Modifier Chapter 255-256(เปิดฟรีสำหรับตอนที่ลงท้ายด้วย 5-6)
Modifier Chapter 255
ทำไมชายคนนี้ถึงแข็งแกร่ง?
"ไอ้นี่มันน่าเกลียดเกินไปจริงๆ"หลินเฟยตบฝุ่นและเดินกลับไปหาเด็กสาวอย่างรวดเร็ว"มันทำให้เธอกลัวหรือเปล่า?"
"ไม่เป็นไร"เด็กสาวส่ายหัว.
ความจริง เธอรู้สึกกลัวมอนเตอร์ตัวนี้จริงๆ.
แต่เมื่อเธอเห็นหลินเฟยระเบิดมันจนไม่เหลือซาก ความกลัวก็หายไป.
แม้ว่ามันทั้งน่าเกลียดและน่ากลัวแล้วไง?
หลินเฟยก็ยังฆ่ามันอยู่ดี?
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้เด็กสาวก็จับมือของหลินเฟยและรู้สึกโล่งใจทันที.
"คนที่ไม่ใช่คน ผีที่ไม่ใช่ผี ทำมอนเตอร์น่าเกลียดอย่างนี้ได้ปรากฏตัวขึ้นมาได้?"หลินเฟยพาเด็กสาวออกจากโกดังและยิ่งเดินออกไปข้างนอกเขาก็ยิ่งรู้สึกถึงความชั่วร้ายในโกดัง.
"เดี๋ยว."
เมื่อยืนอยู่หน้าประตูโกดัง จู่ๆหลินเฟยก็หยุด.
"มีอะไร?"เด็กสาวงง.
"ฉันจะทำลายให้มันสิ้นซาก"
จากนั้นหลินเฟยก็หยิบ RPG ออกมาจากกระเป๋า.
ปิ้วๆๆ!
ทันใดนั้น เสียงระเบิดก็ดังขึ้นและโกดังร้างขนาดใหญ่ก็ตกอยู่ในกองเพลิง.
หลินเฟยมองผ่าน[perspective]และหลังจากยืนยันได้ว่าไม่มีมอนเตอร์แล้วก็พาเด็กสาวก็กลับไป.
ฝนตกโปรยปราย.
แปร๋ด!
เด็กหนุ่มยังคงวิ่งไปล้มไปกับพื้นอย่างทุลักทุเล.
เขาลุกขึ้นจากพื้นทันทีและกัดฟันพูดว่า"นี่เป็นโอกาสเดียวที่ฉันจะรอด ฉันต้องกลับไปที่ชุมนุมให้ทันก่อนที่กระทิงจะตามฉันมา!"
"ปิงหลินเฉียนเว่ย ในฐานะคนเลเวล S เธอควรจะสู้กับกระทิงทั้ง 5 ได้สักพัก."
"แต่หากนานกว่านั้นเมื่อมอนเตอร์ปรากฏ เธอจะต้องตายอย่างแน่นอน."
"มอนเตอร์สี่ขาต้องวิ่งได้อย่างรวดเร็ว ฉันอยากจะเร็วกว่านี้!"
"ฉันไม่อาจตายที่นี่ได้!"
แต่เขาเริ่มวิ่งอีกครั้งและมีวัตถุขนาดใหญ่ตกลงมาที่เขาทำให้เขาตกใจอย่างมาก.
เมื่อเขาเห็นของตรงหน้าของเขา เขาก็แทบจะเป็นลมด้วยความตกใจ.
เพราะว่ามันเป็นหัวของมอนเตอร์ที่โจมตีเขา.
เขาตกใจจนก้นจ้ำเบ้าและหายใจถี่.
เขาคิดว่ามอนเตอร์กำลังไล่ฆ่าเขา แต่เมื่อเขามองมันอีกทีกลับมีแค่หัวของมัน!
"มันตายแล้ว?"
ชายหนุ่มตกใจอย่างมาและไม่อยากจะเชื่อสายตา.
นี่คือมอนเตอร์ที่ยืนอยู่ตรงนั้น มันคือตัวที่ทำให้เขาสูญเสียความกล้า แต่ตอนนี้หัวของมันก็มาอยู่ที่นี่แล้ว!
