Dual Cultivation บทที่ 644 รากวิญญาณ
Dual Cultivation บทที่ 644 รากวิญญาณ
ที่ไหนสักแห่งในทวีปศักดิ์สิทธิ์กลาง ชายคนหนึ่งสวมชุดเกราะสีดำคุกเข่าต่อหน้าชายวัยกลางคนสวมเสื้อคลุมหรูหราที่มีลักษณะคล้ายกับราชวงศ์
"ฝ่าบาทเราได้เห็นเรือบินเข้ามาใกล้ทวีปของเรา และดูเหมือนว่าจะเป็นเรือที่ธิดาเทพเซียนซูเยว่ใช้" ชายในชุดเกราะสีดำรายงาน
"ธิดาเทพเซียนซูเยว่ เป็นเวลากว่าหนึ่งปีแล้วที่เธอปรากฏตัวครั้งสุดท้าย" ชายวัยกลางคนพูดด้วยน้ำเสียงสงบ
“เราจะทำยังไงดี” ชายในชุดเกราะถามก่อนที่จะบอกว่า "เราควรทักทายเธอหรือไม่"
"ไม่ อย่าเข้าใกล้เธอ ธิดาเทพเซียนซูเยว่ไม่ชอบให้คนอื่นเข้าหา ถ้าเธอต้องการอะไร เธอจะมาเอง เราจะนั่งดูว่าเธอจะทำอะไรต่อไปก่อนที่เราจะทำอะไร บางทีเธออาจจะหายไปเร็วๆนี้เหมือนกับครั้งที่แล้ว”
“ขอรับฝ่าบาท”
“แล้วเจ้าสำนักทองทองล่ะ มีข่าวเกี่ยวกับการหายตัวไปของเขาหรือไม่” ชายวัยกลางคนถาม
"เราได้พูดคุยกับคนสองสามคนที่สำนักสุวรรณสิงห์ และพวกเขาบอกว่าเจ้าสำนักทองได้ออกจากทวีปแล้ว อย่างไรก็ตามเรายังไม่แน่ใจเกี่ยวกับจุดหมายปลายทางของเขา นอกจากนี้เขายังพาจอมยุทธเขตอัมพรวิญญาณสองสามคนไปด้วย ดังนั้นเราจึงได้แต่สมมติว่าเขาไม่ได้เดินทางในระยะทางสั้นๆ”
"ทำไมเจ้าสำนักทองจึงออกจากทวีปนี้ไป และนี่ก็เป็นเวลาหนึ่งปีแล้วที่เขาหายตัวไป เขาเดินทางไกลแค่ไหนกัน เขายังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า ทะเลหยกไม่ใช่เรื่องตลกแม้กระทั่งคนที่มีความแข็งแกร่งเท่าเขา" ชายวัยกลางคนถอนหายใจ สำนักสุวรรณสิงห์กำลังตกลงไปอีกระดับหนึ่ง นับตั้งแต่เหตุการณ์ที่เกือบจะทำลายทั้งนิกายไปครั้งนั้น
"นี่เป็นเพียงข้อสันนิษฐานเท่านั้น แต่เราเชื่อว่าเจ้าสำนักทองกำลังเดินทางไปยังหนึ่งในอีกสี่ทวีป" ชายในชุดเกราะสีดำก็พูดขึ้น
"เจ้ามั่นใจในเรื่องนี้รึ เขาน่าจะรู้ว่าถ้าไม่ได้รับอนุญาตจากข้า ก็มิมีใครสามารถเดินทางไปยังทวีปอื่นได้"
“ขอรับฝ่าบาท”
"แจ้งให้เราทราบทันที หากเจ้าสำนักทองปรากฏตัวอีกครั้ง ข้ามีคำพูดกับเขา" ชายวัยกลางคนกล่าวพร้อมกับขมวดคิ้ว
ในขณะเดียวกัน กลับไปที่เรือเหาะ ซูหยางพูดกับตระกูลซีว่า "เราจะถึงทวีปศักดิ์สิทธิ์กลางในอีกประมาณหกชั่วโมง"
“หกชั่วโมง… ในที่สุดข้าก็จะได้เห็น 'สวรรค์ของผู้ฝึกยุทธ' ด้วยตัวเองในหกชั่วโมง…” เจ้าซีพึมพำกับตัวเองพร้อมกับร่างกายที่สั่นสะท้านจากความตื่นเต้น
อย่างไรก็ตามซีหวังเพียงแค่เหม่อมองไปความว่างเปล่าด้วยสีหน้าสับสน
"ข้าไม่ต้องการทำลายอารมณ์ของเจ้า แต่การเรียกดินแดนกลางศักดิ์สิทธิ์ว่า 'สวรรค์ของผู้ฝึกยุทธ' นั้นเป็นการพูดเกินจริง ข้อแตกต่างเพียงอย่างเดียวระหว่างทวีปศักดิ์สิทธิ์กลางกับทวีปตะวันออกก็คือระดับของความแข็งแกร่งโดยรวมของผู้ฝึกยุทธ ในขณะที่ทวีปตะวันออกขาดผู้ฝึกยุทธในเขตอัมพรวิญญาณ ทวีปศักดิ์สิทธิ์กลางกลับมีคนระดับนั้นมากมาย และนั่นเป็นเพียงเพราะพวกเขามีคุณภาพของลมปราณที่สูงกว่าเท่านั้น”
"อย่างไรก็ตามเรามาที่นี่เพื่อรับรากสี่ธาตุ และข้าคิดได้เพียงที่เดียวที่อาจมียานี้ นั่นก็คือ สถาบันสี่ฤดู สำนักปรุงยาชั้นนำของทวีป"
