บทที่ 100 - สังหารเข้าไปในเก้าสวรรค์
บทที่ 100 - สังหารเข้าไปในเก้าสวรรค์
ฮัวลา!
…เสียงคำรามดังขึ้น สัตว์ประหลาดหน้ามนุษย์ที่มีร่างกายเหมือนสิงโตวิ่งเข้ามาหาสือฮ่าวร่างกายของมันปล่อยแสงสีทองออกมา มันรวดเร็วกว่าสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ
ฮ่อง!
กรงเล็บขนาดใหญ่ตบลงมาแสงสีทองระเบิดขึ้น รอยแตกสีดำขยายออกไปด้านนอกเป็นฉากที่น่ากลัวอย่างยิ่ง
ปัง!
เกิดเสียงดังขึ้นสือฮ่าวเผชิญหน้ากับมันด้วยมือเปล่า ประกายไฟบินออกไปในทุกทิศทุกทาง
"ฆ่า!" สือฮ่าวปล่อยเสียงตะโกนต่ำ เขาหลีกเลี่ยงสิ่งมีชีวิตอื่นและโจมตีสัตว์ประหลาดตัวนี้อย่างบ้าคลั่ง
หงหลง!
สัตว์ประหลาดหน้าคล้ายมนุษย์สิงโตนั้นเร็วเกินไปกว่าจินตนาการของหลายๆคน มันพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าทันทีการด้วยกระโดดเพียงครั้งเดียว ทำให้มันไปได้ไกลกว่าหนึ่งพันลี้ เป็นไปไม่ได้เลยที่จะตามทัน
นี่คือความเร็วของสายฟ้า
ซุป!
หลังจากนั้น มันก็พุ่งเข้ามาอีกครั้งเขี้ยวและกรงเล็บของมันส่องแสงสีทองออกมาเป็นเส้นๆสุกสกาวไปทั่วท้องฟ้า
ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันคือผู้นำของกองทัพนี้
"ฆ่า!"
ในเวลาเดียวกันสิ่งมีชีวิตต่างถิ่นจำนวนมากบนพื้นดินก็ส่งเสียงร้องโหยหวนเสียงของพวกมันสั่นสะเทือนทั้งสวรรค์และปฐพี!
อ่าว…สิ่งมีชีวิตหน้าคล้ายมนุษย์ที่เป็นสิงโตจู่โจมเข้ามาตัวแรก มันพุ่งเข้าหาสือฮ่าวด้วยความเร็ว ชนิดที่สายตาของคนธรรมดาไม่สามารถมองเห็นได้
"ตาย!"ตอนนั้นเองดวงตาของสือฮ่าวก็เบิกกว้างขึ้น เขาตัดสินใจแล้วว่าจะฆ่ามันในการโจมตีครั้งเดียว เขาใช้วิธีการที่ทรงพลังที่สุดของเขามิฉะนั้นเส้นทางในภายหลังจะยากยิ่งขึ้น
เป็นเพราะจากสถานการณ์ดูเหมือนว่าเขาต้องเคลื่อนผ่านเก้าสวรรค์สิบพิภพนี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้น!
หมัดของเขาเปล่งประกายรวบรวมพลังใช้ทุกสิ่งที่เขารู้ เขาใช้ญาณวิเศษล้ำค่าโดยกำเนิดของเขาเอง แสงสวรรค์!
ฮ่อง!
หมัดนี้ระเบิดออก สวรรค์และปฐพีเกิดการสั่นสะเทือนครั้งใหญ่ ลมและเมฆระเบิดกระจัดกระจาย มันน่าตกใจเกินไปราวกับว่าจู่ๆดาวหางก็พุ่งเข้ามาชนโลกใบนี้
แสงเจิดจ้านั้นทำให้ท้องฟ้าสว่างขึ้น ใบหน้าของผู้ฝึกตนรุ่นเยาว์ทุกคนดูซีดเซียว พวกเขาตกตะลึงอย่างมาก พลังการต่อสู้ของฮวงนั้นน่ากลัวเพียงใด!