"ใครฆ่ามัน?"
เด็กหนุ่มไม่เข้าใจ"ใครจะฆ่ามันได้?"
เขามองไปที่ใบหน้าของมอนเตอร์ที่กำลังแสดงออกด้วยความหวาดกลัว.
ราวกับว่ามันได้เห็นบางอย่างที่ไม่น่าเชื่อก่อนที่หัวของมันจะหลุดออกมา.
"มันเห็นอะไร?"
เด็กหนุ่มงง"อะไรที่ทำให้มันรู้สึกกลัว?"
"นอกจากปิงหลินเฉียนเว่ยและชายคนนั้นที่ฆ่ามัน?"
"ทั้งสองคนทำได้อย่างไง?"
เขานั่งตากฝนอยู่2-3นาทีก่อนที่จะสงบลง เขามองไปที่หัวที่ใหญ่โตด้านหน้าของเขาและความคิดบางอย่างก็แว่บเข้ามาในใจของเขา.
"เอามันกลับไปและฉันก็จะได้เป็นเลเวล S!"
ทันทีที่ความคิดนี้ปรากฏ เขาก็ไม่อาจควบคุมได้และใช้มือจับไปที่หัวที่น่ากลัวของมัน
หลินเฟยและเด็กสาวไม่รู้เกี่ยวกับอย่างนี้.
เพราะฝนตก หลินเฟยจึงพาเด็กสาวกลับและเป็นอีกครั้งที่ตัวของพวกเขาเปียก.
"คุณยังต้องการให้ฉันดื่มยาอีกครั้ง?"
เด็กสาวมองไปที่หลินเฟยด้วยสายตาสมเพช.
"ดื่ม"หลินเฟยพยักหน้า.
"ฉันรักคุณมากนะ แต่คุณก็ไม่ต้องทำร้ายฉันสิ"เด็กสาวพูดอย่างจริงจัง.
Modifier Chapter 256
"ฉันจะทำร้ายเธอทำไม?"หลินเฟยยิ้ม"ฉันก็รักเธอเหมือนกัน."
"อย่างนั้นคุณก็ไม่ต้องให้จินถังกับฉันอีก"เด็กสาวทำหน้ามุ่ย.
"ไม่มีทาง."
เด็กสาวถอนหายใจยาวอีกครั้ง ก่อนที่จะไปห้องน้ำและตอนนี้เธอก็เข้าใจแล้วว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะอยู่รอดในวันสิ้นโลกนี้.
หลินเฟยตัวเปียก ดังนั้นเขาจึงนั่งอยู่ที่ม้านั่งที่ระเบียงโดยไม่คิดอะไร.
"แม้ว่าวันนี้เขาจะได้พบกับมอนเตอร์ที่พูดได้ แต่เขาก็ไม่ได้รับข่าวของเทพเลย."
"เป็นไปได้ไหมว่ามีเพียงมอนเตอร์ที่อยู่ในมวลซอมบี้เท่านั้นที่รู้ข่าวของเทพ?"
เมื่อหลินเฟยกำลังคิดการ์ดก็สั่น.
เขาคิดว่ามีใครส่งข้อความหาเขา.
แต่เมื่อเขาเอามันออกมา มันก็คือสมาคมที่กำลังเฉลิมฉลองเลเวล S คนใหม่.
"เลเวล S คนใหม่?"
เมื่อเขาอ่านรายละเอียดและเห็นชายหนุ่ม.
หลินเฟยรู้สึกไม่อยากจะเชื่อเลย หลังจากที่เขาออกจากโกดังมาได้ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง.
"เขากลับออกไปและกลายเป็นเลเวล S."
หลินเฟยถอนหายใจ"ฉันไม่คิดว่าเขาจะมีพลังมากขนาดนี้ แต่ทำไมเขาต้องกลัวด้วยในตอนแรก?"
เมื่อมองรายละเอียด เขาก็เห็นเหตุและผลผ่านสายตา.
"ฉิงเฟยฆ่ามอนเตอร์เลเวล S เพียงคนเดียวและกลายเป็นเลเวล S!"
ด้านหลังข้อความเป็นภาพชัด.
