ตอนที่แล้วModifier Chapter 213-214
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปModifier Chapter 217-218

Modifier Chapter 215-216


Modifier Chapter 215

"กลับมาพร้อมกับเหยื่อใหม่ซะด้วย? ทำได้ดี."

ผู้ชายกล้ามโตหลายคนในห้องใต้ดินเดินเข้ามาช้าๆพร้อมกับรอยยิ้มขี้เล่นบนใบหน้าขณะที่มองเด็กสาวขึ้นๆลงๆ.

เด็กสาวเกลียดท่าทางอย่างนี้และหลินเฟยก็ขมวดคิ้วน้อยๆ.

ชายอ้วนยังคงหัวเราะ"งั้น งั้น สองคนนี้โกหกได้ง่ายๆ พวกเขาไม่เอะใจเลย"

เขาพูด"พวกเขายังบอกฉันอีกด้วยว่า พวกเขาทั้งสองไม่มีพลัง"

"ชายคนนั้นยังมีอาหารอยู่ในกระเป๋า ซึ่ง..เมื่อฆ่าเขาแล้วก็เอาไปได้ ส่วนผู้หญิง..."เขามองไปที่หยู่เซว่อย่างมีความหมาย.

"คุณนี่มันไม่ง่ายเลยจริงๆ"หลินเฟยพูดกับชายอ้วน.

"ขอบคุณ."

ชายอ้วนยิ้มน้อยๆและพูดว่า"ก็แค่นายโง่เกินไป ที่เชื่อคำพูดของคนอื่นง่ายๆ."

หลินเฟยยิ้มตามและพูดว่า"แล้วนายเคยคิดเกี่ยวกับเรื่องนั้นหรือเปล่า ตั้งแต่แรกสิ่งที่นายได้ยินจากพวกเราเป็นการหลอก?"

"หา?"

ใบหน้าของชายอ้วนเปลี่ยนไปเล็กน้อย เขาไม่ได้คิดเรื่องนี้เลยจริงๆ!

หวู่--

ในห้องใต้ดิน จู่ๆ ก็เกิดลมหนาวพัดขึ้น.

ชายอ้วนมองไปที่เด็กสาวและต้องตกใจเมื่อพบว่ามีหิมะตกลงข้างๆเธอ!

เธอมีพลัง!

ทันใดนั้นใบหน้าของชายอ้วนก็ดูน่าเกลียดขึ้นมากเพราะเขาเคยแต่โกหกคนอื่นและเขาก็ไม่คิดเลยว่าวันหนึ่งเขาจะถูกโกง.

เมื่อเด็กสาวยกมือขึ้น ทันใดนั้นก้อนน้ำแข็งจำนวนนับไม่ถ้วนก็พุ่งเข้าหาทุกคนในห้องใต้ดิน.

"น่าสนใจ."

ชายกำยำที่ไม่สวมเสื้อก็คิดว่ามันไม่ใช่เรื่องง่าย.

ผิวของเขากลายเป็นสีดำทันที พร้อมกับส่องประกายวาวมันของโลหะและก้อนน้ำแข็งเหล่านั้นเมื่อสัมผัสมันก็แตกทันที!

"ไร้ประโยชน์."

ชายอ้วนยิ้มและพูดว่า"ไม่สำคัญว่านายจะโกหกฉันเพราะอะไร แต่ยังไงพวกเขาก็เป็นผู้มีพลังเลเวล A."

"แม้ว่านายจะแข็งแกร่ง นายก็ไม่อาจออกจากที่นี่ได้ในวันนี้!"

"และ--"

ทันใดนั้นชายอ้วนก็เว้นระยะและพูดว่า"ที่จริงแล้วฉันมีสองความสามารถ."

"สองความสามารถ?"หลินเฟยรู้สึกสงสัยเล็กน้อย คนที่มีสองพลังนั้นมีจริงๆหรือ.

อย่างนั้นเท่ากับว่าทุกคนน่าจะมีพลังกันหมด?

