Ep.801 - ผู้ปลุกพลังคนใหม่

5/5

Ep.801 - ผู้ปลุกพลังคนใหม่

ระหว่างชูฟ่านกำลังให้อาหารสัตว์ร้ายจอมเขมือบอยู่นอกเมือง ปล่อยมันสวาปามงูพิษอย่างบ้าคลั่ง ภายในเมือง ในสถานที่หนึ่ง ก็ได้เกิดเรื่องราวในทำนองเดียวกัน

ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้สักเล็กน้อย ฉินเฟิงสั่งอพยพผู้คนให้ไปยังใจกลางเมือง และแยกตัวจากไป

เพียงแต่ว่า … ไม่ใช่ทุกคนที่จะไปถึงใจกลางเมืองได้อย่างปลอดภัย ฉงโหลวเป็นเมืองใหญ่ ท่ามกลางสถานการณ์วุ่นวายและเบียดเสียดของฝูงชน รถยนต์ไม่สามารถขับได้ การเดินทางเลยติดขัดไปตลอดเส้นทาง

บริเวณเขตสลัมแถวชานเมือง แทบไม่มีคนอยู่อีกต่อไป แต่ในตอนนี้ ปรากฏเสียงฝีเท้าและเสียงก่นด่าตามมาเป็นชุด

“นังชั้นต่ำ! วิ่งสิวิ่งเข้า! วิ่งให้เร็วกว่านี้ แต่ว่างๆลองเหลียวมองกระจกดูด้วยนะ ว่าร่างอ้วนน่าตายของแก ตอนวิ่งมันน่าเกลียดขนาดไหน!”

“นังบ้า! กล้าดียังไงมาตบฉัน ไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วสินะ!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า ปล่อยให้เธอวิ่งไป ดูสิว่าจะวิ่งได้ไกลสักแค่ไหน”

กลางซอย วังฉินวิ่งหนีอย่างลนลาน เธอเป็นผู้หญิงหน้าตาบ้านๆ สูง 175ซม. มีไขมันรอบเอวขนาดใหญ่ ตอนชั่งน้ำหนักมากถึง 200 ปอนด์ ทุกย่างก้าวยามวิ่งเลยมีไขมันกระเพื่อมไปทุกส่วน เธอพยายามหลบหนีสุดชีวิต

เบื้องหลังวังฉิน เป็นผู้ใช้พลังสี่คน แข็งแกร่งที่สุดคือผู้ใช้วรยุทธโบราณเลเวล D3

แต่ผู้ใช้พลังที่แสดงออกชัดว่ากำลังไม่พอใจมากที่สุด คือผู้ใช้อบิลิตี้เลเวล E และบนใบหน้าของเขายังประทับไว้ด้วยรอยฝ่ามือ เห็นได้ชัดว่าเพิ่งถูกตบมา

วังฉินเคยอยู่บนกำแพงเมืองก่อนหน้านี้ เพราะความหงุดหงิดที่สุมอยู่เต็มอก ทำให้เธอระเบิดอารมณ์ ทะเลาะกับคนเหล่านี้ และยังถึงขั้นตบผู้ใช้อบิลิตี้ เป็นผลให้อีกฝ่ายต้องการล้างแค้นเธอ ไล่ตามมาตลอดเส้นทาง

วังฉินอาศัยความคุ้นชินเส้นทางในสลัม วิ่งให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่ตอนนี้คาดว่ายังไม่ถึงเวลา เกรงว่าพวกเขาคงอยากแกล้งเธอก่อนมากกว่า

ดวงตาของวังฉินเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง ขณะเดียวกันก็โกรธแค้น รู้สึกไม่ยินยอม!

เธอเร่งฝีเท้า ก้าวเข้าไปในมินิมาร์ทแห่งหนึ่ง เธอคุ้นเคยกับร้านแห่งนี้ดี รู้สึกว่ามันประตูอยู่ด้านหลัง เธอพุ่งเข้าไป ลากชั้นวางของลงมาอย่างแรง เพื่อสกัดพวกที่ไล่ตามมา

คนข้างหลังไม่ทันระวัง สะดุดล้มทันที ตวาดเสียงดุ

“นี่แก หาเรื่องตาย!?”

“ฮึ่ม! ช่างน่ารำคาญซะจริง ก็ยอมรับอยู่หรอกว่าหนีได้ดี แต่แค่นี้ก็น่าจะสนุกกันพอแล้วนะ มาให้พวกเราฆ่าแกได้รึยัง?”

“ฮี่ฮี่ ก้อนไขมันบนตัวแกทำให้บิดารู้สึกระคายตานัก ยอมให้ฆ่าซะดีๆ!”

