บทที่ 17(อ่านฟรีวันที่ 30 เมษายน 2564)
ในฐานะที่เป็นหนึ่งในร้านขายแร่วิญญาณที่ได้รับความนิยมมากที่สุดใน สวนว่านหลิงร้านค้าวิญญาณศัดิ์สิทธิ์จึงมีเครื่องตัดแร่ของตัวเอง
เมื่อช่างตัดแร่ได้ยินว่ามีคนซื้อแร่วิญญาณน้ำเต้าเซียนสีเขียวม่วงและเขาถูกเรียกให้เปิดมันเขาก็ตกตะลึง
แร่นี้มีราคามากถึง 100000 หินวิญญาณ ทำไมมีคนถึงคิดซื้อ
ผู้ซื้อคนนั้นต้องเป็นคนโง่!
อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้คิดอะไรมากกับแร่นี้ เขาก็ยังคงผ่าแร่ตามคำสั่งของเจ้านาย
ไม่ว่าในกรณีใดเขาไม่ใช่คนที่ใช้จ่ายเงิน
ผู้ชมทุกคนมุ่งความสนใจไปที่ใบมีดแร่อันแหลมคมขณะที่มันตัดผ่านชั้นนอกของแร่วิญญาณพวกเขาทั้งหมดไม่กล้าที่จะละสายตาเพราะกลัวว่าจะพลาดรายละเอียดใด ๆ
แม้ว่าผู้ประเมินแร่วิญญาณที่มีชื่อเสียงจะเคยประเมินแล้วว่าแร่วิญญาณชนิดนี้ไม่มีค่าอะไรเลยแต่ถ้าหากพวกเขาคิดผิดจะเป็นอย่างไร?
ไม่มีทางที่พวกเขาจะพลาดช่วงเวลาที่น่าอัศจรรย์เช่นนี้!
อย่างไรก็ตามในขณะที่ชั้นของหินถูกตัดออกความตื่นเต้นของพวกเขากลับกลายเป็นความผิดหวัง
สิ่งที่ผู้เชี่ยวชาญเหล่านั้นพูดก่อนหน้านี้เป็นความจริง แร่วิญญาณน้ำเต้าเซียนสีเขียวม่วงนี้เป็นเพียงเศษขยะ
แม้ว่าเครื่องตัดแร่จะตัดลงไปที่ชั้นในสุดของแร่ แต่ก็ไม่มีหินวิญญาณใด ๆหรือแม้แต่เศษของหินวิญญาณอยู่ข้างในเลย
สิ่งที่เหลืออยู่มีเพียงน้ำเต้าสีดำคล้ำและเน่าเปื่อย
…
“เป็นไปได้อย่างไร? มันไม่ควรเป็นแบบนี้!”
“แร่วิญญาณนี้ควรมีโอกาสที่ดี! ทำไมเราถึงเห็นแค่น้ำเต้าเน่า ๆ”
ใบหน้าของเจ้าของร้านหลิวดู ตกใจอย่างที่สุดขณะที่เขาหันไปเผชิญหน้ากับเซิ่นเทียน
“นักพรตเซิ่นข้ารู้สึกเสียใจ! ตอนนี้ข้าไม่มีหนทางที่จะช่วยท่านเลย” เจ้าของร้าน หลิว กล่าวอย่างจริงใจและขอโทษ
ในทางกลับกัน ตัวประกอบ A ก็มีความสุขกับผลลัพธ์นี้ เขามองไปที่ เซิ่นเทียนและตะโกน “ตอนนี้ ตอนนี้! มาดูกันว่า เจ้าจะพูดอะไรได้อีก!”
