บทที่ 70 ภาระที่ไม่คุ้นเคย
ฟันของฉันขบอยู่ตลอดเวลาขณะที่ฉันขุดหลุมด้วยมานาธาตุดิน ฉันค่อยๆวางร่างที่เย็นชาและไร้ชีวิตของอเลอาไว้ตรงกลางอย่างระมัดระวังกลบดินลงไปและใช้อาวุธของเธอเป็นป้ายหลุมศพชั่วคราว ฉันอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาด้วยความประชดแดกดันว่าดันเจี้ยนแห่งนี้ถูกตั้งชื่อว่าสุสานแม่ม่าย … ฉันใช้เวลาไปกับการฝังศพเหล่าสหา...