ตอนที่ 7 นองเลือด

[เผ่าพันธุ์] ก็อบลิน

[เลเวล] 14

[คลาส] ชั้นสูง, ราชาของกลุ่ม

[ทักษะ] <<สั่งการ>> <<ปฏิปักษ์>> <<คำรามอย่างรุนแรง>> <<ความชำนาญการใช้ดาบ C->> <<ละโมบ>><<การจ้องมองจากปีศาจ>>

[การคุ้มครองจากพระเจ้า] เทพธิดาแห่งนรก อัลทีเซีย

[แอตทริบิวต์] ความมืด, ความตาย

△▽▲

หลังจากคืนที่ผ่านมา ผมกำลังสังเกตการเปลี่ยนแปลงของค่าสถานะ

…เทพธิดาแห่งนรก?

ปากของผมบิดเบี้ยว

อย่าบ้าน่า …นี่เธอคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน!?

แต่ไม่มีอะไรที่ผมทำได้ ผมจึงปล่อยให้มันอยู่อย่างนั้น

การคิดอะไรมากเกินไป มันจะทำให้มันกลายเป็นเรื่องยากลำบากแทน ผมจึงออกไปข้างนอกและถามก็อบลินอาวุโสเกี่ยวกับเรื่องนี้

เขาบอกว่าการคุ้มครองจากพระเจ้าเป็นสิ่งที่ไม่อาจควบคุมได้

“บ้าเอ๊ย”

นั่นคือความรู้สึกของผมที่มีต่อพระเจ้า …แต่หลังจากนั้นผมก็เปลี่ยนความคิด

โดยพยายามทำให้ตัวเองสงบแล้วคิดว่าจะใช้ประโยชน์มันยังไง

ถ้าเรื่องแค่นี้ผมยังจัดการไม่ได้ แล้วผมจะเรียกตัวเองว่าราชาได้ยังไง?

เกี่ยวกับ [แอตทริบิวต์] มันเป็นพลังพิเศษที่ได้รับจากการคุ้มครองจากพระเจ้า

“เวทมนตร์”

ผมคาดหวังว่ามันจะเป็นแบบนั้น แต่สิ่งที่ผมได้ฟังจากก็อบลินอาวุโสทำให้ผมหัวเราะออกมา

“ถูกเผง”

มีก็อบลินบางประเภทที่ถูกเรียกว่าดรูอิดซึ่งเป็นคลาสที่ใช้เวทมนตร์ได้ แต่ไม่มีใครในหมู่บ้านนี้ที่มีมัน

แต่เมื่อพิจารณาจากจำนวนหมู่บ้านเล็ก ๆ นี่ …ผมไม่แปลกใจเลย

แต่มีอีกอย่างที่ผมกังวลแทน

“ใครมีทักษะในการควบคุมสัตว์บ้าง?”

“ถ้าได้พวกสุนัขป่าเพิ่ม…”

สัตว์ที่เราเลี้ยงได้มีเพียงจำนวนเล็กน้อย หมู่บ้านในตอนนี้มีแค่ 3 ตัว

แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องแย่ไปซะทั้งหมด ตราบที่เลเวลของก็อบลินเพิ่มขึ้น มันก็เป็นไปได้ที่จะมีจำนวนจะเพิ่มขึ้นเช่นกัน

หลังการกลับมาของกิก้า ของที่ได้รับในวันนี้คือนกสองหัว กระต่าย งูและผลไม้บางอย่าง

มันเยอะมาก อย่างที่คิดไว้ยิ่งมีก็อบลินจำนวนมากขึ้นเท่าไหร่ก็ยิ่งล่าได้มากขึ้นเท่านั้น

ด้วยเหตุนี้ ผมจึงให้รางวัลกับเขาเป็นหอกเหล็กขึ้นสนิม

กิก้าอยู่กับผมมานานแล้ว และเขารู้ว่าควรทำอะไร

△▼△

ตอนเย็นเมื่อกลุ่มที่นำโดยกิกูวกลับมา ผมก็ได้รับรายงานจากพวกเขา

มีออร์ค 5 ตัวออกลาดตระเวนในสถานที่ต่างกัน

สามตัวออกล่าในเวลากลางคืนและสองตัวออกล่าในช่วงกลางวัน

ข่าวที่หามาได้นั้นน่าประหลาดใจ ผมพบว่าเขามีความสามารถในการสำรวจที่ดี

ผมนำส่วนที่ดีที่สุดของนกสองหัวให้และบอกเขาให้กลับมาประชุมในวันพรุ่งนี้แทน

จะทำอะไรต่อดี?

