บทที่ 12 (อ่านฟรีวันที่ 16 เมษายน 2564)
ในที่สุด เซิ่นเทียนก็เข้าใจว่าเหตุใดเขาจึงไม่เห็นโอกาสใด ๆ ในรัศมีของ เสี่ยวหลิงเซียน
โอกาสบังเอิญ? นางเป็นแค่หน้าม้า!
เหตุการณ์ทั้งหมดถูกเตรียมไว้ล่วงหน้า มันไม่ใช่โอกาสโดยบังเอิญเลย!
คงจะแปลกถ้าเขาเห็นอะไรบางอย่างจริงๆ!
เสียเวลาจริงๆ…
เซิ่นเทียนถอนหายใจและกำลังจะจากไป
เสี่ยวหลิงเซียนดึงแขนเสื้อของเซิ่นเทียนและถามว่า“แล้วเขาล่ะ?”
แม้ว่าเจ้าของร้านหนุ่มจะเป็นคนวิปริตผิดปกติ แต่เขาก็ยังไม่ได้ทำอะไรเลย!
เขาถูกขันทีกุ้ยทำร้ายจนอยู่ในสภาพอเนจอนาถ
เจ้าของร้า ซ่ง มีอิทธิพลบางอย่างในสวนว่านหลิงหากเขาจัดการดีๆ เสี่ยวหลิงเซียนคงจะอยู่อย่างลำบาก
ขันทีกุ้ยครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและกล่าวว่า“องค์ชาย ทำไมเราไม่ฆ่าเขาเลยล่ะ!”
“ไร้สาระ!”
เซิ่นเทียนเดินไปหาเจ้าของร้านหนุ่มและถามว่า“ทำไมเจ้าไม่บอกข้าตั้งแต่แรก? ถ้าเจ้าพูดอย่างนั้นก่อนหน้านี้เจ้าคงไม่ลงเอยแบบนี้ ข้าพูดถูกไหม?”
“ข้าคิดว่าเจ้ากำลังจีบผู้หญิงคนนี้อยู่!”
เสี่ยวหลิงเซียนขัดจังหวะ“ข้ายังเป็นแค่เด็กหญิงอยู่! เด็กหญิงคนหนึ่ง!”
เซิ่นเทียนพยักหน้า “โอ้ ใช่กำลังจีบเด็กหญิงอยู่ ใช่เจ้าพูดถูก”
“ถ้าอย่างงั้น ก็ถือเป็นบทเรียนฟรีที่ข้าสอนให้เจ้าแทนพ่อของเจ้า ตกลงไหม?”
เซิ่นเทียนขอร้องด้วยความจริงใจ แต่ก็ไม่มีประโยชน์มากนัก
เจ้าของร้านหนุ่มซ่งจ้องมองไปที่เซิ่นเทียนด้วยความเกลียดชัง
เซิ่นเทียนเย้ยหยัน "ทำไม? เจ้าไม่มีความสุขกับมัน? เจ้าอยากกลับไปบอกพ่อของเจ้าและขอความช่วยเหลือจากเขาไหม”
เขาหยิบเหรียญทองออกมาจากกระเป๋า มันมีรูปสลักของมังกรสีแดงบนนั้น เซิ่นเทียนกล่าวว่า“ให้ข้าบอกเจ้า ข้าคือองค์ชาย 6 แห่งอาณาจักรนี้ เซิ่นโอว”
“ เสี่ยวหลิงเซียนอยู่กับข้าแล้ว เจ้าคงไม่กล้าทำอะไรนางหรอใช่ไหม!
“ข้าจะรออยู่ในวังของข้า ถ้าเจ้าไม่พอใจก็มาหาข้า!”
หลังจากนั้น เซิ่นเทียนก็หันกลับมาและจากไป
เสี่ยวหลิงเซียน และ เจ้าของร้านหนุ่มซ่งตกตะลึง หนึ่งคนเต็มไปด้วยความชื่นชมแต่อีกคนเต็มด้วยความสิ้นหวัง
…
ธุรกิจของตระกูลของเจ้าของร้านหนุ่มซ่งเกี่ยวกับสมบัติและของเก่า ดังนั้นเขาจึงมั่นใจมากว่าเหรียญตราเป็นของแท้
นอกจากนี้วิธีที่ขันทีกุ้ยพูดกับเขาและการพูดคุยของเขาทำให้ เจ้าของร้านหนุ่มซ่ง เชื่อว่า เซิ่นเทียนเป็นของราชวงศ์
น่าเสียดายที่เขาไม่รู้ว่าหมายเลขอีกด้านหนึ่งของเหรียญตราคือ 13 แทนที่จะเป็น 6!