“สำนักชั้นนำ…รึ” เจ้าซีขมวดคิ้วทันที และเขาถามในเวลาต่อมาว่า "รากสี่ธาตุมีค่าแค่ไหน ข้าได้นำทรัพยากรบางอย่างมาด้วย เผื่อว่าเราต้องแลกเปลี่ยน แต่ถ้ามันแพงเกินไป ... "
"ก็ไม่มีอะไรพิเศษในสายตาของข้า แต่ในโลกนี้ที่ทรัพยากรหายาก ข้าสามารถจินตนาการได้ว่ามันมีค่ามาก" ซูหยางกล่าว
เมื่อเห็นสีหน้ากังวลใจบนใบหน้าของเขา ซูหยางก็กล่าวต่อไปว่า "อย่ากังวล แม้ว่าพวกเขาจะมิมีรากสี่ธาตุ แต่ก็ยังมีทรัพยากรอื่นๆอีกมากมายที่สามารถใช้ทดแทนได้ เพียงแต่จะลดคุณภาพของเม็ดยาลง”
หกชั่วโมงต่อมา ในที่สุดพวกเขาก็สามารถมองเห็นผืนดินและต้นไม้ได้ในระยะไกล
“ทวีปศักดิ์สิทธิ์กลาง” เจ้าซีจ้องไปที่สถานที่แห่งนั้นด้วยดวงตาเบิกกว้างราวกับว่าเขาพยายามที่จะบันทึกภาพเหล่านั้นเข้าไว้ในใจของตนเองเพื่อที่เขาจะได้ไม่มีวันลืม
"สถานที่นี้มีอยู่จริงๆ ... " แม้แต่ซีหวังเองก็ฟื้นคืนพลังและจิตวิญญาณมาได้ หลังจากที่ได้เห็นดินแดนแห่งตำนานเป็นครั้งแรก
“ปราณไร้ลักษณ์ในสถานที่แห่งนี้ช่างน่าอัศจรรย์…” ซีซิงฟางพูดด้วยน้ำเสียงประหลาดใจ "ข้ารู้สึกได้ว่าพลังการฝึกปรือของข้าพัฒนาขึ้นเพียงแค่หายใจ"
“มิน่าแปลกใจเลยว่าทำไมถึงมีจอมยุทธเขตอัมพรวิญญาณมากมายในสถานที่แห่งนี้ หากข้าต้องฝึกฝนปราณไร้ลักษณ์ที่มีคุณภาพระดับนี้ทุกวัน ข้าคงจะเข้าสู่เขตราชันวิญญาณไปนานแล้ว” ซีหวังถอนหายใจดังๆ
“มีบางอย่างที่ข้าไม่เข้าใจ ซูหยาง ทวีปศักดิ์สิทธิ์และทวีปตะวันออก ทั้งสองต่างอยู่ในโลกเดียวกัน แต่ทำไมคุณภาพของปราณไร้ลักษณ์ของพวกเราถึงแตกต่างกันอย่างมากมาย” ซีซิงฟางก็ถามเขา
เจ้าซีและซีหวังก็หันมามองเขาหลังจากได้ยินคำถามของซีซิงฟาง เนื่องจากพวกเขาก็ไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้มาก่อน
"คำถามที่ดี" ซูหยางพยักหน้าก่อนที่จะพูดต่อไปว่า "ลองคิดแบบนี้ เพียงเพราะว่าเจ้าอาศัยอยู่ในบ้านหลังเดียวกันกับใครคนอื่น ไม่ได้แปลว่าห้องของเจ้าจะมีบรรยากาศเหมือนกันทุกประการ และส่วนใหญ่แล้วก็เป็นเฟอร์นิเจอร์และของตกแต่งที่ทำให้เกิดความแตกต่าง ในกรณีนี้เฟอร์นิเจอร์คือทรัพยากรธรรมชาติที่มีอยู่ในแต่ละทวีป"
"ในแง่ที่ง่ายกว่านั้น เหตุผลที่ว่าทำไมทวีปศักดิ์สิทธิ์กลางถึงมีคุณภาพของพลังปราณที่สูงกว่าทวีปตะวันออก ก็เพียงเพราะว่าพวกเขามีสมบัติทางธรรมชาติมากกว่าเรา ไม่เพียงแค่นั้นใต้ทวีปศักดิ์สิทธิ์กลางยังมีสิ่งที่เรียกว่ารากวิญญาณอยู่ ซึ่งทำหน้าที่เพิ่มพลังปราณไร้ลักษณ์ของพวกเขา"
“รากวิญญาณนั้นมีอยู่ใต้ทวีปตะวันออกเช่นเดียวกัน แต่มันไม่แข็งแกร่งเท่าที่นี่ ดังนั้นจึงมีความแตกต่างระหว่างพลังวิญญาณของเรา”
“รากวิญญาณงั้นรึ… สวรรค์นี่เป็นครั้งแรกที่ข้าได้ยินคำนี้” เจ้าซีร้องอุทาน
“ถ้าเป็นเช่นนั้นจะเกิดอะไรขึ้นถ้ารากวิญญาณได้รับความเสียหายหรือถูกทำลาย” ซีหวังพลันถามเขาขึ้นมา
“หากเป็นเช่นนั้นพลังปราณไร้ลักษณ์ในพื้นที่นั้นจะลดคุณภาพและปริมาณลงทันที ในกรณีของท่านนั่นก็คือทวีปตะวันออกทั้งหมด” เขาตอบอย่างใจเย็น