EP 257 การก่อการร้ายด้วยระเบิด

EP 257 การก่อการร้ายด้วยระเบิด

By loop

ณ เซ็นทรัลสตรีท.

เร็วอีก! เร็วอีก! เร็วขึ้นอีก! ฉันต้องไปให้ทัน!

รถเบนซ์เอ็มพีวีกำลังขับไปตามท้องถนนและ ดงซูบินก็บีบแตรอย่างบ้าคลั่ง เขาพุ่งผ่าไฝแดงไปถึงสามแยกไฟแดง

ใจกลางถนนเซ็นทรัลสาย 3  มีฝูงชนจำนวนสองสามพันคนอพยพออกจากอาคารใกล้เคียง ผู้คนมองออกไปนอกหน้าต่างจากอาคารสองสามแห่งในระยะไกล ดงซูบินปีบแตรและขับผ่านฝูงชนโดยไม่หยุดรถ ฝูงชนตกตะลึงและรีบปล่อยให้ดงซูบิน ผ่านไปและ ดงซูบินเห็นรถตำรวจและเจ้าหน้าที่อยู่ตรงหน้าเขา

เจ้าหน้าที่ตำรวจได้ตั้งวงล้อมห่างจากอาคารสำนักงานหลายร้อยเมตร

เบนซ์เอ็มพีวีหยุดลงและ ดงซูบินก็กระโดดออกมา

“หัวหน้าซูบิน!”

“หัวหน้าซูบิน! คุณอยู่ที่นี่แล้ว?”

เจ้าหน้าที่บางคนเห็นดงซูบินและทักทายเขาก่อนที่จะทำงานต่อ รถตำรวจมากกว่า 10 คัน รถดับเพลิงสี่คันและรถต่อต้านการจลาจลสองคันจอดอยู่ด้านนอก เจ้าหน้าที่ตำรวจบางคนกำลังควบคุมฝูงชนและบางคนก็ตะโกนใส่ชุดวิทยุของพวกเขา ทุกคนดูวิตกกังวล ดงซูบินได้เห็น เซียงดาว เลขาธิการพรรคมณฑล, เฉาซูเผิง รองเลขาธิการพรรค, เลขาธิการคณะกรรมการการเมืองและกฎหมายหวางลี่, หัวหน้าสำนักงานรักษาความปลอดภัยสาธารณะ เหลียงเฉินเผิง และผู้นำคนอื่น ๆ ทั้งหมดในการประชุมในที่เกิดเหตุ สถานการณ์ตึงเครียดมาก พนักงานออฟฟิศจำนวนมากยังคงหนีออกจากอาคารและเจ้าหน้าที่กำลังอพยพผู้คนออกจากร้านค้าในบริเวณใกล้เคียง ความตึงเครียดพุ่งสูงขึ้น!

ดงซูบินคว้าเจ้าหน้าที่ที่อยู่ข้างๆเขา

เจ้าหน้าที่สาวกล่าว. “หัวหน้าซูบินคุณต้องการสั่งการอะไรค่ะ?”

ดงซูบินมองไปที่อาคารสำนักงาน "เกิดอะไรขึ้น?! บอกรายละเอียดทุกอย่างมา!”

“ก็แบบนี้แหละ…” เจ้าหน้าที่หนุ่มถอนหายใจ “ในช่วงวันชาตินายกเทศมนตรีเสี่ยว จะไปตรวจเยี่ยมสำนักงานบางแห่งและแผนการเดินทางของเธอได้รับการวางแผนไว้นานแล้วหวู่ดัง ผู้ลี้ภัยคนนั้นพบแผนการเดินทางของนายกเทศมนตรีเสี่ยว และรอเธออยู่ใกล้ ๆ เขาผูกระเบิดไว้กับตัวเองและเมื่อนายกเทศมนตรีเสี่ยว ลงจากรถของเธอเขาก็รีบวิ่งไป เจ้าหน้าที่ปกป้องนายกเทศมนตรีเสี่ยว ชี้ปืนมาที่เขาทันที แต่พวกเขาไม่กล้าเปิดฉากยิง นอกจากระเบิดที่รัดเข้าที่ตัวของเขาแล้วหวูดัง ยังถือเครื่องระเบิดไว้ในมือ ในเวลานั้นมีผู้คนมากมายอยู่รอบ ๆ และอีกหลายสิบชีวิตจะต้องตายหรือได้รับบาดเจ็บหากเกิดระเบิดขึ้นจริงๆ”

