Chapter 3
Chapter 3
ใช้เวลาไม่นานก่อนที่พื้นดินจะเต็มไปด้วยคน.
แม้แต่ผู้ที่ได้รับบาดเจ็บน้อยที่สุดก็มีกระดูกหักหลายซี่และหลายคนก็ตายตรงนั้นทันที.
ซอดเดินไปที่บาร์ต้อนรับที่ใช้โต๊ะของคันดู(บาร์ไม้ตามที่เห็นบ่อยๆในหนังอะแหละ).
"เอา BBQ ที่ดีที่สุดมา พร้อมกับโค๊กเย็นๆ เอาแก้วใหญ่ๆที่เต็มไปด้วยน้ำแข็งมาด้วย."
ซอดคิดถึงโค๊กบนโลกมาก แม้ว่าเขาจะมีไอเดียหลายๆอย่างของชาวคริปตอน แต่เขาก็ไม่อาจทำโค๊กอย่างที่เขาต้องการดื่มได้.
แน่นอนว่าเจ้าของร้านไม่กล้าปฏิเสธซอด ซอดหาร้านค้าที่ดูมีคนเข้าน้อยและพบว่าโต๊ะเหล่านี้ไม่เคยทำความสะอาดเลย ดังนั้นเขาจึงต้องมาที่ร้านเหล่านี้หลังจากที่เขาได้รับเงินหลายพันดอลลาร์จากนักเลงเมื่อกี้.
ค่าใช้จ่ายของซอดในอเมริกานั้นไม่ชัดเจนนัก ไม่ต้องพูดถึงว่ามันไม่ใช่ยุคหินขณะที่เขามาต่างโลก.
"เร็วๆและทำความสะอาดโต๊ะด้วย."
ซอดพูด.
ไม่มีใครใน rotisserie ทำให้สะอาดดังที่ชายหนุ่มต้องการได้โดยที่ไม่ใช่ผงซักฟอกในการทำความสะอาดน้ำมันเยิ้มๆที่โต๊ะ.
ในสถานที่แบบนี้มีการทำความสะอาดน้อยมาก เหตุผลก็คือแม้ว่าจะทำดี แต่พวกอันธพาลเหล่านี้ก็จะทำให้แย่เหมือนเดิม พวกเขายังกินทิ้งกินขว้างแถมยังไม่เก็บขยะลงถังด้วยซ้ำ.
ซอดชอบกิน BBQ แบบเท็กซัสมากและดื่มพร้อมกับโค๊กเย็นๆถึง 5 ลิตร.
นอกจากนี้เขายังกิน BBQ ที่เทียบเท่ากับคน 50 คนได้ด้วยเพียงคนเดียวและทำให้สินค้าในสต็อกของร้านหายไปครึ่งนึง.
เมื่อเจ้าของร้านเข้ามาเช็คบิล เขาก็ดูสงสัยในชีวิต.
ซอดยังพบว่าเขากินได้อีกมาก แต่ชาวคริปโตเนียนไม่ทำอย่างนั้น พวกเขาใช้การสังเคราะห์แสงเพียงอย่างเดียวมันก็ทำให้พวกเขาเพียงพอที่จะมีพลังงานทั้งวัน หากคุณคิดว่าพวกเขาจะกินหรือดื่มเหมือนกับชาวไซย่า มันก็เทียบเท่ากับทำร้ายพลังงานของโลก เว้นแต่จะทำให้กระเพาะของเขาย่อยและเปลี่ยนสสารให้เป็นพลังงานได้ 100%
หลังจากกินอาหารเสร็จแล้ว ซอดก็เริ่มสอบถามข่าวกับเจ้าของร้าน.
ตอนนั้นเขาถึงได้รู้ว่าคนที่เขาฆ่าและทำให้พิการนั้นเป็นของแก๊งสกอเปี้ยน แม้ว่าชื่อแก๊งเหล่านี้จะฟังดูแปลกๆ แต่แก๊งสกอเปี้ยนก็เป็นแก๊งที่น่ากลัวมาในเม็กซิโกและเท็กซัส ชื่อเสียงของพวกเขาเทียบกับกับ แก๊งสเกลตัน ที่ถูกสนับสนุนในคนระดับสูงใต้ดินในสหรัฐฯ เอ็มเพอร์เรอร์ จิน.
สองแก๊งใหญ่ต่อสู้กันอย่างเปิดเผยที่ชายแดนสหรัฐฯ-แม็กซิโก และเม็กซิโกกับเท็กซัส พวกเขาไม่เพียงแต่ปล่อยข่าวเท่านั้น แต่ยังมีการแทรกแซงบางครั้งรวมถึงการลักพาตัวและแบ็ลเมล์และค้ามนุษย์ด้วย แม้กระทั่งกรณีการค้าอวัยวะมนุษญ์ที่สร้างความตื่นตระหนกให้กับสหรัฐฯ.
