ตอนที่ 409 เข้าใจชัดแจ๋ว

​​​​​​​ใบหน้าแบบนั้น น่าดึงดูดเพียงพอที่ผู้หญิงจะตกหลุมรักเขาเช่นกัน

ในตอนนี้เขาไม่แน่ใจว่าเฉียวเมียนเมียนจะยังชอบเขาเหมือนเดิมอยู่หรือไม่

เขาไม่มั่นใจเหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไป

ถ้าเฉียวเมียนเมียนตกหลุมรักเหมาเยซื่อจริง ๆ เขาจะทำอย่างไร?

เขารู้ตัวว่าเขายังรักเธอ

ความรู้สึกของเขาที่มีต่อเฉียวอันซิน เกิดจากความสัมพันธ์เหมือนการได้พบปะกับของใหม่เพียงเท่านั้น จากนั้นภาพของเด็กในท้องของเธอได้แทรกเข้ามา ตอนนี้เขาต้องรับผิดชอบเธอเสียแล้ว

นอกจากนี้เขายังรู้ตัวดี ว่าเขาไม่ได้ชอบเฉียวอันซินมากขนาดนั้น

ความเงียบกินเวลานานเกินไป

แม่ซูได้คำตอบจากการที่เขาไม่ตอบสนองแล้ว

เธอจะไม่รู้จักลูกชายของตัวเองได้อย่างไร?

“อาซู่ ลูกไม่ได้ตั้งใจจะเลิกกับเมียนเมียนใช่ไหม?” แม่ซูถอนหายใจ เธอรู้สึกว่านี่เป็นเรื่องที่น่าเสียดาย

“ตอนนี้ลูกเสียใจหรือเปล่า? แล้วความเสียใจนั่นคืออะไร? แม่รู้จักเมียนเมียนดี ลูกนอกใจเธอและเลิกกับเธอเพราะน้องสาวของเธอ เธอไม่สามารถยกโทษให้ลูกได้หรอก”

“แม่.” ซูเจ๋อเกาศีรษะ

“แม่ก็รู้นี่ ว่าเรากลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ได้แล้ว แล้วแม่จะถามแบบนี้อีกทำไม แม่ต้องการอะไร?”

เขารู้จักนิสัยของเฉียวเมียนเมียนด้วยเช่นกัน

แม่ซูมองดูลูกชายของตนเองที่ขับไล่ว่าที่ลูกสะใภ้คนโปรดไป “ถ้าไม่ใช่เพราะแกไม่สามารถควบคุมร่างกายท่อนล่างได้ และไปลงเอยกับผู้หญิงคนอื่น ลูกสะใภ้ดี ๆ ของฉันไม่หายไปหรอก”

“แม่ต้องทำให้มันดูแย่ขนาดนี้เลยเหรอ”

ซูเจ๋อเคยชินกับการได้รับความเคารพและยกย่องจากคนอื่น ตอนนี้แม่ของเขากำลังเปิดโปงเขาอย่างโจ่งแจ้งขนาดนี้ ดูเหมือนว่าเขายอมไม่ได้

แต่แม่ซูไม่ได้รู้สึกถึงความจำเป็นต้องช่วยลูกชายของเธอจากความลำบากใจ

“แกคิดว่าฉันทำให้มันฟังดูแย่เหรอ? แล้วแกคิดว่าตอนที่แกทำมันดูแย่แค่ไหนกัน? แกเคยคิดถึงเมียนเมียนไหม ตอนที่แกทำสิ่งเหล่านั้นลับหลังเธอ?”

แม่ซูไม่ได้เก็บกลั้นความโกรธไว้เลย

แม้ว่าเธอจะรู้ว่าลูกชายของเธอและเฉียวเมียนเมียน ไม่มีทางกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้อีกแล้ว

ทว่าเธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกโกรธและไม่พอใจทุกครั้งที่คิดถึงเรื่องนี้

ยิ่งเธอคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งเกลียดเฉียวอันซินมากขึ้นเท่านั้น

ถ้าไม่ใช่เพราะการยั่วยวนของผู้หญิงไร้ยางอายคนนี้ อาซู่และเมียนเมียนของเธอจะยังคงรักใครกันดี

พวกเขาอาจจะแต่งงานกันแล้วในปีนี้

และถ้าทุกอย่างเป็นไปด้วยดี อีกประมาณหนึ่งปี เธออาจจะมีหลานให้ได้ชื่นใจ

ซูเจ๋อรู้สึกหงุดหงิด “จะพูดเรื่องนี้อีกให้มันได้อะไรขึ้นมา? ไม่ว่าแม่จะไม่ชอบอันซินมากแค่ไหน เด็กที่เธออุ้มท้องอยู่ก็ไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วย ผมจะแต่งงานกับเธอไม่ว่าแม่จะยินยอมหรือไม่ก็ตาม ผมจะรับผิดชอบเธอกับลูกเอง”

แม่ซูยิ้มเยาะ “ฉันจะไม่ขัดขวางที่จะแกจะรับผิดชอบหรอก”

“แม่...” ซูเจ๋อมองเธอด้วยความตกใจ

“แล้วตกลง แม่จะให้ผมแต่งงานกันอันซินไหม?”

แม่ซูยิ้มอย่างเย็นชา

“แกไม่ใช่เด็กอีกต่อไปแล้ว ฉันจะทำยังไงได้ แกอยากแต่งก็แต่งสิ ฉันไม่ขัดขวางแกหรอกและฉันจะไม่ยุ่งกับแกอีกต่อไป แต่ถ้าแกแต่งงานกับเธอเพราะลูก ฉันก็เข้าใจว่าเป็นอย่างนั้น”

“อย่าคิดว่าเธอเสียสละครั้งใหญ่เพื่อแก แกอาจจะถูกหลอกก็ได้”

ซูเจ๋อรู้ว่าแม่ของเขากำลังบอกใบ้อะไร

“แม่! แม่ยังคิดว่าอันซินหลอกผมอยู่อีกเหรอ? แต่เมื่อวาน ผมก็พาเธอไปตรวจที่โรงพยาบาลแล้วนะ ผม...”