สีหน้าของดงซูบินแสดงความเครียดออกมาแทบจะในทันที

หลังจากนั้นรถของตำรวจก็มาถึงและปิดล้อมพื้นที่

เมื่อเจ้าหน้าที่เข้าไปในอาคารสำนักงานพวกเขาเห็นนายกเทศมนตรีเสี่ยวอยู่ที่ชั้นหนึ่งพร้อมกับระเบิดเวลารัดเธอ หวู่ดังไม่มีที่ไหนให้หนีแล้ว

ยั่ว!

แก้แค้น!

นี่คือการแก้แค้นของหวู่ดัง สำหรับพี่ชายของเขาที่ตายไป!

ดงซูบินถามด้วยความโกรธ “เขาเอาระเบิดมาจากไหน”

เจ้าหน้าที่สาวตอบ. “ก่อนที่หวู่ดังและพี่ชายของเขาจะถูกส่งเข้าคุกพวกเขากำลังรับมือกับระเบิด เขาควรทำระเบิด แต่ฉันไม่แน่ใจเกี่ยวกับตัวจับเวลา ฉันได้ยินมาว่าเขาสนิทกับสามคนในอดีตและเขาอาจจะติดต่อกับพวกเขาตอนที่เขาอยู่ระหว่างการหลบหนี สามคนนั้นอาจให้ตัวจับเวลาแก่เขาหรือเขาได้รับมันก่อนที่เขาจะเข้าคุก”

ดงซูบิน หายใจเข้าลึก ๆ “ระเบิดเวลาเหลือเวลาเท่าไหร่”

เจ้าหน้าที่ตำรวจมองไปที่นาฬิกาของเขา “เหลือเวลาไม่ถึง 15 นาที”

15 นาที?!

เมื่อดงซูบินรับสายเขาต้องการใช้พลังพิเศษ แต่เสี่ยวหลานถูกจับเป็นตัวประกันแล้วและเขาได้ใช้พลังบางอย่างในสนามยิงปืน ตอนนี้เขาเหลือเวลาพลังพิเศษราวๆ 20 นาที แต่มันก็ยังไม่เพียงพอที่จะย้อนกลับไปในช่วงเวลาก่อนที่เธอจะถูกจับได้ ก ** ก! 15 นาที! ชีวิตของพี่สาวเสี่ยว จะจบลงใน 15 นาที! ไอเวนนั้น! ฉันจ้องฆ่าแกให้ได้!

ผู้นำในอีกด้านหนึ่งก็ตื่นตระหนกและวิตกกังวลเช่นกัน นายกเทศมนตรีของมณฑลถูกจับเป็นตัวประกัน? ผูกระเบิดไว้ที่นายกเทศมนตรีของมณฑลหรือไม่? ผลกระทบจากเหตุการณ์นี้แย่มาก! เซียงดาวสั่งให้จัดการระเบิด เหลียงเฉินเผิงต้องพยายามจับกุมคนร้ายให้ได้! เฉาซูเผิง ต้องอพยพฝูงชนและลดผู้บาดเจ็บให้น้อยที่สุด พวกเขาทั้งหมดต้องระงับเหตุการณ์นี้และป้องกันไม่ให้มันระเบิด!

