ตอนที่ 1 - เกิดใหม่ในเมืองแห่งความศรัทธา (1)
*ก่อนจะอ่านนิยาย โปรดตรวจสอบว่าท่านได้อยู่ในสถานที่ที่มีแสงเพียงพอ หรือถ้าท่านอ่านในความมืดก็อย่าลืมเปิด Night Mode หรือจอส้ม เพื่อป้องกันการปวดหัวและสายตาสั้นด้วยนะครับ*
--------------------------------------------------------------------------------------------
พอนาฬิกาถึงเลข9 ประตูทางเข้าของโบสถ์ก็เปิดออก. อัศวินในชุดเกราะเงางามคนหนึ่งเดินมาเปลี่ยนกะกับสหายที่กำลังเหนื่อยล้าหลังจากที่เขาคอยเฝ้าโบสถ์มาทั้งคืน. อัศวินคนนั้นมาทำหน้าที่ต่อ ยืนตัวตรงอยู่หน้าทางเข้าแทบไม่ไหวติง.
ทันทีที่เข้าไปด้านในโบสถ์ก็จะมีห้องโถงกว้างใหญ่และเสาหินที่ตั้งเรียงรายอยู่. ด้านในนี้มีพื้นที่ทำจากหยกขาวดูราบเรียบและแข็งแต่มันก็แทบจะมองไม่เห็นเลย เพราะมีหมอกทึบลอยอยู่เต็มไปหมด. หมอกนี้ทำให้สถานที่นี้ดูศักดิ์สิทธิ์ราวกับว่าเป็นสรวงสวรรค์เลย.
โบสถ์นี้เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่หลายๆคนใฝ่ฝันหา มันคือที่อยู่ของศาสนาแห่งแสงและอารามที่ปลอดภัยของพวกเขา.
เอมิเลียกำลังกอดหนังสือไว้ที่อก. ใบหน้าของเธอดูยิ้มแย้มและดวงตาสีน้ำเงินของเธอสุกสกาวไปด้วยความสุข “ดูเหมือนว่าจะมีเหล่าผู้ศรัทธากำลังรออยู่ด้านนอกเยอะเลยนะคะวันนี้” เธอบอกอัศวินข้างๆเธอ.
อัศวินคนนั้นไม่นึกเลยว่าเธอจะหันมาคุยด้วย เขาไม่คิดเลยว่าจะมีคนสนใจเขาด้วยซ้ำ. เขาอึ้งไปพักหนึ่งแล้วก้มหัวเล็กน้อยจากนั้นก็ตอบ “ครับท่าน”
“ชั้นสงสัยจังว่าพวกเขาคุกเข่าอยู่ด้านนอกนานแค่ไหนแล้วนะ” เอมิเลียกล่าวต่อ. แสงอาทิตย์สาดลงมาจากหน้าต่างข้างบนของโบสถ์โดนหน้าของเธอ. คิ้วเข้มเรียบรื่น, นัยน์ตาสีน้ำเงินดุจท้องทะเลและมวยผมสีทองคำของเธอดูสง่ามาก. เธอหน้าตางดงามราวกับดอกกุหลาบที่กำลังเบ่งบาน.
เธองดงามจนดาวบนฟากฟ้าเทียบไม่ติดเลย.
อัศวินที่กำลังคุยกับเธออยู่หน้าแดงขึ้นมาภายใต้หมวกนั่น. พวกอัศวินหนุ่มสองคนด้านหลังเขาเริ่มกระซิบกระซาบกัน.
“นั่นเซ้นต์เอมิเลียไม่ใช่หรอ? นางดูยิ่งใหญ่และงดงามดั่งที่เขาล่ำลือกันเลย!” อัศวินคนหนึ่งกล่าว.
“แต่ชั้นได้ยินมาว่าผลการเรียนของนางย่ำแย่มากนะ?” อัศวินอีกคนกระซิบ “ยังไงชั้นก็ชอบเซ้นต์เดบรามากกว่านาง เพราะเธอเป็นอันดับหนึ่งทุกปีเลยนะ!”
หัวหน้าอัศวินเหลือบไปทางอัศวินที่กำลังกระซิบกันอยู่อย่างแรงจนทั้งสองเลิกคุย. พวกเขาก้มหัวลงแล้วเงียบทันที.
เจ้าบ้าสองคนนั่นยังฝึกไม่พอ. หัวหน้าอัศวินกัดฟันพูดแล้วหันมามองผู้หญิงที่ยืนอยู่ต่อหน้าเขา.
