ตอนที่ 410 ผมจะให้เธอชดใช้อย่างสาสม
“แกได้ดูคลิปตบตีของเธอหรือเปล่า” แม่ซูไม่ตอบในสิ่งที่เขาถามก่อนหน้า
ซูเจ๋อเงียบไปสักพัก ก่อนจะพยักหน้า “ครับ ดูแล้ว”
“แกคิดว่าผู้หญิงที่ท้องน้อยกว่าสามเดือนจะตบตีกับใครอย่างที่เธอทำเหรอ?”
น้ำเสียงของแม่ซูเยาะเย้ย
“ถ้าฉันมีเรื่องกับคนแบบนั้น ตอนที่ฉันอุ้มท้องแกอยู่ แกคิดว่าตอนนี้แกจะได้มานั่งอยู่ตรงนี้ไหม?”
“อาซู่ ถ้าผู้หญิงคนหนึ่งสามารถทำบางสิ่งที่อันตรายเช่นนี้ได้ในขณะที่ตั้งท้อง นั่นแสดงให้เห็นว่าเธอห่วยใยลูกในท้องของเธอน้อยเพียงใด เธอไม่มีความรักผิดชอบ ผู้หญิงแบบนี้ไม่เหมาะที่จะเป็นแม่คนหรอกนะ”
“ย้อนกลับไปตอนที่ฉันท้อง ฉันระมัดระวังทุกสิ่งทุกอย่างเป็นอย่างมาก ฉันไม่เถียงกับใครเสียด้วยซ้ำเพราะกลัวว่ามันจะเป็นอันตรายต่อแก”
“ยิ่งไปกว่านั้น ผู้หญิงที่ท้องส่วนใหญ่ เขาไม่ออกแรงเช่นนั้นหรอก หากทำอะไรเช่นนั้นลงไป ก็ต้องพบว่ามีเลือดออกให้เห็นบ้าง แล้วแกเห็นเธอในวันนั้นอยู่ในสภาพไหน?”
“เธอตกเลือดหรือเปล่า?” แม่ซูถามอย่างตรงไปตรงมา
“ตอนที่แกพาเธอไปโรงพยาบาล หมอพูดอะไรเกี่ยวกับทารกในครรภ์บ้างไหม?”
ซูเจ๋อตะลึงเล็กน้อยกับคำถามของแม่
ท่าทางของเขาแย่ขึ้นเรื่อย ๆ ในช่วง 10 วินาทีความสงสัยของแม่ซูทำให้เขาแปลกใจและรู้สึกสงสัยขึ้นมาบ้าง
สาเหตุที่เขาพาเฉียวอันซินไปโรงพยาบาล
ก็เพราะวิธีการตบตีของเธอในคลิปวิดีโอนั่น
แต่เขาได้อ่านรายงานทั้งหมดของโรงพยาบาลแล้วนี่
“แต่รายงานของโรงพยาบาล บอกว่าเธอท้อง...”
แม่ซูร้องเสียงหลง “รายงาน? ตอนนี้ฉันก็ทำได้เหมือนกัน”
ซูเจ๋อพูดไม่ออก
“อาซู ย้อนกลับไปก่อนที่ฉันจะแต่งงานกับพ่อแก ฉันเกือบจะเสียพ่อแกให้ผู้หญิงคนอื่นเหมือนกัน ในตอนนั้นผู้หญิงคนนั้นบอกว่าเธอท้องและพ่อของแกไม่สงสัยเรื่องนี้เลย”
“แต่เพียงไม่นานก็พบว่าเธอติดสินบนหมอ แกต้องรู้สิว่าผู้หญิงต้องการเป็นเมียแก เขาจะพยายามทำให้ได้ นี่ไม่ใช่เรื่องยากอะไรสำหรับพวกเขา”
“ฉันไม่ได้บอกว่าเธอโกหก แต่ความน่าจะเป็นที่จะเป็นเรื่องโกหกนั้น มีมาก แม้ว่าแกกับเมียนเมียนจะไม่สามารถกลับไปคบกันได้เหมือนเมื่อก่อนได้อีกแล้ว แต่แกก็จะแต่งงานกับผู้หญิงที่แย่งคนรักของคนอื่นเหรอ หะ? อาซู่ ถ้าแกต้องการรู้ชัดเรื่องนี้ แกควรไปที่โรงพยาบาล”
“หรือจะให้ฉันช่วยตรวจสอบให้แกไหมล่ะ”
ซูเจ๋อรู้สึกหวั่นไหวเล็กน้อยในทีแรก ตอนนี้ใบหน้าของเขามืดไปหมด เขากำหมัดแน่น
แม่ซูมองไปที่เขา “อาซู่?”
ซูเจ๋อลุกขึ้นและพูดอย่างเย็นชาว่า “ผมจะต้องรู้เรื่องนี้ให้ชัดให้ได้”
ท่าทางของแม่ซูอ่อนลงเมื่อได้ยินเช่นนั้น
“ถ้าแก พบว่าเธอไม่ได้ท้องล่ะ แกตั้งใจจะทำยังไง?”
ไม่ท้องงั้นเหรอ?
เขานึกถึงเฉียวเมียนเมียนทันที และดูเหมือนว่าม่านน้ำแข็งบาง ๆ จะก่อตัวขึ้นในดวงตาของเขา
“ถ้าเธอกล้าหลอกลวงผม ผมจะให้เธอชดใช้อย่างสาสม”
*
เฉียวเมียนเมียนรอเพียง 10 นาที สายเรียกเข้าจากเหมาเยซื่อดังขึ้น
เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ถามอย่างอ่อนหวาน
“คุณเหมา มาถึงแล้วเหรอคะ?”
ชายที่อยู่ปลายสาย พูดด้วยเสียงต่ำแต่ฟังดูอ่อนโยนเช่นกัน
“อืม ผมมาถึงแล้ว ที่รัก คุณลงมาได้แล้ว”