ความสนใจของทุกคนในเมืองหยานไท่พุ่งเป้าไปที่อาคารสำนักงานแห่งนี้

ความกังวลความวิตกกังวลความตื่นตระหนก ฯลฯ อยู่บนใบหน้าของทุกคนและพวกเขาได้ตรึงความหวังทั้งหมดไว้ที่ทีมกำจัดระเบิด ผู้เชี่ยวชาญด้านการทิ้งระเบิดทั้งสองคนเข้ามาในอาคารได้ช่วงเวลาหนึ่งแล้ว

หนึ่งนาที…

สองนาที…

สามนาที…

ดงซูบินกำลังเดินขึ้นและลงนอกพื้นที่ที่ถูกล้อมรอบด้วยความกระวนกระวาย หัวใจของเขาเต้นเร็วและกลัวว่าจะได้ยินเสียงระเบิด อารมณ์ของฮูซินเยียน และ หวางลี่นั้นเหมือนกับดงซูบินพวกเขาตื่นตระหนกและอารมณ์ของพวดเขาไม่มั่นคง เว่ยหนาน, โจวซือ และโฮวซือ ก็ขับรถไปด้วยเช่นกัน แต่พวกเขาหยุดอยู่ห่างจากอาคารมาก พวกเขามองไปที่อาคารและนอกเหนือจากการขมวดคิ้วแล้วเว่ยหนานก็ไม่มีท่าทีอื่นใด

ทันใดนั้นชายสองคนในชุดเก็บกู้ระเบิดถึงเดินออกมาจากอาคารกันล่ะ!

นั้นคือผู้เชี่ยวชาญด้านการกู้ระเบิดสองคน!

ฮูซินเยียนรีบถาม “เป็นยังไงบ้าง? ระเบิดถูกจัดการหรือยัง?”

ดงซูบินเองวิ่งไปหาผู้เชี่ยวชาญด้านการทิ้งระเบิด เซียงดาวและผู้นำคนอื่น ๆ ก็มองมาที่พวกเขาเช่นกัน

ผู้เชี่ยวชาญด้านการกู้ระเบิดรุ่นเก่ากล่าว “ระเบิดเวลาไม่ใช่ระเบิดธรรมดาและโครงสร้างภายในซับซ้อนมาก เราถอดได้แค่ปลอกด้านนอกเท่านั้นไม่กล้าแตะสายไฟและชิ้นโลหะด้านใน เรากลัวว่าระเบิดอาจดับถ้าเราสัมผัส” เขาถอนหายใจและพูดต่อ “ผมทำอะไรไม่ได้เลยและเราทำได้แค่รอผู้เชี่ยวชาญด้านการกู้ระเบิดจากรัฐบาลในเมืองและจังหวัด”

ใบหน้าของเหลียงเฉิงเผิงเปลี่ยนไป “เราเหลือเวลาอีกแค่ 10 นาที! เราจะรอพวกมันอย่างงี้ได้อย่างไร!”

เซียงดาวกล่าว “ผู้คนจากรัฐบาลเมืองคงจะมาถึงที่นี้ไม่ทันแน่ คุณมั่นใจแค่ไหนในการจัดการระเบิดพวกนี้”

ผู้เชี่ยวชาญด้านการทิ้งระเบิดมองหน้ากันและกล่าวว่า “ไม่ถึง 1% เราแทบไม่เห็นระเบิดดังกล่าวและมีอุปกรณ์ทรงตัวติดอยู่ภายใน นายกเทศมนตรีเสี่ยว ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้เนื่องจากเราสงสัยว่าการเคลื่อนไหวใด ๆ อาจทำให้ระเบิดๆออกมาได้ อีกทั้งระเบิดนี้น่าจะมีแรงระเบิดสูงมาก ชุดกู้ระเบิดของเราไม่แข็งแนงพอที่จะต้านทานแรงระเบิดได้ เมื่อถึงเวลาระเบิดจะต้องไม่มีใครอยู่ในรัศมีการระเบิดได้”

หวางลี่ถึงกับตกใจขึ้นมาทันที “รีบคิดหาวิธีแก้ปัญหาอื่น ๆ !”

ผู้เชี่ยวชาญนิ่งเงียบขณะที่พวกเขาเองก็จนปัญญาแล้วที่จะจัดการกับสถาณการณ์นี้

ทุกคนตกอยู่ในความสิ้นหวัง หากไม่สามารถกำจัดระเบิดได้นายกเทศมนตรีเสี่ยว จะตาย เกิดขึ้นได้อย่างไร?!