ถ้าเขาเป็นแค่องค์ชายธรรมดา เจ้าของร้านหนุ่มซ่ง ก็มีวิธีที่จะเรียกค่าตอบแทนจากเขา
ตระกูลซ่งใน ศาลานภารู้จักกลุ่มชนชั้นสูงในหลาย ๆ อาณาจักร แม้แต่ราชวงศ์ยังต้องยอมบ้าง นั่นคือเหตุผลที่พวกเขาสามารถอยู่ในธุรกิจแร่วิญญาณที่ให้ผลกำไรสูงได้
อย่างไรก็ตามองค์ชาย 6 มีสถานะสูงมากในหมู่องค์ชายด้วยกัน
ทุกคนในอาณาจักรรู้เกี่ยวกับพรสวรรค์องค์ชายที่ 6 เซิ่นโอวเ ขาสามารถเข้าถึงกลั่นฉีขั่นที่ 9 ได้เมื่อเขาอายุเพียง 18 ปีและในไม่ช้าก็จะกลายเป็นศิษย์ส่วนตัวของผู้อาวุโสในถ้ำสวรรค์สีขาว อนาคตของเขาจะยิง่ใหญ่มาก
ตราบใดที่ไม่มีอะไรผิดพลาดอย่างน้อย เซิ่นโอวก็จะกลายเป็นผู้ฝึกตนขอบเขตแก่นทองคำที่แท้จริง
ถ้าเขาโชคดีเขาอาจกลายเป็นผู้ยิ่งใหญ่ขอบเขตวิญญาณแรกเริ่มก็เป็นได้
แม้แต่บรรพบุรุษของซ่งก็อยู่ที่จุดสูงสุดของ แก่นทองคำเท่านั้น
อัจฉริยะอย่าง เซิ่นโอวไม่ใช่คนที่ตระกูลซ่งจะยุ่งได้!
เกือบจะในทันทีเจ้าของร้านซ่งยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้น
อย่างน้อยเขาก็ยังมีชีวิตอยู่
…
ในเวลาเดียวกัน เซิ่นเทียนได้หลบหนีออกมาจากที่เกิดเหตุแล้ว
น่าอายชะมัด!
เซิ่นเทียนรู้สึกโชคร้าย
คนอื่น ๆ คงเป็นพล็อตเรื่องธรรมดาๆหลังจากช่วยชีวิตสาวสวย
แต่สำหรับเขา? หญิงสาวคนนี้โกหกร่วมกับเจ้าของร้าน!
เขาจะพูดอะไรได้อีก?
ได้โปรดให้ข้ากำจัดรัศมีสีดำบนหัวของข้าออกไป!
เซิ่นเทียนได้ยอมแพ้กับรัศมีสีแดงแล้ว เขาแค่อยากได้สีเขียว!
ขันทีกุ้ยพยายามปลอบองค์ชาย “ฝ่าบาทโปรดสงบ มันเป็นเพียงความผิดพลาดโดยบังเอิญ”
เซิ่นเทียนมองไปที่ขันทีกุ้ยและถามว่า“จริงเหรอ? โดยบังเอิญ?”
ขันทีกุ้ยผงะกับคำถาม
ถ้าตัดสินจากเหตุการณทที่เกิดขึ้นตลอด16ปี ... ดูเหมือนมันจะเป็นเรื่องปกติอย่างยิ่งที่องค์ชายจะต้องเจอกับเรื่องนี้
"ไม่เป็นไร!" เซิ่นเทียนเย้ยหยันอย่างกะทันหัน “ข้ามีแผนสองอยู่ในใจ!”
เซิ่นเทียนได้รับแรงบันดาลใจจากวิธีการหาเงินของ เสี่ยวหลิงเซียน เนื่องจากนางสามารถให้คนอื่นเชื่อได้ว่านางเป็นผู้ประเมินแร่วิญญาณและมีผู้ติดตามมากมาย…. เขาก็ทำได้เหมือนกัน!
ท้ายที่สุดแล้วเสี่ยวหลิงเซียนเป็นเพียงของปลอม แต่ เซิ่นเทียนสามารถมองเห็นภาพของโอกาสโดยบังเอิญได้ ตราบใดที่เขาสามารถหาแร่วิญญาณที่เหมาะกับผู้ที่มีภาพฉายรัศมีได้ เขาจะใช้เวลาไม่นานในการมีชื่อเสียง
จากนั้นผูเคนในสวนว่านหลิงทั้งหมดจะเข้าคิวเพื่อขอให้เซิ่นเทียนช่วย จากนั้นเขาจะมีโอกาสมากมายที่จะกำจัดรัศมีสีดำบนหัว
…
เซิ่นเทียนเริ่มแผนของเขาทันที
เขาแต่งหน้าแบบเรียบง่ายเปลี่ยนเป็นเสื้อคลุมเต๋าและติดหนวดปลอม
จากนั้นเขาก็วางโต๊ะและเก้าอี้ข้างสวนว่านหลิง
หลังจากนั้นเขาก็ตัดผ้าสีแดงออกเป็นสามชิ้น หนึ่งวางบนโต๊ะและอีกสองตัวแขวนอยู่บนเสาที่ด้านข้างของโต๊ะ
ด้านซ้ายเขียนว่า:ผู้ที่ถูกโชคชะตาลิขิตจะไม่รับเงินสักเหรียญ
ทางด้านขวาเขียนว่า: แม้จะมีทองคำเป็นหมื่นถ้าไม่ใช่ก็ไม่รับ
บนโต๊ะมีคำบางคำเขียนไว้อย่างสวยงาม: รวบรวมคุณธรรมและความดี
แม้ว่าองค์ชาย 13 จะโชคร้าย แต่เขาก็ฝึกฝนการใช้พู่กันมาตลอด 16 ปีที่ผ่านมา ลายมือของเขาจึงสวยจนไม่มีใครเทียบได้
มันดูน่าสนใจแม้เพียงแค่มอง!
