บทที่ 111 - ความลับของการฟื้นฟู

บทที่ 111 - ความลับของการฟื้นฟู

ฮวงลุกขึ้นยืนเขายังมีชีวิตอยู่ มือของเขาประคองศีรษะที่ยังมีเลือดไหลหยดลงพื้น วางไว้ที่คอของตัวเอง พลังอมตะไหลไปทุกทิศทางแสงหลากสีอันศักดิ์สิทธิ์มากมายไม่มีที่สิ้นสุด

บาดแผลที่คอของเขาหายไปแล้วมันถูกรักษาได้อย่างรวดเร็ว มีเพียงใบหน้าของเขาที่ซีดเซียวเล็กน้อยเท่านั้น!

นี่เป็นเรื่องแปลกมาก เห็นได้ชัดว่าเขาเสียชีวิตไปแล้ว แต่เขากลับยืนอยู่ตรงนั้นอีกครั้ง

ควรทราบว่าแท่นประหารเซียนไม่เพียงแต่ทำลายร่างกายเท่านั้น แต่ยังทำลายวิญญาณดั้งเดิมไม่ให้ผู้ใดมีโอกาสในชีวิต อย่างไรก็ตามตอนนี้สือฮ่าวไม่ได้รับอันตรายอย่างชัดเจน ราวกับว่ามันเป็นเพียงร่างกายที่ถูกตัดขาด วิญญาณดั้งเดิมของเขาไม่ได้รับผลกระทบอะไร

เลือดแก่นแท้ไหลย้อนกลับเข้าสู่ร่างกายของเขาอย่างสมบูรณ์ผ่านรูขุมขนทำให้เขาฟื้นตัวได้อย่างรวดเร็ว

หลังจากนั้นไม่นานสือฮ่าวก็กลับมาอยู่ในสภาพจิตใจที่สมบูรณ์อย่างยิ่ง ร่างกายของเขาเฟื่องฟูด้วยความมีชีวิตชีวาจนถึงขนาดที่แม้แต่บาดแผลสีดำที่ไหม้เกรียมจากการถูกทำลายด้วยทัณฑ์สายฟ้าก็เริ่มรักษาตัวเอง

“เป็นไปไม่ได้!” ปู่ของหวังซีกัดฟันแน่นไม่สามารถยอมรับผลลัพธ์นี้ได้

หลังจากผ่านพ้นบททดสอบสือฮ่าวได้แสดงศักยภาพที่ไร้ขีดจำกัดของเขาออกมา สำหรับตระกูลหวังสิ่งนี้ไม่สามารถยอมรับได้เมื่อเขาสามารถบรรลุความเป็นอมตะ จะเกิดหายนะครั้งใหญ่อย่างแน่นอน

ใบหน้าปู่ของจินซานนั้นเย็นชา เขาไม่สามารถยอมรับผลลัพธ์นี้ได้เช่นกัน ตระกูลจินและตระกูลหวังเชื่อมโยงกันด้วยการแต่งงาน

พวกเขาได้ร่วมมือกันโจมตีฮวงมาหลายครั้งแล้ว พวกเขาไม่ต้องการเห็นผลลัพธ์นี้

“มันยอดเยี่ยมเกินไปฮ่าฮ่าเขาทำมันได้จริงๆแล้วยังมีชีวิตอยู่อีกด้วย!” เฉาอวี่เซิ่งหัวเราะเสียงดัง

ในตอนนี้กระต่ายหยกจันทราและมดเขาสวรรค์ก็มีความสุขและตื่นเต้นมากเช่นกัน เดิมทีพวกเขาคิดว่าจะต้องรวบรวมศพของสือฮ่าวโดยไม่คิดว่าเขาจะผ่านหายนะนี้ไปได้

คนอื่น ๆ ก็อุทานด้วยความประหลาดใจพวกเขาทั้งหมดสั่นสะเทือนอยู่ภายใน นี่เป็นเรื่องมหัศจรรย์และพวกเขาก็เห็นมันด้วยตาตัวเอง