พลังที่แสดงโดยกำปั้นนี้ครอบงำเกินไปแม้ว่าผู้ฝึกฝนขอบเขตการแยกตัวเองก็ยังคงต้องถูกระเบิดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย? พวกเขาอาจตายจากการโจมตีครั้งเดียวนี้ก็เป็นได้!
ตอนนี้พลังของสือฮ่าวได้เพิ่มขึ้นอย่างมากมายมหาศาล หลังจากฝึกฝนอย่างสันโดษเป็นเวลาหลายปี เขาปรับแต่งพรสวรรค์ของตัวเองโดยใช้ร่างกายเป็นเมล็ดพันธุ์ ทำให้ความแข็งแกร่งของเขาพุ่งขึ้นอย่างมาก ในขณะเดียวกันความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับญาณเศษอันล้ำค่าโดยกำเนิดของตนเองก็ยิ่งลึกซึ้งขึ้นไปกว่าความสำเร็จในอดีตมากมาย!
กำปั้นของเขาเหมือนดวงอาทิตย์สีทองดวงเล็ก แพรวพราวไม่สามารถมองตรงไปได้
อ่าว ...
สัตว์ประหลาดหน้ามนุษย์ร่างสิงโต คำรามด้วยความขุ่นเคืองมันเผชิญหน้ากับกำปั้นของสือฮ่าวตรงๆ โดยใช้กรงเล็บสีทองอันใหญ่ พร้อมกับอ้าปากที่เปื้อนเลือดของมันออกมาหมายกัดสังหารสือฮ่าว
ในขณะเดียวกันสิ่งมีชีวิตจากต่างมิติอื่นๆ ก็วิ่งเข้ามาโจมตีสือฮ่าวด้วยพร้อมกัน
เปง!
หมัดของสือฮ่าวหักกรงเล็บขนาดใหญ่ ยิ่งไปกว่านั้นยังกระแทกซ้ำตรงเข้าไปในปากที่เปื้อนเลือดของมันจนทะลุออกด้านหลัง
โฮ่ว!
สัตว์ประหลาดส่งเสียงคำรามอย่างโกรธเกรี้ยวรีบหลบหนี อย่างไรก็ตามมันยากเกินไปที่จะหยุดอาการบาดเจ็บที่ศีรษะ
คชา!
หัวของมันระเบิดออกเป็นชิ้นๆ
สัตว์ประหลาดสีทองแข็งแกร่งมากสมควรถูกเรียกว่าผู้นำ แต่มันก็ยังถูกฆ่าอย่างง่ายๆ!
"ฆ่า!" สิ่งมีชีวิตรูปร่างมนุษย์ที่มีอยู่ทุกหนทุกแห่งต่างพุ่งเข้ามาทางนี้ ในมือของพวกมันกำอาวุธที่แตกต่างกัน
หอกเหล็กดำ, กระบี่ยาวสีขาวพราว, ดาบคมสีแดง, ง้าวสงครามที่เต็มไปด้วยเลือด ...
รัศมีของโลหะเย็นเยียบ, ไอสังหารที่เอ่อล้นขึ้นสู่สวรรค์ นี่เป็นกองทัพขนาดใหญ่นับหมื่นทุกคนวิ่งเข้าหาสือฮ่าวหมายใช้จำนวนเข้าถมช่องว่างความแข็งแกร่ง
"ฆ่า!" สือฮ่าวคำรามเสียงดัง เขาบินออกไปข้างหน้าฝ่ามือของเขาส่องแสงสว่างจ้า หอกทองคำปรากฏขึ้นในมือมันควบแน่นจากพลังแห่งสวรรค์สุกสกาวอย่างหาที่เปรียบมิได้
ปู!
เพียงการโจมตีครั้งเดียวสามารถเจาะทะลุสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งมากหลายสิบตัว หอกพุ่งออกมาด้วยความเปล่งประกายบดขยี้อาวุธของศัตรูพุ่งทะลุขึ้นท้องฟ้า!
กา!