ผู้นำทุกคนดูแย่มากเพราะไม่มีใครอยากเห็นสิ่งนี้เกิดขึ้น!

เซียงดาวสั่งให้ขยายวงล้อมและทุกคนต้องถอยห่างออกไป 20 เมตร เหลียงเฉิงเผิงรู้ดีว่าไม่มีเวลาเพียงพอ แต่เขาก็ยังขอให้ผู้เชี่ยวชาญด้านการกู้ระเบิดทั้งสองคิดหาวิธีอะไรบ้างอบ่าง ผู้เชี่ยวชาญด้านการกู้ระเบิดสามารถกลับไปที่อาคารสำนักงานเท่านั้น ข่าวสถานการณ์นี้แพร่กระจายไปยังปักกิ่งและเสี่ยวเกาปัง เลขาธิการคณะกรรมการพรรคปักกิ่งนั้นโมโหมาก เขาโทรหาอดีตผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาหวางวลี่ ทันทีและถามเขาด้วยความโมโห แม่ของเสี่ยวหลานเองก็ทราบข่าวและรู้ว่าลูกสาวของเธอมีชีวิตอยู่ได้ไม่ถึง 10 นาทีเธอก็จะเป็นลม!

ที่เกิดเหตุมันวุ่นวายมาก!

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วเหลือเพียงเก้านาที!

ระเบิดไม่สามารถกลบเกลื่อน! ทีมกำจัดระเบิดของเมืองไม่สามารถเข้าถึงได้ทันเวลา! สายไปแล้ว! พวกเขาไม่มีเวลาเพียงพอ!

เซียงดาวและผู้นำคนอื่น ๆ ยอมแพ้ในการช่วยเหลือ เสี่ยวหลานแม้ว่าหน่วยกู้ระเบิดจะไปถึงพวกเขาก็ไม่อาจจัดการกับระเบิดได้ ใบหน้าของหวางลี่ ซีดเซียวขณะที่เขามองไปที่อาคารสำนักงานฮูซินเยียน ที่อยู่ข้างๆเขาเริ่มสะอื้น เจ้าหน้าที่ตำรวจหลายสิบนายกำลังค้นหาหวู่ดัง ในบริเวณใกล้เคียง สถานการณ์กำลังมืดมน

ดงซูบิยมองไปที่อาคารสำนักงานด้วยความงุนงงและรู้สึกได้ว่ามือและเท้าของเขาเย็นลง

พี่สาวเซียวจะตายในเก้านาทีหรือไม่?

ทันใดนั้นเขาก็คิดอะไรขึ้นมาได้ เขาโยนกระเป๋าของเขาลงบนพื้นกระโดดข้ามเทปวงล้อมของตำรวจและเริ่มเดินไปที่อาคาร

“หัวหน้าซูบิน!”

“ซูบิน! คุณกำลังจะไปไหน?”

"กลับมา! จะถึงเวลาที่ระเบิดทำงานแล้วนะ!”

หลายคนตะโกนให้ดงซูบินกลับมา แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญด้านการกู้ระเบิดของมณฑลก็ไม่สามารถทำอะไรกับระเบิดได้นับประสาอะไรกับ ดงซูบิน เขากำลังจะเข้าไปตาย เหลียงเฉิงเผิงตะโกน "หยุดเขา! ด่วน! อย่าปล่อยให้หัวหน้าซูบินเข้าไป!” ในตอนนี้พวกเขาไม่ต้องการให้มีผู้เสียชีวิตเพิ่มอีกแล้ง