แม้แต่เจ้าของฉีหงก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจเบา ๆ “ ฮวงนั้นน่าเกรงขามอย่างแท้จริง แม้กระทั่งสามารถมีชีวิตอยู่ผ่านแท่นประหารเซียนนี่เป็นสิ่งที่แทบจะไม่มีให้เห็นแม้แต่ในยุคโบราณ สมควรที่จะเป็นคนที่มีความสามารถในการแปรปรวนของสวรรค์

ทัวปาอู่หลงผู้รับมรดกของเซียนที่แท้จริงยังกล่าวอีกว่า“ เขาทำให้คนอื่นชื่นชมจริงๆ สามารถต่อต้านความตายและมีชีวิตอยู่ได้เขาใช้วิธีการแบบไหนกันแน่?

หงส์เพลิงทั้งสี่ของตระกูลเว่ยก็สับสนเช่นกัน หลังจากได้สัมผัสกับแท่นประหารเซียนใครจะอยู่รอดได้? มีตัวอย่างที่ประสบความสำเร็จในประวัติศาสตร์หรือไม่? พวกเขาไม่รู้ ฮวงทำเช่นนี้ได้อย่างไร?

สถานที่แห่งนี้มีเสียงดังหลายคนพูดคุยกันด้วยตัวเองพวกเขาทุกคนอยากรู้ว่า ฮวงฟื้นขึ้นมาได้อย่างไร

บนแท่นประหารเซียน สือฮ่าวยืนอยู่ที่นั่นโดยไม่ขยับ ร่างกายของเขาเปล่งประกายเล็กน้อย เขาเปิดฝ่ามือมองไปที่เครื่องประหารเซียนเหล่านั้นไม่ได้พูดอะไรเป็นเวลานาน

ในขณะเดียวกันการเปลี่ยนแปลงของเขาก็ไม่ได้สิ้นสุดลงเช่นกัน แต่ยังคงดำเนินต่อไป

“รีบดูสิดอกไม้เต๋าขนาดใหญ่สามดอกปรากฏขึ้นบนหัวของเขา มีสิ่งมีชีวิตอยู่ในนั้น!”

ทุกคนร้องด้วยความตกใจเมื่อพบการเปลี่ยนแปลงของสือฮ่าว

ย้อนกลับไปตอนที่สือฮ่าว อยู่ในอาณาจักรเทพสวรรค์เขาได้ทำสิ่งนี้สำเร็จโดยการสร้างดอกไม้เต๋าสามดอกขึ้นเหนือหัวของเขา!

นี่คือการแสวงหาเต๋าต่อหนึ่งหนึ่งถึงสองสองถึงสามสามในความหมายของชีวิตทั้งหมด

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีนี้เมื่อหลังจากที่ดอกไม้เต๋าที่ยิ่งใหญ่ดอกหนึ่งผลิบานสิ่งมีชีวิตที่ถูกห่อหุ้มด้วยพลังแห่งความโกลาหลจะจมอยู่ใต้หมอกเซียน ซึ่งปกติจะมองไม่เห็นด้วยตาเปล่า

มีเพียงสือฮ่าวเท่านั้นที่เคยเห็นว่ามันเหมือนกับตัวเขาเองอย่างยิ่ง!

ยิ่งไปกว่านั้นสิ่งมีชีวิตนั้นค่อนข้างพิเศษไม่เคยพูดหรือเคลื่อนไหวราวกับว่ามันนั่งอยู่ในอดีตซึ่งตั้งอยู่ต่อหน้าคนรุ่นต่อไปไม่ใช่ในโลกปัจจุบัน!

