Modifier Chapter 215-216
Modifier Chapter 215
"กลับมาพร้อมกับเหยื่อใหม่ซะด้วย? ทำได้ดี."
ผู้ชายกล้ามโตหลายคนในห้องใต้ดินเดินเข้ามาช้าๆพร้อมกับรอยยิ้มขี้เล่นบนใบหน้าขณะที่มองเด็กสาวขึ้นๆลงๆ.
เด็กสาวเกลียดท่าทางอย่างนี้และหลินเฟยก็ขมวดคิ้วน้อยๆ.
ชายอ้วนยังคงหัวเราะ"งั้น งั้น สองคนนี้โกหกได้ง่ายๆ พวกเขาไม่เอะใจเลย"
เขาพูด"พวกเขายังบอกฉันอีกด้วยว่า พวกเขาทั้งสองไม่มีพลัง"
"ชายคนนั้นยังมีอาหารอยู่ในกระเป๋า ซึ่ง..เมื่อฆ่าเขาแล้วก็เอาไปได้ ส่วนผู้หญิง..."เขามองไปที่หยู่เซว่อย่างมีความหมาย.
"คุณนี่มันไม่ง่ายเลยจริงๆ"หลินเฟยพูดกับชายอ้วน.
"ขอบคุณ."
ชายอ้วนยิ้มน้อยๆและพูดว่า"ก็แค่นายโง่เกินไป ที่เชื่อคำพูดของคนอื่นง่ายๆ."
หลินเฟยยิ้มตามและพูดว่า"แล้วนายเคยคิดเกี่ยวกับเรื่องนั้นหรือเปล่า ตั้งแต่แรกสิ่งที่นายได้ยินจากพวกเราเป็นการหลอก?"
"หา?"
ใบหน้าของชายอ้วนเปลี่ยนไปเล็กน้อย เขาไม่ได้คิดเรื่องนี้เลยจริงๆ!
หวู่--
ในห้องใต้ดิน จู่ๆ ก็เกิดลมหนาวพัดขึ้น.
ชายอ้วนมองไปที่เด็กสาวและต้องตกใจเมื่อพบว่ามีหิมะตกลงข้างๆเธอ!
เธอมีพลัง!
ทันใดนั้นใบหน้าของชายอ้วนก็ดูน่าเกลียดขึ้นมากเพราะเขาเคยแต่โกหกคนอื่นและเขาก็ไม่คิดเลยว่าวันหนึ่งเขาจะถูกโกง.
เมื่อเด็กสาวยกมือขึ้น ทันใดนั้นก้อนน้ำแข็งจำนวนนับไม่ถ้วนก็พุ่งเข้าหาทุกคนในห้องใต้ดิน.
"น่าสนใจ."
ชายกำยำที่ไม่สวมเสื้อก็คิดว่ามันไม่ใช่เรื่องง่าย.
ผิวของเขากลายเป็นสีดำทันที พร้อมกับส่องประกายวาวมันของโลหะและก้อนน้ำแข็งเหล่านั้นเมื่อสัมผัสมันก็แตกทันที!
"ไร้ประโยชน์."
ชายอ้วนยิ้มและพูดว่า"ไม่สำคัญว่านายจะโกหกฉันเพราะอะไร แต่ยังไงพวกเขาก็เป็นผู้มีพลังเลเวล A."
"แม้ว่านายจะแข็งแกร่ง นายก็ไม่อาจออกจากที่นี่ได้ในวันนี้!"
"และ--"
ทันใดนั้นชายอ้วนก็เว้นระยะและพูดว่า"ที่จริงแล้วฉันมีสองความสามารถ."
"สองความสามารถ?"หลินเฟยรู้สึกสงสัยเล็กน้อย คนที่มีสองพลังนั้นมีจริงๆหรือ.
อย่างนั้นเท่ากับว่าทุกคนน่าจะมีพลังกันหมด?