ถ้าเขาได้ยินที่พวกอัศวินคุยกันตะกี้ล่ะก็ ท่านเซ้นต์ก็คงจะได้ยินเหมือนกัน.เขากังวลมากจนยืนตัวแข็งอยู่กับที่ด้วยความกลัวที่ว่าพวกอัศวินนั่นจะทำให้เซ้นต์ไม่พอใจเข้า. เขายกหัวขึ้นเล็กน้อยเพื่อดูหน้าของเอมิเลีย.นางดูไม่โกรธหรืออะไรเลย ตอนนี้เธอกำลังมองไปทางอื่นอยู่. ดูเหมือนว่าเธอจ้องผ่านพวกเขาไปทางประตูด้านหน้า.หัวหน้าอัศวินอยากจะลองโบกมือด้านหน้าเธอดูแต่ก็ยืนนิ่งอยู่กับที่แทน.
จริงๆแล้วเอมิเลียไม่ได้ยินอะไรเลย.
ใจเธอกำลังเต้นรัวและมือเธอก็เปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ. เธอไม่สนหรอกว่าพวกนั้นจะพูดอะไร.
เพราะตอนนี้เธอกำลังจะทำอะไรบางอย่างที่สุดโต่งมากๆ.
เธอไม่ใช่คนของโลกนี้--เธอข้ามมาที่โลกนี้ต่างหาก. ชีวิตก่อนหน้าของเธอต้องจบลงอย่างน่าอนาถด้วยอุบัติเหตุ พอลืมตาตื่นขึ้นเธอก็ได้เกิดใหม่เป็นเด็กทารกซะแล้ว.
ชีวิตนี้ของเธอนั้นต้องพบกับชะตาอันน่าหดหู่. นอกจากจะถูกแม่แท้ๆทอดทิ้งไปแล้ว เธอก็ถูกส่งไปยังสถานเด็กกำพร้าที่แทบจะเลี้ยงเธอไม่ไหวด้วยซ้ำชีวิตของเธอลำเค็ญมาอยู่หลายปี.
จนกระทั่งเธออายุเข้า8ขวบเธอเริ่มเข้าใจในโลกที่เธออยู่นี้ ณ ตอนที่ถูกเลือกให้เข้ามาเป็นสมาชิกของศาสนาแห่งแสง.
นี่คือโลกที่เต็มไปด้วยเวทย์มนต์และแฟนตาซี ทั่วทั้งทวีปนั้นถูกแบ่งออกเป็นสองฝั่งอย่างเท่าเทียมกัน. ฝั่งแห่งแสงสว่างและฝั่งแห่งความมืด. ทั้งสองนั้นเป็นศัตรูกันมาตั้งแต่แรกเริ่มและจะเปิดสงครามใส่กันทุกครั้งที่มีโอกาส สงครามนั้นปะทุขึ้น ณ สุดขอบของทวีปและค่อยๆมาถึงใจกลาง.
สงครามแห่งศรัทธาครั้งสุดท้ายนั้นเกิดขึ้นเมื่อ1ศตวรรษก่อน. และในสงครามนั้นเองศาสนาแห่งแสงก็มีชัยเหนือความมืดจนพวกนั้นหนีหายเข้าไปในป่าลึก.
ต่อมาศาสนาแห่งแสงก็ได้ปกครองไปทั่วทั้งทวีป และสถานที่ที่เอมิเลียเกิดนั้นก็บังเอิญเป็นเมืองหลวงใต้ปกครองของศาสนานั้น.
ตั้งแต่ที่เอมิเลียเข้ามาเป็นสมาชิกของศาสนา ตำแหน่งของเธอก็ก้าวหน้าอย่างรวดเร็วเพราะรูปลักษณ์อันงดงามและพรสวรรค์ด้านการใช้เวทย์มนต์อันยอดเยี่มของเธอ. เธอโชคดีมากๆ และเมื่อ2ปีก่อนนี้เธอก็ได้รับเลือกให้เป็นเซ้นต์.
ตราบใดที่เธอยังทำหน้าที่ได้ดีดังเดิม เธอก็มีโอกาสสูงที่จะได้เป็นบิชอปเร็วๆนี้แน่. การได้เป็นบิชอปหมายความว่าเธอจะมีอำนาจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกและด้วยตำแหน่งนั้นเธอก็จะสามารถใช้ชีวิตอยู่บนจุดสูงสุดของสังคมได้จนทุกคนจะต้องอิจฉา.
ไม่มีคำใดจะสามารถอธิบายความยอดเยี่ยมของเอมิเลียได้เลย. หลายๆคนนับถือเธอ อยากจะเป็นอย่างเธอและมาแทนที่เธอ. ถ้าจะบอกว่าเอมิเลียเป็นแรงบันดาลใจให้ทุกคนก็ไม่ได้เว่อร์เกินไปเลย.
แต่ถึงอย่างนั้น เอมิเลียก็รู้สึกว่าอยากจะหนีไปให้พ้นๆซักที…..… เพราะคนพวกนั้นไม่เคยได้รับรู้ถึงเบื้องหลังของความศักดิ์สิทธิ์นี้ของเธอเลย.