บทที่ 112 วิญญาณสายฟ้า
บทที่ 112 วิญญาณสายฟ้า
ตระกูลหวังต่อต้านสือฮ่าวทุกรูปแบบ พวกเขาทนไม่ไหวที่สือฮ่าวจะผงาดขึ้น!
มังกรทั้งห้าของตระกูลหวัง ถูกเนรเทศมายังเมืองจักรพรรดิ์เนื่องจากสือฮ่าว นี่เป็นความเสียใจอย่างยิ่ง หากไม่มีเหตุการณ์พลิกผันเกิดขึ้นพวกเขาจะจากไปไม่ได้และจะต้องตายที่นี่
นั่นเป็นสาเหตุที่คนของตระกูลหวังในเมืองจักรพรรดิ์เกลียดชังสือฮ่าว ความเกลียดชังที่พวกเขารู้สึกมีมากยิ่งกว่าคนในเก้าสวรรค์เสียอีก
หลังจากที่สือฮ่าวผ่านพ้นความทุกข์ยากสิ่งแรกที่ปู่ของหวังซีทำคือติดต่อคนสำคัญของตระกูลในเมืองจักรพรรดิ แม้แต่มังกรทั้งห้าก็ทราบเรื่องนี้!
ปู่ของหวังซีเหวี่ยงแขนเสื้อของเขาและตรวจสอบอย่างใกล้ชิด มันเป็นหินเล็กๆ 3 ก้อน มีอักษรสองสามตัวที่ทำให้เขาหวั่นไหวและตกใจอย่างไม่น่าเชื่อ
สิ่งนี้เป็นวัตถุมงคลที่หวังต้ามอบให้มา ซึ่งเป็นสิ่งของที่ไม่สามารถจินตนาการได้ภายในเป็นสิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่ง
“สวรรค์มีของประเภทนี้อยู่จริงๆในโลก” ปู่ของหวังซีตัวสั่น รู้สึกถึงคลื่นแห่งความกลัว หลังจากนั้นเขาก็มีความสุขมาก
ไม่คิดว่าสิ่งนี้จะถูกใช้เพื่อฆ่าสือฮ่าว ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของตัวเอง ยิ่งไปกว่านั้นหากได้รับการดูแลอย่างถูกต้องและใช้งานได้ดีมันจะกลายเป็นสิ่งที่ตระกูลหวังพึ่งพาได้กลายเป็นข้ารับใช้ที่ไม่มีใครเทียบ นิ้วของเขาสั่นสะท้านด้วยซ้ำเพราะสิ่งนี้หายากเกินไปแทบไม่มีให้เห็นในประวัติศาสตร์ของเก้าสวรรค์
“สหายเต๋าเกิดอะไรขึ้นกับเจ้า” ปู่ของจินซานถาม เป็นเพราะเขาเห็นว่ามือของอีกฝ่ายสั่นเล็กน้อยแขนเสื้อของเขาขยับไปมา
“มันไม่มีอะไรก็แค่ฮวงอาจจะพิการดังนั้นข้าจึงรู้สึกมีความสุขจนไม่สามารถเก็บอาการได้ ฮ่าๆๆ” ปู่ของหวังซีไม่ได้ซ่อนความสุขเอาไว้ รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา
เป็นเพราะสิ่งที่เขาถืออยู่ในมือ สามารถรบกวนบททดสอบแห่งสวรรค์มีผลกระทบที่ยิ่งใหญ่สามารถแทรกแซงเต๋าของสือฮ่าวได้!
บททดสอบแห่งสวรรค์นี้ยังไม่สิ้นสุด แม้ว่ามันจะใกล้จะเสร็จสิ้นแต่หากสิ่งนี้ถูกปล่อยออกไปอาจมีการเปลี่ยนแปลงที่น่าตกใจเกิดขึ้น!
ปู่ของหวังซียิ้มรู้สึกมีความสุขมาก ริ้วรอยทั้งหมดบนใบหน้าของเขาคลี่ออก
วิญญาณสายฟ้านี่คือบางสิ่งจากตำนานซึ่งแทบไม่เคยปรากฏให้เห็นมาก่อน เขาไม่เคยคิดว่ามันมีอยู่จริง
อย่างไรก็ตามกรณีหินที่ปู่ของหวังซีพิ่งได้รับมานั้นมีคำเล็กๆเขียนอยู่ว่า ภายในนั้นมีวิญญาณสายฟ้า!