"1.ซอมบี้ไม่อาจตรวจจับฉันได้"สายตาของชายอ้วนสบลงบนร่างกายของเด็กสาวทันทีและทันใดนั้นก็มีแสงสีชมพูแว่บออกมาจากดวงตาของเขา.

ทันใดนั้นการเคลื่อนไหวของเด็กสาวก็แข็งทันที.

ชายอ้วนหัวเราะ"อีกอันคือความสามารถในการชักใย"

"ลืมที่พูดไปได้เลย ฉันเป็นคนที่มีพลังเลเวล A ตราบใดที่พลังต่ำกว่าฉัน ฉันก็จะควบคุมมันได้."

ชายอ้วนมองไปที่เด็กสาวและสั่งเธอ"ฆ่าแฟนเธอซะ"

เขามองไปที่หลินเฟยและพูด"มันอาจจะน่าสนใจกว่านี้หากได้เห็นนายต่อสู้."

"นายโง่งั้นหรอ?"หลินเฟยพูดเถียงกลับมา.

"หืม?"

ชายอ้วนก็ผงะ เพราะเขาพบสิ่งผิดปกติ เด็กสาวยังไม่ได้ลงมือทำอะไรเลย.

เธอยกมือขึ้น.

ตูม!

ห้องใต้ดินกลายเป็นโลกน้ำแข็งทันที.

"เป็นไปได้ไง?"ใบหน้าชายอ้วนเปลี่ยนไปอย่างมาก นี่เป็นครั้งแรกที่ความสามารถของเขาในการควบคุมล้มเหลว.

"นายคงเดาไม่ถูกแน่ๆว่าความจริงแล้วเธอเป็นผู้มีพลังเลเวล S?"หลินเฟยพูด.

ตูม!

ชายอ้วนราวกับถูกฟ้าผ่าอย่างกระทันหัน ร่างกายของเขาแข็งทื่อและมีสีหน้าของความหวาดกลัว เขาถอยหลังไปสองก้าวอย่างไม่อาจควบคุมได้.

"เลเวล S!"

ไม่เพียงแต่ชายอ้วนเท่านั้นที่อึ้ง แม้แต่ชายกำยำก็ยังหวาดผวา ชายอ้วนคนนี้ดันไปหลอกเลเวล S!

"แกไอ้ทรยศ!"มีบางคนตะโกนใส่ชายอ้วน.

จิตใจของชายอ้วนว่างเปล่า.

Modifier Chapter 216

หลินเฟยมองไปที่ผู้คนที่กำลังแตกตื่นด้านหน้าของเขาและอดไม่ได้ที่จะหัวเราะพลางส่ายหัวและพูดว่า"ดูว่านายจะฆ่าไปมาก นี่ไม่น่าจะเป็นครั้งแรกที่นายทำอย่างนี้."

"กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นย่อมคืนสนอง"

คราวนี้เป็นเด็กสาวที่ลงมือด้วยตัวของเธอเอง.

เมื่อทั้งสองออกมาจากห้องใต้ดิน ทั้งวิลล่าก็ถูกแช่แข็งกลายเป็นรูปปั้นน้ำแข็ง.

สำหรับคนที่ด้านล่าง พวกเขาก็กลายเป็นรูปปั้นน้ำแข็งและถูกแช่จนตาย.

จะเห็นได้ว่าเมื่อเด็กสาวรู้จุดประสงค์ของอีกฝ่านแล้ว เธอก็โกรธมากและไม่พูดมากกับพวกเขาอีกเลยก่อนที่จะส่งพวกเขาไปหาพระเจ้า.

"อ้าว!"

หลินเฟยจู่ๆก็นึกถึงเรื่องสำคัญ.

"อะไรหรอ?"เด็กสาวงง.

"ลืมถามทาง"หลินเฟยพูด"เรามาที่นี่เพื่อหาที่ชุมนุม แต่เราลืมถามพวกเขา!"

เด็กสาวก็ตกอยู่ในห้วงความคิด.