เจ้าหน้าที่สองคนซึ่งอยู่ใกล้ ดงซูบินมากที่สุดรีบวิ่งไป

แต่ดงซูบินเร็วกว่าพวกเขา เขายกแขนขึ้นและชกเจ้าหน้าที่คนหนึ่ง “ปล่อยฉัน!” เจ้าหน้าที่อีกคนลังเลและไม่กล้าไม่เดินหน้า ทุกคนรู้ว่าหัวหน้าซูบินป็นยอดฝีมือในการป้องกันตัว ถ้าหัวหน้าซูบินตั้งใจที่จะเข้าไปแม้แต่คนสิบก็ไม่สามารถหยุดเขาได้

ภายในไม่กี่วินาที ดงซูบินก็เข้ามาในอาคารและไม่มีใครกล้าเข้าไปใกล้

ล็อบบี้ที่ชั้น 1 เป็นระเบียบ กระถางดอกไม้ถ้วยเครื่องเขียนเอกสาร ฯลฯ กระจัดกระจายไปทั่ว

ดงซูบินเดินข้ามล็อบบี้และมีสำนักงานแถวซ้ายมือ ประตูของสำนักงานที่สามถูกเปิดออกและมีโล่ป้องกันการจลาจลโปร่งใสสองอันที่เจ้าหน้าที่ตำรวจทิ้งไว้ข้างหลังเครื่องมือกำจัดระเบิดและชุดเก็บกู้ระเบิด เสียงบี๊บเบา ๆ ดังมาจากภายในสำนักงานและทุกครั้งที่บี๊บทำให้หัวใจของตงซู่ปิงเต้นเร็วขึ้น

หนึ่งก้าว…สองก้าว…สามก้าว…ต

ดงซูบินปิงกัดฟันเดินไปที่ประตู

เสี่ยวหลานกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้อย่างเงียบ ๆ และมือข้างหนึ่งจับที่ระเบิดเวลานั้นไว้ที่เอวของเธอ ฝาด้านนอกของระเบิดถูกถอดออกและสายไฟและแผ่นทองแดงถูกเปิดเผย มีหน้าจอ LCD ขนาดเล็กแสดงเวลาที่เหลืออยู่ 8 นาที 10 วินาที เสี่ยวหลาน ดูแย่มากและหายใจช้าๆ เธอไม่กล้าหายใจหนักเพราะกลัวว่าจะมีการเคลื่อนไหวใด ๆ อาจทำให้ระเบิดนั้นระเบิดออกมาก่อนเวลาได้

ดงซูบินถึงกับอ้าปากค้าง แต่ไม่รู้จะพูดอะไร

เสี่ยวลหานเห็นดงซูบินและการแสดงออกของเธอก็เปลี่ยนไป "คุณมาทำอะไรที่นี่?"

ดงซูบินไม่ตอบกลับเธอและเดินเข้าไปใกล้ ๆ

“อย่าเข้ามาใกล้ฉัน!” เสี่ยวหลานขมวดคิ้ว “สิ่งนี้ไม่เกี่ยวข้องกับคุณ! ออกไปเดี๋ยวนี้!”

ดงซูบินตอบด้วยเสียงแหบของเขา “นี่จะไม่เกี่ยวอะไรกับผมได้ยังไง!”

เสี่ยวหลานควบคุมการหายใจของเธอและกรีดร้องใส่ดงซูบิน “คุณมาที่นี่อะไร?! ระเบิดกำลังจะระเบิดในอีกไม่กี่นาที! ออกไปจากที่นี่ทันที!”

ดงซูบินไม่สนใจเธอและมองไปที่ระเบิด

เสี่ยวหลานคร่ำครวญ “ใครกันที่บอกว่าจะไม่มาก่อกวนหรือเข้ามายุ่งในธุระของฉันอีก? คุณใช่ไหม?” เสี่ยวหลาน หายใจเข้าลึก ๆ และตะโกน “ออกไป!”

ดงซูบินชี้ไปที่สายเคเบิลที่ผูกไว้รอบเอวของเสี่ยวหลาน“สายรัดนี้ไม่สามารถตัดได้?”