เซิ่นเทียนเพิกเฉยต่อคำกล่าวของ ตัวประกอบ A เขายิ้มและพูดว่า“เจ้าของร้าน หลิว ช่างสุภาพนัก ท่านมีสายตาที่เฉียบคมในการมองเแร่และท่านได้เห็นด้านหน้ที่แท้จริงาของน้ำเต้าอันนี้แล้ว ทำไมท่านต้องเล่นตลกเช่นนี้อีก”
หลังจากนั้นเขาก็เดินไปหาหลี่เหลียนเอ๋อร์และถามอย่างสุภาพว่า“นางฟ้าเหลียนเอ๋อ นักพรตเต๋าขอยืมดาบของท่านได้ไหม”
หลี่เหลียนเอ๋อร์พยักหน้าหยิบดาบของนางออกจากฝักซึ่งนางสะพายไว้ข้างหลังและส่งให้เซิ่นเทียน
1
แซ่บ!
เช่นเดียวกับแสงแดดอันแหลมคมที่สะท้อนออกมาจากผิวของผืนน้ำ แสงเย็นถูกสะท้อนออกมายามดึงดาบออก
ไม่ว่าใครๆที่เห็นคงบอกได้ว่า ดาบที่ยอดเยี่ยมมากเพียงใด!
ยกเว้นเพียงแค่ความจริงที่ว่ามันหนักเกินไปสำหรับ เซิ่นเทียน- เขาต้องใช้กำลังทั้งหมดเพื่อกวัดแกว่งดาบ
โดยไม่ต้องลังเลอีกต่อไปเขาฟาดดาบลงบนน้ำเต้าสีดำ
แซ่บ!
เมื่อดาบกระทบน้ำเต้าก็เกิดเสียงโลหะกระทบกัน
แม้ว่าน้ำเต้าจะมีขนาดเล็ก แต่ก็แข็งอย่างน่าประหลาดใจ อย่างไรก็ตามเมื่อน้ำเต้าสีดำถูกเฉือนออกกลับพบแสงสีรุ้งเปล่งประกายออกมา
แต่สิ่งที่น่าตกใจก็คือเมล็ดพันธุ์แวววาวหลุดออกมาจากด้านในของน้ำเต้าที่ถูกตัด
รังสีคล้ายรุ้งอ่อนโยนเปล่งออกมาจากเมล็ดคล้ายกับตะวันดวงเล็กๆ แต่อบอุ่น สามารถเห็นภาพจาง ๆ ของสัตว์มงคลเช่น มังกร วิหคเพลิง กิเลน และ เต่าดำ หมุนไปมาอยู่ในรัศมี
1
หลังจากที่มันออกมาพวกเขาได้ยินเสียงบทสวดเต๋าที่ลึกซึ้งเบาๆแผ่ออกมา พวกเขารู้สึกจิตใจปรอดโปร่งขึ้น
เห็นได้ชัดว่าเมล็ดน้ำเต้านี้ไม่ใช่ของธรรมดา มันต้องเป็นเมล็ดพันธุ์เซียนที่ประเมินค่าไม่ได้!
…
เซิ่นเทียนหยิบเมล็ดพันธุ์ขึ้นมาและวางไว้ในฝ่ามือที่เปิดอยู่ของ หลี่เหลียนเอ๋อร์
เขายิ้มอย่างอ่อนโยนและแสดงความคิดเห็นว่า“ตามที่นักพรตเต๋าผู้น่าสงสารสัญญาไว้นักพรตจะไม่ทำให้ท่านผิดหวัง!”
หลี่เหลียนเอ๋อหลงใหลกับรอยยิ้มที่มีเสน่ห์นี้ จนนางไม่ได้สนใจที่จะตรวจสอบเมล็ดน้ำเต้าในมือของนางเลย
ท่านพี่เซิ่นไม่ได้โกหกเหลียนเอ๋อร์!
ในขณะนั้นเหล่าผู้ชมก็หายจากอาการตกใจในที่สุด
“เมล็ดพันธุ์? พวกเขาไม่ได้บอกว่าปราณของแร่วิญญาณหมดลงและมันเป็นแค่เศษขยะเท่านั้นหรือ?”
“เจ้าตาบอดเหรอ? ขยะจะมีเมล็ดพันธุ์เชนนี้ได้อย่างไร? เว้นแต่…นี่ไม่ใช่อาวุธ หรือ อุปกรณ์แต่เป็นเมล็ดของตเนไม้”
“แต่เมล็ดพันธุ์นี้มันเปล่งรังสีรุ้งออกมา - เมล็ดพันธุ์เม็ดนี้ไม่ใช่ของธรมมดาๆแน่ๆ!”
