Ep.792 - อาหารมื้อพิเศษ
6/6
Ep.792 - อาหารมื้อพิเศษ
ไป๋หลีอึ้งไปชั่วขณะ แต่เมื่อลองคิดทบทวนดู ก็พบว่าเป็นเรื่องจริง
เพียงแต่ว่า ไม่นานเธอก็โบกมืออย่างรวดเร็ว “ลืมมันเถอะ เรื่องพวกนี้สำคัญก็จริง แต่นั่นมันในอนาคต ปัจจุบันต้องช่วยฉินเฟิงก่อน”
สำหรับทัศนคติของไป๋หลี ขัดเจนว่าเธอรู้สึกไม่พอใจแซด เพราะอีกฝ่ายคอยใช้ประโยชน์จากเธอกับฉินเฟิงตลอดเวลา แต่ครั้งนี้ ต้องขอยอมรับว่ามันน่าสนใจจริงๆ
เนื่องจากฉินเฟิงเองก็ได้ทำการค้นคว้าวิจัยอย่างลับๆ เพียงแต่ไม่ได้ทำการทดลองในมนุษย์ แม้ปากจะไม่ได้เอ่ยอะไร แต่ยังให้การสนับสนุนยาปลุกพลังประเภทใหม่
แซดไม่สนใจไป๋หลี กล่าวต่อว่า “ถ้าเธอเปิดช่องว่างมิติจากด้านบน จะเทียบเท่ากับเปิดช่องลมให้มิติของทั้งสองเข้าถึงกัน ในกรณีนั้น พืชพวกนี้จะยิ่งเติบโตเป็นพิเศษ อย่างเมื่อวานนี้เธอก็เปิดช่องว่างมิติใช่ไหม พลังงานเลยเล็ดลอดเข้าไป ทำให้เกิดการกลายพันธุ์ของพวกพืช”
คำพูดของแซด ทำให้ไป๋หลีชะงักไปเล็กน้อย
แต่พอลองคิดอย่างรอบคอบ คำอธิบายของอีกฝ่าย ก็ใช่ว่าจะไม่มีเหตุผล
“ถ้าเธอเปิดช่องว่างมิติจากข้างบน พลังงานวิญญาณจะกระจายเข้าไปสู่ข้างในนั้น ลองคิดเอาเถอะว่าพืชพวกนี้จะเป็นยังไงต่อไป ต่อให้มันไม่ลุกลามกลืนทั้งผืนดินและผืนฟ้าภายในมิติ แต่ถึงเวลานั้น คงไม่มีใครสามารถรอดชีวิตมาได้”
ได้ยินแบบนี้ ไป๋หลีก็ต้องขมวดคิ้ว
มีผู้คนอีกมากมายในเมืองฉงโหลว เธออยู่ในสังคมมนุษย์เป็นเวลานาน ดังนั้นไม่อยากละทิ้งคนเหล่านั้น
คนธรรมดาสามัญแม้ดูเหมือนไม่มีประโยชน์ แต่เอาจริงๆคนเหล่านี้เป็นรากฐานของสังคม หากไม่มีพวกเขา เมืองจะไม่สามารถเจริญรุ่งเรืองได้ ไร้ซึ่งลูกหลานสืบต่อไป
หากลดทิฐิ ยอมถอยออกมาสักหมื่นก้าว สมมติว่ายาของแซดประสบความสำเร็จจริงๆ ชาวเมืองทุกคนจะกลายเป็นนักรบ นั่นไม่เท่ากับว่า จะมีมนุษย์ที่แข็งแกร่งเพิ่มขึ้นหรือ?
อย่างไรก็ตาม ข้อสรุปที่มั่นใจได้ในตอนนี้ก็คือ ถ้าเธอผลีผลามเปิดช่องว่างมิติ นอกจากไม่สามารถช่วยชีวิตผู้คนจำนวนมากได้แล้ว ผลที่ตามมาอาจร้ายแรงไม่มีที่สิ้นสุด
อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ ฉินเฟิงได้นำผู้รอดชีวิตออกมาถึงนอกเมืองแล้ว และกำลังตรวจสอบพืชเหล่านั้น
ระหว่างเธอกับแซดกำลังสนทนา ฉินเฟิงก็ถูกลากเข้าไปใจกลางป่าทึบของพืชกลายพันธุ์
“ไม่!!”