มีข่าวลือว่ามันเกิดมาจากทัณฑ์สายฟ้าแห่งสวรรค์ สามารถกลืนกินรัศมีสายฟ้าถึงขนาดที่มันสามารถกลืนบททดสอบแห่งสวรรค์ได้ นั่นเป็นสาเหตุที่ไม่มีใครเชื่อว่าจะมีสิ่งมีชีวิตประเภทนี้
บททดสอบแห่งสวรรค์คืออะไร? มันเป็นพลังแห่งสรวงสวรรค์ระยะเวลาที่ปรากฏออกมาไม่ยาวนานนัก สิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่งจะเกิดขึ้นมาได้อย่างไรภายในระยะเวลาอันสั้น?
ไม่ตรงกับเหตุผลปกติ!
อย่างไรก็ตามปู่ของหวังซีได้รับมันมาแล้ว เขาเชื่อว่าหวังต้าจะไม่ทำอะไรไร้สาระจนเกิดความผิดพลาดได้ บรรพบุรุษระดับนั้นจะทำให้ตัวเองเป็นตัวตลกได้อย่างไร?
นี่คือมังกรตัวแรกของตระกูลหวัง!
ปู่ของหวังซีนึกถึงตำนานบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับหวังต้า
ในอดีตวังต้าเดินทางไปทั่วโลกเข้าดินแดนแห่งความลับที่ถูกปิดผนึกซึ่งเป็นถ้ำจากยุคเซียนโบราณที่ยิ่งใหญ่ เขาเกือบตายที่นั่นในที่สุดเซียนอมตะหวังก็ใช้ง้าวสงครามช่วยเขาออกมาได้
ลือกันว่าสถานที่แห่งนั้นมีสายฟ้าผ่าอยู่ตลอดเวลาไม่มีที่สิ้นสุด เป็นไปได้ไหมว่าวิญญาณสายฟ้านี้ถูกนำออกมาจากสถานที่แห่งนั้น?
“คอยก่อนเถอะแล้วเจ้าจะรู้ว่าความทุกข์ทรมานของการมีชีวิตอยู่เป็นอย่างไร!” ดวงตาปู่ของหวังซีนั้นดุร้ายมาก ขณะที่เขาจ้องไปข้างหน้า
ในด้านบนสือฮ่าวนั่งขัดสมาธิร่างกายทั้งร่างเปล่งประกายด้วยความสดใส เขากำลังดื่มของเหลวแห่งทัณฑ์สายฟ้าที่ตกลงมาและได้รับผลประโยชน์มากมาย
หลายคนเห็นว่าเขากำลังผลัดผิวเก่าตัวเอง ผิวใหม่เหมือนหยกชั้นดีกำลังงอกออกมาแทนที่ ยิ่งไปกว่านั้นแม้กระทั่งผมของเขาก็หลุดออกไปผมที่เพิ่งงอกใหม่ก็ดำและเปล่งประกาย
ตอนนี้รัศมีสายฟ้าไม่สามารถทำร้ายเขาได้ราวกับว่าเขามีร่างกายสีทองที่ไม่มีวันตาย!