แต่ตอนนี้ธุรกิจหลังของแก๊งสกอเปี้ยนคือการขายยาบ้าและยาไอซ์ ในขณะที่แก๊งสเกลตันขายอาวุธเป็นหลัก 'ผู้ขาย' ที่ใหญ่ที่สุดในอเมริการู้จักคือ กลุ่มโกลด์เด้นยูเนียนและแก๊งโกเด้นสกูล
นอกจากนี้ยังทำให้อาวุธของแก๊งสเกลตันมีความก้าวหน้าและทรงพลัง และยังทำให้แก๊งเวน่อมสกอเปี้ยนสู้ได้แค่เพียงแก๊งสเกลตันเท่านั้น.
ซอดรู้สึกว่ามันน่าสนใจมากและไม่สนใจพวกเขา พวกเขาไม่ใช่ หลี่ฉีเย่หรือหลงอ้าวเทียน* เขาจะไม่ฆ่าใครเว้นแต่พวกเขาจะขู่เขาเท่านั้น
(TL:มาจากเรื่อง EMPEROR’S DOMINATION).
หลังจากที่กินแล้ว ซอดก็ไม่ได้กลับไปในทันที แต่เริ่มเดิมไปเรื่อยๆในที่ต่างแดนแห่งนี้.
แก๊งแมงป่องที่ถูกเขาทุบตีอย่างรุนแรงเมื่อเช้าก็กลับไปรายงานสถานการณ์ แม้ว่ามันจะเป็นแค่การชกต่อย แต่ก็มีคนตาย คนเหล่านั้นต้องเผชิญหน้ากับแก๊งแมงป่อง.
แม้ว่าสำนักงานใหญ่ของแก๊งแมงป่องจะไม่ได้อยู่ในเท็กซัสเหมือนกับแก๊งสเกลตัน แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะมาถูกหยามที่นี่ได้.
มือปืนมากกว่า 50 คนออกเดินทางทันทีและพวกเขาก็จะมาจัดการกับคนที่ทำลายชื่อเสียงของแก๊งแมงป่อง
จากนั้นการกระทำของซอด เขาก็ไม่อาจซ่อนตัวของพวกตางูเหล่านี้ได้และใช้เวลาไม่นานที่เขาจะถูกขวางบนถนน.
ตำรวจในเท็กซัสไม่สนใจหากเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับแก๊งแมงป่อง ท้ายที่สุดพวกเขาส่วนใหญ่ก็เป็นตำรวจผิวดำที่รับเงินจากแก๊งแมงป่องหรือไม่ก็เป็นคนของแก๊งแมงป่องเอง
ซอดรู้สึกประหลาดใจมากๆ.
"ไปลงนรกซะ!"
พวกเขาไม่ได้บอกว่าจะเอาซอดไปขังหรือทรมาณ การฆ่ากันกลางถนนถือเป็นเรื่องที่ดีกว่า.
จากนั้นพวกเขาก็ยกปากกระบอกปืนและยิง การตอบสนองของซอดนั้นดีเป็นพิเศษทำให้เขามองไปที่อีกฝั่งราวกับว่าพวกเขากำลังค่อยๆยกปืนขึ้นมาเล็ง จากการคำนวนด้วยสายตา เขาก็สามารถหลบหลีกมันได้อย่างง่ายดายและพวกอันธพาลเหล่านั้นก็เหนี่ยวไกตามสัญชาตญาณ.
จากนั้น ฉากที่น่าตกใจก็ปรากฏขึ้น ซอดหลบกระสุนของพวกเขาได้ง่ายๆและพุ่งเข้าหาพวกเขาอย่างรวดเร็ว!
"แม่ง!"
"ฟัค!"
มือปืนมากกว่า 50 คนตกใจมาก แต่ถึงอย่างนั้นพวกเขาก็ยังต้องการฟาดซอดด้วยปืน แต่ความเร็วในการเคลื่อนไหวของร่างกายและการตอบสนองของพวกเขาช้าเกินไป หลังจากที่ซอดเข้าใกล้ได้อย่างรวดเร็วแล้วเขาก็ต่อยชายที่เป็นผู้คนหนึ่งไปหมัดนึง ฉากเหล่านี้เป็นสิ่งที่น่าตกใจที่สามารถเห็นได้ในหนังเท่านั้น.
คนที่โดนต่อยกระเด็นไปชนกับคนข้างหลัง 3-4 คนและพวกเขาก็กระเด็นไปพร้อมกัน...