สายฟ้าสอดประสานสิ่งมีชีวิตหลายสิบตัวถูกระเบิดออกเป็นชิ้นๆ
“บุก!” พวกมันไม่เกรงกลัวความตายยังคงบุกเข้ามาอย่างต่อเนื่อง
สายตาของสือฮ่าวเต็มไปด้วยความอำมหิต อาวุธวิเศษในมือขยายใหญ่ขึ้นกลายเป็นเหมือนสันเขากวาดไปทุกทิศทางด้วยเจตนาฆ่าล้นฟ้า!
ปู!
เลือดสาดกระจายไปทั่วสวรรค์สิ่งมีชีวิตจำนวนมากกรีดร้องอย่างน่าสังเวชภายใต้การกวาดผ่านของหอกทองคำยักษ์
นี่คือการสังหารหมู่ สือฮ่าวแสดงพลังศักดิ์สิทธิ์ต่อสู้กับสิ่งมีชีวิตต่างถิ่นอย่างดุเดือด
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาเห็นศพของผู้ฝึกฝนจากเก้าสวรรค์ทุกหนทุกแห่งทำให้จิตวิญญาณการต่อสู้ของเขาดุร้ายยิ่งขึ้น
แม้ว่ามันจะเป็นทัณฑ์สายฟ้า แต่เขาก็ยังคงปฏิบัติกับมันเหมือนการต่อสู้ที่แท้จริง เขารู้สึกโกรธแค้นอย่างมาก ใบหน้าของเขาเงยขึ้นไปบนฟ้าและส่งเสียงคำราม หอกสงครามกวาดออกไปทำลายทุกสิ่งมีชีวิตที่ขวางอยู่ด้านหน้า
สือฮ่าวสังหารจนดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงเผชิญหน้ากับกองทัพศัตรูด้วยตัวคนเดียว
แต่ไม่ว่าใครจะแข็งแกร่งแค่ไหนก็ไม่มีทางที่จะจัดการศัตรูจำนวนมากนี้ได้ ราวกับว่าเขาจมอยู่ในทะเลที่ล้อมรอบไปด้วยทหารต่างมิติการต่อสู้อย่างไม่หยุดยั้งการหลั่งเลือดดำเนินไปไม่มีที่สิ้นสุด
“นี่…มันน่ากลัวเกินไป!”หนุ่มสาวทุกคนต่างหวาดผวา พวกเขาไม่เคยคิดว่าบททดสอบแห่งสวรรค์จะเป็นเรื่องน่ากลัวถึงขนาดนี้
หนทางข้างหน้ามีแต่ความตาย! แม้มันจะเป็นเพียงจุดเริ่มต้น แต่มันก็รุนแรงขนาดนี้แล้ว เขาจะข้ามผ่านส่วนที่เหลือได้อย่างไร?
ต้องเข้าใจว่าเก้าสวรรค์สิบพิภพนั้นมีอยู่จริงที่นี่ เขาเพิ่งเริ่มต้นขึ้นที่สามพันแคว้นเท่านั้นเส้นทางที่จะไปถึงยังเหลืออีกยาวไกล!
ไม่สามารถมองเห็นเส้นทางได้เลยทุกสิ่งทุกอย่างเป็นไปด้วยความสิ้นหวัง!
สือฮ่าวพุ่งไปข้างหน้าและมุ่งไปยังศูนย์กลางของพิภพนี้ หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ต่อสู้จนทั้งร่างถูกปกคลุมไปด้วยเลือดแม้กระทั่งเส้นผมก็ยังชุ่มโชกเหนียวเหนอะ
“บททดสอบอันดับหนึ่งตั้งแต่สมัยโบราณคิดว่าคงไม่น่ากลัวไปกว่านี้อีกแล้ว!” มีคนพูดเบาๆ รู้สึกว่าสือฮ่าวอาจจะตายได้ทุกเมื่อ บททดสอบแห่งสวรรค์นี้เป็นไปไม่ได้ที่จะข้ามผ่าน
"ผิดแล้วนี่คือบททดสอบของสวรรค์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยมีมาในประวัติศาสตร์ ในอาณาจักรแห่งการบ่มเพาะนี้ไม่เคยมีใครแข็งแกร่งไปกว่านี้อีกแล้ว” ใครบางคนกล่าวพร้อมกับถอนหายใจ
เป็นเพราะในยุคนี้ที่ปราศจากบททดสอบจากสวรรค์การชี้นำความทุกข์ยากให้กับตัวเองจะทำให้พลังของคนผู้หนึ่งเพิ่มขึ้นเป็นอย่างมาก ในอดีตยิ่งฝ่าทะลุขั้นบ่มเพาะสูงขึ้นไปเท่าไหร่ก็ยิ่งพบกับทัณฑ์จากสวรรค์รุนแรงมากขึ้นเท่านั้น ผู้ฝึกฝนจึงทำได้เพียงพัฒนาตัวเองอย่างไม่หยุดยั้งจึงจะสามารถเอาชนะบททดสอบของสวรรค์ได้!