มันเป็นภาพของไอ้ตัวที่น่าขยะแขยง.
มันเป็นหัวของมอนเตอร์ตัวนั้น!
หลินเฟยปิดข่าวทันที เขาเข้าใจแล้ว"ปรากฏว่าเขาหยิบหัวมันขึ้นมาเคลมเอาผลงานเหล่านี้เป็นของตัวเองจนกลายเป็นเลเวล S."
เขาวางการ์ดลงและไม่ตั้งใจที่จะออกไปแฉ.
"หลินเฟย หลินเฟย."
ในเวลานี้ เด็กสาวที่อาบน้ำเสร็จแล้วก็ออกมาจากห้องน้ำ.
เมื่อฟังน้ำเสียงของเธอ หลินเฟยก็มองไปที่เด็กสาว แต่ก็ต้องอึ้งทันที.
เพราะว่าเด็กสาวยังไม่ได้เช็ดตัวใดๆ เธอยังห่อตัวด้วยผ้าขนหนูผืนเดียว.
ผมที่ยังเปียก ผิวที่ขาวเนียนราวกับหิมะ ห่อตัวด้วยผ้าเช็ดตัวและยังมีน้ำแฉะทุกก้าวที่บอกทุกครั้ง.
ตอนนี้ดูเหมือนว่าเธอจะเต็มไปด้วยความโกรธเป็นอย่างมาก.
"มีบางอย่างเกิดขึ้น!"
เด็กสาวไม่สนใจเรื่องที่ยังนุ่งผ้าขนหนูเธอกำผ้าขนหนูไว้ที่มือซ้ายและใช้มือขวาของเธอหยิบการ์ดออกมาและพูดว่า"มีคนเอารางวัลของคุณไปและเคลมผลงานจนกลายเป็นเลเวล S!"
เมื่อเธอมาหาหลินเฟย เธอก็ยื่นการ์ดให้กับหลินเฟยทันที.
หลินเฟยหยิบมันขึ้นมาและมองอย่างระเอียด.
รวมถึงพลังของเขา ฯลฯ.
"คนนี้มันเกินไป"เด็กสาวพูดอย่างโกรธๆ"นั่นเป็นผลงานของคุณ แต่เขาก็หน้าด้านเอาไป และยังทำให้ตัวเองกลายเป็นเลเวล S!"
"เราต้องแฉเขา มันเป็นของคุณ"
หลินเฟยเอาการ์ดคืนให้กับเด็กสาวพร้อมกับส่ายหัวและพูดว่า"ไม่ ถ้าเขาต้องการเป็นเลเวล S เขาก็จะเป็นเลเวล S."
"แล้วคุณ?"
เด็กสาวขมวดคิ้วและพูดว่า"พวกคนเหล่านั้นหัวเราะเยาะคุณทุกครั้งที่คุณพูดว่าอยู่เลเวล E คุณควรจะเป็นเลเวล SSSSSSS ด้วยซ้ำถ้าคุณจะเอา?"
หลินเฟยยิ้ม"ฉันเข้าใจ แต่ถ้าเธอจะเอารางวัลของเขามันก็น่าเบื่อเกินไป ลูกผู้ชายตัวจริงควรจะล้มและลุกขึ้นมาได้สักเวลา"
"คุณหมายความว่าไง?"เด็กสาวถามอย่างงง.
"ฉันจะผ่านการประเมิณเหล่านั้นด้วยตัวเอง"เมื่อมาถึงตอนนี้ หลินเฟยก็กัดฟันพูด.
เขายังจำปัญหาร้ายแรงในตอนนั้นได้.
ขอให้เขาทำลายสิ่งของที่อยู่ห่างออกไป 100 เมตร หรือระเบิดขวดให้ได้?
จากนั้นก็ถามเขาว่าเมื่อเขาเจอกระทิงเขาจะทำอย่างไง?
"แต่...."เด็กสาวหยุดพูดหลังจากที่รู้ว่าหลินเฟยไม่มีพลังเป็นของตัวเอง.
เป็นเวลานานแล้วที่เธอไม่รู้สึกถึงพลังเหนือธรรมชาติจากร่างกายของหลินเฟย.