองก็ตาม "ฮะ? ถนนเดินได้เองนะเหรอ?” ฉันเกื...