นี่เป็นบททดสอบแห่งสวรรค์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ เพราะว่าไม่เคยมีผู้ใดที่มีความแข็งแกร่งเท่ากับสือฮ่าวในอาณาจักรบ่มเพาะนี้!
สือฮ่าวเข่นฆ่าทางเข้าไปในส่วนลึกของพิภพโดยต้องการมุ่งหน้าไปยังพิภพอื่น
เป็นเพราะระหว่างเก้าสวรรค์สิบพิภพมีสะพานสายฟ้าที่เชื่อมต่อพวกมันเข้าด้วยกัน เขาต้องผ่านสิบพิภพไปทีละขั้นไม่สามารถตรงขึ้นไปสู่เก้าสวรรค์ได้ก่อน เพราะมีพลังลึกลับบางอย่างป้องกันไม่ให้เขาทำเช่นนั้น
นั่นหมายความว่าเขาต้องเข่นฆ่าผ่านเก้าสวรรค์สิบพิภพไปทีละขั้นไม่สามารถละเลยผ่านไปได้แม้แต่ชั้นเดียว!
หลังจากฝ่าทะลุสามพันแคว้น สือฮ่าวเดินโซซัดโซเซไปมาร่างกายทั้งหมดเต็มไปด้วยบาดแผลโลหิตมากมายไหลหลังออกจากร่างกาย
มีหอกสงครามเล่มหนึ่งแทงเข้าไปในร่างกายของเขา เช่นเดียวกับลูกศรหลายสิบลูกและยังมีดาบยาวฝังอยู่ที่ไหล่ของเขาอีกด้วย ... มันเป็นภาพที่น่ากลัวอย่างยิ่งอาการบาดเจ็บของเขาร้ายแรงเกินไป
“หยุดให้ข้า!” สือฮ่าวคำราม
รัศมีสายฟ้าปะทุออกมาจากร่างกายของเขา เขาใช้ญาณวิเศษสุดล้ำค่าของจักรพรรดิสายฟ้าขับไล่อาวุธเหล่านี้ออกไปจากร่างกายอย่างรุนแรงทำให้พวกมันระเบิดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยกระจายขึ้นทั่วท้องฟ้า
ในที่สุดสือฮ่าวก็ได้พบกับสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งเป็นพิเศษสิ่งมีชีวิตที่มีสายเลือดของตระกูลจักรพรรดิ ซึ่งเป็นผู้นำสูงสุดของสถานที่แห่งนี้ ด้วยเสียงคำรามเขาเข่นฆ่าไปด้านหน้าทันที
สิ่งมีชีวิตนี้อยู่ในดินแดนแยกตัวเองมีขนสีแดงปกคลุมไปทั่วร่างดวงตาสีเหลืองร่างกายใหญ่โตมโหฬาร ถือคทากระดูกสีแดงเข้มในมือรัศมีที่แผ่ออกมาสร้างความหวาดกลัวให้กับผู้พบเห็นเป็นอย่างมาก!