"1.ซอมบี้ไม่อาจตรวจจับฉันได้"สายตาของชายอ้วนสบลงบนร่างกายของเด็กสาวทันทีและทันใดนั้นก็มีแสงสีชมพูแว่บออกมาจากดวงตาของเขา.
ทันใดนั้นการเคลื่อนไหวของเด็กสาวก็แข็งทันที.
ชายอ้วนหัวเราะ"อีกอันคือความสามารถในการชักใย"
"ลืมที่พูดไปได้เลย ฉันเป็นคนที่มีพลังเลเวล A ตราบใดที่พลังต่ำกว่าฉัน ฉันก็จะควบคุมมันได้."
ชายอ้วนมองไปที่เด็กสาวและสั่งเธอ"ฆ่าแฟนเธอซะ"
เขามองไปที่หลินเฟยและพูด"มันอาจจะน่าสนใจกว่านี้หากได้เห็นนายต่อสู้."
"นายโง่งั้นหรอ?"หลินเฟยพูดเถียงกลับมา.
"หืม?"
ชายอ้วนก็ผงะ เพราะเขาพบสิ่งผิดปกติ เด็กสาวยังไม่ได้ลงมือทำอะไรเลย.
เธอยกมือขึ้น.
ตูม!
ห้องใต้ดินกลายเป็นโลกน้ำแข็งทันที.
"เป็นไปได้ไง?"ใบหน้าชายอ้วนเปลี่ยนไปอย่างมาก นี่เป็นครั้งแรกที่ความสามารถของเขาในการควบคุมล้มเหลว.
"นายคงเดาไม่ถูกแน่ๆว่าความจริงแล้วเธอเป็นผู้มีพลังเลเวล S?"หลินเฟยพูด.
ตูม!
ชายอ้วนราวกับถูกฟ้าผ่าอย่างกระทันหัน ร่างกายของเขาแข็งทื่อและมีสีหน้าของความหวาดกลัว เขาถอยหลังไปสองก้าวอย่างไม่อาจควบคุมได้.
"เลเวล S!"
ไม่เพียงแต่ชายอ้วนเท่านั้นที่อึ้ง แม้แต่ชายกำยำก็ยังหวาดผวา ชายอ้วนคนนี้ดันไปหลอกเลเวล S!
"แกไอ้ทรยศ!"มีบางคนตะโกนใส่ชายอ้วน.
จิตใจของชายอ้วนว่างเปล่า.
Modifier Chapter 216
หลินเฟยมองไปที่ผู้คนที่กำลังแตกตื่นด้านหน้าของเขาและอดไม่ได้ที่จะหัวเราะพลางส่ายหัวและพูดว่า"ดูว่านายจะฆ่าไปมาก นี่ไม่น่าจะเป็นครั้งแรกที่นายทำอย่างนี้."
"กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นย่อมคืนสนอง"
คราวนี้เป็นเด็กสาวที่ลงมือด้วยตัวของเธอเอง.
เมื่อทั้งสองออกมาจากห้องใต้ดิน ทั้งวิลล่าก็ถูกแช่แข็งกลายเป็นรูปปั้นน้ำแข็ง.
สำหรับคนที่ด้านล่าง พวกเขาก็กลายเป็นรูปปั้นน้ำแข็งและถูกแช่จนตาย.
จะเห็นได้ว่าเมื่อเด็กสาวรู้จุดประสงค์ของอีกฝ่านแล้ว เธอก็โกรธมากและไม่พูดมากกับพวกเขาอีกเลยก่อนที่จะส่งพวกเขาไปหาพระเจ้า.
"อ้าว!"
หลินเฟยจู่ๆก็นึกถึงเรื่องสำคัญ.
"อะไรหรอ?"เด็กสาวงง.
"ลืมถามทาง"หลินเฟยพูด"เรามาที่นี่เพื่อหาที่ชุมนุม แต่เราลืมถามพวกเขา!"
เด็กสาวก็ตกอยู่ในห้วงความคิด.
ดูเหมือนว่าเธอจะเด็ดขาดเกินไป ดังนั้นเธอจึงไม่ได้ให้โอกาสกับพวกเขาเหล่านั้น.