ดูเหมือนว่าเธอจะเด็ดขาดเกินไป ดังนั้นเธอจึงไม่ได้ให้โอกาสกับพวกเขาเหล่านั้น.

เธอเงียบไปสักพักและพูดว่า"ไปหาผู้รอดชีวิตคนอื่นกันเถอะ"

มันคงมีเพียงทางนี้เท่านั้น.

หลินเฟยบินในระดับต่ำพร้อมกับเด็กสาวเพื่อมองหาผู้รอดชีวิต.

โชคดี.

หลังจากนั้นไม่นาน หลินเฟยก็เจอผู้รอดชีวิตสี่คนนั่งอยู่ในโรงแรม!

ชายสามคนและหญิงหนึ่งคน เป็นหญิงวัยรุ่ย,ชายกลางคน ชายอ้วนและหนุ่มออฟฟิศ.

"ฉันเจอผู้รอดชีวิตแล้ว"หลินเฟยพูดแล้วเดินนำเด็กสาวไปที่โรงแรม.

"คุณเจอได้ไง?"

เด็กสาวงง ไม่มีใครออกมาให้เห็นเลย แต่หลินเฟยกลับพบผู้รอดชีวิตแล้ว?

"ที่นี่หรอ?"เธอถาม.

"ใช่." หลินเฟยพยักหน้า"อยู่ในห้อง."

เด็กสาวเหลือบมองไปที่ประตูที่ปิดสนิท ด้วยความสงสัยในใจ ทำไมหลินเฟยถึงรู้ว่ามีคนอยู่ข้างใน?

เขามองทะลุกำแพงได้หรอ?

ความจริง มันก็อาจจะเป็นไปได้นะ.

ปึงๆ--

หลินเฟยเคาะประตู จากนั้นเขาก็เห็นคนในห้องทุกคนมองมาทางนี้ด้วยความตื่นตัว.

"ฉันกำลังไป"เป็นคุณลุงมาเปิดประตู.

ประตูเปิด แต่เพียงแง้มๆเท่านั้น.

เขามองไปที่หลินเฟยและถามอย่างใจเย็น"นายจะทำอะไร?"

"ถามทาง"หลินเฟยยิ้มและพูด"บอกเราหน่อยได้ไหมว่าชุมนุมไปทางไหน?"

ชายกลางคนกลอกตาแล้วพูด"จากตรงนี้ไปทางทิศตะวันออก."

"โอเคร ขอบคุณ"หลินเฟยพยักหน้าจากนั้นก็กลับไป เขารู้ว่าตาลุงคนนี้กำลังระวังตัว แต่ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเขา เพราะเขามาถามทาง.

"แค่นี้เอง"หลินเฟยและเด็กสาวพูด.

เด็กสาวแปลกใจเล็กน้อยเพราะมีคนอยู่ข้างใน!

หลินเฟยรู้ได้อย่างไง?

เธอไม่เข้าใจ.

หลินเฟยมีสิ่งที่อธิบายไม่ได้มากมาย.

แต่เมื่อหลินเฟยและเด็กสาวมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออก เขาก็ยังไม่เห็นชุมนุมใดๆ!

หลินเฟยรู้ได้ทันทีว่านี้เขาโดนหลอก.

ตาลุงปิดประตูและเดินกลับไปที่ห้อง.

"เกิดอะไรขึ้่น?"หลายคนเข้ามาถาม.

"มีชายหนุ่มมาถามทาง"เขาพูด"เขาถามว่าจะไปที่ชุมนุมได้ยังไง."

ทำให้หญิงสาวขมวดคิ้วทันที.

เธอพูด"คุณทำเกินไปแล้ว คุณจะฆ่าเขาถ้าเป็นแบบนี้!"

ตาลุงมองไปที่เด็กสาวคนนั้น เขาก้มหน้าลงและหยิบบุหรี่ออกมาโดยไม่พูดอะไร.

ชายอ้วนที่อยู่ข้างๆก็พูด"พี่สาว ปล่อยฉันลงเถอะ มันผ่านไปหลายวันแล้ว จำได้ไหม?"

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด