ตอนที่ 22 เครื่องบูชายัญและชาวพื้นเมือง
ฟ่ออ! ฟ่ออ!
ร่างขนาดเล็กของงูดำกำลังอาละวาดอยู่ภายในลูกกลมแสงเพื่อพยายามออกไป แต่ก็ไม่มีประโยชน์เลย
[วิญญาณของงูดำ]
[ระดับ : วิสามัญ อันดับ 1]
[ความหายาก : สมบูรณ์ (เครื่องบูชายัญ)]
[วิญญาณของงูดำผู้โหดเหี้ยมที่เพิ่งกินเหยื่อที่เป็นมนุษย์จำนวนมาก เสนอวิญญาณนี้เป็นเครื่องบรรณาการเพื่อให้ได้รับการยอมรับจากวิญญาณของวีรบุรุษมนุษย์ผู้ล่วงลับ]
“ก็เป็นไปตามคาด” จีเย่ยิ้ม
เช่นเดียวกับแต้มเกียรติยศ ‘เครื่องบูชายัญ’ เป็นการค้นพบอีกประเภทหนึ่งที่ผู้เล่นคนอื่นพูดถึงเมื่อเร็วๆ นี้ ปัจจุบันเป็นที่ทราบกันดีว่าการจบภารกิจการตั้งถิ่นฐานจะรับประกันรางวัลดังกล่าว
ตามชื่อที่แนะนำ ไอเทมชิ้นนี้ถูกใช้เพื่อจุดประสงค์ในการบูชายัญในการตั้งถิ่นฐาน
“เครื่องบูชายัญระดับสมบูรณ์?” จีเย่พึมพำออกมา “เท่าที่ฉันจำได้ ผู้เล่นคนแรกที่เคลียร์ภารกิจการตั้งถิ่นฐานพบเพียงไอเทมระดับเหนือชั้นเท่านั้น นี่หมายถึงความหายากของไอเทมที่เป็นเครื่องบูชายัญจะถูกกำหนดโดยคะแนนประสิทธิภาพของฉัน แต่ไม่เกี่ยวกับเวลาที่ฉันใช้”
“ผู้เชี่ยวชาญ” ในฟอรั่มอ่างว่าผู้เล่นที่เสร็จสิ้นภารกิจการตั้งถิ่นฐานไวจะได้รับรางวัลเยอะกว่า ดังนั้นพวกเขาจึงกระตุ้นให้ผู้เล่นท้าทายภารกิจของตนเองโดยเร็วที่สุด ถึงอย่างนั้น นี่ก็ไม่เคยเป็นความตั้งใจของจีเย่ เนื่องจากภารกิจให้เวลาเขา 10 วัน เขาจึงเชื่อว่าเขาจะไม่เป็นไรตราบใดที่เขาทำเสร็จไม่เกินกำหนดเวลาที่ถูกกำหนดไว้
การดำเนินการเร็วเกินไปไม่จำเป็นต้องนำไปสู่ผลลัพธ์ที่ดีขึ้นเสมอไป เนื่องจากแผนการที่เร่งรีบมักจะมีข้อบกพร่องเสมอ เขาดีใจที่เขาเลือกได้ถูกต้อง
“งูกินคนเมื่อเร็วๆ นี้?” จีเย่ขมวดคิ้วเมื่อคิดถึงเบาะแสอีกชิ้นที่เขาสังเกตได้จากคำอธิบาย
ในระหว่างที่ซุ่มดู เขาไม่เห็นว่ามอนเตอร์ได้ไปไล่ตามมุษย์คนอื่นเลย นี่ทำให้เขาเหลือเพียงคำอธิบายเดียว
เขาหันกลับไปและมองไปที่ ‘เขตหมอก’ ที่อยู่ห่างออกไป เมื่อเขาไม่ได้มอง หมอกก็บางลงเรื่อยๆ จนถูกลมจากภูเขาพัดไปจนหมด
ในเวลาเดียวกัน เขาก็ได้ยินเสียงใครบางคนตะโกนดังลั่นว่า “หมอกหายไปแล้ว!”
การหายไปของหมอกเผยให้เห็นกลุ่มคนที่ถืออาวุธและคบเพลิงชั่วคราวออกมา เสื้อผ้าของพวกเขาดูล้าสมัยมาก
"ฉันเห็นมอนเตอร์ไปทางนั้น!"
"ลุยกัน! เราจะล้างแค้นให้พี่น้องของเรา!"
พวกเขาเห็นงูตายและขยับเข้าใกล้ พร้อมกับยกอาวุธ
“เดี๋ยวก่อน… มะ-มัันตายแล้ว!”
มันเป็นเวลาค่ำแล้ว คนเหล่านั้นต้องขยับเข้าไปใกล้งูเพื่อสังเกตซากศพที่เสียหายเท่านั้น รวมทั้งลูกศรหน้าไม้ขนาดเท่าแขนหลายอันติดอยู่ หัวของสิ่งมีชีวิตถูกตัดออกไปและกระดูกส่วนใหญ่ก็ถูกเอาออกไปแล้ว
"แต่ นี่ใครทำล่ะ?"