“ราชาแห่งอาณาจักรแยกตัวเองปรากฏตัว! นี่มันมากเกินไปแล้วไม่มีทางที่เขาจะรอดได้!” ใบหน้าของหลายคนเปลี่ยนไป
เรื่องนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร? สือฮ่าวอยู่ในขั้นธรรมปลอมไม่มีทางที่เขาจะพบเจอกับศัตรูที่อยู่ในอาณาจักรแยกตัวเองได้ สิ่งนี้เกินกว่าสามัญสำนึกของทุกคน
สือฮ่าวไม่รู้สึกท้อแท้เลย ดวงตาของเขาเหมือนสายฟ้าส่องประกายด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์ เขาสังหารไปข้างหน้าโดยถืออาวุธสายฟ้าไว้ในมือ
นี่คือการต่อสู้ระหว่างชีวิตและความตายเลือดจำนวนมากไหลซึมผ่านชุดต่อสู้ของเขา! สือฮ่าวมุ่งหน้าเข้าสู่กองทัพของศัตรูมากมายโดยไม่หวาดหวั่น เขาต่อสู้กับราชาแห่งอาณาจักรแยกตัวเองคนนั้นพร้อมกับกองทัพอีกนับพัน
ฉากนี้สร้างแรงบันดาลใจให้กับผู้คนจำนวนมาก! เป็นเพราะสือฮ่าวพุ่งผ่านกองทัพขนาดยักษ์เหมือนมีดผ่ากระบอกไม้ไผ่ ไม่มีสิ่งใดต้านทานการบุกทะลวงได้ มีซากศพจำนวนนับไม่ถ้วนอยู่ใต้เท้าของเขาราวกับว่าเขากำลังเก็บเกี่ยวข้าวสาลีในทุ่งขนาดใหญ่ เลือดไหลนองเหมือนแม่น้ำ
เมื่อทุกคนเห็นฉากอันน่าอัศจรรย์นี้ เลือดของผู้ฝึกตนรุ่นเยาว์ที่เฝ้าดูก็พลุ่งพล่านด้วยจิตวิญญาณการต่อสู้
ในที่สุดเขาก็ผ่านไปได้!
สือฮ่าวเข่นฆ่าเปิดเส้นทางออกจากพื้นที่นี้โดยการตัดศีรษะของราชาคนนั้นด้วยตัวเอง แม้ว่าจะมีอาวุธทิ่มแทงไปทั่วร่างกาย แต่เขาก็ทำสำเร็จ
สือฮ่าวเดินโซเซไปข้างหน้าอาการบาดเจ็บที่ร่างกายของเขาร้ายแรงเกินไปร่างกายเต็มไปด้วยรูบาดแผล ชุดต่อสู้ของเขาขาดรุ่งริ่ง
เขาเดินผ่านสะพานสายฟ้ามาถึงพิภพที่สอง เขาก็เดินไปด้วยรักษาบาดแผลตัวเองไปด้วย
“ฆ่า…”
อย่างไรก็ตามมีศัตรูมากเกินไปกองทัพยักษ์ไม่ให้เขาได้พักเลย เมื่อพวกมันเห็นเขาพวกมันก็โอบล้อมโจมตีอย่างดุเดือด
สือฮ่าวเข้าสู่สนามรบแห่งใหม่ ตอนนี้ไม่มีทางถอยเขาทำได้แค่ต่อสู้ให้ผ่านไปได้เท่านั้น หากไม่เช่นนั้นที่รอเขาอยู่ก็มีเพียงความตายไม่มีอย่างอื่น!
เขาต่อสู้นองเลือดอยู่ตลอดเวลา ระหว่างทางสือฮ่าวล้มลงหลายครั้งหลายคนคิดว่าเขาตายแน่แล้ว แต่เขาก็สามารถคลานขึ้นมาอีกครั้งแล้วเดินหน้าต่อไป
“นี่…” หลายคนมึนงงแทบไม่กล้าเชื่อสิ่งที่เกิดขึ้น
"เขาจะประสบความสำเร็จ! เขาจะผ่านมันไปได้พร้อมกับขึ้นสู่สวรรค์ทั้ง เก้า!” ใครบางคนร้องออกมา
นี่คือกำลังใจของพวกเขา แต่เมื่อกลับสู่ความเป็นจริงทุกคนมีความเห็นว่าเป็นไปไม่ได้เพราะร่างกายของสือฮ่าวเน่าเปื่อยไปหมดแล้วจากการถูกสายฟ้ากัดกร่อน!