สิ่งมีชีวิตนั้นแปลกประหลาดมากมีความไม่แยแสอย่างไม่น่าเชื่อ

หลังจากหลายปีที่ผ่านมา สือฮ่าวยังคงไม่เคยค้นคว้ามันอย่างเต็มที่และเขาก็ไม่ได้ใช้พลังต่อสู้ใดๆจากมัน

ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อไม่นานมานี้เมื่อเขาฝึกฝนคัมภีร์อมตะที่ค้นพบในโลงศพโบราณ เขาพบว่าการบ่มเพาะครั้งก่อนของเขาเหมือนจอกแหนไร้ราก พลังเซียนของเขาพัฒนาไปก่อนเวลาแต่ไม่เคยหยั่งรากลึกในร่างกายของเขา

นั่นคือเหตุผลที่เขาทำให้พลังเซียนทั้งสามเส้นกระจัดกระจายทำให้พวกมันหยั่งรากลึกลงไปในเนื้ออวัยวะภายในและกระดูก เพื่อให้มันจุติใหม่แข็งแกร่งยิ่งกว่าเดิม

อย่างไรก็ตามสิ่งมีชีวิตนี้ก็หายไปเช่นกัน สือฮ่าวรู้ว่าความสามารถของเต๋านี้ไม่ได้หายไป มันยังคงอยู่ในมุมใดมุมหนึ่งของร่างกาย

ครั้งนี้เพื่อทำให้ตัวเองรอดชีวิต เขาจึงใช้วิธีการทุกอย่าง ตั้งแต่ญาณวิเศษอันยิ่งใหญ่ของต้นหลิว เพื่อมอบจิตวิญญาณดั้งเดิมของเขาให้กับมันแม้กระทั่งการใช้พลังชีวิตของทะเลแห่งการเกิดใหม่และสิ่งอื่นๆ

อย่างไรก็ตามในที่สุดเขาก็ค้นพบว่ามันไร้ประโยชน์ทั้งหมดที่กล่าวมาไร้ผล

บนแท่นประหารเซียนเขายังคงได้รับการประหารโดยคมมีดสีแดงเข้ม

ในทันใดนั้นสือฮ่าวก็ถอนหายใจ หลังจากได้สัมผัสกับแท่นประหารเซียนเขาก็ยังคงต้องตายชีวิตนี้จะสิ้นสุดที่นี่

ในที่สุดสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ก็เกิดขึ้น 'ผลไม้เต๋า' ที่ไม่เคยเคลื่อนไหวสิ่งมีชีวิตที่เคยนั่งอยู่บนดอกไม้เต๋าใหญ่ก็ปรากฏตัวขึ้นด้วยตัวมันเอง!

ในช่วงเวลาสำคัญมันรีบพุ่งขึ้นจากที่พำนักชั่วคราวในทะเลแห่งการเกิดใหม่เพื่อแทนที่จิตวิญญาณดั้งเดิมของเขาต่อต้านแสงสีแดงเข้มของใบมีด

เดิมทีเลือดสีแดงเข้มจะทำลายวิญญาณของเขาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่ตอนนี้มันหยุดแล้ว

ในขณะนี้สือฮ่าวได้ค้นพบว่าสิ่งมีชีวิตลึกลับนั้นได้สละชีวิตแทนที่ตัวเขา ตอนนี้มันกำลังจะกระจัดกระจายและหายไป

ในตอนนั้นเขารู้สึกถึงความสูญเสียบางอย่างเขาอยากจะร้องให้มันหยุด แต่เขาหมดหนทางไม่สามารถเข้าไปยุ่งได้

เขารู้ว่าความสำคัญของผลไม้เต๋านี้ต่อการบ่มเพาะของเขานั้นยิ่งใหญ่มากและไม่อาจสูญหายได้ ตอนนี้มันตายแทนเขา เขารู้สึกแย่ไม่สามารถยอมรับสิ่งนี้ได้

ในที่สุดเขาก็มีชีวิตอยู่ไม่ตาย!