ไป๋หลีร้องเสียงหลง ความหวาดกลัวฟุ้งเข้ามาในหัวใจ
…
ภายในมิติทับซ้อน ฉินเฟิงถูกฉุดกระชากลากถูเข้ามากลางป่าอย่างรุนแรง ร่างของเขาถูกรัดพันด้วยเถาวัลย์ของพืชกลายพันธุ์
ตอนแรกไม่ทันระวัง แต่เมื่อตั้งสติได้ แล้วฉินเฟิงจะอยู่เฉยได้อย่างไร!
ฟุบ ฟุบ ฟุบบบ!
มีดกษัตริย์ครามกวาดผ่านเถาวัลย์เหล่านี้ทันที
อย่างไรก็ตาม การกระทำนี้คล้ายสร้างความรำคาญให้แก่พืชกลายพันธุ์ มันเริ่มสั่งการให้เถาวัลย์จำนวนมากตรงเข้าห่อหุ้มรอบตัวฉินเฟิงอย่างบ้าคลั่ง ไม่ว่าจะเป็นลำตัว สองมือและสองเท้า ทั้งร่างของฉินเฟิงถูกยกลอยขึ้นในอากาศ
แขนของฉินเฟิงถูกดึงอย่างแรง เถาวัลย์ขนาดใหญ่พยายามกระชากอาวุธในมือเขาออก แต่ก็ถูกมีดกษัตริย์ครามสะบั้นอีกครั้ง
ร่างของฉินเฟิงยังคงลอยอยู่ในอากาศ ไม่เพียงแค่นั้น แต่พืชกลายพันธุ์พวกนี้ยังผุดหนามอันแหลมคม พยายามเจาะเข้าผิวหนังของฉินเฟิง ชุดรบชั้นนอกถูกฉีกขาด ได้รับความเสียหายอย่างสิ้นเชิง
ผิวหนังตามจุดต่างๆของฉินเฟิงเกิดความรู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรง
อย่างไรก็ตาม ด้วยร่างกายที่แข็งแกร่งทนทานเทียบเท่ากับจักรพรรดิสัตว์ร้ายเลเวล B4 ทำให้อีกฝ่ายไม่สามารถเจาะทุลผิวเขาได้อย่างง่ายดาย ผ่านไปสักพักหนึ่ง ต่างฝ่ายต่างดิ้นรนขัดขืน
ฝั่งพืชกลายพันธุ์ไม่สามารถสังหารฉินเฟิง ฉินเฟิงก็ไม่สามารถสลัดหลุดจากการฉุดลากของเถาวัลย์ได้
ในขณะที่ยิ่งนาน เถาวัลย์ก็ยิ่งมากขึ้น มีกระทั่งเถาวัลย์บางส่วนเริ่มพันรอบคอฉินเฟิง หมายตัดช่องทางหายใจของเขา
ตอนนี้ฉินเฟิงไร้ซึ่งกำลังภายในคอยสนับสนุน เลยเป็นธรรมดาที่จะไม่สามารถกลั้นหายใจได้เป็นเวลานาน นี่คือวิกฤตจริงๆแล้ว!
วินาทีนั้น ในสมองฉินเฟิงกลายเป็นว่างเปล่า ทุกการกระทำต่อจากนี้เกิดขึ้นโดยสัญชาตญาณ จู่ๆเขาก็อ้าปาก และกัด! พวกเถาวัลย์อย่างไม่ลังเล!
เอาจริงๆแล้ว พลังพิเศษดูดกลืนสามารถใช้ได้หลายวิธี จะกัดกินสิ่งที่ต้องการดูดกลืนโดยตรงเลยก็ได้เช่นกัน
แต่ในฐานะมนุษย์ เป็นธรรมดาที่ฉินเฟิงจะไม่ใช้วิธีการเช่นเดียวกับสัตว์ร้าย อย่างไรก็ตาม ปัจจุบันเขาถูกบังคับให้ทำเช่นนี้
สิ่งที่โชคดีก็คือ พืชกลายพันธุ์ต้นนี้ปราศจากพิษ เพียงเส้นเถาวัลย์ถูกกัดกระชาก น้ำที่ไหลเวียนอยู่ภายในก็ทะลักออกมาทันที ทั้งยังมีกลิ่นหอมสดชื่น
พริบตานั้นฉินเฟิงสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายอันหอมหวานไหลลงคอของเขา!