สือฮ่าวจ้องมองไปที่สระน้ำแห่งทัณฑ์สายฟ้า มันไม่ชัดเจนและยังไกลมาก เขากำลังวางแผนอยู่ข้างในรอเวลาที่ดีที่จะรีบเร่งและยึดมันมาเป็นของตัวเอง
ทันใดนั้นเขารู้สึกราวกับว่าบททดสอบแห่งสวรรค์นี้เป็นเรื่องแปลกเล็กน้อยราวกับว่ามันยังไม่เสร็จสิ้น แต่สระสายฟ้าก็เทของเหลวลงมาเองทำให้เขาโชคดี
“ในสวรรค์มีสวรรค์อยู่เหนือสวรรค์ปรากฎว่านี่ไม่ใช่แค่สุภาษิต แต่เป็นความจริง!” ทันใดนั้นสือฮ่าวก็หรี่ตาลงโดยตระหนักถึงบางสิ่ง
ในที่สุดเขาก็สังเกตเห็นว่าในเก้าสวรรค์เบื้องบนนอกรัศมีสายฟ้าระหว่างเมฆ มีดินแดนสวรรค์แห่งหนึ่งที่ไม่เด่นชัดมาก เขาไม่สามารถมองทะลุผ่านมันได้แม้ว่าเขาจะเปิดดวงตาสวรรค์ก็ตาม
“สระสายฟ้าถึงสองสระนี่เป็นครั้งแรกที่ข้าได้เห็นสิ่งนี้จริงๆ!”สือฮ่าวพูดกับตัวเอง ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักรู้บางสิ่งบางอย่างเข้าใจทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น
เขาเห็นว่ามีสระสายฟ้าขนาดเล็กลอยอยู่เหนือสวรรค์แห่งที่สิบซึ่งมีขนาดไม่ถึงหนึ่งจ้าง ภายในนั้นมีพลังแห่งความโกลาหลและหมอกเซียน มันครอบคลุมทุกอย่างภายในไว้
สระสายฟ้าของเก้าสวรรค์นั้นถือได้ว่าเป็นสระรองเท่านั้น
“ของชั้นที่เก้านั้นไม่ดีเท่าชั้นที่สิบแน่นอน มันต้องการหลอกลวงข้าทำให้ข้าไขว้เขวฝันต่อไปเถอะ!” สือฮ่าวหัวเราะเยาะ
ถ้าเขาไม่คิดอย่างรอบคอบเมื่อตรวจพบว่ามีสวรรค์ชั้นที่สิบเขาคงจะพอใจหลังจากปล้นสระน้ำรอง
“ข้าเข้าใจแล้วของเหลวสายฟ้าแห่งสวรรค์ที่เก้าถูกเจือจางมันควรจะไหลลงมาจากสวรรค์ชั้นที่สิบ!” สือฮ่าวมองดูจึงรู้อย่างชัดเจน
จิ!
เขาลุกขึ้นบินขึ้นไปบนท้องฟ้า ทันทีที่ปรากฏต่อหน้าสระน้ำรอง สิ่งนี้ทำให้ทุกคนตกใจ
เป็นเพราะสือฮ่าวนั่งลงโดยใช้ของเหลวล้ำค่าชนิดนี้เพื่อล้างร่างกายของตัวเอง เขาไม่ได้ดื่มและเพลิดเพลินกับมันเหมือนเมื่อก่อน
เนื่องจากเขารู้ว่ายังมีของเหลวสายฟ้าที่ดีกว่านี้เขาจึงไม่ลังเลที่จะใช้มันเพื่อทำความสะอาดร่างกาย
แน่นอนว่าสระน้ำแห่งนี้ไม่ได้ปฏิเสธเขาโดยพิสูจน์ว่าสือฮ่าวยังคงมีโชคตามธรรมชาติอยู่
ในขณะนี้สือฮ่าวกำลังเผชิญกับทางเลือก ส่วนที่อันตรายที่สุดของความทุกข์ยากสายฟ้าได้ผ่านไปแล้ว ตอนนี้ถึงเวลาแห่งผลประโยชน์ เขาควรก้าวไปอีกขั้นหรือรวบรวมทุกอย่างก่อนดี?
หลังจากผ่านพ้นความทุกข์ยากนี้แล้วเขาก็สามารถเลือกที่จะบุกเข้าไปในอาณาจักรแยกตัวเองได้แล้ว!
ในยุคนี้อาณาจักรแห่งการบ่มเพาะนี้เพียงพอที่จะสั่นสะเทือนโลกทั้งใบแล้ว!
ด้วยอายุเพียงยี่สิบปีไม่มีผู้ใดก้าวหน้าได้รวดเร็วยิ่งกว่าเขาอีกแล้ว
แม้แต่สือฮ่าวเองก็ยังรู้สึกเหมือนว่าตัวเขาพัฒนาเร็วเกินไป!
เพื่อที่จะเข้าสู่อาณาจักรธรรมปลอมเขาใช้ร่างกายของเขาเป็นเมล็ดพันธุ์ บ่มเพาะอย่างสันโดษเป็นเวลาสามปี ตอนนี้เขากำลังจะทะลวงอีกอาณาจักร ครั้งนี่ทำให้คนอื่นพูดไม่ออกจริงๆ!
