ตอนที่ 55 เชื่อถือได้
[เผ่าพันธุ์] ก็อบลิน
[เลเวล] 8
[คลาส] ลอร์ด , หัวหน้ากลุ่ม
[ทักษะ] <<Ruler of the Horde>> <<ปฏิปักษ์>> <<คำรามอย่างรุนแรง>> <<ความชำนาญการใช้ดาบ B - >> <<ความละโมบที่ไม่สิ้นสุด>> <<การจ้องมองจากปีศาจ>> <<จิตวิญญาณของราชัน>> <<ผู้ควบคุมแห่งปัญญา>> <<ดวงตามรกตของงู>> <<การเต้นรำแห่งความตาย>> <<ดวงตาของงูสีชาด>> <<การจัดการเวทมนตร์>> <<นักรบคลั่ง>> <<Third Impact>> <<สัญชาตญาณ>> <<ผู้ควบคุมแห่งปัญญา II>>
[การคุ้มครองจากพระเจ้า] เทพธิดาแห่งนรก อัลทีเซีย
[แอตทริบิวต์] ความมืด, ความตาย
[สัตว์ใต้บังคับบัญชา] โคโบลชั้นสูง (เลเวล 1) กัสต้า (เลเวล 20) ซินเธีย (เลเวล 20) บุย (Lv36)
◇◆◇
[ก็อบลิน] กิก้า
ก็อบลินที่อาศัยอยู่ผู้นำคนก่อนพ่ายแพ้ให้กับออร์ค แต่ปัจจุบันเขาเป็นก็อบลินที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาผู้ใต้บังคับบัญชาของผม เขาเป็นผู้ใช้หอก
[ก็อบลิน] กิกูว
อดีตผู้นำหมู่บ้าน เขาถูกกดดันเพื่อสละตำแหน่งให้กับผม เขาใช้ดาบยาวและค่อนข้างฉลาดถ้าเทียบกับก็อบลินแรร์ทั่วไป
[ก็อบลิน] กิกิ
เป็นที่รู้จักในฐานะผู้ฝึกสัตว์ เขาเลื่อนคลาสในหลังจากการล่ากวางเอเรล เป็นความสามารถที่ค่อนข้างหายากและเขาชอบที่จะใช้ขวาน
[ก็อบลิน] กิโก
ก็อบลินที่มีบาดแผลมากมายทั่วร่าง อาหารส่วนใหญ่มักถูกขโมยโดยเกรย์วูฟ ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะติดตามผม เขาเป็นคนที่มีประสบการณ์มากที่สุดในหมู่พวกก็อบลินแรร์
[ก็อบลิน] กิซาร์
ดรูอิด (ก็อบลินแรร์) ผู้ใช้เวทย์ลม ที่เพิ่งเข้ากลุ่มมา
[ก็อบลิน] กิจิ
ก็อบลินแรร์ที่เลื่อนคลาส (ตอนที่ 37) จากการออกล่ากับกลุ่มของกิก้า
[ก็อบลิน] กิโด
ดรูอิดผู้ใช้เวทย์ลม
[ก็อบลิน] กิจี
ก็อบลินแรร์จากกลุ่มของกิกูว เขามีทักษะ <<ดวงตาที่เปิดกว้าง>> ซึ่งทำให้เขาสามารถเห็นจุดอ่อนของคู่ต่อสู้
[ก็อบลิน] กิด้า
ก็ก็อบลินแรร์จากกลุ่มของกิก้า เขามีทักษะที่โดดเด่นอย่าง <<ความรู้เกี่ยวกับหอก>> และ <<ดื้อรั้นอย่างไม่มีเหตุผล>>
[ก็อบลิน] กิซู
ก็อบลินแรร์ผู้ถูกเทพเจ้าผู้บ้าคลั่ง (ซู โอรุ) คุ้มครอง มีทักษะ<< Mad Dog >>
◇◆◇
ก็อบลินเผ่าเกิร์ดการ์กำลังซ่อนตัวอยู่ในความมืดเพื่อรอคอยคำสั่งโจมตีด้วยความกระตือรือร้น หลังจากมาถึงจุดหนึ่ง เมื่อพวกเขาคิดว่าสามารถเอาชนะและเข้ายึดหมู่บ้านเผ่ากันระได้ แต่แล้วพวกเขาก็ถูกขับไล่ออกมา แต่สิ่งที่รอพวกเขาอยู่คือใบหน้าอันโกรธเกรี้ยวของริเวก้าผู้เป็นหัวหน้า
“เราจะโจมตีพวกมันกลับไป”