เสี่ยวหลาน ตอบ “ระเบิดจะดับทันทีถ้ามันถูกตัด”

ดงซูบินเช็ดเหงื่อและมองไปที่สายรัดและระเบิด ถ้าเขาตัดสายรัดนี้ระเบิดก็สามารถถอดออกจากเสี่ยวหลาน ได้ หนึ่งวินาที…สองวินาที…ดงซูบินหันไปมองกล่องเครื่องมือและโล่ปราบจลาจลก่อนที่จะนำทุกอย่างเข้าไปในสำนักงาน เขาเคาะโล่สองสามครั้งเพื่อทดสอบความแข็งจากนั้นส่งต่อให้เสี่ยวหลาน

“ยึดมั่นในสิ่งนี้”

"อะไร?"

“เร็วเข้าถือโล่!”

ดงซูบินดันโล่ปราบจลาจลเข้าไปในมือขวาของเสี่ยวหลาน แล้วหยิบอีกอันขึ้นมา จากนั้นเขาก็หยิบมีดออกจากกล่องเครื่องมือและเดินไปที่ เสี่ยวหลานและจ้องไปที่สายรัด เขาหายใจเข้าลึก ๆ และพูดอย่างใจเย็น “อย่าขยับ ผมจะตัดสายรัดนี้แล้วทิ้งระเบิดไปจากคุณ ตอนที่ผมถอดระเบิดให้คุณซ่อนตัวอยู่หลังโล่ปราบจลาจล”

เสี่ยวหลาน ขมวดคิ้ว “โล่ปราบจลาจลจะไม่ต้านทานแรงระเบิด!”

ดงซูบินมือโล่อีกข้างในมือของเขา “สองชั้นนี้ก็น่าจะเพียงพอแล้ว” ผู้เชี่ยวชาญด้านการกู้ระเบิดกล่าวว่าโล่ไม่แข็งแรงพอที่จะต้านทานแรงระเบิดได้ แต่ดงซูบินได้คิดหาวิธีแก้ปัญหา หลังจากทิ้งระเบิดเขาจะใช้โล่ที่เขาถืออยู่เพื่อป้องกันตัวเองต่อหน้าเสี่ยวหลานด้วยวิธีนี้เขาจะได้รับผลกระทบอย่างเต็มที่จากการระเบิดและ เสี่ยวหลาน จะมีการป้องกันอีกชั้นหนึ่ง เธอจะมีโอกาสรอดชีวิตสูงขึ้น “คุณไม่จำเป็นต้องสนใจอะไรและแค่ปกป้องตัวเอง”

เสี่ยวหลานขมวดคิ้วและหรี่ตา “คุณจะมายืนตรงหน้าฉันเหรอ”

ตงซู่ปิงยกคัดเตอร์ขึ้น “เร็วเข้า! เตรียมพร้อม!”

“หยุดเรื่องไร้สาระของคุณแล้ววางคัตเตอร์ลง!” เสี่ยวหลานตะโกน “ถ้าคุณจะยืนตรงหน้าฉัน…. แล้วคุณล่ะ?!”

“คุณไม่จำเป็นต้องสนใจผม! เร็วเข้า! เราเหลือเวลาอีกไม่มากแล้ว!”

“ไม่! ฉันไม่เห็นด้วย!”

ดงซูบินเองตอนนี้เขาก็โมโหขึ้นมาเช่นกัน “ผมไม่สนใจหรอกว่าคุณจะเห็นด้วยหรือไม่! เร็วเข้า!”

เสี่ยวหลานกรีดร้องที่ดงซูบิน “ฉันไม่ต้องการให้คุณช่วยฉัน! ออกไปจากที่นี่ทันที!”

“ถ้าผมไม่ช่วยคุณใครจะ? คุณควรรู้ว่าสิ่งที่ผมพูดเมื่อวานนี้เกิดจากการที่ผมโกรธ” ดงซูบินจ้องมองเสี่ยวหลาน “เสี่ยวหลาน! เรามีเวลาเหลือเพียงเจ็ดนาที!” ดงซูบินตัดสินใจเรื่องนี้ภายในไม่กี่วินาที ตั้งแต่ก้าวเท้าเข้าไปในอาคารเขาก็ไม่คิดที่จะออกไปจากชีวิต เขาตระหนักว่าเสี่ยวหลาน มีความสำคัญเพียงใดสำหรับเขาและยินดีที่จะช่วยเธอโดยเสียค่าใช้จ่ายทั้งหมด!