น้ำหวานนี้ แพร่กระจายไปตามแขนขา และส่วนต่างๆในร่างกายของฉินเฟิงอย่างรวดเร็ว มันทำให้เขารู้สึกเปี่ยมไปด้วยความแข็งแกร่ง
ราวกับว่าในมิติจองตำ จู่ๆก็มีช่องว่างเปิดออก กล้ามเนื้อและกระดูกของฉินเฟิงเริ่มเกิดความมีชีวิตชีวา
ความเหนื่อยล้าทั้งวันสลายหายไปทันที ความเจ็บปวดจากการถูกเถาวัลย์พันธนาการ มลายไปหมดสิ้น!
“ของโคตรดี!”
ดวงตาฉินเฟิงเปล่งประกายสดใส กวาดมองเถาวัลย์มากมายที่กำลังรัดพันอีกครั้ง แต่คราวนี้ความรู้สึกปฏิปักษ์ที่สะท้อนในแววตาของเขามันหายไป
เขาก้มหน้ากัดมัน! กัดอย่างไม่ลังเล และกลืนน้ำหวานๆที่ไหลเวียนอยู่ข้างในลงกระเพาะ
สำหรับพืชกลายพันธุ์ นี่แค่เถาวัลย์หายไปไม่กี่เส้น แต่สำหรับฉินเฟิง มันคือแหล่งพลังงานชั้นยอด ราวกับว่าฉินเฟิงสามารถเปิดใช้งานพลังพิเศษดูดกลืนของเขาได้อีกครั้ง เริ่มกัดกินอย่างบ้าคลั่ง
ตูม!
บังเกิดเสียงระเบิดหนักทึบดังออกมาจากภายในร่างเขา แม้จะไม่มีคลื่นความผันผวนของพลังงานกระจายออกมา แต่ฉินเฟิงทราบดี ว่าความแข็งแกร่งทางกายภาพของเขา สามารถทะลวงสู่เลเวล B5 ได้แล้ว
ไม่เพียงแค่นั้น แต่พละกำลังทั้งหมดที่อยู่ในร่างกาย ชั่วพริบตามันราวกับหลอมรวมกันเป็นหนึ่งเดียว
เดิมฉินเฟิงมีร่างกายที่แข็งแกร่งอยู่แล้ว แต่เจ้าตัวมักอาศัยโล่ปราณกำลังภายในตลอดเวลา ดังนั้นพลังจากร่างกายเลยไม่เคยถูกเรียกออกมาใช้งานถึงขีดสุดจริงๆ หากให้อธิบาย ตัวเขาในตอนนี้ก็เหมือนกับหุ่นยนต์ที่ถูกสร้างขึ้นด้วยเหล็กชนิดพิเศษ มีความแข็งแกร่งอย่างหาที่เปรียบมิได้ แต่ในทุกๆการต่อสู้ กลับไม่เคยใช้ประโยชน์จากสิ่งนี้เลย
ทว่าในปัจจุบัน หุ่นยนต์ที่ว่าได้รับการฉีดน้ำมันหล่อลื่น ช่วยให้มันสามารถระเบิดพลังจากเหล็กชนิดพิเศษได้อย่างไม่ติดขัด!
“จงสลัดให้หลุดเพื่อฉัน!”