“ฮ่าๆ เหมือนที่ข้าเคยพูดไปก่อนหน้านี้ - พี่ชายนักพรตหล่อขนาดนี้จะเป็นนักต้มตุ๋นได้อย่างไร!?”
“พวกคนธรรมดาเช่นเจ้าไม่มีทางเข้าใจเจตนาที่แท้จริงของพี่ชายนักพรตเต๋าได้เลย ช่างน่าหัวเราะ!”
…
ในขณะที่เจ้าของร้าน หลิว จ้องมองเมล็ดพันธุ์ในมือหลี่เหลียนเอ๋อร์อย่างว่างเปล่า ทันใดนั้นเขาก็คิดอะไรบางอย่างได้
นี่อาจจะเป็นเมล็ดน้ำเต้าเซียนเจ็ดสมบัติในตำนานที่ได้รับการจัดอันดับให้อยู่ในอันดับที่ 36 ในรายชื่อพฤกษาวิญญาณใช่ไหม?
เมื่อเจ้าของร้าน หลิว คิดถึงความเป็นไปได้นี้เขารู้สึกราวกับว่าโลกทั้งใบของเขาแตกสลาย ตอนนี้เขารู้สึกอยากร้องไห้จริงๆ!
หากต้องการทราบว่าเหตุใดเจ้าของร้าน หลิว จึงรู้สึกเช่นนี้เราต้องเข้าใจก่อนว่าสิ่งต่าง ๆ เป็นอย่างไรในโลกแห่งการฝึกตน
ในโลกนี้นอกจากหินวิญญาณและอาวุธ ผู้คนยังแสวงหาสิ่งของหายากหลายชนิดเพื่อช่วยพวกเขาในการฝึกตน เพื่อช่วยให้
ผู้คนรับรู้ถึงคุณค่าของสิ่งของดังกล่าวผู้ฝึกตนจึงได้จัดทำรายการสิ่งของเหล่านี้ตามลักษณะธาตุและความมีค่าของพวกมัน
รายชื่อนี้ครอบคลุมของทุกประเภทและสามารถแบ่งออกเป็นรายการย่อยของ "รายชื่อโลหะอมตะ", "รายชื่อพฤกษาวิญญาณ", "รายชื่อวารีที่แท้จริง", "รายชื่อเพลิง" และ "รายชื่อดินลึกลับ"
ดังที่ได้กล่าวไว้ก่อนหน้านี้ น้ำเต้าเซียนเจ็ดสมบัติได้รับการจัดอันดับให้อยู่ในอันดับที่ 36 ในรายการ พฤกษาวิญญาณ นี่คือต้นไม้เซียนพันธุ์หายากและเกือบจะสูญพันธุ์!
ตามตำนานเมล็ดน้ำเต้าเซียนเจ็ดสมบัติ เกิดมาพร้อมกับแสงศักดิ์สิทธิ์เจ็ดสีซึ่งสามารถพัฒนาพลังเหนือธรรมชาติเจ็ดอย่างได้
เมื่อน้ำเต้าสุกพลังอำนาจทั้งเจ็ดชนิดนี้จะอยู่ในระดับสูงสุดและมีคนเคยกล่าวไว้ว่า ใครก็ตามที่เป็นเจ้าของมันจะสามารถควบคุมโลกได้
แม้ว่าผู้ฝึกตนนับพันคนจะโจมตีผู้ถือครองน้ำเต้าพร้อมกัน พวกเขาก็ไม่สามารถทำร้ายอันตราบใดๆเขาได้ และเขาก็ยังจะสามารถสังหารผู้โจมตีได้ทุกคน!
