ตอนที่ 352 เหมาเยซื่อ คนไร้ยางอาย

ดังนั้นปฏิกิริยาของเธอในตอนนี้จึงเป็นปกติ

ผู้หญิงคนอื่น ๆ จะกลายเป็นคนที่ผิดปกติในเวลานั้น

เธอไม่สามารถถูกตำหนิได้

ชายคนที่เพิ่งจะพึงพอใจอยู่ตอนนี้ กำลังอุ้มเฉียวเมียนเมียนไว้ในอ้อมแขน เหมือนว่าเธอเป็นเด็ก เธอนอนขดตัวอยู่ในอ้อมแขนของเขา ไม่กล้ามองเขา ริมฝีปากบางเซ็กซี่ของเขาโค้งงออย่างสนุกสนาน

เขาอ้าปากพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่าและเร้าอารมณ์ “ที่รัก มีอะไรให้เขินอีกล่ะ? เราเป็นสามีภรรยากัน เป็นเรื่องปกติที่จะทำแบบนี้ ผมให้คุณทำเพราะผมขอบคุณ”

“ถ้าคุณต้องการ ผมก็ทำให้คุณได้เช่นกัน”

“ฉันไม่ต้องการหรอก!”

เฉียวเมียนเมียนนอนอยู่ในอ้อมแขนของเขาเสียงอู้อี้ “คุณคนโกหก ฉันจะไม่เชื่อคุณอีกต่อไป”

เขาบอกว่าจะใช้เวลาไม่นานนัก แต่...ครั้งนี้นานกว่าครั้งที่แล้วอีก

เขาช่างเป็นคนที่โกหกเก่งจริง ๆ

เธอรู้สึกได้ถึงเสียงหัวเราะเบา ๆ และเซ็กซี่ของเขาที่สั่นอยู่บนศีรษะของเธอ

เหมาเยซื่อมองลงไปที่ใบหน้าที่แดงก่ำของเธอ ใบหน้าสีอมชมพูและอ่อนโยนของเธอช่างน่ารับประทานราวกับลูกพีช ทำให้อดไม่ได้ที่จะกัด เขาอุ้มเธอไปที่เตียงและวางเธอลงอย่างแผ่วเบา โน้มตัวลงมาและจูบเบา ๆ ที่แก้มของเธอ

ดวงตาที่ลึกและมืดของเขาเอ่อล้นด้วยความอ่อนโยน “ผมไม่ได้อยากจะโกหกคุณ ผมจะอยากให้เร็ว ๆ จริง ๆ แต่มันปฏิเสธที่จะเชื่อฟัง ผมก็ทำอะไรไม่ได้ ไม่อย่างนั้นครั้งหน้าคุณลองคุยกับมันเอง แล้วบอกให้มันเชื่อฟังมากขึ้นในครั้งต่อไป และเลิกเอาแต่ใจด้วยดีไหม”

ดวงตาสีดำสนิทของเฉียวเมียนเมียนเงยหน้าขึ้น มองด้วยความอยากรู้อยากเห็น ขณะที่เธอกะพริบตา “ใครคือ มัน”

มุมริมฝีปากของเหมาเยซื่อโค้งขึ้นด้วยรอยยิ้มที่ดูเจ้าชู้ “คุณก็เพิ่งเล่นกันมัน มาเมื่อกี้นี้เอง คุณจะไม่รู้จักมันได้ยังไง”

เธอตะลึงไปสองสามวินาที เธอเงยหน้าขึ้น มองดวงตาสีเข้มขี้เล่นของเขา และทันใดนั้นก็ตระหนักได้

ในไม่ช้าสีแดงระเรื่อก็กระจายไปทั่วใบหน้าของเธอ

เธอจ้องมองเขาด้วยความอับอายและรำคาญ “เหมาเยซื่อ คุณนี่เกเรเสียจริง!”

ชายคนนั้นยอมรับอย่างตรงไปตรงมา “ใช่ ผมเป็นคนพาล ที่รักต่อหน้าคุณ ผมไม่เคยต้องการเป็นสุภาพบุรุษเลย”

เขาแค่ต้องการกลั่นแกล้งเธอ

เฉียวเมียนเมียนพูดไม่ออก

ตอนนี้มือของเธอเจ็บมาก เจ็บกระทั่งการขยับนิ้ว เมื่อมองไปที่ผู้ร้ายที่อยู่ตรงหน้าเธอ ความโกรธก็พุ่งขึ้นภายในใจและเธอพูดอย่างร้ายกาจว่า “เหมาเยซื่อ คุณนี่ไร้ยางอาย”

“ใช่ ผมไร้ยางอาย” ชายคนนั้นพยักหน้าเห็นด้วย

เขาจะอยากได้หน้า กับเมียของเขาไปทำไมกัน?

ถ้าเขาสนใจเรื่องหน้าตา เขาจะยังคงได้รับประโยชน์เดียวกับตอนนี้ได้ยังไง?

ในมุมมองของเหมาเยซื่อ ความภาคภูมิใจจะต้องมีความแตกต่างระหว่างแต่ละคน

มันเป็นพฤติกรรมที่โง่เขลาต่อหน้าภรรยาของเขา

เฉียวเมียนเมียนพูดไม่ออก

หลังจากที่เขายอมรับอย่างมีความสุขว่าเป็นคนไร้ยางอาย และเป็นคนพาล เธอก็พบว่าเธอไม่มีอะไรจะใช้ต่อต้านเขาได้

เขาไม่สนใจเลยถ้าเธอจะดุเขา

ไม่เพียงแต่เขาไม่สนใจ แต่มุมริมฝีปากของเขายังโค้งงอด้วยรอยยิ้มที่น่าหลงใหล ในขณะที่เขาปล่อยเสน่ห์ของเขาออกมาอย่างไร้ยางอาย “ที่รัก ไม่ใช่เรื่องดีที่ผู้ชายจะเสร็จเร็วเกินไป ตอนนี้คุณรู้สึกแย่ เพราะคุณยังไม่รู้ประโยชน์ของการหลั่งช้า ในอนาคตคุณจะเข้าใจว่าควรใช้เวลานานกว่านี้จะดีกว่า”

“ตอนนั้น คุณจะมาโทษผมว่าผมหลั่งเร็วเกินหรือเปล่า?”

คืนนั้นเป็นครั้งแรกของเธอ

และมันเกิดขึ้น ในขณะที่เธอเมา

เธอจำเขาไม่ได้ด้วยซ้ำ และอาจจำไม่ได้ว่าคืนนั้นรู้สึกอย่างไรที่ได้มาพัวพันกับเขา

ไม่น่าแปลกใจที่เธอเกลียดเขาที่หลั่งช้า

ในแง่มุมนั้นเธอมีประสบการณ์เพียงคืนเดียว และยังไม่เข้าใจหลาย ๆ อย่างโดยธรรมชาติเกี่ยวกับเรื่องนี้