หมัดเดียว ทำให้คนมากกว่าครึ่งโหลไม่อาจลุกขึ้นมาได้อีก!
กลุ่มอันธพาลที่มาด้วยกันรู้สึกเหมือนว่าชายคนนั้นเป็นสิ่งที่สุดยอด เพียงแค่เขายืนเฉยๆก็ทำให้รู้สึกว่าเขานั้นคงกระพัน.
และชายคนแรกที่ถูกต่อย ตรงที่ๆเขาถูกต่อยได้ยุบจนสามารถใส่ลูกโบว์ลิ่งได้เลย.
มือปืนที่อยู่ห่างออกไปเพียง 7 ก้าวได้ยิงออกมา ด้วยระยะห่าง 7 กาว เขาก็ถูกหมัดต่อยเข้าเสียแล้ว!
(TL: ระยะ 7 ก้าวหรือระยะ 7 เมตร ในการฝึกฝนพวกนี้แล้วถือว่าเป็นระยะอันตรายครับ แม้ว่าอีกฝ่ายจะมีปืนก็ตาม ต่อให้อีกฝ่ายมีมือเปล่าแต่ถ้าเข้าไปในระยะ 7 ก้าวแล้ว คนที่ปืนก็ไม่อาจทำอะไรกับคนมือเปล่าได้)
แก๊งสกอเปี้ยนหลังจากที่ถูกซอดต่อยพวกเขาก็ไม่อาจสู้กลับได้ แม้ว่าพวกเขาจะรีบหันปืนชี้ที่มาเขา แต่พวกเขาก็ยิงโดนพวกเดียวกันเองเท่านั้น ขณะที่ซอดหยิบปืนยิงไปรอบๆและจัดการคนเหล่านั้นด้วยตัวเอง.
ท้ายที่สุด มือปือก็ร้องอวดครวญ พวกเขาไม่ทำอะไรอีกนอกจากความกลัว สัตว์ประหลาดนี่มันโผล่มาจากไหน?
ซอดเหยียบไปที่คนหนึ่งที่กำลังร้อง.
"พาฉันไปหาหัวหน้าแก๊งสกอเปี้ยนของแกหน่อย."
ซอดมองไปที่เขาและพูด.
เนื่องจากอีกฝ่ายเข้ามาหาถึงหน้าประตู ซอดก็จะไม่ยอมอีกฝ่าย.
"นี่ตำรวจ!"
ตอนนี้ตำรวจผิวดำที่มาเก็บเงินก็วิ่งเข้ามา.
ล้อกันเล่นหรอ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับแก๊งสกอเปี้ยนเหล่านี้พวกเขาก็จะแย่เช่นกันและเงินสกปรกเหล่านี้ก็ใช้ได้เพียง 2-3 เดือนเท่านั้น.
ซอดเหลือบไปมองตำรวจผิวดำที่กำลังวิ่งออกมาในช่วงเวลาสำคัญแว่บหนึ่ง.
เพียงผิวเผินเขาอาจจะจัดการพวกมันไม่ได้ง่าย ซอดจึกตัดสินใจที่จะตามหาต้นตอ พวกนี้จะต้องกลับไปช่วยแก๊งสกอเปี้ยนไม่อย่างนั้นพวกเขาจะต้องโดนแก๊งสกอเปี้ยนส่งไปนอนโรงพยาบาลแน่ๆ?
ถึงเวลาที่เขาจะต้องจัดการเองแล้ว.
อย่างที่คาดไว้ หลังจากตำรวจผิวดำช่วยแจ้งแก๊งสกอเปี้ยน แก๊งสกอเปี้ยนก็ส่งคนไปที่โรงพยาบาลเพื่อตรวจสอบสถานการณ์ ซอดตามผู้ชายคนนี้ไปถึงรังของแก๊งสกอเปี้ยนที่ชายแดนเท็กซัส.
โรงงานแห่งนี้เป็นแหล่งส่งสินค้าที่สำคัญที่สุดแห่งหนึ่งของแก๊งสกอเปี้ยน มันสามารถผลิตยาไอซ์ได้ถึง 30 ตันต่อปี และยังเป็นแหล่งผลิตยาไอซ์ที่ใหญ่ที่สุดของแก๊งสกอเปี้ยน.
นอกจากการขนส่งไปยังเท็กซัสแล้วและรัฐต่างๆของอเมริกา พวกเขาก็ยังส่งไปถึงสามเหลี่ยมทองคำ.
คงไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะบอกว่านี่คือเส้นทางสายทองคำ อย่างน้อยๆสองในสามของเงินทุนของแก๊งสกอเปี้ยนก็มาจากการค้ายาไอซ์