1
นอกเหนือจากนั้นส่วนที่มีค่าที่สุดเกี่ยวกับพฤกษาเซียนก็คือพวกมันสามารถมีชีวิตอยู่ได้เป็นเวลานานถึงสิบเท่าหรือมากกว่าอายุของผู้ฝึกตนทั่วไป
หากใครสามารถพบต้นอ่อนของพฤกษาเซียนดังกล่าวได้ก่อนที่มันจะก็ก่อเกิดปัญญาและทำให้มันรับรู้เขาเป็นเจ้าของก่อนที่มันจะเติบโต พฤกษาเซียนจะปกป้องเขาอย่างซื่อสัตย์ หากได้รับการดูแลเป็นอย่างดีพฤกษาเซียนก็จะเติบโตจนอยู่เพื่อปกป้องลูกหลานและลูกศิษย์ของเจ้าของมันและกลายเป็นผู้พิทักษ์ของนิกาย!
แม้แต่นิกายถ้ำสวรรค์สีขาวมันก็สิ่งที่ล้ำค่ามหาศาล
ท้ายที่สุดถ้าเมล็ดนี้ได้รับการดูแลอย่างดีก็สามารถปกป้องผู้คนในนิกายหลายสิบชั่วอายุคน!
ถ้าหลี่เหลียนเอ๋อร์สามารถทำให้เมล็ดน้ำเต้าเซียนเจ็ดสมบัตินี้จดจำนางได้ในผู้เลี้ยงดูมันจนสุก ตำแหน่งของนางในถ้ำสวรรค์มีแต่สูงขึ้น
และมีโอกาสที่นางจะกลายเป็นผู้สมัครตัวเต็งในการเป็นผู้น้ำถสวรรค์สีขาว!
ส่วนราคา ...
คุณค่าของพฤกษาเซียนไม่สามารถวัดได้ด้วยจำนวนเงินใด ๆ
นี่เป็นเพราะแม้ว่าใครจะสามารถมีหินวิญญาณหลายล้านหรือหลายพันล้าน แต่ไม่มีนิกายใดที่จะคิดขายสมบัติแบบนี้ให้ผู้อื่น
หากต้องการมันมาจริงๆพวกเขาต้องลองแลกเปลี่ยนกับตำราเต๋าเซียนที่หายากมาก - มันอาจได้ผล!
…
แน่นอนแม้ว่าเมล็ดน้ำเต้าเซียนเจ็ดสมบัติจะเป็นสมบัติล้ำค่า แต่ เซิ่นเทียนก็ไม่สนใจมัน
เหตุผล? นั้นเรียบง่ายมากเพราะจะไม่มีผลลัพธ์ที่ดีเกิดขึ้นแน่ๆหากเมล็ดนี้ลงเอยกับเขา
เพราะโชคอันเลวร้ายของเซิ่นเทียนทำให้เขาไม่สามารถแม้แต่เลี้ยงกระบองเพชรสีม่วงแค่ต้นเดียวได้- ลองนึกดูว่าจะเกิดอะไรดีถ้าเขายืนกรานที่จะปลูกน้ำเต้าเซียนเจ็ดสมบัติ!
อาจเป็นไปได้ว่าในวันเดียวกันกับที่เขานำเมล็ดนี้กลับบ้านเขาสามารถมันจะเกิดเหตุการณ์อะไรบางอย่างที่ทำให้มันถูกทำลายเช่นเดียวกับกระบองเพชรสีม่วง ที่น่าสงสารเมล็ดชนิดนี้อาจถูกแมวหรือสุนัขจรจัดกินในวันแรกที่ปลูก หรืออาจถูกเด็กซนบางคนทำลาย
มีโอกาส 9ส่วน หรือมากกว่าที่เหตุการณ์ดังกล่าวจะเกิดขึ้น!