ฉินเฟิงยกสองแขน ปรากฏเถาวัลย์หลายสิบเส้นถูกยกขึ้นมา ฉากนี้หากลองจินตนาการดู ไม่ต่างจากภาพตะเกียบกำลังคีบบะหมี่ เถาวัลย์นับสิบม้วนพันรอบแขนของฉินเฟิงเป็นก้อนกลม
อย่างไรก็ตาม เถาวัลย์พวกนี้ยังไงต้องมีขีดจำกัด เมื่อถูกฉินเฟิงยื้อนานเข้า นานเข้า ไม่ช้ามันก็เริ่มส่งเสียงลั่น เส้นต่างๆเริ่มตึงแน่น
ในเวลานั้นเอง ฉินเฟิงกระชากมันอย่างรุนแรง เถาวัลย์ที่พันส่วนมือกระจัดกระจายไปคนละทิศทาง
ร่างกายของฉินเฟิงไม่ได้เปลี่ยนแปลง ทว่าอานุภาพยามระเบิดความแข็งแกร่งพุ่งสูงขึ้น เวลานี้มันได้ฉีกเถาวัลย์ของพืชกลายเป็นออกเป็นชิ้นๆ
ไม่ปล่อยให้เสียเปล่า สองมือฉินเฟิงฉกซ้ายปาดขวา หยิบเถาวัลย์เข้าปากเขาทันที และเริ่มกัดกินมัน
เส้นเถาวัลย์ที่ก่อนหน้านี้ทำให้เขารู้สึกเจ็บปวด หลังยกระดับขึ้นสู่เลเวล B5 มันก็ไม่รู้สึกเจ็บปวดอีกต่อไป
ฉินเฟิงไม่สนใจว่าผู้คนภายนอกจะเห็นฉากตะกละตะกลามนี้หรือไม่ เขายังคงกินมันต่อไปเรื่อยๆ
พืชกลายพันธุ์หยุดชะงักไปชั่วขณะ จู่ๆเถาวัลย์ของมันถูกกัดกินไป 7 - 8 เส้น ในที่สุดก็เริ่มเกิดอาการหวาดกลัวตามสัญชาตญาณ ตัดสินใจล่าถอยไป
อย่างไรก็ตาม เถาวัลย์ส่วนหนึ่งกลับยังไม่อาจสลัดหลุดจากมือของฉินเฟิง เวลานี้ต่อให้มันต้องการจะปล่อย แต่ฉินเฟิงไม่ยอม!
ฉินเฟิงคว้าเถาวัลย์ ถูกลากตัวเข้าไปในส่วนลึกของป่า เกรงว่าสถานที่แห่งนี้จะเกินตำแหน่งมิติทับซ้อนในตอนแรกไปแล้ว ภายในค่ำคืนเดียว มิติทับซ้อนได้ขยายอาณาเขตเพิ่มขึ้นไปอีกเล็กน้อย ตอนนี้ฉินเฟิงได้ก้าวเข้าสู่ในอีกมิติหนึ่งอย่างสมบูรณ์
อย่างไรก็ตาม ฉินเฟิงมิได้วิตกกังวล
ครืด ครืด ครืดดด!
เถาวัลย์ล่าถอยอย่างรวดเร็ว ในที่สุดก็กลับมายังต้นแม่ของมัน
ในที่สุดฉินเฟิงก็ได้ยลโฉมต้นตอของพืชกลายพันธุ์ที่ทำร้ายเขา
ปรากฏว่าจริงๆแล้วมันคือต้นไม้หยกขาวที่มีเส้นผ่านศูนย์กลาง 7 - 8 เมตร ต้นหยกขาว สูงราวๆ 10 เมตร รูปลักษณ์ภายนอกคล้ายกับกะหล่ำปลียักษ์ และตรงช่องว่างของกะหล่ำปลียักษ์ จุดนั้นเองคือต้นกำเนิดของเถาวัลย์นับไม่ถ้วน ขณะนี้เถาวัลย์กำลังหดตัวกลับเข้าไปอย่างต่อเนื่อง
ฉินเฟิงถูกเถาวัลย์ชักนำเข้าสู่ภายในของพืชกลายพันธุ์
สูดดมได้ถึงกลิ่นหอมจรุงอย่างหาที่เปรียบมิได้ มากยิ่งกว่าน้ำหวานของเถาวัลย์ก่อนหน้านี้ ทั้งยังเปี่ยมไปด้วยพลังงานยิ่งกว่าหลายเท่า
ด้านในของพืชกลายพันธุ์ แท้จริงแล้วกลวงเป็นโพรง ทั้งยังปรากฏเถาวัลย์จำนวนมากกระจุกตัวกันเป็นก้อนกลมใหญ่ คล้ายโอบล้อมบางสิ่งอยู่ตลอดเวลา
และเป็นสิ่งนั้นเองที่คอยส่งกลิ่นหอมออกมา!