เธอเงียบไปสักพักและพูดว่า"ไปหาผู้รอดชีวิตคนอื่นกันเถอะ"
มันคงมีเพียงทางนี้เท่านั้น.
หลินเฟยบินในระดับต่ำพร้อมกับเด็กสาวเพื่อมองหาผู้รอดชีวิต.
โชคดี.
หลังจากนั้นไม่นาน หลินเฟยก็เจอผู้รอดชีวิตสี่คนนั่งอยู่ในโรงแรม!
ชายสามคนและหญิงหนึ่งคน เป็นหญิงวัยรุ่ย,ชายกลางคน ชายอ้วนและหนุ่มออฟฟิศ.
"ฉันเจอผู้รอดชีวิตแล้ว"หลินเฟยพูดแล้วเดินนำเด็กสาวไปที่โรงแรม.
"คุณเจอได้ไง?"
เด็กสาวงง ไม่มีใครออกมาให้เห็นเลย แต่หลินเฟยกลับพบผู้รอดชีวิตแล้ว?
"ที่นี่หรอ?"เธอถาม.
"ใช่." หลินเฟยพยักหน้า"อยู่ในห้อง."
เด็กสาวเหลือบมองไปที่ประตูที่ปิดสนิท ด้วยความสงสัยในใจ ทำไมหลินเฟยถึงรู้ว่ามีคนอยู่ข้างใน?
เขามองทะลุกำแพงได้หรอ?
ความจริง มันก็อาจจะเป็นไปได้นะ.
ปึงๆ--
หลินเฟยเคาะประตู จากนั้นเขาก็เห็นคนในห้องทุกคนมองมาทางนี้ด้วยความตื่นตัว.
"ฉันกำลังไป"เป็นคุณลุงมาเปิดประตู.
ประตูเปิด แต่เพียงแง้มๆเท่านั้น.
เขามองไปที่หลินเฟยและถามอย่างใจเย็น"นายจะทำอะไร?"
"ถามทาง"หลินเฟยยิ้มและพูด"บอกเราหน่อยได้ไหมว่าชุมนุมไปทางไหน?"
ชายกลางคนกลอกตาแล้วพูด"จากตรงนี้ไปทางทิศตะวันออก."
"โอเคร ขอบคุณ"หลินเฟยพยักหน้าจากนั้นก็กลับไป เขารู้ว่าตาลุงคนนี้กำลังระวังตัว แต่ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเขา เพราะเขามาถามทาง.
"แค่นี้เอง"หลินเฟยและเด็กสาวพูด.
เด็กสาวแปลกใจเล็กน้อยเพราะมีคนอยู่ข้างใน!
หลินเฟยรู้ได้อย่างไง?
เธอไม่เข้าใจ.
หลินเฟยมีสิ่งที่อธิบายไม่ได้มากมาย.
แต่เมื่อหลินเฟยและเด็กสาวมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออก เขาก็ยังไม่เห็นชุมนุมใดๆ!
หลินเฟยรู้ได้ทันทีว่านี้เขาโดนหลอก.
ตาลุงปิดประตูและเดินกลับไปที่ห้อง.
"เกิดอะไรขึ้่น?"หลายคนเข้ามาถาม.
"มีชายหนุ่มมาถามทาง"เขาพูด"เขาถามว่าจะไปที่ชุมนุมได้ยังไง."
ทำให้หญิงสาวขมวดคิ้วทันที.
เธอพูด"คุณทำเกินไปแล้ว คุณจะฆ่าเขาถ้าเป็นแบบนี้!"
ตาลุงมองไปที่เด็กสาวคนนั้น เขาก้มหน้าลงและหยิบบุหรี่ออกมาโดยไม่พูดอะไร.
ชายอ้วนที่อยู่ข้างๆก็พูด"พี่สาว ปล่อยฉันลงเถอะ มันผ่านไปหลายวันแล้ว จำได้ไหม?"