สิ้นเสียง หนึ่งในนั้นได้ชักอาวุธปืนออกมา เตรียมพร้อมยิงวังฉิน

วังฉินทั้งตัวท่วมไปด้วยเหงื่อไคล ช่วงเวลานี้ ไม่ว่าจะเส้นผมหรือทุกรูขุมขน ล้วนลุกชูชัน สัมผัสได้ถึงเจตนาฆ่าอันโหดเหี้ยมจากเบื้องหลัง

วิสัยทัศน์ในสายตาเธอ คล้ายกับว่ามันเชื่องช้าลงชั่วขณะ เธอเหลียวไปเห็นชั้นวางของแถวหนึ่ง และมีดทำครัวบางชนิด โดยไม่ต้องเสียเวลาคิด คว้ามันทันที

หากยังไงก็ไม่รอด เช่นนั้นต้องพินาศตกตายไปด้วยกัน สังหารผู้ใช้พลังระดับสูงในนี้ได้สักคนหนึ่ง แล้วต่อให้ตนต้องตาย ก็ยังนับว่าคุ้มค่า!

ในสายตาวังฉิน ฟุ้งไปด้วยความเกลียดชัง หันหน้ากลับไป ต้องการแลกชีวิตกับคนเหล่านี้

อย่างไรก็ตาม ระหว่างช่วงเวลาเดือดพล่าน เสียงคำรามต่ำของเสือ ดังแว่วเข้ามาอย่างกะทันหัน

“ฮือ…...”

กลิ่นฉุนของสาบเลือด โชยเข้ามาแตะจมูกของผู้คน แต่แค่นั้นก็พอแล้ว ที่จะให้ทุกคนตระหนักว่า มินิมาร์ทแห่งนี้ ต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากล หากคิดดีๆ เหมือนประตูทางเข้าจะถูกทำลาย เปิดทิ้งไว้ตั้งแต่แรก นอกจากนี้ยังมีคราบเลือดอยู่ตามพื้น

ถึงเวลานี้ทุกคนพอคาดเดาออกว่ามันคืออะไร ดวงตาทุกคู่ของทุกคนเบิกกว้างอย่างไม่อยากจะเชื่อ เหลียวมองไปด้านข้าง

“”

ตรงมุมหนึ่งของมินิมาร์ท เสือสัตว์ร้ายตัวใหญ่ก้าวออกมา

และเสือตัวนี้ ยังได้รับบาดเจ็บสาหัส!

หากฉินเฟิงอยู่ที่นี่ เขาจะร้องอ๋อในทันที เพราะเสือตัวนี้ คือตัวเดียวกันกับที่ฉินเฟิงตัดหางไป!

ปัง ปัง ปัง!!

มือปืนในกลุ่มระดมยิงอย่างบ้าคลั่ง มีกระสุนนัดหนึ่งยิงโดนตาเสือ

เสือร้ายได้รับบาดเจ็บหนักถึงสองครั้งสองครา เป็นเหตุให้มันยิ่งคลุ้มคลั่ง! กระโจนเข้ากัดหัวผู้ใช้พลังเลเวล E ทันที

จากนั้น เสียงการต่อสู้ดุร้ายรุนแรงก็ดังขึ้น ตามมาติดๆด้วยเสียงกรีดร้องของผู้ใช้พลัง จากเดิมมีสี่คน ตอนนี้สามคนจบชีวิตลงแล้ว เหลือผู้ใช้วรยุทธโบราณเลเวล D เพียงคนเดียว และเสือตัวนี้ที่ได้รับบาดเจ็บ กำลังสั่นสะท้านอย่างรุนแรง

ฟุฟฟฟ!

มีดของเลเวล D แทงทะลุเบ้าตาอีกข้างของเสือร้ายอย่างแรง กระนั้น ขณะเดียวกัน กรงเล็บแหลมของเสือร้ายได้กรีดเปิดหน้าท้อง คว้านลำไส้ของศัตรูมันออกมาเช่นกัน

จากนั้น เสือร้ายก็พุ่งไปทางวังฉิน

“กรี๊ดดดด!” วังฉินร้องโวยวาย ปัดป่ายมีดทำครัวในมือเธออย่างบ้าคลั่ง และมีอยู่ครั้งหนึ่ง ปัดไปโดนอาวุธของผู้ใช้วรยุทธเลเวล D ซึ่งเคยแทงลงบนตาเสือ ส่งผลให้มันจ้วงลึกลงไปทั้งด้าม

พรวดดด!

ใบมีดยาวกระดกขึ้นเล็กน้อย แทงทะเลเข้ากะโหลกเสือ ตรงสู่สมอง

วังฉินยังคงปัดป่ายมีดในมือเธอ โดยหารู้ไม่ว่าเสือร้ายได้สูญสิ้นพลังชีวิตไปแล้ว เพียงใช้คมมืดเฉือนลงบนตัวมันอย่างบ้าคลั่งเมามัน

เลือดสัตว์ร้ายกระเซ็นเปรอะเต็มใบหน้าเธอ จนกระทั่งเลือดหยดย้อยลงเข้าปาก และเป็นจังหวะที่เธอเผลอกลืนน้ำลายพอดี ส่งผลให้มันไหลเข้าสู่ร่างกายเธอ