“เร็วเกินไป!” สือฮ่าวพูดกับตัวเอง หากเขาต้องการเขาสามารถก้าวไปได้ในตอนนี้และกลายเป็นผู้บ่มเพาะพลังที่ยิ่งใหญ่ในขอบเขตการแบ่งแยกตนเองในทันที
เมื่อเขาไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วนแล้วเขาก็เต็มใจที่จะทำให้พื้นฐานแข็งแกร่งเพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อย เป็นเพราะเขาได้ฝึกฝนคัมภีร์เซียนอมตะเพียงหนึ่งปี สือฮ่าวต้องการให้พลังเซียนทั้งสามหยั่งรากลงในร่างกายของเขาอย่างแท้จริง ถ้าเขารีบทะลวงขั้นในตอนนี้มันดูไม่มั่นคงสักหน่อย
“ข้าจะรออยู่ตรงนี้ดูว่าใครจะบังคับข้าได้ ถ้าสภาพแวดล้อมการต่อสู้ไม่เลวร้ายเกินไปข้าก็อยากจะเสริมสร้างรากฐานเซียนของตัวเองให้มั่นคงก่อน ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดข้าก็สามารถทะลวงขั้นได้อย่างง่ายดายอยู่แล้ว!” สือฮ่าว ตัดสินใจครั้งนี้
หลังจากที่พลังเซียนสลายหายไปมันก็กระจายตัวเองเข้าไปในจุดต่างๆตามร่างกายของเขาหล่อเลี้ยงซึ่งกันและกัน
ฮ่อง!
เมื่อคัมภีร์เซียนอมตะทำงานร่างกายของเขาก็เหมือนหลุมลึกดูดซับ ของเหลวสายฟ้าเพื่อหล่อเลี้ยงพลังเซียนเสริมความแข็งแกร่งให้กับตัวเองเข้าสู่สภาวะสมดุลอย่างที่ไม่เคยมีใครทำได้มาก่อน
ทันใดนั้นทะเลแห่งการเกิดใหม่ของเขาก็ส่องแสงและเคลื่อนไหว วงล้อแห่งโชคชะตาภายในนั้นได้กลืนกินของเหลวแห่งสายฟ้าเข้าไปเป็นจำนวนมากเพราะนั่นเป็นตัวแทนของชีวิตใหม่
ยิ่งไปกว่านั้นในเวลานี้ 'ทะเล' แห่งการเกิดใหม่ยังได้รับการเปลี่ยนแปลงโดยกลืนกินรัศมีสายฟ้าเพื่อเพิ่มพลังทำลายล้าง
การเปลี่ยนแปลงครั้งนี้น่าตกใจเกินไป สายฟ้าขนาดใหญ่และสิ่งอื่นๆ ได้กลายเป็นสิ่งหล่อเลี้ยงร่างกายของเขา ในที่สุดสือฮ่าวก็เข้าใจว่าเส้นทางบ่มเพาะใหม่ของเขาพิเศษเพียงใด
ต้องเส้นทางของเขาเองเท่านั้นถึงจะทรงพลังที่สุด!
มักจะมีคำพูดประเภทหนึ่งว่าสิ่งที่เป็นของตัวเองเท่านั้นคือสิ่งที่ดีที่สุด!
เขากำหนดเส้นทางของตัวเอง ตอนนี้ได้รับการพิสูจน์แล้วว่านี่เป็นเส้นทางเซียนที่ยอดเยี่ยมที่สุด ซึ่งเป็นของเขาคนเดียวสามารถพาเขาไปสู่จุดสูงสุดได้
ในขณะนี้ทะเลแห่งการเกิดใหม่ได้กลืนกินรัศมีสายฟ้า ในช่องท้องของสือฮ่าวก็มีเสียงที่เหมือนคนจำนวนมากกำลังสวดคัมภีร์บางอย่างออกมา!