นอกเหนือจากนั้นเหตุผลที่สำคัญที่สุดที่ทำให้ เซิ่นเทียนไม่สนใจเมล็ดนี้ ก็คือมันต้องเลี้ยงดูยากมากและโตช้ามากแน่ๆ
ต้องรออย่างน้อย 800 หรือ 1,000 ปีก่อนที่มันจะสุกเต็มที่
ในขณะเดียวกันก็ต้องเลี้ยงด้วยของวารี วิญญาณหินวิญญาณ และสิ่งของที่มีมูลค่ามหาศาลอื่น ๆ ติดต่อกัน สิ่งนี้จะต้องใช้ทรัพยากรจำนวนมากและไม่มีนิกายธรรมดาใดสามารถจ่ายได้
นอกจากนิกายถ้ำสวรรค์สีขาวจัดอันดับให้อยู่ใน 10 อันดับแรกของนิกายในโลกแห่งการฝึกตนที่ร่ำรวยถึงสามารถเลี้ยงดูมันได้
ด้วยเงินในกระเป๋าของเซิ่นเทียนเขาจะแห้งภายในไม่กี่มันถ้าเขาคิดเลี้ยงมัน
…
แม้จะปลอบใจตัวเองหลายครั้งแล้วก็ตามเขายังคงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกทุกข์ใจท้ายที่สุด
นี่คือของล้ำค่าเมล็ดพันธุ์น้ำเต้านางฟ้าเจ็ดสมบัติ!
เขาจะเต็มใจมอบสิ่งนี้ให้คนอื่นได้อย่างไรถ้าไม่ใช่เพื่อเพิ่มโชคของเขา
สิ่งที่ควรค่าแก่การเฉลิมฉลองคือช่วงเวลาที่เขาตัดสินใจปล่อยน้ำเต้าเซียนเจ็ดสมบัติเขารู้สึกราวกับว่ามีบางสิ่งถูกตัดออกจากร่างกายของเขา
รัศมีสีดำที่น่ากลัวเหนือศีรษะของเขาสว่างขึ้น ในความเป็นจริงมีส่วนหนึ่งที่ดูเหมือนจะจางหายไปและโดยรวมแล้วมันดูหดเล็กลง
หากยังคงดำเนินต่อไปไม่นานนักก่อนที่เซิ่นเทียนจะสามารถกำจัดโชคร้ายของตัวเองได้อย่างสมบูรณ์และกลายเป็นชายหนุ่มผู้โชคดี
ตราบใดที่โชคของเขาดีขึ้นและด้วยบัฟมาเขา เขาต้องยังกังวลว่าจะหาโอกาสที่ดีกว่านี้ไม่ได้อีกหรือ?
เมล็ดน้ำเต้าเป็นเพียงสิ่งที่ไม่ควรกล่าวถึง
เมื่อ เซิ่นเทียนคิดถึงเรื่องนั้นเขาก็รู้สึกดีขึ้นมาก และเมื่อเขาเห็นการแสดงออกของเจ้าของร้านหลิวเขาก็รู้สึกพอใจมากยิ่งขึ้นไปอีก
เขาตบไหล่เจ้าของร้าน หลิว และกล่าวอย่างยิ้มแย้มว่า“ตามที่ท่านกล่าวจริงๆมีเพียงคนที่มีโชคชะตาร่วมกับมันเท่านั้นที่จะมองเห็นความล้ำค่าในน้ำเต้านี้และสมบัติที่ซ่อนอยู่ได้ เมื่อแร่วิญญาณน้ำเต้าเซียนสีเขียวม่วงนี้ถูกผ่าออกมากลับปรากฏเมล็ดน้ำเต้าเซียนเจ็ดสมบัติ นี่เป็นสิ่งที่น่าฉลอง!”
“ เจ้าของร้าน หลิว ในโลกนี้มีเพียงเราสองคนเท่านั้นที่สามารถมองเห็นหน้าตาที่แท้จริงของมันได้
“และไม่เพียง แต่ท่านไม่ได้ใช้ประโยชน์จากความจริงข้อนี้ในการตั้งราคาที่สูง ท่านยังขายมันให้กับเจ้าของที่โชคชะตาในราคาลดถึง 50% อีกด้วย!”
“ เจ้าของร้าน หลิว ท่านเป็นนักธุรกิจต้นแบบที่มีคุณธรรมสูงมาก!
“ข้าเสียใจมากที่ไม่รู้จักท่านเร็วกว่านี้!”
-----------------------------------
เรื่องราคาของน้ำเต้าทางผู้แปลก็งงเหมือนกัน ทางต้นฉบับจีนเขาก็เขียนมายังงั้น