ราชันย์ก็อบลิน : ตอนที่7
ตอนที่7
เวลาผ่านไป ผมระบุไม่ได้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน ผมยังคงก้าวไปข้างหน้าอย่างรอบคอบ ผมไม่อยากทำให้ร่างกายอ่อนแอ เพราะผมไม่สามารถดูแลตัวเองได้ ไม่เหมือนตอนสมัยมหาวิทยาลัยผมพร้อมที่จะเสียสละทุกอย่าง ผมเคยประสบกับความตายมาก่อน มันหนาวและน่ากลัว การสูญเสียความรู้สึกของผมเป็นประสบการณ์ที่น่ากลัว ผมไม่อยากตายอีกแล้ว ผมต้องการที่จะอยู่ ผมจับและกินก็อบลิน 3 ตัวแต่เลเวลของผมยังอยู่ที่เลเวล 6 ผมต้องการก็อบลินอีกหนึ่งตัวเพื่อทำภารกิจให้สำเร็จ
ผมเจอก็อบลิน
มันไม่มีอาวุธและมีขนาดตัวที่เล็กกว่ามากเมื่อเทียบกับก็อบลินตัวอื่นๆ กำลังหลับสนิท การนอนหลับไม่ได้ผิดเว้นแต่คุณจะมีทักษะในการล่า ผมเจอก็อบลินนอนหลับอยู่หลายตัวและใช่ ผมฆ่าพวกมันทั้งหมด ผมก้าวเบาๆ และใช้มีดปาดเข้าที่คอของศัตรูที่กำลังหลับอยู่
นั่นแหล่ะ
(คุณได้รับ 10 ค่าประสบการณ์)
(คุณได้รับ 1 เหรียญทองแดง)
(การฆ่า 20/20)
หลังจากดึงมีดออกมา ผมมองรอบๆเพื่อตรวจดูความปลอดภัยจากนั้นก็กินก็อบลินที่ผมฆ่า
(การล่า 20/20)
ในขณะนั้นดวงตาของผมก็ปรากฏหน้าต่างที่ชวนเวียนหัว
(เควส สำเร็จ)
(คุณได้รับ 1000 ค่าประสบการณ์)
(คุณได้รับ 1 เหรียญเงิน)
(คุณได้รับยาพลังชีวิตขั้นต่ำ 2 ขวด)
(คุณได้รับดาบเหล็ก 1 เล่ม)
(Level up!)
(Level up!)
(Level up!)
(Level up!)
(ทักษะนักดาบขั้นต้น Lv.3)
ผมไม่รู้ว่าตัวเองจะได้รับค่าประสบการณ์เป็นพัน ผลตอบแทนมันยอดเยี่ยมเกินคาดโดยเฉพาะอย่างยิ่งดาบเหล็กที่ทำให้ผมพอใจที่สุด ผมแค่ถือมีดฆ่าก็อบลินธรรมดาไม่กี่ตัว แต่ตอนนี้ผมมีดาบเหล็กแล้ว! ยิ่งไปกว่านั้นระดับผมเพิ่มขึ้น บางทีตอนนี้ผมอาจจะสามารถสู้กับก็อบลินที่ได้รับการอัพเกรดแล้ว
แต่มันยังไม่จบ
หัวใจของผมเริ่มเต้นแรง ผมไม่รู้ว่าทำไม ผมไม่แน่ใจว่าอะไรเป็นตัวกระตุ้น แต่หัวใจของผมเต้นแรงมากจนคิดว่ามันจะกระเด็นออกมา
(ความเป็นไปได้ในการวิวัฒนาการ)
(1.ก็อบลินนักสู้)
ผมจ้องไปที่จอหน้าต่าง โดยไม่คิดจะตรวจสอบค่าสถานะของตัวเอง ผมเพิ่งเคยได้ยิน วิวัฒนาการ? ความเป็นไปได้? หากสามารถเปลี่ยนเป็นสายพันธุ์อื่นได้ ทำไมผมเพิ่งรู้? ดูเหมือนจะเป็นไปได้ที่ผมจะพัฒนา เสียงหัวใจที่เต้นดังของผมได้พิสูจน์แล้ว บางทีอาจะเป็นพลังของ Ebon Heart แน่นอนว่าผมพยายามเรียกข้อมูลออกมามันก็ยังคงเป็นเครื่องหมายคำถาม ก็อบลินนักสู้ ผมแน่ใจว่าพวกเขาจะมีโครงสร้างร่างกายที่แตกต่างจากก็อบลินธรรมดาเล็กน้อย ผมจะสามารถพัฒนาได้ไหมนะ? ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อพิจารณาจากข้อมูลบนจอหน้าต่าง ผมตัดสินที่จะวิวัฒนาการ มันไม่สมเหตุสมผลที่คุณจะลังเล ผมเอื้อมมือไปที่หน้าต่าง
“อักกกก”
ผมได้ยินเสียงแปลกๆไหลผ่านลำคอ กระดูกในร่างกายของผมดูเหมือนว่ามันกำลังจะเคลื่อน แต่ผมไม่สามารถแม้แต่จะกรีดร้อง เหมือนลำคอของผมจะอุดตัน ผมรู้สึกปวดร้าวราวกับว่าเลือดทั้งหมดในร่างกายของผมไหลย้อนกลับและราวกับผมทุกเส้นถูกดึงออก มันเจ็บกว่าตอนมีดของก็อบลินนั้นแทงขาผมซะอีก ผมทนกับความเจ็บปวด แต่ไม่นานคางของผมก็บิดจนเลือดออก
‘เกิดอะไรขึ้น? ผมจะตายแบบนี้หรอ?’