อย่างไรก็ตามในช่วงเวลาสุดท้ายเขาเห็นรอยประทับบินเข้าหาสิ่งมีชีวิตนั้นทำให้ร่างที่เดิมกำลังจะกระจัดกระจายของมันยังคงมีเสถียรภาพต่อต้านแสงแห่งการประหารชีวิตและทำให้มันสามารถรอดได้

ตอนนี้เขาฟื้นขึ้นมาอย่างเต็มที่ สือฮ่าวยืนอยู่บนเวทีขนาดใหญ่เขาเงยหน้าไปทางดอกไม้เต๋าที่รวมตัวกันอีกครั้งเช่นเดียวกับสิ่งมีชีวิตที่นั่งอยู่บนนั้นและสังเกตมันอย่างระมัดระวัง

จากนั้นเขามองไปที่ฝ่ามือขวาของตัวเอง

มีลายประทับหายไปจริงๆตอนนี้เหลือเพียงสี่แห่งเท่านั้น!

ประสบการณ์แปลกๆในอดีตของสือฮ่าวที่เหมือนกับการเวียนว่ายในวัฏสงสารได้ทิ้งรอยประทับการกลับชาติมาเกิดในตำนานทั้งห้าไว้บนฝ่ามือของเขา ครั้งล่าสุดได้รับจากยอดเขาสูงสุดในสนามรบเซียนจำลอง

ในเวลานั้นเขาไปค้นหาคัมภีร์ที่ไม่อาจหยั่งรู้(คนแปลเดิมเรียกคัมภีร์อมตะตอนแรกผมก็ว่าจะใช้ไปด้วยกันแต่มันจะซ้ำกันกับคัมภีร์อมตะอีกเล่มเลยจะเปลี่ยนชื่อมันตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป) สิ่งที่เขาเห็นนั้นมีความน่ากลัวอย่างยิ่ง เขาต่อสู้กับศัตรูซึ่งจบลงด้วยการทำลายล้างซึ่งกันและกัน

ในเวลานั้นตราประทับการกลับชาติมาเกิดครั้งที่ห้าก็ปรากฏบนฝ่ามือของเขา

ในขณะนี้รอยประทับหายไปจากฝ่ามือของเขาแล้วเหลือเพียงสี่แห่งเท่านั้น

ในขณะเดียวกันสิ่งมีชีวิตบนดอกไม้เต๋าที่ยิ่งใหญ่แม้ว่ามันจะถูกปกคลุมไปด้วยพลังแห่งความโกลาหลและหมอกเซียน แต่สือฮ่าวก็ยังสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนว่ามันยังมีชีวิตอยู่

จนถึงตอนนี้เขายังไม่รู้ความสามารถของสิ่งมีชีวิตนี้และเขาไม่เข้าใจว่าตราประทับการกลับชาติมาเกิดจะต้องใช้แบบไหน

สิ่งมีชีวิตนั้นยอมรับความตายแทนเขา แต่ตราประทับนั้นป้องกันไม่ให้มันศูนย์สลายไป ตอนนี้ทั้งสองพึ่งพาซึ่งกันและกันรอยประทับผูกประสานเข้ากับสิ่งมีชีวิตนั้นเพื่อให้แน่ใจว่ามันจะไม่จางหายไป

แม้จะผ่านไปนานแล้วสือฮ่าวก็ยังไม่พูดอะไร การแสดงออกของเขาเปลี่ยนไปอย่างต่อเนื่อง เขากำลังขบคิดกับตัวเอง เรื่องนี้แปลกมาก!

ฮ่อง!

ทันใดนั้นแท่นประหารเซียนกระจัดกระจายกลายเป็นรัศมีสายฟ้าจากนั้นค่อยๆหายไปทิ้งสือฮ่าวไว้เพียงคนเดียว มันจากไปพร้อมกับบททดสอบแห่งสวรรค์ครั้งยิ่งใหญ่

ในขั้นตอนนี้มันยากอยู่แล้วที่รัศมีสายฟ้าจะทำร้ายเขา หลังจากการสังหารจากเก้าสวรรค์สิบพิภพประสบกับสถานการณ์ใกล้ตายมากมายเขาได้รับความทุกข์ทรมานมากพอแล้ว

บททดสอบแห่งสวรรค์จึงสิ้นสุดลง!