เสี่ยวหลานโยนโล่ลงบนพื้น “ไม่! ฉันไม่เห็นด้วยกับเรื่องนี้!”

ดงซูบินขึ้นเสียงของเขา “มีอะไรไม่เห็นด้วยในตอนนี้! เร็วเข้ามิฉะนั้นมันจะสายเกินไป!”

ดงซูบินหยิบโล่ขึ้นมา แต่เส่ยวหลาน ปฏิเสธที่จะถือมัน

ในขณะนี้โทรศัพท์ของดงซูบินดังขึ้น มันคือเหลียงเฉิงเผิง ดงซูบินตอบและไม่สนใจสิ่งที่หัวหน้าเหลียงพูด เขาขอให้หัวหน้าเหลียงส่งโทรศัพท์ไปยังผู้เชี่ยวชาญด้านการกู้ระเบิดและบอกแผนการของเขา

“ไม่! คุณต้องไม่ทำอย่างนั้น!”

ดงซูบินถาม "ทำไม?"

ผู้เชี่ยวชาญด้านการกู้ระเบิดตอบ “คุณต้องการตัดสายอย่างงั้นหรอ? ขณะที่สายรัดถูกตัดระเบิดจะดับลง คุณจะไม่มีเวลาทิ้งมันไป ยิ่งไปกว่านั้นแม้แต่โล่ปราบจลาจลทั้งสามชั้นก็ไม่สามารถสกัดกั้นการระเบิดได้ หากวิธีนี้ได้ผลเราคงจะทำไปก่อนหน้านี้แล้ว”

หัวใจของดงซูบินจมลงหลังจากวางสายโทรศัพท์

เสี่ยวหลานสามารถได้ยินการสนทนาของพวกเขาและมองไปที่ดงซูบิน “วิธีนี้ใช้ไม่ได้! ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้!”

ดงซูบิน เงียบและไม่ตอบกลับเธอ

เสี่ยวหลานดูกังวลมากขึ้น “ระเบิดกำลังจะทำงาน! รีบออกไปจากที่นี่!”

“ผมจะไปโดยไม่มีคุณได้อย่างไร!”

"ออกไป! ตอนนี้!”

ดงซูบิน กัดฟันและเดินไปที่ประตู

เสี่ยวหลานมองไปที่ด้านหลังของดงซูบินและรู้สึกโล่งใจ

แต่สิ่งที่ดงซูบินทำต่อไปทำให้ เสี่ยวหลานตกใจ ตงซู่ปิงปิดประตูสำนักงานและล็อคจากด้านใน หลังจากนั้นเขาก็กำหมัดแน่นและกดที่มือจับประตู ปัง ปัง ปัง หลังจากตีที่จับสามครั้งมันก็บิดลูกบิดออกมา เขาพยายามเปิดประตู แต่ไม่สำเร็จ ประตูสำนักงานไม่สามารถเปิดจากภายในและภายนอกได้!

เสี่ยวหลานตะโกนอย่างกังวล “ดงซูบิน! คุณทำอะไรลงไป!”

ดงซูบินหายใจออกและเดินกลับไปที่เสี่ยวหลาน “ผมจะออกจากที่นี่โดยไม่มีคุณได้อย่างไร!”

เหลือเวลาอีกแค่หกนาทีเท่านั้น!

ดงซูบิหอบหายใจควบคุมความโกรธของเขาและเอื้อมมือไปจับมือของเสี่ยวหลาน

เสี่ยวหลานเองก็รู้สึกประทับใจเขามากขึ้น

ดงซูบินปิดกั้นทางหนีทางเดียวของเขา!

เสี่ยวหลานรู้ว่า ดงซูบินกำลังจะทำอะไร

เขาอยากจะตายไปพร้อมเธอ !!!