ตอนที่ 402 มีเวลามาเจอกันหน่อยไหม
“ฉันไม่คิดว่ามันจะส่งผลกระทบต่อฉันมากขนาดนั้น...” เฉียวเมียนเมียนครุ่นคิดสักครู่ก่อนจะตอบอย่างยิ้มแย้ม
“ฉันไม่คิดว่าโชคของฉันจะแย่ขนาดนั้น เธอไม่ใช่คนที่บอกว่าโชคของฉันจะดีขึ้นเรื่อย ๆ หรอกเหรอ ตั้งแต่ที่ฉันได้พบกับเหมาเยซื่อ?”
“ฉันไม่เชื่อว่าฉันจะโชคร้ายอีกต่อไป”
“อืม..” เจียงหลัวลี่ยักไหล่
“ฉันก็หวังเช่นนั้นเช่นกัน”
“โอ้ใช่. เพื่อนรัก ทางสตูดิโอยังไม่ได้แจ้งให้เธอรู้เกี่ยวกับการเซ็นสัญญาอีกเหรอ”
แม้ว่าจะเป็นการตัดสินใจอย่างไม่เป็นทางการของไป่ซู่ ที่ได้เสนอชื่อเฉียวเมียนเมียนรับบทนักแสดงหญิงคนที่สาม แต่พวกเขาก็ไม่คาดหวังว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ
แต่ตราบใดที่ไม่ได้เซ็นสัญญา ก็ไม่มีอะไรรับประกัน
เฉียวเมียนเมียนส่ายหน้า “ยังเลย.”
“รออีกสักพัก พวกเขาน่าจะโทรหาเธอภายในวันนี้ เธอต้องการให้ฉันถามพี่ไป่ให้ไหม”
“ไม่เป็นไร ฉันจะรอฟังจากพวกเขา”
ทันทีที่เธอพูดจบประโยค โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น
เธอหยิบโทรศัพท์ของเธอออกมา คิดว่ามาจากสตูดิโอ เธอหยิบขึ้นมาอย่างใจจดใจจ่อ
เธอหายใจเข้าลึก ๆ และพยายามทำให้สงบที่สุด
“สวัสดีค่ะ เฉียวเมียนเมียนค่ะ”
“สวัสดีค่ะ คุณเฉียว ฉันชื่อลินดา เป็นหนึ่งในผู้จัดการจากทาง Star Splendor คุณพอจะมีเวลาพบกันตอนนี้หรือเปล่าคะ”
เฉียวเมียนเมียนตกใจ
“คุณคือ เซี่ยลินดาเหรอคะ?”
เมื่อได้ยินชื่อ เจียงหลัวลี่ก็ตกใจเช่นกัน
“ใช่ค่ะ ฉันอยากจะคุยกับคุณ เรานัดเจอกันหน่อยได้ไหม”
เฉียวเมียนเมียนขมวดคิ้วและเงียบไป
เธอหันไปมองเจียงหลัวลี่ด้วยท่าทางงงงวย
เซี่ยลินดาเป็นผู้จัดการของเฉียวอันซินไม่ใช่เหรอ?
ทำไมเธอถึงโทรมาล่ะ?
ลินดาเงียบไปพักหนึ่งก่อนจะพูดต่อ
“ถ้าคุณเฉียวไม่สะดวกที่จะออกมา ฉันจะเข้าไปหาคุณเอง โปรดแจ้งให้ทราบถ้าคุณว่าง”
เฉียวเมียนเมียนพูดไม่ออก
หลังจากนั้นไม่นานเธอก็วางสาย
เจียงหลัวลี่ถามทันที
“ผู้จัดการของเฉียวอันซิน เพิ่งโทรหาเธอเหรอ?”
“ใช่.” เฉียวเมียนเมียนตอบอย่างงงงวย
เธองงว่าทำไมเซี่ยลินดาถึงโทรมา เธอต้องการอะไร
“ทำไมเธอถึงโทรหาเธอ”
“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน เธอบอกว่าเธอต้องการพบฉัน เพื่อพูดคุยเรื่องบางอย่าง”
เจียงหลัวลี่ตอบว่า
“เขามีเรื่องอะไรจะคุยกับเธอ? เขาต้องรู้สิว่าเธอกับเฉียวอันซินไม่ถูกกัน”
“ใช่แล้วล่ะ ฉันก็อยากรู้เหมือนกัน”
เฉียวเมียนเมียนตอบขณะที่มองไปที่โทรศัพท์
“ฉันตกลงที่จะพบกับเธอแล้ว”
“เธอตกลงที่พบกับเธอเหรอ”
“ใช่.”
“ให้ฉันไปแทนไหม เธอไม่กลัวเหรอ มันอาจเป็นกับดักของเขากับเฉียวอันซินก็ได้”
เฉียวเมียนเมียนคิดอยู่พักหนึ่ง แล้วส่ายหน้าตอบว่า
“ฉันไม่คิดอย่างนั้นหรอก เธอฟังดูจริงใจทีเดียว ดูเหมือนว่าเธอมีเรื่องสำคัญที่จะพูดคุยกับฉันจริง ๆ ฉันนัดเจอเธอที่ร้านกาแฟนอกโรงเรียน เธอคงไม่กล้าทำอะไรในที่ของเราหรอก”
เจียงหลัวลี่ยังคงกังวลว่ามีบางอย่างผิดปกติ
ทำไมผู้จัดการของเฉียวอันซินถึงโทรหาเธอ?
พวกเขาต้องมีเจตนาร้ายบางอย่าง
“งั้นให้ฉันไปกับเธอเถอะนะ”
เจียงหลัวลี่บอก หลังจากคิดสักครู่
“ฉันเป็นห่วงถ้าปล่อยให้เธอไปคนเดียว ฉันอยากรู้ด้วยว่าเซี่ยลินดาต้องการพูดอะไรกับเธอ”
*
ครึ่งชั่วโมงต่อมา
ที่ร้านกาแฟ ด้านนอกหยุนเฉิงฟิล์มอะคาเดมี
เมื่อพวกเขามาถึง ก็พบว่าลินดานั่งอยู่ที่มุมหนึ่งของร้านกาแฟแล้ว