ไม่ ผมจะตายไม่ได้ ไม่ว่ามันจะเจ็บปวดแค่ไหนผมก็จะอดทนได้ตราบเท่าที่ผมยังไม่ตาย มันนานแค่ไหนแล้ว? ความเจ็บปวดเริ่มบรรเทาลงอย่างช้าๆ น้ำตาของผมไหลอาบแก้ม หน้าจอแสดงผลปรากฏขึ้น
(ก็อบลิน นักสู้)
(ทักษะนักดาบ Lv.4)
(ทักษะการขว้างสิ่งของ Lv.2)
“ผมทำมันได้แล้ว”
ผมกังวลว่าจะมีก็อบลินหรือก็อบลินนักสู้จะปรากฏตัวมาในขณะที่ผมกำลังทรมาณ แต่โชคดีที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมตื่นขึ้นมาความเจ็บปวดหายไปเกือบหมด ร่างกายผมเบาเหมือนขนนก ผมตระหนักได้ว่าตอนนี้ร่างกายผมได้รับการพัฒนาจากแต่ก่อน ร่างกายผมเปี่ยมไปด้วยพลังที่ไม่มีใครเทียบ
(คัง ชิฮา / เฟท)
(ก็อบลิน นักสู้ Lv. 10)
(ความแข็งแรง – 27, สุขภาพ – 29, เวทมนตร์ – 5, โชค - ???)
(ทักษะ – Ebon heart, การล่า, การหนี Lv.1 นักดาบ Lv. 4, การขว้างสิ่งของ Lv. 2)
ความเจ็บปวดที่ผ่านมาผมไม่อยากจะเจอมันอีก แต่พอเจอกับหน้าต่างสแดงผลแล้วตอนนี้จะผ่านอีกกี่ครั้งก็ได้ ผมแข็งแกร่งขึ้น! ผมเหวี่ยงดาบที่มีอยู่ในมือสองสามครั้งด้วยท่าทางที่มั่นคง โอกาสรอดของผมเพิ่มมากขึ้น ผมแน่ใจว่าตอนนี้ผมสามารถสู้กับนักสู้ก็อบลินได้แล้ว และราวกับว่ามีคนอ่านใจผมได้หน้าต่างปรากฏขึ้นตรงหน้าผม
(สร้างเควส)
(คุณกลายเป็นนักสู้ก็อบลินที่มีความเสี่ยงน้อยกว่าก็อบลินที่อ่อนแอ คุณรู้วิธีที่จะเติบโต)
(ตามล่าและกินก็อบลินนักสู้ 0/100)
“100 ... 100?”
มันเป็นสถานการณ์ที่ต่างจากที่ผมคิดไว้มาก ผมมั่นใจว่าผมสามารถฆ่าก็อบลินธรรมดาได้อย่างง่ายดายดังนั้นผมจึงไม่ได้ตั้งใจที่จะเสี่ยงตัวเองกับการท้าทายนักสู้ก็อบลิน ผมยังไม่แข็งแรงดี บางทีผมอาจจะพัฒนาไปสู่สิ่งที่คล้ายกับมนุษย์ ผมยอมแพ้ทุกอย่างยกเว้นการมีชีวิตอยู่หลังจากกลายเป็นก็อบลิน ผมเคยนอนบนเตียงนุ่ม ๆ อาบน้ำร้อนและ ...
จาจังมยอน
จาจังมยอน
ผมอยากกินจาจังมยอน ผมไม่สามารถออกไปจากดันเจี้ยนได้ ผมเป็นมอนสเตอร์ ผมไม่รู้ว่าอะไรเกิดขึ้นบ้างที่โลกภายนอก แต่ไม่มีมนุษย์คนไหนเป็นพันธมิตรกับก็อบลิน อย่างไรก็ตามหากการวิวัฒนาการยังคงดำเนินต่อไปก็อบลินอาจสามารถกลายเป็นเผ่าพันธุ์ที่คล้ายกับมนุษย์ได้ หากไม่ได้ผลก็อาจเป็นเผ่าพันธุ์ที่เลียนแบบมนุษย์ ความต้องการใหม่เกิดขึ้น มันคงเป็นเรื่องโกหกหากผมจะบอกว่าพอใจกับการอยู่ในดันเจี้ยนที่ได้กินแต่ก็อบลิน ผมตระหนักได้ว่าผมอยู่ตรงทางแยกระหว่างสองทางเลือก โดยทางเลือกแรกคือการเพิกเฉยต่อความเป็นไปได้และมองหาก็อบลินที่อ่อนแอเพื่อความอยู่รอด ตัวเลือกที่สองคือการต่อสู้กับพวกนักสู้ก็อบลินเพื่อพัฒนาต่อไป นี่คือชีวิตของผม ผมต้องเลือกทางเดินไปข้างหน้าอย่างระมัดระวัง
***