“ดักกี้ออกไปจากหมอกก่อนพวกเรางั้นเหรอ? ไม่สิ นี่ไม่ใช่ลูกศรของเรา”
“ผู้อาวุโส มอนเตอร์ตายแล้ว!” มีคนออกจากศพและรีบไปดูชายชราที่เพิ่งมาถึงยอดเขาด้วยการก้าวอย่างช้าๆ
“นายพูดว่าอะไรนะ??” ชายชราก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ใช้เวลาไม่นานก็สูดลมหายใจจากนั้นก็ตรวจดูร่างมอนเตอร์ที่ขาดรุ่งริ่งด้วยสีหน้าซีดเซียว “แต่ทำไม… ใครเป็น-”
จีเย่ได้ซ่อนตัวอยู่หลังก้อนหินใกล้ๆ เขาตัดสินใจที่จะก้าวออกไปพูดคุยกับคนเหล่านั้นในตอนนี้
"ฉันเอง"
เขาถอดชุดคลุมตั๊กแตนตำข้าวซึ่งทำให้คนแปลกหน้ามองไปที่กลุ่มผู้รอดชีวิตของเขาที่โดดเด่นท่ามกลางผู้คนที่สวมเสื้อผ้าโบราณ
"ใครอยู่ตรงนั้น?!"
การปรากฏตัวอย่างกะทันหันของเขาสร้างความหวาดกลัวให้กับผู้คน พวกเขาชี้อาวุธไปที่เขาในตอนแรก แต่ในไม่ช้าก็สงบลงเมื่อตระหนักว่าเป็นมนุษย์
“เขาเป็นใครกัน? เขาบอกว่าเขาฆ่ามอนเตอร์งั้นเหรอ?”
“แต่เขาก็ไม่ได้มาจากหมู่บ้านของเรา”
“ฉันไม่เคยพบเขาเลย… เดี๋ยวก่อน เขาจะต้องเป็น ‘ผู้ที่ถูกเลือก’ ที่คำทำนายได้กล่าวถึงใช่มั้ย??”
“เงียบ!” ชายชราสั่ง ก่อนที่เขาจะเดินไปที่ด้านหน้าของฝูงชนและจ้องมองไปที่จีเย่ด้วยความเคารพ “คุณเป็นคนกำจัดมอนเตอร์ตัวนี้จริงๆ งั้นเหรอ?”
“ใช่แล้ว” จีเย่แสดงให้เห็นถึงหน้าไม้หนักซึ่งชัดเจนว่าสามารถยิงลูกศรขนาดใหญ่เหล่านั้นได้
คนแปลกหน้าเริ่มกระซิบกระซาบกันเองอีกครั้ง
"เป็นเขาจริงด้วย!"
“แล้วเขาเป็นผู้ถูกเลือกหรือเปล่า? เขาเผชิญหน้ากับมอนเตอร์ด้วยตัวเอง!”
“เขาดูเหมือนพวกเรา… ฉันคาดหวังว่าผู้สืบเชื้อสายของเทพเจ้าจะมีแขนและขาที่พิเศษ”
จีเย่ดีใจที่เห็นว่าคนเหล่านั้นไม่ได้เป็นศัตรูกับเขา เขาก้าวไปข้างหน้าเพื่อดูการตอบสนองของพวกเขาว่าเป็นยังไง
นอกจากนี้ เขาก็รู้ว่าคนเหล่านั้นต้องมาจากถิ่นฐานของมนุษย์ที่เขาควรจะปกป้อง คนเหล่านี้ก็คือ ‘เอ็นพีซี’ ที่สร้างขึ้นในดินแดนแห่งมรดกเพื่อเป็นตัวแทนของมนุษย์กลุ่มเล็กๆ ตามประกาศใหม่จากรัฐบาลสมาพันธ์ ผู้เล่นควรพยายามเข้าร่วมกับพวกเขาอย่างสงบเพื่อที่พวกเขาจะได้รับสิ่งที่ดีเป็นการตอบแทน ในฐานะ ‘ผู้ถูกเลือก’ ผู้เล่นจะไม่ได้รับรางวัลมากนักจากเอ็นพีซีในตอนแรก แต่พวกเขาสามารถได้รับรางวัลจากการทำงานร่วมกับพวกเขาในระยะยาว
เนื่องจากคนเหล่านั้นดูเหมือนจะไม่พอใจกับงูดำ จีเย่จึงเชื่อว่าในฐานะวีรบุรุษที่สังหารงู เขาอาจจะเริ่มต้นได้ดีกับพวกเขา
เขาไม่ได้ออกมาในตอนแรกเพราะเขาไม่ต้องการรับลูกศรจากศัตรู
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เกิดขึ้นต่อไปทำให้เขาประหลาดใจมาก
หลังจากประเมินเขาอย่างเงียบๆ ชายชราที่เพิ่งพูดกับเขาก็แสดงสีหน้าตื่นเต้น เขาคุกเข่าทั้งสองข้างและหมอบลง
“ยินดีต้อนรับสู่หมู่บ้านที่ต่ำต้อยของเรา ท่านหัวหน้า!”
มีกลุ่มลับแล้วนะครับ เริ่มต้นที่กลุ่ม 1 ตอนที่ 30 - 100 ราคากลุ่มละ 100 บาท (แต่ทางกลุ่มจะลงล่วงหน้าตั้งแต่ตอนที่ 24 ให้ครับ) โดยจะลงให้วันละ 2 ตอนนะครับ
Fanpage : ผีเสื้อกลางคืน
Link :