ตอนนั้นเองทุกคนสามารถเห็นบ่อน้ำที่มีรูปร่างไม่ชัดเจนในท้องฟ้าด้านบนได้อย่างคลุมเครือ ของเหลวสีทองหยดลงมาหลายหยด สือฮ่าวเงยหน้าขึ้นมอง ของเหลวนั้นมีกลิ่นหอมทำให้จิตใจสดชื่น เขารับมันด้วยมือและนำเข้าปาก

ทันใดนั้นร่างกายของเขาปะทุขึ้นทันทีด้วยความสดใส

ทุกคนตกตะลึงสระน้ำที่ไม่ชัดเจนนั้นปล่อยของเหลวลงมาอย่างต่อเนื่องตกลงไปในทิศทางของสือฮ่าว

ดวงตาของสือฮ่าวกระพริบด้วยความโลภ เขาไม่ได้รีบขยับไปไหนในตอนนี้ แต่นั่งลงปล่อยให้ของเหลวตกลงมาแทน เขาอ้าปากกลืนมันทุกหยดลงไปในท้องขนาดใหญ่

ตอนนี้อาการบาดเจ็บทั้งหมดของเขาหายไปแล้วแม้กระทั่งกระดูกหักของเขาก็สร้างขึ้นใหม่ทันที

“ของเหลวสายฟ้าจากทัณฑ์สวรรค์ นี่เป็นโชควาสนาตามธรรมชาติอันยิ่งใหญ่!” หลายคนร้องด้วยความตกใจใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความอิจฉา นี่คือของเหลวชั้นยอดในตำนานเมื่อใครดื่มเข้าไปมันจะก่อให้เกิดประโยชน์มหาศาลต่อร่างกาย

ในขณะนี้ของเหลวตกลงมาอย่างต่อเนื่องเข้าสู่ปากของสือฮ่าว

มันน่าตกใจเกินไป

แม้ว่ากระต่ายหยกจันทราจะบริสุทธิ์และน่ารัก แต่ตอนนี้นางไม่ได้สนใจเรื่องหน้าตาใดๆ นางรีบเช็ดปากเพราะน้ำลายของนางกำลังจะไหลออกมา

“เอามาให้ข้าดื่มสักถ้วย!” เฉาอวี่เซิ่งยิ่งตะโกนเสียงดัง

ในระยะไกลมีผู้คนจำนวนมากที่ดวงตากลายเป็นสีแดงและหวังว่าพวกเขาจะมีโอกาสได้ดื่มของวิเศษชิ้นนี้ด้วยตัวเอง

ปู่ของจินซานและคนอื่นๆก็รวมอยู่ในกลุ่มนี้ พวกเขาจ้องไปข้างหน้าดวงตาสีแดง ไม่เต็มใจที่จะยอมรับสิ่งนี้ สือฮ่าวไม่เพียงแต่ไม่ตาย แต่เขายังอาจกลายร่างได้เพราะของเหลวนี้มีพลังมากเกินไป!

“ข้าไม่อาจยอมรับเรื่องนี้!” ปู่ของหวังซีพูดกับตัวเอง เขากำฝ่ามือที่แห้งผากของตัวเองเจตนาสังหารปรากฏให้เห็นจางๆ ในสายตาของเขา

แขนเสื้อของเขาขยับเบาๆมีวัตถุปรากฏขึ้นผ่านความว่างเปล่าไม่มีใครสังเกตเห็น

ปู่ของหวังซีหัวเราะเสียงดังแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า“ฮวงข้าจะให้เจ้าได้เข้าใจสิ่งที่เรียกว่าการฆ่าโดยไม่มีร่องรอย ข้าจะทำลายผลผลไม้เต๋าของเจ้า!”