ร่างกายของสือฮ่าวสั่นสะเทือน พลังเซียนพุ่งทะลุเนื้อและไขกระดูกของเขา เป็นเพราะความกระจ่างใสที่อ่อนโยนชนิดหนึ่งกำลังถูกปลดปล่อยออกมาจากสองขั้วแห่งชีวิตและความตายในทะเลแห่งการเกิดใหม่
พลังเซียนกำลังหยั่งรากเติบโตภายในไขกระดูกและอวัยวะภายในของเขา ความรู้สึกแบบนี้เป็นเรื่องจริงอย่างยิ่งเขาสามารถรู้สึกได้ในตอนนี้!
สือฮ่าวเต็มไปด้วยความสุขนี่เป็นผลประโยชน์อันมากมาย ร่างของเขานิ่งสงบในขณะที่เขานั่งอยู่ที่นั่น กลืนสายฟ้าแห่งสวรรค์ดูดซับของเหลวล้ำค่าในสระน้ำทำให้ตัวเองแข็งแกร่งขึ้น!
รัศมีสายฟ้าถูกดึงออกมาทำให้ทัณฑ์สายฟ้าแห่งสวรรค์พังทลายลงอย่างต่อเนื่อง อย่างไรก็ตามพวกมันไม่สามารถทำร้ายเขาได้ แต่ช่วยให้เขาพัฒนาขึ้นแทน!
ในระยะไกลปู่ของหวังซีรู้สึกมึนงงและจากนั้นเขาก็ตกใจและโกรธ แม้แต่คนนอกก็สัมผัสได้ถึงการเปลี่ยนแปลงประเภทนี้ โดยรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าเขาแข็งแกร่งขึ้นและได้รับผลประโยชน์มากมาย!
“ได้เวลาแล้ว! ในขณะที่เจ้าอยู่ในสมาธิ จิตใจท่องไปในความว่างเปล่าอันยิ่งใหญ่ชีวิตของเจ้าจะถูกพรากไป!” เขากัดฟันด้วยความโกรธ
กา!
มีเสียงเบาๆดังขึ้น เขาเปิดกล่องหินปล่อยสิ่งมีชีวิตสามตัวออกมา
ในช่วงเวลานั้นความว่างเปล่าบิดเบี้ยวเล็กน้อยและกลับมาเป็นปกติอีกครั้ง
วิญญาณสายฟ้าสามตัวมีความยาวเท่าตะเกียบ พวกมันมีรูปร่างเหมือนงูเต็มไปด้วยกระแสไฟฟ้า หนึ่งเป็นสีขาวเงินหนึ่งสีทองหนึ่งสีแดงเข้ม ในขณะที่ไม่มีใครสังเกตเห็นพวกมันฉีกผ่านความว่างเปล่าและเข้าสู่ทะเลสายฟ้า
จากนั้นก็มุ่งตรงไปที่สือฮ่าว!
สีแดงเข้มเป็นสีที่ป่าเถื่อนที่สุด เมื่อมันเห็นสระสายฟ้าดวงตาของมันก็เปล่งประกายด้วยความสดใสเปลี่ยนเป็นสายฟ้าสีเลือดมุ่งหน้าไปในทิศทางนั้น
มันต้องการที่จะฆ่าสือฮ่าว คว้าโชคตามธรรมชาติของเขา เป็นตัวแรกที่เคลื่อนไหวอย่างก้าวร้าว
เกียง!
อย่างไรก็ตามในขณะที่มันเข้ามาใกล้สายฟ้าขนาดใหญ่ได้ฟาดเข้าใส่ตัวมัน ระเบิดร่างของมันแตกเป็นประกายไฟบินไปทุกทิศทาง
จู่ๆสือฮ่าวก็ลืมตาขึ้นมองไปยังทิศทางนั้น เขาเฝ้าระวังอยู่แล้วว่าอาจมีสิ่งมีชีวิตบางอย่างเข้าแทรกแซงผลประโยชน์ของเขา?
ตอนนี้เขาเห็นสัตว์เลื้อยคลานสีแดงทำให้เขาตกใจมาก!
“เจ้าต้องการทำร้ายข้า? เรื่องนี้จบไม่สวยแน่นอน!” สือฮ่าวโกรธ นี่มันเลวร้ายเกินไป ในช่วงเวลาสำคัญมีคนต้องการทำลายผลไม้เต๋าของเขาทำให้เขาพิการไม่มีอะไรจะชั่วช้าไปกันอีกแล้ว