“ มาสิมารวมตัวกัน!
“ ข้ามีนามว่า เซิ่นโอวเทียน สาวกของเทียนจีจากถ้ำที่เงียบสงบบนภูเขาใบไม้ร่วง ข้ามาทำตามคำสั่งของอาจารย์ของข้าและช่วยคนที่เหมาะสมในการค้นหาวิญญาณ
“แร่วิญญาณทุกชนิดที่ข้าเลือกจะมีหินวิญญาณอยู่ข้างในและข้าจะไม่เอาเงินจากเจ้า มันจะเป็นของเจ้าตราบเท่าที่มีโชคชะตาระหว่างเรา”
“อย่าพลาดโอกาสทองนี้!”
“ทำตามคำพูดของข้าซื้อแร่วิญญาณแล้วเจ้าจะร่ำรวย!”
…
ขันทีกุ้ยและฉินเกามองไปที่เซิ่นเทียนด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย
“ลุงกุ่ยองค์ชายรู้วิธีหาหินวิญญาณในแร่วิญญาณหรือ”
“แม้ว่าองค์ชายจะมีความรู้มากมาย แต่นี่เป็นสิ่งที่ยากมากและไม่สามารถเรียนรู้ได้หากไม่มีอาจารย์”
“แล้ว…องค์ชายเป็นบ้าเพราะเกิดอะไรขึ้นก่อนหน้านี้หรือเปล่า”
“เมื่อเร็ว ๆ นี้องค์ชายมีพฤติกรรมแปลก ๆ ข้าพูดถูก! ตอนนี้เราควรทำอย่างไร แพทย์หลวงไม่ได้อยู่แถวนี้ด้วย”
เซิ่นเทียนกล่าวว่า“ข้าไม่ได้บ้า! สมองของข้ายังปกติทุกอย่าง!”
เจ้าพวกนี้ไม่ได้ช่วยข้าตะโกนแถมยังรบกวนข้าอีก!
ในไม่ช้ามีคนสนใจ เซิ่นเทียนและเดินเข้ามาที่โต๊ะ
"สวัสดี. ข้าจะไม่เสียเงินแม้แต่เหรียญเดียวถ้ามีหินวิญญาณอยู่ข้างใน?”
เซิ่นเทียนยิ้มอย่างมั่นใจและพูดว่า“ใช่ข้าจะไม่เอาเงินใด ๆ ทั้งสิ้น”
ชายคนนั้นถามอีกครั้งว่า“ถ้าข้าฟังเจ้าแล้วไม่ได้อะไรจากแร่วิญญาณล่ะ? ถ้าเจ้ามาที่นี่เพื่อหลอกลวงเราล่ะ”
เซิ่นเทียนตกตะลึงกับคำถามนี้เนื่องจากเขาไม่สามารถตอบได้
วิธีการของข้าเหมือนกับเสี่ยวหลิงเซียน ทำไมไม่เคยมีคนสงสัยนางเลย?
ทำไมคนเหล่านี้ถึงฉลาดขึ้นทันตาgsHo
อาจเป็นรัศมีสีดำบนหัวของข้าอีกครั้งได้ไหม
…
เซิ่นเทียนตัดสินใจที่จะเชื่อมั่นในความสามารถของเขา เขายิ้มและพูดว่า“ข้าอยู่ที่นี่เพื่อช่วยเหลือคนที่มีโชคชะตาร่วมกับข้าเท่านั้น เพื่อเป็นการแสดงความเมตตาหากมีสมบัติอยู่ภายในเจ้าจะได้มันไปทั้งหมด ถ้าไม่ ข้าจะชดใช้ความสูญเสียของเจ้าทุกเหรียญ!”
ข้าจะได้สมบัติ แถมยังมีประกันคุ้มครองด้วย?
ไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามีพายเนื้อหล่นลงมาบนตักของข้า!
ข้าขอเรียกเขาว่า ตัวประกอบ A ตัวประกอบ A ดูตื่นเต้นมาก
เขาพูดอย่างยิ้มแย้มว่า“ได้โปรดเจ้าช่วยข้าเลือกแร่ดีๆได้ไหม?”
เซิ่นเทียนจ้องไปที่ตัวประกอบ A สักพักแล้วส่ายหัว
"ข้าขอโทษ. ไม่มีโชคชะตาระหว่างเรา”