▲▽△

วันรุ่งขึ้นเราจึงออกไปล่าออร์ค

ก็อบลิน 20 ตัวมากับผม โดยมีกิกูวและกิก้าเป็นผู้นำกลุ่มย่อย

เมื่อมาถึงจุดหมายปลายทาง เราวางกับดักเชือกไว้

มีทางมากมายที่พวกออร์คผ่าน แต่มันมักจะใช้ทางที่ไม่มีต้นไม้หรือสิ่งกีดขวางรอบ ๆ ตัว

ตอนนี้ผมและก็อบลินซ่อนอยู่ในพุ่มไม้ทั้งสองข้าง …เผื่อเฝ้าดูออร์คที่เดินผ่าน

ผมเดินออกมาเพื่อล่อออร์คที่วิ่งไล่อย่างกับพวกไร้สมอง

“จัดการ!”

ได้ยินสัญญาณจากผม เชือกทั้งหมดก็ถูกดึงขึ้นพร้อมกัน

เชือกที่ถูกชักทำให้ออร์คล้มลง พวกมันล้มไปกับพื้นในขณะที่ตัวอื่น ๆ พยายามจะยืนขึ้น

แต่มันสายเกินไปแล้ว

เมื่อออร์คกำลังจะลุกขึ้นยืน ผมก็ฟันดาบออกไป ในชั่วพริบตาหัวของมันก็ถูกฟันกระเด็นไปที่พื้น

อีกตัวที่กำลังจะลุก ถูกเชือกรั้งไว้อีกครั้ง

ออร์คเคลื่อนไหวไม่ได้

“ฆ่า”

พวกก็อบลินพุ่งออกมาพร้อมกับหอกไม้

เลือดพุ่งออกมาทุกครั้งที่หอกแทงออกไป มันนำพาออร์คเข้าสู่อ้อมกอดของความตาย

■□�

เลเวลของผมเพิ่มขึ้นแต่คลาสไม่ได้เปลี่ยนไป

ผมหวังว่าจะมีก็อบลินแรร์เพิ่มขึ้น แต่น่าเสียดายที่ไม่มีเลย

เมื่อลองกินเนื้อของออร์ค ปรากฎว่ามันอร่อยจนน่าเหลือเชื่อ เราจึงนำมันกลับหมู่บ้านเพื่อนำไปเลี้ยงเด็ก ๆ

เมื่อถึงกลางคืน พวกเราจึงพักผ่อน

โดยผมได้ส่งก็อบลินออกไปสำรวจหมู่บ้านของออร์คที่เหลืออยู่

◆□◇

สินสงครามคือ เกราะเหล็ก ขวานยาว กระบอง ดาบยาวและอื่น ๆ

ตอนนี้เราคงไม่กังวลเรื่องอาหารไปสักพัก

ผมแทบจะไม่มีตัวเลือกอื่นสำหรับการเสริมความแข็งแกร่ง

เป้าหมายของผมคือการมีก็อบลินแรร์ 8 ตัวขึ้นไป ในเวลาเดียวกันผมต้องเลื่อนคลาสตัวเองด้วย อย่างน้อยที่สุดผมก็ต้องมีกำลังมากพอหากพวกก็อบลินคิดจะต่อต้าน ไม่อย่างนั้นผมคงไม่อาจหลับได้อย่างเป็นสุข

◇◆◆◇◇◆◆◇

เลเวล 14 -> 32