วินาทีนั้น วังฉินรู้สึกได้ถึงความแข็งแกร่งอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน บาดแผลตาม อารมณ์ตื่นกลัวบนใบหน้าของวังฉินในที่สุดก็หายไป ดวงตาของเธอเผยให้เห็นถึงความบ้าคลั่ง ก้มลงมองใบมีดที่ขดงอไปแล้วในมือเธอ ก่อนเงยขึ้นมองตรงหัวเสือที่ท่วมไปด้วยเลือด ดวงตาของเธอทอประกายวูบไหว ฉุกคิดได้ถึงบางสิ่ง

“ความรู้สึกนี้ … หรือว่าจะเป็น …”

วังฉินตั้งปณิธานแน่วแน่ คว้าจับอาวุธมีดของผู้ใช้วรยุทธโบราณเลเวล D ชักมันออกมา จากนั้นแก้มอวบอิ่มของเธอก็ค่อยๆยื่นเข้าไปในดวงตาสีเลือดของเสือ ไม่แสดงถึงความรังเกียจใดๆ แทะกินมันอย่างดุร้าย

ดวงตาสีเลือดถูกกัด กระทั่งสมองเยิ้มๆที่ไหลออกมาก็ถูกดูดกิน ชิ้นส่วนที่บอบบางเละเหลวของเสือร้ายถูกดูดกินจนหมดสิ้น

พลังอันยิ่งใหญ่ ท่วมท้นไปทั้งร่างของเธอ ในชั่วพริบตาเดียว กลิ่นอายของเธอเริ่มเกิดการเปลี่ยนแปลง ความแข็งแกร่งยกระดับขึ้นในอัตราเร็วที่น่าเหลือเชื่อ

ก้าวขึ้นสู่เลเวล G …

สู่เลเวล F …

เลเวล E …

วังฉินได้รับพลังอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน จากเดิมมีสถานะเป็นคนธรรมดา ตอนนี้กลายเป็นผู้ใช้พลังโดยสมบูรณ์ อีกทั้งยังสามารถรีดเร้นพลังได้ในโลกใบนี้

วังฉินอุ้มเสือตัวใหญ่ แบกศพของมัน วิ่งหายเข้าไปยังชั้นใต้ดินของมินิมาร์ทเพื่อซ่อนตัว

“ฮี่ฮี่ ฉันได้กลายเป็นผู้ใช้พลังแล้ว ต่อไปนี้ไม่ต้องกลัวอะไรอีก … เมืองๆนี้ … มิติแห่งนี้จะกลายเป็นโลกของฉัน!”

เธอฉีกทึ้งชิ้นเนื้อ ไม่สนใจว่ามันจะสุกหรือดิบ เพียงโยนเข้าปากแล้วเคี้ยว จากนั้นกลืนลงไป

…

เมื่อไม่มีใครให้คอยปกป้อง ฉินเฟิงใช้เวลาเพียงสองชั่วโมง ก็สามารถมาถึงใจกลางเมืองได้ในที่สุด แต่ยังไม่ได้ไปรวมกับกลุ่มใหญ่ในทันที แยกตัวออกไปโซนที่ตั้งวิลล่า

ชั่วเวลานี้พระอาทิตย์กำลังจะตกดินแล้ว พื้นที่ในวิลล่าเดิมสมควรงดงาม แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นดูน่าขนลุกและหวาดกลัว ถนนที่เดิมเคยสะอาด ทั้งหมดถูกหญ้าขึ้นรกชัน ปริร้าวพังทลาย รถล่องเวหาระดับสูงมากมายในที่นี้ ล้วนกลายเป็นกองเศษเหล็ก ไม่สามารถขับขี่ได้

ฉินเฟิงมาถึงพื้นที่วิลล่า และพบว่าที่นี่มีสัตว์ร้ายอยู่น้อยมาก จนกระทั่งเขาก้าวเดินไปถึงพื้นที่หรูหราที่สุดแห่งหนึ่ง ก็ค้นพบว่าภายนอกถูกโรยไว้ด้วยผงขับไล่สัตว์ร้าย และมีเงาของมนุษย์กำลังเคลื่อนไหวอยู่ในตัวอาคาร

ดูเหมือนว่าจะมีคนอยู่ที่นี่ และได้จัดตั้งรวมทีมเพื่อปกป้องตัวเองไว้ก่อนแล้ว

ฉินเฟิงก้าวข้ามอาณาเขตที่โรยผงขับไล่สัตว์ร้ายเอาไว้ วินาทีนั้นร่างของเขาเริ่มเกิดการตื่นตัว รู้สึกว่ามีใครบางคนกำลังจ้องมองมา

แม้ไร้ซึ่งพลังสมาธิ แต่ฉินเฟิงยังคงรู้สึกได้ เงยหน้าขึ้นมองโดยไม่รู้ตัว และพบว่า--

--ปากกระบอกปืนสีดำสนิท กำลังชี้ตรงมาที่เขา!

**พรุ่งนี้งดประจำสัปดาห์จ้า