ด้วยใบหน้าของริเวก้า แม้แต่ใบหน้าของออร์คก็ดูน่ารักเมื่อเทียบกับมัน ก็อบลินเผ่าเกิร์ดการ์อดไม่ได้ที่จะก้มหัวลงต่อหน้าใบหน้าที่น่าเกลียดนี้ การกระทำตามอำเภอใจของริเวก้าไม่เคยถูกตั้งคำถามแม้แต่ตอนนี้
“เราต้องเลือกเวลาที่เหมาะสม” เขายิ้ม
ใบหน้าของเขาสามารถอธิบายได้ดีที่สุดว่าเป็นปีศาจอันซุกซนที่กำลังวางแผนบางอย่าง
ก็อบลินเผ่าเกิร์ดการ์ทำได้เพียงพยักหน้ารับต่อใบหน้าอันชั่วร้ายนั้น
“พวกไรเดอร์ควรจะทำให้พวกมันยอมจำนนแล้วในตอนนี้”
ตอนนี้เป็นเวลากลางคืน
ก็อบลินเผ่าเกิร์ดการ์รวมตัวกันเป็นฝูงขณะเฝ้าดูหมู่บ้านเผ่ากันระซึ่งไม่ต่างจากป้อมปราการธรรมชาติ
“ฮ่าฮ่าฮ่า พวกมันจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่ากำลังจะโดนอะไร!” ริเวก้าหัวเราะด้วยเสียงทุ้ม
ก็อบลินเผ่าเกิร์ดการ์พยักหน้าหงึก ๆ โดยไม่พูดอะไรสักคำ พวกเขากระตือรือร้นที่จะโจมตี เพราะเมื่อหมู่บ้านล่มสลาย สิ่งแรกที่จะตามมาคืองานเลี้ยง
“พวกไรเดอร์ได้ส่งข่าวมาแล้ว” หน่วยสอดแนมกล่าว
ริเวก้าพยักหน้า เมื่อได้ยินรายงาน
“เราจะโจมตีเมื่อพวกมันหนีออกมาจากหมู่บ้าน” เขากล่าว
ดวงตาของก็อบลินทำงานได้ดีในความมืด และเป็นเพราะดวงตาคู่นั้นที่ทำให้เขามองเห็น
"เคลื่อนวายุ (Windea) "
ทันใดนั้นเองอากาศก็สั่นสะเทือนและมีพายุทอร์นาโดสี่ลูกโจมตีแขนอันแข็งแกร่งของริเวก้า
“อ - อะไร!?” ริเวก้าร้องออกมาใน เมื่อมีเสียงของก็อบลินพึมพำ “เฮ้อ มันเป็นเวลาสักพักแล้วที่เราไม่ได้จัดงานเลี้ยง แต่พวกเจ้ากล้าโจมตีมาในเวลานี้จริงเหรอ? มารยาทของพวกเจ้าอยู่ที่ใดกัน!”
เมื่อคำพูดเหล่านั้นสะท้อนออกมา แขนขาของริเวก้าก็ถูกพายุทอร์นาโดทั้งสี่พัดออกไป
จากนั้นก็มีลมกระโชกปรากฏขึ้นข้างฝูงเผ่าเกิร์ดการ์ นั่นคือก็อบลินตัวเล็กที่ยึดหมู่บ้านเผ่ากันระกลับมา
◇◇◆
“ตามลอร์ดกิซาร์ไป!” กิจีสั่ง
เมื่อเขาสั่ง พวกก็อบลินที่รวมกันเป็นกลุ่มสามคนจึงโจมตีใส่ก็อบลินเผ่าเกิร์ดการ์
“ไปเอาหัวพวกมันมา!”
“ขอรับ”
กิกิได้เรียกกิจิที่ซ่อนตัวอยู่ เขาขี่นกกระจอกเทศสองหัวและหยิบขวานจากด้านหลังฟาดไปยังก็อบลินเผ่าเกิร์ดการ์ที่มีความสูงมากกว่าเขาถึงสองเท่า
ในขณะเดียวกันกิจิก็ทำให้ก็อบลินเผ่าเกิร์ดการ์กรีดร้องด้วยความเจ็บปวด
คนที่จัดการกับก็อบลินเผ่าเกิร์ดการ์ที่ล้มลงคือดรูอิดกิโด
และสุดท้ายการผู้ปิดฉากคือก็อบลินปกติ พวกเขาจะเข้าไปตอนที่ทุกคนอ่อนแอและแทงไปยังบาดแผลที่เปิดอยู่
“ลูกศร! ยิงไปหาพวกมัน!”
เมื่อสายลมพัดพาเสียงของกิซาร์ไป ก็อบลินเผ่ากันระจึงปล่อยลูกธนูใส่หัวของพวกมัน
“ระดมยิงครั้งที่สอง!”
เมื่อได้ยินเสียงของรา กิลมิ ลูกธนูอีกชุดก็ถูกปล่อยออกมา คล้ายกับสายฝนที่โปรยปรายลงบนก็อบลินเผ่าเกิร์ดการ์
แม้ว่ากล้ามเนื้อของก็อบลินเผ่าเกิร์ดการ์จะแข็งแกร่งจนลูกศรไม่สามารถทะลุผ่านได้ตามปกติ แต่ท้ายที่สุดแล้วไม่ว่าพวกเขาจะพยายามแค่ไหน บริเวณเช่นดวงตาหรือภายในปากก็ไม่สามารถฝึกฝนได้
ดังนั้นก็อบลินเผ่ากันระจึงเน้นไปที่จุดสำคัญเหล่านั้น อีกฝ่ายพยายามที่จะหยุดพวกมัน แต่กิจีผู้มีตาเบิกกว้างจึงพุ่งเข้าไป
จากนั้นพวกก็อบลินปกติก็โจมตี ทำให้พวกมันจะสะสมบาดแผลเล็ก ๆ นับไม่ถ้วน จนในที่สุดก็จะสร้างความเสียหายมากพอที่จะกำจัดพวกมันได้
สถานการณ์นี้ไม่ได้ดูดีสำหรับก็อบลินเผ่าเกิร์ดการ์ ที่จะแย่ไปกว่านั้นคือหัวหน้าที่ควรจะเป็นผู้นำกลับก็ถูกจัดการไปจากโจมตีครั้งแรก กระแสการต่อสู้จึงไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้อีกต่อไป
“อ- อย่าเข้ามาใกล้ข้า!”
ในขณะที่พวกเขาดูการต่อสู้ของก็อบลินปกติ ทักษะของกิซูก็เปิดใช้งาน
กิซูผู้ได้รับการปกป้องจากเทพเจ้าผู้บ้าคลั่งได้เปิดใช้งาน << Mad Dog >>
“กูรูอาาาาาาาาาาา!”
กำปั้นของก็อบลินเผ่าเกิร์ดการ์ที่เหวี่ยงใส่คาดว่าจะฆ่าเขาได้ แต่พวกเขาก็ต้องประหลาดใจเมื่อกิซูก็หยุดมันไว้ จากนั้นด้วยการผลักดัน เขาส่งก็อบลินเผ่าเกิร์ดการ์ลอยขึ้นไป
“เป็นไปไม่ได้!” ก็อบลินเผ่าเกิร์ดการ์ตะโกนกลับไป
แต่ในขณะที่เขามึนงง กิซูก็เดินเข้าหาและฟาดมันด้วยหอกของเขา
“ว - วิ่ง …” ก็อบลินเผ่าเกิร์ดการ์พูด
ก็อบลินเต็มไปด้วยความหวาดกลัว เมื่อพวกมันถูกโค่นล้มอย่างง่ายดายและผู้บัญชาการที่หายไป พวกก็อบลินเผ่าเกิร์ดการ์จึงแตกทัพและวิ่งหนีเพื่อเอาชีวิตรอด
“ไม่จำเป็นต้องไล่ตาม!” กิซาร์สั่ง “เราโจมตีไปมากพอแล้ว เราจะไปตรวจสอบผู้บาดเจ็บแทน”
หลังจากที่พวกเขาขับไล่พวกก็อบลินออกไปได้ กิซาร์ได้รวบรวมก็อบลินผู้บาดเจ็บของศัตรูที่ไม่สามารถวิ่งหนีและยังหายใจรวยรินไว้ตรงกลาง
“ห้าคนได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย …นั่นไม่เลวร้ายเท่าไหร่”
เมื่อกิซาร์พยักหน้าอย่างพึงพอใจ เขาก็พูดกับก็อบลินเผ่าเกิร์ดการ์
“ฟังให้ดี จากนี้ไปพวกเจ้าทุกคนต้องตอบคำถามของข้า ถ้าไม่งั้น…”
เขาส่งสัญญาณไปยังกิจี กิจีจึงฟันก็อบลินเผ่าเกิร์ดการ์ตัวหนึ่งที่เท้าด้วยดาบยาวในมือ
มันกรีดร้องออกมา ก็อบลินตัวอื่นจึงอดไม่ได้ที่จะสั่นกลัว เมื่อเห็นความเจ็บปวดของเพื่อนร่วมเผ่า
“มีก็อบลินกลุ่มอื่นอีกมั้ยที่โจมตีหมู่บ้าน?”
ก็อบลินเผ่าเกิร์ดการ์ที่ตัวสั่นส่ายหัว เพื่อเอาชนะความกลัว
“พวกเจ้าสมรู้ร่วมคิดกับก็อบลินเผ่าพาราดัวด้วย?” รา กิลมิถาม
ก็อบลินเผ่าเกิร์ดการ์นิ่งไปชั่วขณะ จากนั้นไม่นานพวกเขาก็ส่ายหัว
อย่างไรก็ตามกิซาร์ไม่พอใจกับพฤติกรรมของกิลมิ
“มันจะดีมากกว่า หากเจ้าไม่ถามคำถามที่ไม่จำเป็น” กิซาร์กล่าวอย่างเย็นชา
“ไม่ มันจำเป็น” รา กิลมิโต้กลับ
กิซาร์กัดฟันของตัวเองและเขาไม่ได้ถามต่อ
ด้วยสาเหตุนี้กิลมิจึงพยายามถามคำถามอื่น
“คนที่จะตัดสินว่าคำถามนั้นจำเป็นหรือไม่จำเป็นคือพวกเรา” กิซาร์กล่าวด้วยความรำคาญ กิลมิจึงโต้แย้ง “แต่…”
ในขณะที่ทั้งสองจ้องมองกัน ทันใดนั้นนกกระจอกเทศสองหัวของกิกิก็ปรากฏขึ้นตรงกลาง
“ไม่อนุญาตให้มีการต่อสู้…” เขาพูด
"ใช่ การต่อสู้นั้นไม่ดี ราชาเข้ากันได้ดีแม้กระทั่งกับมนุษย์” กิจิกล่าวเสริม
ผู้ฝึกสัตว์อสูร กิกิและผู้ลอบเร้น กิจิเข้ามาแทรก
พวกเขาสองคนเข้ากันได้ดี
“เราไม่ได้ต่อสู้ เราแค่มีความคิดเห็นที่แตกต่าง ... แต่เมื่อคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ มันผิดเองที่ข้าจะถามเพียงคนเดียว”
เมื่อได้รับการบอกทางอ้อมให้ทำตามแบบอย่างของราชา กิซาร์จึงสูญเสียคำพูดใด ๆ ในขณะเดียวกันเขาก็เข้าใจว่าไม่มีเหตุผลที่จะทะเลาะกันที่นี่
“ไม่ ข้าก็ทำมากเกินไป ผู้รับผิดชอบเรื่องนี้คือลอร์ดกิซาร์”
กิลมิก้มหน้า
แม้ว่ากิลมิจะมีชื่อเสียงในเผ่ากันระ แต่เขาก็ยังเป็นคนใหม่ในกลุ่มนี้ ดังนั้นการที่เขาเข้าไปแทรกแซงจึงเป็นการดูหมิ่นกิซาร์
ยิ่งไปกว่านั้นเขาตระหนักดีว่าเขาไม่ได้เป็นตัวของตัวเอง เพราะเขาเห็นอลิฮาลูฮาลจากพาราดัว มันทำให้หัวใจของเขาตื่นตระหนกจนสูญเสียความสงบ
“ในระหว่างนี้เราจะพาพวกมันไปหาราชา” กิซาร์แนะนำ ซึ่งกิลมิและกิกิก็พยักหน้าเห็นด้วย
กิซาร์บอกให้กิลมิเป็นผู้นำทาง ขณะที่พวกเขาเดินไป กิซาร์ได้มองดูร่องรอยแห่งการต่อสู้ที่อยู่เบื้องหลังเป็นเวลานาน
“…นี่ไม่ใช่ชัยชนะที่ง่ายเลย” เขาพึมพำ
◇◇◆
การต่อสู้ที่ป่าลึกลับ เป็นของเราแล้ว
ไรเดอร์ของเผ่าพาราดัวเจ็บปวดอย่างแน่นอน แต่การกลับไปก็ไม่ได้หมายความว่าพวกเราแพ้
และมากกว่านั้น ...
“พวกเจ้าทำงานได้ดี” ผมพูดขณะมองดูการกลับมาของก็อบลินกลุ่มกิซาร์
ก็อบลินเผ่ากันระมีสีหน้าตื่นเต้น เมื่อพวกเขาเห็นนักโทษที่พามาด้วย
ชัยชนะครั้งนี้น่าจะช่วยลดความหวาดกลัวของพวกเขาได้
“การเจรจาล้มเหลว?” กิซาร์ถามอย่างซุกซน
“เห็นได้ชัดว่าพวกมันมาที่นี่เพื่อประกาศสงคราม” ผมพูด
มีรอยยิ้มอันชั่วร้ายรอยยิ้มปรากฏอยู่บนหน้าผม
